Κεφάλαιο 22

Μέρος 1ο—Μάρτυρες ως το Πιο Απομακρυσμένο Μέρος της Γης

Αυτό είναι το πρώτο από τα πέντε μέρη ενός κεφαλαίου που αναφέρει πώς εξαπλώθηκε η δραστηριότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε ολόκληρη τη γη. Το 1ο Μέρος, το οποίο καλύπτει την εποχή από τη δεκαετία του 1870 ως το 1914, βρίσκεται στις σελίδες 404 ως 422. Η ανθρώπινη κοινωνία δεν ανέρρωσε ποτέ από την αναταραχή που προκάλεσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος άρχισε το 1914. Αυτό ήταν το έτος για το οποίο οι Σπουδαστές της Γραφής δήλωναν από πολύ καιρό ότι θα σήμαινε το τέλος των Καιρών των Εθνών.

ΠΡΙΝ αναληφθεί ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό, ανέθεσε ένα έργο στους αποστόλους του λέγοντάς τους τα εξής: «Θα είστε μάρτυρές μου . . . ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8) Είχε επίσης προείπει ότι «αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη». (Ματθ. 24:14) Αυτό το έργο δεν ολοκληρώθηκε τον πρώτο αιώνα. Μεγάλο μέρος του γίνεται στους σύγχρονους καιρούς. Το ιστορικό της επιτέλεσής του, από τη δεκαετία του 1870 ως σήμερα, είναι αληθινά συναρπαστικό.

Παρ’ όλο που ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ έγινε ευρέως γνωστός για τις πολυδιαφημισμένες ομιλίες που έκανε με βάση την Αγία Γραφή, εκείνος δεν ενδιαφερόταν απλώς και μόνο για μεγάλα ακροατήρια, αλλά για τους ανθρώπους. Γι’ αυτό, λίγο αργότερα από τότε που ξεκίνησε την έκδοση της Σκοπιάς το 1879, άρχισε να κάνει πολλά ταξίδια για να επισκεφτεί μικρούς ομίλους αναγνωστών αυτού του περιοδικού προκειμένου να εξετάσει μαζί τους τις Γραφές.

Ο Κ. Τ. Ρώσσελ πρότρεπε εκείνους που πίστευαν στις πολύτιμες υποσχέσεις του Λόγου του Θεού να παίρνουν μέρος στη μετάδοση αυτών των υποσχέσεων σε άλλους. Αυτοί των οποίων η καρδιά συγκινούνταν βαθιά από τα όσα μάθαιναν έδειχναν αληθινό ζήλο στην επιτέλεση αυτού του έργου. Για να δοθεί βοήθεια στο έργο, παρασχέθηκε έντυπη ύλη. Στις αρχές του 1881, εμφανίστηκαν αρκετά φυλλάδια. Ύλη αυτών των φυλλαδίων συνδυάστηκε κατόπιν με επιπρόσθετες πληροφορίες και δημιουργήθηκε ένα πιο περιεκτικό έντυπο με τίτλο Τροφή για Σκεπτομένους Χριστιανούς (Food for Thinking Christians), από το οποίο ετοιμάστηκαν προς διανομή 1.200.000 αντίτυπα. Αλλά πώς θα μπορούσε η μικρή ομάδα των Σπουδαστών της Γραφής (που ίσως ήταν γύρω στους 100 τότε) να διανείμει όλα αυτά τα αντίτυπα;

Τα Καλά Νέα Φτάνουν σε Εκκλησιαζομένους

Μερικά τα έδωσαν σε συγγενείς και φίλους. Αρκετές εφημερίδες συμφώνησαν να στείλουν ένα αντίτυπο σε κάθε συνδρομητή τους. (Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στις εβδομαδιαίες και στις μηνιαίες εφημερίδες, για να δοθεί το έντυπο Τροφή για Σκεπτομένους Χριστιανούς σε πολλούς που ζούσαν σε αγροτικές περιοχές). Όμως, πολλά αντίτυπα διανεμήθηκαν μπροστά σε ναούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Βρετανία, ορισμένες διαδοχικές Κυριακές. Δεν υπήρχαν αρκετοί Σπουδαστές της Γραφής για να το κάνουν αυτό οι ίδιοι, και έτσι προσέλαβαν και άλλους για να τους βοηθήσουν.

Ο αδελφός Ρώσσελ έστειλε στη Βρετανία δυο συνεργάτες του, τον Τζ. Κ. Σάντερλιν και τον Τζ. Τζ. Μπέντερ, για να επιβλέψουν τη διανομή 300.000 αντιτύπων εκεί. Ο αδελφός Σάντερλιν πήγε στο Λονδίνο, ενώ ο αδελφός Μπέντερ πήγε βόρεια στη Σκωτία και μετά έκανε έργο καθώς κατέβαινε νότια. Κυρίως δόθηκε προσοχή στις μεγαλύτερες πόλεις. Μέσω αγγελιών στις εφημερίδες, βρέθηκαν ικανοί άντρες με τους οποίους και έγιναν συμβόλαια ώστε να υπάρχουν αρκετοί βοηθοί για να διαθέσουν την ποσότητα των αντιτύπων που τους αναλογούσε. Σχεδόν 500 τέτοια άτομα προσλήφθηκαν στο Λονδίνο και μόνο. Το έργο έγινε γρήγορα, μέσα σε δυο διαδοχικές Κυριακές.

Το ίδιο εκείνο έτος, έγιναν διευθετήσεις προκειμένου να γίνουν βιβλιοπώλες διάκονοι οι Σπουδαστές της Γραφής που μπορούσαν να διαθέτουν το μισό ή και περισσότερο από το χρόνο τους αποκλειστικά στο έργο του Κυρίου, διανέμοντας έντυπα για μελέτη της Αγίας Γραφής. Αυτοί οι πρόδρομοι εκείνων που είναι γνωστοί σήμερα ως σκαπανείς κατάφεραν να διαδώσουν τα καλά νέα σε αληθινά αξιοθαύμαστο βαθμό.

Την επόμενη δεκαετία, ο αδελφός Ρώσσελ ετοίμασε ποικίλα φυλλάδια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εύκολα στη διάδοση μερικών από τις εξέχουσες Βιβλικές αλήθειες οι οποίες είχαν έρθει στο φως. Έγραψε επίσης αρκετούς τόμους της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος (σειρά η οποία έγινε αργότερα γνωστή ως Γραφικαί Μελέται). Έπειτα, άρχισε να κάνει ο ίδιος ευαγγελιστικά ταξίδια σε άλλες χώρες.

Ο Ρώσσελ Ταξιδεύει στο Εξωτερικό

Το 1891 επισκέφτηκε τον Καναδά, όπου είχε αναπτυχτεί αρκετό ενδιαφέρον από το 1880, ώστε να μπορέσει να γίνει τώρα μια συνέλευση στο Τορόντο, την οποία παρακολούθησαν 700 άτομα. Το 1891 ταξίδεψε και στην Ευρώπη για να δει τι μπορούσε να γίνει προκειμένου να προωθηθεί η διάδοση της αλήθειας εκεί. Σε αυτό το ταξίδι πήγε στην Ιρλανδία, στη Σκωτία, στην Αγγλία, σε πολλές χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, στη Ρωσία (στην περιοχή που είναι τώρα γνωστή ως Μολδαβία) και στη Μέση Ανατολή.

Τι συμπέρανε από τις επαφές που είχε σε εκείνο το ταξίδι; «Δεν είδαμε καμιά ευκαιρία για τη μετάδοση της αλήθειας ούτε προθυμία να τη δεχτούν στη Ρωσία . . . Δεν είδαμε τίποτα που να μας ενθαρρύνει να ελπίζουμε για κάποιο θερισμό στην Ιταλία, στην Τουρκία, στην Αυστρία ή στη Γερμανία», ανέφερε. «Αλλά η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία, η Ελβετία, και ειδικά η Αγγλία, η Ιρλανδία και η Σκωτία αποτελούν αγρούς που είναι έτοιμοι και περιμένουν να θεριστούν. Είναι σαν να κράζουν αυτοί οι αγροί: ‘Ελάτε και βοηθήστε μας!’» Εκείνη την εποχή η Καθολική Εκκλησία απαγόρευε ακόμα την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, πολλοί Προτεστάντες εγκατέλειπαν τις εκκλησίες τους και αρκετά άτομα, απογοητευμένα από τις εκκλησίες, απέρριπταν εντελώς την Αγία Γραφή.

Προκειμένου να βοηθηθούν εκείνοι οι άνθρωποι που πεινούσαν από πνευματική άποψη, μετά το ταξίδι του αδελφού Ρώσσελ το 1891, καταβλήθηκαν έντονες προσπάθειες για να μεταφραστούν έντυπα στις γλώσσες της Ευρώπης. Επιπλέον, έγιναν διευθετήσεις για εκτύπωση και αποθήκευση εντύπων στο Λονδίνο, ώστε αυτά να είναι πιο προσιτά για χρήση στη Βρετανία. Ο βρετανικός αγρός απέδειξε πράγματι ότι ήταν έτοιμος να θεριστεί. Το 1900 υπήρχαν ήδη εννιά εκκλησίες και 138 Σπουδαστές της Γραφής συνολικά—μεταξύ αυτών και ορισμένοι ζηλωτές βιβλιοπώλες διάκονοι. Όταν ο αδελφός Ρώσσελ επισκέφτηκε ξανά τη Βρετανία το 1903, χίλια άτομα συγκεντρώθηκαν στη Γλασκώβη για να τον ακούσουν να κάνει μια ομιλία με θέμα «Ελπίδες και Προοπτικές Σχετικές με τη Χιλιετία», 800 την παρακολούθησαν στο Λονδίνο, και ακροατήρια των 500 ως 600 ατόμων σε άλλες πόλεις.

Όμως, επιβεβαιώνοντας τις παρατηρήσεις του αδελφού Ρώσσελ, πέρασαν 17 χρόνια από την επίσκεψή του ώσπου να σχηματιστεί η πρώτη εκκλησία Σπουδαστών της Γραφής στην Ιταλία, στο Πινερόλο. Και τι έγινε στην Τουρκία; Στα τέλη της δεκαετίας του 1880, ο Μπάζιλ Στέφανοφ είχε κηρύξει στη Μακεδονία, σε μέρη που τότε ανήκαν στην Ευρωπαϊκή Τουρκία. Μολονότι μερικοί έδειξαν ότι ενδιαφέρονταν, ορισμένοι που ισχυρίζονταν πως ήταν αδελφοί έκαναν ψευδείς αναφορές, πράγμα που κατέληξε στη φυλάκισή του. Και χρειάστηκε να φτάσει το έτος 1909 για να στείλει μια επιστολή ένας Έλληνας από τη Σμύρνη (σημερινό Ισμίρ) της Τουρκίας, στην οποία ανέφερε ότι ένας όμιλος εκεί μελετούσε με εκτίμηση τα έντυπα της Σκοπιάς. Όσο για την Αυστρία, ο ίδιος ο αδελφός Ρώσσελ επέστρεψε το 1911 για να μιλήσει στη Βιέννη, αλλά ένας όχλος διέκοψε τη συγκέντρωση. Και στη Γερμανία επίσης η ευνοϊκή ανταπόκριση άργησε να έρθει. Αντίθετα οι Σκανδιναβοί έδειξαν ότι αντιλαμβάνονταν περισσότερο την πνευματική τους ανάγκη.

Σκανδιναβοί Μεταδίδουν την Αλήθεια ο Ένας στον Άλλον

Πολλοί Σουηδοί ζούσαν στην Αμερική. Το 1883 ετοιμάστηκε ένα δείγμα τεύχους της Σκοπιάς μεταφρασμένο στη σουηδική για να δοθεί σε αυτούς. Σύντομα, αντίτυπα αυτού του τεύχους έφτασαν ταχυδρομικώς σε φίλους και συγγενείς στη Σουηδία. Ακόμα δεν είχε κυκλοφορήσει έντυπο στη νορβηγική. Εντούτοις, το 1892, το έτος που ακολούθησε το ταξίδι του αδελφού Ρώσσελ στην Ευρώπη, ο Κνουντ Πέτερσον Χάμα, ένας Νορβηγός που είχε γνωρίσει την αλήθεια στην Αμερική, επέστρεψε στη Νορβηγία για να δώσει αυτοπροσώπως μαρτυρία στους συγγενείς του.

Κατόπιν, το 1894, όταν άρχισαν να εκδίδονται έντυπα στη δανονορβηγική, ο Σόφους Βίντερ, ένας 25χρονος Δανοαμερικανός, στάλθηκε στη Δανία με μια ποσότητα εντύπων προς διανομή. Ως την επόμενη άνοιξη, είχε δώσει 500 τόμους της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, μερικοί άλλοι που διάβασαν αυτά τα έντυπα συμμετείχαν στο έργο μαζί του. Δυστυχώς, όμως, αυτός αργότερα έχασε την εκτίμησή του για την αξία του πολύτιμου προνομίου που κατείχε· άλλοι, όμως, εξακολούθησαν να αφήνουν το φως τους να λάμπει.

Πριν εγκαταλείψει την υπηρεσία, ωστόσο, ο Βίντερ υπηρέτησε για λίγο ως βιβλιοπώλης διάκονος στη Σουηδία. Λίγο αργότερα, ο Αουγκούστ Λούντμποργκ, ένας νεαρός λοχαγός του Στρατού της Σωτηρίας, είδε δυο τόμους της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος στο σπίτι ενός αδελφού στο νησί Στούρκε. Τους δανείστηκε, τους διάβασε με λαχτάρα, παραιτήθηκε από την εκκλησία του και άρχισε να λέει σε άλλους όσα είχε μάθει. Άλλος ένας νεαρός άντρας, ο Π. Γ. Γιόχανσον, διαφωτίστηκε ως αποτέλεσμα της ανάγνωσης ενός φυλλαδίου που πήρε από ένα παγκάκι κάποιου πάρκου.

Καθώς ο σουηδικός όμιλος άρχισε να μεγαλώνει, μερικοί πήγαν στη Νορβηγία για να διανείμουν Γραφικά έντυπα. Ακόμα και πριν από αυτό, στη Νορβηγία είχαν φτάσει έντυπα ταχυδρομικώς από συγγενείς στην Αμερική. Με αυτόν τον τρόπο βοηθήθηκε να αρχίσει να υπηρετεί τον Ιεχωβά ο Ράσμους Μπλαϊντχάιμ. Μεταξύ άλλων στη Νορβηγία, ο Τέοντορ Σίμονσεν, κήρυκας της Ελεύθερης Ιεραποστολής, δέχτηκε την αλήθεια εκείνα τα πρώτα χρόνια. Άρχισε να αντικρούει τη διδασκαλία της κόλασης στους λόγους που έβγαζε στην Ελεύθερη Ιεραποστολή. Οι ακροατές του πήδηξαν από τη χαρά τους για αυτά τα υπέροχα νέα· αλλά όταν μαθεύτηκε ότι αυτός είχε έρθει σε επαφή με τη «Χαραυγή της Χιλιετηρίδος», τον έδιωξαν από την εκκλησία. Εντούτοις, εκείνος συνέχισε να μιλάει για τα ωραία πράγματα που είχε μάθει. Ένας άλλος νεαρός άντρας που έλαβε κάποια έντυπα ήταν ο Αντρέιας Έισετ. Όταν πείστηκε ότι είχε την αλήθεια, άφησε το αγρόκτημα της οικογένειάς του και ανέλαβε έργο βιβλιοπώλη διακόνου. Έκανε συστηματικό έργο καθώς κατευθυνόταν βόρεια και κατόπιν νότια κατά μήκος των φιόρδ, χωρίς να προσπερνάει καμιά κοινότητα. Το χειμώνα μετέφερε τα εφόδιά του—τροφή, ρουχισμό και έντυπα—με ένα είδος έλκηθρου που το έσπρωχνε ο ίδιος με το πόδι του, και φιλόξενοι άνθρωποι του πρόσφεραν κάποιο μέρος για να κοιμηθεί. Μέσα στα οχτώ χρόνια που κράτησαν τα ταξίδια του, κάλυψε σχεδόν ολόκληρη τη χώρα λέγοντας τα καλά νέα.

Η σύζυγος του Αουγκούστ Λούντμποργκ, η Έμπα, πήγε το 1906 από τη Σουηδία στη Φινλανδία για να υπηρετήσει ως βιβλιοπώλισσα. Τον ίδιο περίπου καιρό, κάποιοι που επέστρεψαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες έφεραν μαζί τους μερικά έντυπα της Σκοπιάς και άρχισαν να λένε τα όσα μάθαιναν. Έτσι, έπειτα από λίγα χρόνια, ο Έμιλ Όστερμαν, ο οποίος έψαχνε να βρει κάτι καλύτερο από αυτό που πρόσφεραν οι εκκλησίες, απέκτησε Το Σχέδιον των Αιώνων. Το έδωσε και στο φίλο του τον Κάρλο Χαρτέβα, που έψαχνε και αυτός. Αναγνωρίζοντας την αξία του βιβλίου που είχαν στα χέρια τους, ο Χαρτέβα το μετέφρασε στη φινλανδική και, με την οικονομική βοήθεια του Όστερμαν, κανόνισε να εκδοθεί. Και οι δυο μαζί ανέλαβαν να το διανείμουν. Εκδηλώνοντας γνήσιο ευαγγελιστικό πνεύμα, μιλούσαν στους ανθρώπους σε δημόσιους χώρους, έκαναν επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι, και εκφωνούσαν ομιλίες σε μεγάλες αίθουσες που γέμιζαν ασφυκτικά. Στο Ελσίνκι, αφού ξεσκέπασε τις ψεύτικες διδασκαλίες του Χριστιανικού κόσμου, ο αδελφός Χαρτέβα ζήτησε από τα άτομα του ακροατηρίου να χρησιμοποιήσουν την Αγία Γραφή για να υπερασπίσουν την πίστη στην αθανασία της ψυχής, αν μπορούσαν. Τα μάτια όλων στράφηκαν προς τους κληρικούς που ήταν παρόντες. Κανένας δεν πήρε το λόγο· κανένας δεν μπορούσε να αντικρούσει τη σαφή δήλωση που βρίσκεται στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 18:4. Μερικοί ακροατές είπαν ότι δεν μπόρεσαν να κοιμηθούν σχεδόν καθόλου εκείνο το βράδυ ύστερα από όσα είχαν ακούσει.

Ένας Ταπεινός Κηπουρός Γίνεται Ευαγγελιστής στην Ευρώπη

Στο μεταξύ, ο Αδόλφος Βέμπερ, κατόπιν παρακίνησης από έναν ηλικιωμένο Αναβαπτιστή φίλο του, έφυγε από την Ελβετία και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες αναζητώντας πληρέστερη κατανόηση των Γραφών. Εκεί, απαντώντας σε μια αγγελία, έγινε κηπουρός του αδελφού Ρώσσελ. Με τη βοήθεια του Σχεδίου των Αιώνων (που τότε ήταν διαθέσιμο στη γερμανική) και των συναθροίσεων που διεξήγε ο αδελφός Ρώσσελ, ο Αδόλφος απέκτησε τη Γραφική γνώση που επιζητούσε και βαφτίστηκε το 1890. Τα ‘μάτια της καρδιάς του διαφωτίστηκαν’, και έτσι εκτίμησε αληθινά τι μεγαλειώδης ευκαιρία ανοιγόταν μπροστά του. (Εφεσ. 1:18) Αφού έκανε έργο μαρτυρίας με ζήλο στις Ηνωμένες Πολιτείες επί κάποιο διάστημα, επέστρεψε στη χώρα όπου γεννήθηκε για να αναλάβει έργο «στον αμπελώνα του Κυρίου» εκεί. Έτσι, στα μέσα της δεκαετίας του 1890, είχε επιστρέψει στην Ελβετία και μετέδιδε τη Βιβλική αλήθεια σε όσους είχαν δεκτική καρδιά.

Ο Αδόλφος έβγαζε τα προς το ζην ως κηπουρός και δασοκόμος, αλλά το πρωταρχικό του ενδιαφέρον ήταν το ευαγγελιστικό έργο. Έδινε μαρτυρία σε εκείνους με τους οποίους εργαζόταν, καθώς και σε ανθρώπους κοντινών ελβετικών πόλεων και χωριών. Ήξερε αρκετές γλώσσες, και χρησιμοποίησε αυτές τις γνώσεις για να μεταφράσει τα έντυπα της Εταιρίας στη γαλλική. Όταν ερχόταν χειμώνας, γέμιζε το σακίδιό του με Γραφικά έντυπα και πήγαινε περπατώντας στη Γαλλία· μερικές φορές ταξίδεψε βορειοδυτικά με προορισμό το Βέλγιο και νότια με προορισμό την Ιταλία.

Προκειμένου να φτάσουν τα καλά νέα σε ανθρώπους με τους οποίους δεν θα μπορούσε ίσως να έρθει σε επαφή ο ίδιος, έβαλε διαφημίσεις σε εφημερίδες και περιοδικά επισύροντας την προσοχή στα έντυπα που ήταν διαθέσιμα για μελέτη της Αγίας Γραφής. Ο Ελί Τερόν, στην κεντρική Γαλλία, απάντησε σε μια τέτοια διαφήμιση, αναγνώρισε ότι αυτά που διάβασε ήταν η αλήθεια και σύντομα άρχισε να διαδίδει ο ίδιος το άγγελμα. Στο Βέλγιο, ο Ζαν Μπατίστ Τιλμάν, Σίνιορ, είδε και αυτός μια από τις διαφημίσεις, το 1901, και πήρε δυο τόμους της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος. Πόσο ενθουσιάστηκε όταν είδε να παρουσιάζεται τόσο καθαρά η Βιβλική αλήθεια! Πώς ήταν δυνατόν να μη μιλήσει στους φίλους του! Την επόμενη χρονιά, ένας όμιλος μελέτης συναθροιζόταν τακτικά στο σπίτι του. Λίγο αργότερα η δράση αυτού του μικρού ομίλου έφερε καρπούς μέχρι και στη βόρεια Γαλλία. Ο αδελφός Βέμπερ διατηρούσε την επαφή με αυτούς, επισκεπτόμενος κατά διαστήματα τους διάφορους ομίλους που αναπτύσσονταν, εποικοδομώντας τους πνευματικά και δίνοντάς τους οδηγίες για τον τρόπο μετάδοσης των καλών νέων σε άλλους.

Όταν τα Καλά Νέα Έφτασαν στη Γερμανία

Λίγο καιρό μετά την εμφάνιση μερικών εντύπων στη γερμανική, στα μέσα της δεκαετίας του 1880, Γερμανοαμερικανοί που τα εκτιμούσαν άρχισαν να στέλνουν αντίτυπα σε συγγενείς στη χώρα όπου γεννήθηκαν. Μια νοσοκόμα που εργαζόταν σε κάποιο νοσοκομείο του Αμβούργου έδινε αντίτυπα της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος σε άλλους στο νοσοκομείο. Το 1896, ο Αδόλφος Βέμπερ, στην Ελβετία, έβαζε διαφημίσεις σε γερμανικές εφημερίδες και ταχυδρομούσε φυλλάδια στη Γερμανία. Τον επόμενο χρόνο, δημιουργήθηκε μια αποθήκη εντύπων στη Γερμανία για να διευκολύνει τη διανομή της γερμανικής έκδοσης της Σκοπιάς, αλλά αργούσαν να φανούν αποτελέσματα. Εντούτοις, το 1902 η Μάργκαρετ Ντέμουτ, η οποία είχε γνωρίσει την αλήθεια στην Ελβετία, εγκαταστάθηκε στο Ταϊλφίνγκεν, ανατολικά του Μέλανος Δρυμού. Η γεμάτη ζήλο μαρτυρία που έδινε εκείνη συντέλεσε στο να τεθεί το θεμέλιο για έναν από τους πρώτους ομίλους των Σπουδαστών της Γραφής στη Γερμανία. Ο Σάμιουελ Λάουπερ, από την Ελβετία, εγκαταστάθηκε στο Μπέργκισε Λαντ, βορειοανατολικά της Κολωνίας, για να διαδώσει τα καλά νέα σε εκείνη την περιοχή. Το 1904, γίνονταν συναθροίσεις εκεί, στο Βερμελσκίρχεν. Ανάμεσα στους παρόντες ήταν ένας 80χρονος, ο Γκότλιμπ Πας, ο οποίος έψαχνε να βρει την αλήθεια. Λίγο καιρό αφότου άρχισαν να γίνονται αυτές οι συναθροίσεις, ο ετοιμοθάνατος τότε Πας σήκωσε ψηλά τη Σκοπιά και είπε: «Αυτή είναι η αλήθεια· προσκολληθείτε σε αυτήν».

Ο αριθμός των ατόμων που ενδιαφέρονταν για αυτές τις Βιβλικές αλήθειες σταδιακά αυξανόταν. Αν και ήταν δαπανηρό, έγιναν διευθετήσεις να τοποθετούνται δωρεάν δείγματα αντιτύπων της Σκοπιάς ως ένθετα σε εφημερίδες της Γερμανίας. Μια έκθεση που δημοσιεύτηκε το 1905 λέει ότι είχαν διανεμηθεί πάνω από 1.500.000 αντίτυπα αυτών των δειγμάτων της Σκοπιάς. Αυτό ήταν μεγάλο επίτευγμα για έναν τόσο μικρό όμιλο.

Δεν θεωρούσαν όλοι οι Σπουδαστές της Γραφής ότι, με το να μιλήσουν στους ανθρώπους που υπήρχαν κοντά στο σπίτι τους, είχαν κάνει ό,τι ήταν αναγκαίο. Ήδη το 1907, ο αδελφός Έρλερ, από τη Γερμανία, έκανε ταξίδια στη Βοημία που ανήκε στην τότε Αυστροουγγαρία (αργότερα τμήμα της Τσεχοσλοβακίας). Έδινε στους ανθρώπους έντυπα που προειδοποιούσαν για τον Αρμαγεδδώνα και μιλούσαν για τις ευλογίες που θα έρχονταν στο ανθρώπινο γένος από εκεί και μετά. Ως το 1912, ένας άλλος Σπουδαστής της Γραφής είχε διαθέσει Γραφικά έντυπα στην περιοχή του Μέμελ, που τώρα ανήκει στη Λιθουανία. Πολλοί ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στο άγγελμα, και εκεί σχηματίστηκαν γρήγορα πολλοί και αρκετά μεγάλοι όμιλοι των Σπουδαστών της Γραφής. Αλλά, όταν έμαθαν ότι οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να είναι και μάρτυρες, ο αριθμός τους άρχισε να μειώνεται. Ωστόσο, ορισμένοι απέδειξαν ότι ήταν γνήσιοι μιμητές του Χριστού, ‘του πιστού και αληθινού μάρτυρα’.—Αποκ. 3:14.

Όταν ο Νικόλαος φον Τορνόβ, Γερμανός βαρόνος με μεγάλη κτηματική περιουσία στη Ρωσία, ήταν στην Ελβετία γύρω στο 1907, του έδωσαν ένα φυλλάδιο της Εταιρίας Σκοπιά. Δυο χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στην εκκλησία του Βερολίνου στη Γερμανία φορώντας τα καλύτερά του ρούχα και συνοδευόμενος από τον προσωπικό του υπηρέτη. Χρειάστηκε να περάσει κάποιο διάστημα για να κατανοήσει γιατί ο Θεός εμπιστεύεται ανεκτίμητες αλήθειες σε τόσο απλούς ανθρώπους, αλλά αυτά που διάβασε στα εδάφια 1 Κορινθίους 1:26-29 τον βοήθησαν: «Βλέπετε την κλήση που έχετε από αυτόν, αδελφοί, ότι δεν κλήθηκαν πολλοί σοφοί από σαρκική άποψη ούτε πολλοί δυνατοί ούτε πολλοί ευγενούς καταγωγής . . . , ώστε να μην καυχηθεί καμιά σάρκα ενώπιον του Θεού». Πεπεισμένος ότι είχε βρει την αλήθεια, ο φον Τορνόβ πούλησε τα κτήματα που είχε στη Ρωσία και διέθεσε τον εαυτό του και τα χρήματά του στην προώθηση των συμφερόντων της αγνής λατρείας.

Το 1911, όταν ένα ζευγάρι νεαρών Γερμανών, οι Χέρκεντελ, παντρεύτηκαν, η νύφη ζήτησε από τον πατέρα της να της δώσει ως προίκα τα χρήματα για ένα ασυνήθιστο ταξίδι του μέλιτος. Αυτή και ο σύζυγός της είχαν κατά νου να κάνουν ένα επίπονο ταξίδι που θα κρατούσε πολλούς μήνες. Το ταξίδι του μέλιτος που θα έκαναν ήταν ένα ταξίδι για κήρυγμα στη Ρωσία, προκειμένου να διαδώσουν τα καλά νέα στους εκεί γερμανόφωνους. Επομένως, με πολλούς τρόπους άνθρωποι όλων των ειδών μετέδιδαν σε άλλους ό,τι είχαν μάθει σχετικά με το στοργικό σκοπό του Θεού.

Αύξηση στο Βρετανικό Αγρό

Μετά την εκτεταμένη διανομή εντύπων στη Βρετανία το 1881, μερικοί εκκλησιαζόμενοι είδαν ότι έπρεπε να ενεργήσουν ανάλογα με τα όσα είχαν μάθει. Ο Τομ Χαρτ, από το Ίσλινγκτον του Λονδίνου, ήταν ένας από αυτούς που εντυπωσιάστηκαν με τη Γραφική συμβουλή της Σκοπιάς: «Βγείτε από αυτήν, λαέ μου»—δηλαδή να βγουν από τις Βαβυλωνιακές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου και να ακολουθήσουν τη Βιβλική διδασκαλία. (Αποκ. 18:4) Αποχώρησε από την εκκλησία του το 1884, και το παράδειγμά του το ακολούθησαν αρκετοί άλλοι.

Πολλοί που συνταυτίστηκαν με τους ομίλους μελέτης έγιναν αποτελεσματικοί ευαγγελιστές. Μερικοί πρόσφεραν Γραφικά έντυπα στα πάρκα του Λονδίνου και σε άλλα μέρη όπου ξεκουράζονταν οι άνθρωποι. Άλλοι συγκέντρωσαν τις προσπάθειές τους στον εμπορικό τομέα. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος, όμως, ήταν οι επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι.

Η Σάρα Φέρι, μια συνδρομήτρια της Σκοπιάς, έγραψε στον αδελφό Ρώσσελ και του είπε ότι η ίδια και μερικοί αδελφοί στη Γλασκώβη προσφέρονταν να συμμετάσχουν στη διανομή φυλλαδίων. Πόση έκπληξη ένιωσε όταν ένα φορτηγό σταμάτησε έξω από την πόρτα της φορτωμένο με 30.000 φυλλάδια, όλα προς δωρεάν διανομή! Τότε ανέλαβαν δράση. Η Μίνι Γκρίνλιζ μαζί με τους τρεις μικρούς γιους της, καθώς και ένα μόνιππο για τις μετακινήσεις τους, εργάστηκαν σκληρά για να διανείμουν Γραφικά έντυπα στην ύπαιθρο της Σκωτίας. Αργότερα, ο Άλφρεντ Γκρίνλιζ και ο Αλεξάντερ Μακ Γκίλιβρεϊ, ταξιδεύοντας με ποδήλατα, διένειμαν φυλλάδια σε μεγάλο μέρος της Σκωτίας. Τώρα το έργο το επιτελούσαν αφιερωμένοι εθελοντές, αντί να πληρώνουν άλλους για να διανέμουν τα έντυπα.

Τους Ώθησε η Καρδιά Τους

Σε μια παραβολή του, ο Ιησούς είχε πει ότι οι άνθρωποι που ‘άκουγαν το λόγο του Θεού με καλή και αγαθή καρδιά’ θα καρποφορούσαν. Η ειλικρινής εκτίμηση για τις στοργικές προμήθειες του Θεού θα τους υποκινούσε να μεταδώσουν τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού σε άλλους. (Λουκ. 8:8, 11, 15) Όποιες και αν ήταν οι περιστάσεις τους, εκείνοι θα έβρισκαν τρόπο να το κάνουν αυτό.

Έτσι, κάποιος Αργεντινός ταξιδιώτης πήρε ένα τμήμα του φυλλαδίου Τροφή για Σκεπτομένους Χριστιανούς από κάποιον Ιταλό ναυτικό. Ενόσω βρισκόταν σε ένα λιμάνι του Περού, ο ταξιδιώτης ζήτησε με επιστολή του και άλλα φυλλάδια, και με αυξημένο ενδιαφέρον έγραψε ξανά, από την Αργεντινή το 1885, στον εκδότη της Σκοπιάς ζητώντας έντυπα. Το ίδιο εκείνο έτος, κάποιος που υπηρετούσε στο Βρετανικό Ναυτικό, και είχε σταλεί με την πυροβολαρχία του στη Σιγκαπούρη, πήρε μαζί του τη Σκοπιά. Αυτά που έμαθε από το περιοδικό τον χαροποίησαν και το χρησιμοποιούσε εκεί χωρίς δισταγμό για να γνωστοποιεί την άποψη της Αγίας Γραφής σε ζητήματα που αποτελούσαν θέματα συζητήσεων μεταξύ των ανθρώπων. Το 1910, ένα πλοίο με το οποίο ταξίδευαν δυο Χριστιανές κατέπλευσε στο λιμάνι του Κολόμπο της Κεϋλάνης (σημερινή Σρι Λάνκα). Αυτές επωφελήθηκαν από την ευκαιρία για να δώσουν μαρτυρία στον κ. Βαν Τουέστ, προϊστάμενο στο ναυτολογικό γραφείο του λιμανιού. Του μίλησαν ένθερμα για τα ωραία πράγματα που είχαν μάθει από το βιβλίο Το Σχέδιον των Αιώνων. Ως αποτέλεσμα, ο κ. Βαν Τουέστ έγινε Σπουδαστής της Γραφής, και έτσι άρχισε το κήρυγμα των καλών νέων στη Σρι Λάνκα.

Ακόμα και αυτοί που δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν έψαχναν να βρουν τρόπους για να μεταδώσουν χαροποιές Βιβλικές αλήθειες σε ανθρώπους σε άλλες χώρες. Όπως αποκαλύπτει μια ευχαριστήρια επιστολή που δημοσιεύτηκε το 1905, κάποιος στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε στείλει Το Σχέδιον των Αιώνων σε έναν κύριο στο Σεντ Τόμας, που ανήκε τότε στις Δανικές Δυτικές Ινδίες. Ο παραλήπτης, αφού το διάβασε, γονάτισε και εξέφρασε αυτό που επιθυμούσε ολόθερμα, δηλαδή να τον χρησιμοποιήσει ο Θεός στην επιτέλεση του θελήματός Του. Το 1911, η Μπελόνε Φέργκιουσον στη Βραζιλία είπε ότι η περίπτωσή της ήταν «θετική και ζωντανή απόδειξη για το ότι κανένας δεν είναι τόσο μακριά ώστε να μην μπορούν να τον φτάσουν» τα ύδατα της αλήθειας. Όπως φαίνεται, εκείνη λάβαινε ταχυδρομικώς τα έντυπα της Εταιρίας από το 1899. Κάποια χρονική στιγμή πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Γερμανός μετανάστης στην Παραγουάη βρήκε κάποιο φυλλάδιο της Εταιρίας στο γραμματοκιβώτιό του. Παρήγγειλε και άλλα έντυπα και σύντομα διέκοψε κάθε δεσμό με τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Αυτός και ο κουνιάδος του αποφάσισαν να βαφτίσουν ο ένας τον άλλον, εφόσον δεν υπήρχε κανένας άλλος στη χώρα για να τους βαφτίσει. Πραγματικά, δινόταν μαρτυρία σε απομακρυσμένα μέρη της γης και αυτή καρποφορούσε.

Ωστόσο, άλλοι Σπουδαστές της Γραφής ένιωσαν την ώθηση να πάνε στον τόπο όπου γεννήθηκαν οι ίδιοι ή οι γονείς τους και να μιλήσουν σε φίλους και συγγενείς για το θαυμάσιο σκοπό του Ιεχωβά, καθώς και για το πώς μπορούσαν να έχουν και εκείνοι κάποια θέση σε αυτόν. Έτσι, το 1895, ο αδελφός Ολεζίνσκι επέστρεψε στην Πολωνία φέρνοντας τα καλά νέα για το «λύτρο, την αποκατάσταση και την άνω κλήση»· αν και, δυστυχώς, ο ίδιος δεν παρέμεινε σε αυτή την υπηρεσία. Το 1898, ένας πρώην καθηγητής, που ήταν Ούγγρος, έφυγε από τον Καναδά για να μεταδώσει το επείγον άγγελμα της Γραφής στην πατρίδα του. Το 1905, κάποιος που είχε γίνει Σπουδαστής της Γραφής στην Αμερική επέστρεψε στην Ελλάδα για να δώσει μαρτυρία. Επίσης, το 1913, ένας νεαρός άντρας έφερε τους σπόρους της Βιβλικής αλήθειας από τη Νέα Υόρκη στη γενέτειρα της οικογένειάς του, τη Ραμ Αλλάχ, που δεν απέχει πολύ από την Ιερουσαλήμ.

Έναρξη του Έργου στην Περιοχή της Καραϊβικής

Ενόσω ο αριθμός των ευαγγελιστών αύξανε στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά και στην Ευρώπη, η Βιβλική αλήθεια άρχισε να ριζώνει και στον Παναμά, στην Κόστα Ρίκα, στην Ολλανδική Γουιάνα (τώρα Σουρινάμ) και στη Βρετανική Γουιάνα (σημερινή Γουιάνα). Ο Τζόζεφ Μπράθγουεϊτ, ο οποίος βρισκόταν στη Βρετανική Γουιάνα όταν βοηθήθηκε να κατανοήσει το σκοπό του Θεού, έφυγε και πήγε στο Μπαρμπάντος, το 1905, προκειμένου να αφιερώνει όλο του το χρόνο στη διδασκαλία αυτού του σκοπού στους εκεί ανθρώπους. Ο Λούις Φάκεϊ και ο Χ. Π. Κλαρκ, οι οποίοι άκουσαν τα καλά νέα ενόσω εργάζονταν στην Κόστα Ρίκα, επέστρεψαν στην Τζαμάικα το 1897 για να μεταδώσουν την καινούρια τους πίστη στους συμπατριώτες τους. Εκείνοι που ενστερνίστηκαν την αλήθεια εκεί ήταν ζηλωτές εργάτες. Το 1906 και μόνο, ο όμιλος στην Τζαμάικα διένειμε περίπου 1.200.000 φυλλάδια και άλλα έντυπα. Ένας άλλος μετανάστης εργάτης, που γνώρισε την αλήθεια στον Παναμά, μετέφερε το Γραφικό άγγελμα της ελπίδας στη Γρενάδα.

Η επανάσταση στο Μεξικό, το έτος 1910-1911, ήταν άλλος ένας παράγοντας στο να φτάσει το άγγελμα για τη Βασιλεία του Θεού στα άτομα που πεινούσαν για την αλήθεια. Πολλοί έφυγαν προς βορρά και πήγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί μερικοί από αυτούς ήρθαν σε επαφή με τους Σπουδαστές της Γραφής, έμαθαν για το σκοπό που έχει ο Ιεχωβά να φέρει διαρκή ειρήνη στο ανθρώπινο γένος και έστειλαν έντυπα στο Μεξικό. Αλλά αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που αυτό το άγγελμα έφτανε στο Μεξικό. Ήδη από το 1893, η Σκοπιά δημοσίευσε μια επιστολή από τον Φ. ντε Π. Στίβενσον, στο Μεξικό, ο οποίος είχε διαβάσει κάποια έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά και ήθελε να αποκτήσει περισσότερα για να τα δώσει σε φίλους του τόσο στο Μεξικό όσο και στην Ευρώπη.

Για να αρχίσει το κήρυγμα της Βιβλικής αλήθειας σε περισσότερες χώρες της Καραϊβικής και για να διοργανωθούν τακτικές συναθροίσεις για μελέτη, ο αδελφός Ρώσσελ έστειλε τον Ε. Τζ. Κάουαρντ στον Παναμά, το 1911, και κατόπιν στα νησιά. Ο αδελφός Κάουαρντ ήταν ένας δυναμικός και παραστατικός ομιλητής, και ακροατήρια που συχνά αριθμούσαν εκατοντάδες άτομα συνέρρεαν για να ακούσουν τις ομιλίες του στις οποίες ανέτρεπε τις δοξασίες περί κόλασης και αθανασίας της ανθρώπινης ψυχής και αποκάλυπτε το ένδοξο μέλλον για τη γη. Πήγαινε από τη μια πόλη στην άλλη και από το ένα νησί στο άλλο—Σάντα Λουσία, Ντομίνικα, Σεντ Κιτς, Μπαρμπάντος, Γρενάδα και Τρινιδάδ—μιλώντας σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Κήρυξε επίσης στη Βρετανική Γουιάνα. Ενόσω ήταν στον Παναμά, συνάντησε τον Γ. Ρ. Μπράουν, ένα ζηλωτή νεαρό αδελφό από την Τζαμάικα, ο οποίος από τότε και ύστερα υπηρέτησε σε αρκετά νησιά της Καραϊβικής μαζί με τον αδελφό Κάουαρντ. Αργότερα, ο αδελφός Μπράουν βοήθησε να διανοιχτούν και άλλοι αγροί.

Το 1913, ο ίδιος ο αδελφός Ρώσσελ μίλησε στον Παναμά, στην Κούβα και στην Τζαμάικα. Για μια δημόσια διάλεξη που έκανε στο Κίνγκστον της Τζαμάικας, γέμισαν ασφυκτικά δυο αίθουσες διαλέξεων και, επιπλέον, υπήρχαν άλλα 2.000 άτομα περίπου τα οποία δεν έγιναν δεκτά λόγω έλλειψης χώρου. Το γεγονός ότι ο ομιλητής δεν είπε τίποτα για χρήματα, καθώς και ότι δεν έγινε περιφορά δίσκου, τράβηξε την προσοχή του Τύπου.

Το Φως της Αλήθειας Φτάνει στην Αφρική

Την ίδια περίοδο το φως της αλήθειας διείσδυσε και στην Αφρική. Μια επιστολή σταλμένη από τη Λιβερία, το 1884, αποκαλύπτει ότι κάποιος αναγνώστης της Γραφής εκεί είχε αποκτήσει ένα αντίτυπο του εντύπου Τροφή για Σκεπτομένους Χριστιανούς και ήθελε περισσότερα αντίτυπα για να τα δώσει σε άλλους. Λίγα χρόνια ύστερα από αυτό, αναφέρθηκε ότι ένας κληρικός στη Λιβερία είχε εγκαταλείψει τον άμβωνα για να είναι ελεύθερος να διδάσκει τις Βιβλικές αλήθειες τις οποίες μάθαινε με τη βοήθεια της Σκοπιάς, καθώς και ότι γίνονταν τακτικές συναθροίσεις εκεί από έναν όμιλο Σπουδαστών της Γραφής.

Ένας κληρικός της Ολλανδικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας από την Ολλανδία πήρε μαζί του μερικά έντυπα του Κ. Τ. Ρώσσελ όταν τον έστειλαν στη Νότια Αφρική το 1902. Μολονότι ο ίδιος δεν ωφελήθηκε μόνιμα από αυτά, ωφελήθηκαν ο Φρανς Έμπερσον και ο Στόφελ Φουρί, οι οποίοι είδαν αυτά τα έντυπα στη βιβλιοθήκη του. Λίγα χρόνια αργότερα, ενισχύθηκε η ομάδα τους σε εκείνο το κομμάτι του αγρού όταν δυο ζηλώτριες Σπουδάστριες της Γραφής μετανάστευσαν από τη Σκωτία στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής.

Δυστυχώς, ανάμεσα σε εκείνους που πήραν έντυπα γραμμένα από τον αδελφό Ρώσσελ και μετά δίδαξαν σε άλλους μερικές από τις διδασκαλίες που περιείχαν αυτά, υπήρχαν μερικοί, όπως ο Τζόζεφ Μπουθ και ο Έλιοτ Καμγουάνα, οι οποίοι τα ανέμειξαν με τις δικές τους ιδέες, που σκοπό είχαν να ξεσηκώσουν τον κόσμο υπέρ κοινωνικών αλλαγών. Αυτό έκανε μερικούς παρατηρητές στη Νότια Αφρική και στη Νυασαλάνδη (αργότερα Μαλάουι) να συγχέουν την ταυτότητα των γνήσιων Σπουδαστών της Γραφής. Μολαταύτα, πολλοί άκουγαν και έδειχναν εκτίμηση για το άγγελμα που έστρεφε την προσοχή στη Βασιλεία του Θεού ως τη λύση για τα προβλήματα του ανθρώπινου γένους.

Ωστόσο, θα χρειαζόταν να περάσει καιρός ώσπου να γίνει διαδεδομένο κήρυγμα στην Αφρική.

Στην Άπω Ανατολή και στα Νησιά του Ειρηνικού

Λίγο καιρό αφότου έγινε για πρώτη φορά στη Βρετανία διανομή Γραφικών εντύπων γραμμένων από τον Κ. Τ. Ρώσσελ, αυτά έφτασαν και στην Άπω Ανατολή. Το 1883, η δεσποινίς Κ. Μπ. Ντάουνινγκ, μια Πρεσβυτεριανή ιεραπόστολος στο Τσιφού (Γιαν-τάι) της Κίνας, έλαβε ένα αντίτυπο της Σκοπιάς. Εκτίμησε τα όσα έμαθε για την αποκατάσταση και έδωσε το έντυπο και σε άλλους ιεραποστόλους, περιλαμβανομένου και του Όρας Ραντλ, που συνδεόταν με την Ιεραποστολική Επιτροπή των Βαπτιστών. Αργότερα, το ενδιαφέρον αυτού του ανθρώπου κεντρίστηκε περισσότερο από μια διαφήμιση για τη Χαραυγή της Χιλιετηρίδος που εμφανίστηκε στην εφημερίδα Τάιμς (Times) του Λονδίνου και στη συνέχεια από τα αντίτυπα του βιβλίου αυτού καθαυτού—ένα από τη δεσποινίδα Ντάουνινγκ και ένα άλλο που του έστειλε η μητέρα του από την Αγγλία. Στην αρχή, σοκαρίστηκε με τα όσα διάβασε. Αλλά, μόλις πείστηκε ότι η Τριάδα δεν είναι Γραφική διδασκαλία, παραιτήθηκε από την Εκκλησία των Βαπτιστών και άρχισε να μεταδίδει και σε άλλους ιεραποστόλους ό,τι είχε μάθει. Το 1900 ανέφερε ότι είχε στείλει 2.324 επιστολές και περίπου 5.000 φυλλάδια σε ιεραποστόλους στην Ιαπωνία, στην Κίνα, στην Κορέα και στο Σιάμ (Ταϋλάνδη). Εκείνον τον καιρό η μαρτυρία που γινόταν στην Άπω Ανατολή δινόταν κυρίως στους ιεραποστόλους του Χριστιανικού κόσμου.

Κατά την ίδια χρονική περίοδο, σπάρθηκαν σπόροι της αλήθειας στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία. Τον πρώτο από αυτούς τους «σπόρους» που έφτασαν στην Αυστραλία μπορεί να τον πήγε εκεί, το 1884 ή λίγο αργότερα, ένα άτομο το οποίο είχε πρωτοπλησιάσει κάποιος Σπουδαστής της Γραφής σε ένα πάρκο στην Αγγλία. Άλλοι «σπόροι» έφτασαν εκεί ταχυδρομικώς από φίλους και συγγενείς του εξωτερικού.

Μέσα σε λίγα χρόνια μετά το σχηματισμό της Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας το 1901, εκατοντάδες άνθρωποι εκεί ήταν συνδρομητές στη Σκοπιά. Ως αποτέλεσμα του έργου εκείνων που διέκριναν τι προνόμιο είναι η μετάδοση της αλήθειας σε άλλους, στάλθηκαν χιλιάδες φυλλάδια σε ανθρώπους των οποίων τα ονόματα ήταν καταχωρημένα στους εκλογικούς καταλόγους. Οι αδελφοί διένειμαν ακόμα περισσότερα φυλλάδια στους δρόμους, και πετούσαν από τα παράθυρα τρένων δεσμίδες φυλλαδίων σε εργάτες και απομονωμένους χωρικούς σε απομακρυσμένες περιοχές κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών. Ο κόσμος ειδοποιούνταν για το επικείμενο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914. Ο Άρθουρ Γουίλιαμς, Σίνιορ, μιλούσε για αυτό σε όλους τους πελάτες του μαγαζιού που είχε στη Δυτική Αυστραλία και καλούσε τους ενδιαφερομένους να πάνε σπίτι του για περαιτέρω συζήτηση.

Το ποιος πρωτοέφερε τη Βιβλική αλήθεια στη Νέα Ζηλανδία δεν είναι τώρα γνωστό. Ωστόσο, το 1898, τα έντυπα της Σκοπιάς που είχε διαβάσει ο Άντριου Άντερσον, κάτοικος της Νέας Ζηλανδίας, ήταν αρκετά για να τον υποκινήσουν να διαδώσει την αλήθεια εκεί ως βιβλιοπώλης διάκονος. Τις προσπάθειές του τις ενίσχυσαν το 1904 άλλοι τέτοιοι βιβλιοπώλες που ήρθαν από την Αμερική και από το γραφείο τμήματος της Εταιρίας το οποίο είχε ιδρυθεί εκείνο το έτος στην Αυστραλία. Η κ. Τόμας Μπάρι, στο Κράισττσερτς, δέχτηκε να πάρει έξι τόμους των Γραφικών Μελετών από ένα βιβλιοπώλη διάκονο. Ο γιος της ο Μπιλ τούς διάβασε το 1909, όταν ταξίδεψε ατμοπλοϊκώς έξι εβδομάδες για να πάει στην Αγγλία, και αναγνώρισε ότι περιείχαν την αλήθεια. Χρόνια αργότερα, ο γιος του ο Λόιντ έγινε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Μεταξύ των ζηλωτών εργατών που υπήρχαν εκείνες τις πρώτες μέρες συγκαταλεγόταν ο Εντ Νέλσον, ο οποίος, μολονότι δεν ήταν ιδιαίτερα προικισμένος με λεπτότητα, αφιέρωσε όλο του το χρόνο επί 50 χρόνια για να διαδώσει το άγγελμα της Βασιλείας από το βόρειο άκρο της Νέας Ζηλανδίας ως το νότιο. Έπειτα από λίγα χρόνια, ενώθηκε μαζί του ο Φρανκ Γκρόουβ, ο οποίος καλλιέργησε το μνημονικό του για να αντισταθμίσει την κακή του όραση και ο οποίος επίσης έκανε σκαπανικό 50 και πλέον χρόνια μέχρι το θάνατό του.

Περιοδεία ανά τον Κόσμο για να Προωθηθεί το Κήρυγμα των Καλών Νέων

Μια ακόμα μεγάλη προσπάθεια καταβλήθηκε το έτος 1911-1912 για να βοηθηθούν οι άνθρωποι της Άπω Ανατολής. Ο Διεθνής Σύλλογος Σπουδαστών της Γραφής έστειλε μια επιτροπή εφτά αντρών, με επικεφαλής τον Κ. Τ. Ρώσσελ, για να αξιολογήσουν προσωπικά τις συνθήκες εκεί. Όπου και αν πήγαν, έκαναν ομιλίες για το σκοπό που έχει ο Θεός να φέρει ευλογίες στο ανθρώπινο γένος μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας. Μερικές φορές το ακροατήριό τους ήταν μικρό, αλλά στις Φιλιππίνες και στην Ινδία τους άκουσαν χιλιάδες άνθρωποι. Δεν υποστήριζαν την εκστρατεία που ήταν τότε δημοφιλής στο Χριστιανικό κόσμο, δηλαδή να μαζεύουν χρήματα για τη μεταστροφή του κόσμου. Εκείνοι παρατήρησαν ότι το μεγαλύτερο μέρος των προσπαθειών που έκαναν οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου αφιερωνόταν στην προώθηση της κοσμικής μόρφωσης. Αλλά ο αδελφός Ρώσσελ ήταν πεπεισμένος ότι αυτό που χρειάζονταν οι άνθρωποι ήταν «το Ευαγγέλιο για τη στοργική προμήθεια του Θεού, η οποία είναι η ερχόμενη Μεσσιανική Βασιλεία». Αντί να περιμένουν να μεταστραφεί ο κόσμος, οι Σπουδαστές της Γραφής κατανοούσαν από τις Γραφές ότι εκείνο που έπρεπε να γίνει τότε ήταν να δοθεί μαρτυρία και ότι αυτό θα εξυπηρετούσε στη σύναξη «λίγων εκλεκτών από όλα τα έθνη, τους λαούς, τις φυλές και τις γλώσσες που θα γίνονταν μέλη της τάξης της Νύφης [του Χριστού]—για να καθήσουν μαζί με Αυτόν στο θρόνο Του στη διάρκεια των χιλίων ετών, συνεργαζόμενοι στο έργο της ανύψωσης της ανθρώπινης φυλής ως σύνολο».a—Αποκ. 5:9, 10· 14:1-5.

Μετά την παραμονή τους επί κάποιο διάστημα στην Ιαπωνία, στην Κίνα, στις Φιλιππίνες και σε άλλα μέρη, τα μέλη της επιτροπής έκαναν άλλα 6.400 χιλιόμετρα για να πάνε στην Ινδία. Ήδη από το 1887, μερικά άτομα που έμεναν στην Ινδία είχαν διαβάσει έντυπα της Εταιρίας και είχαν γράψει επιστολές με τις οποίες εξέφραζαν την εκτίμησή τους για αυτά. Επιπλέον, από το 1905 δινόταν δραστήρια μαρτυρία σε αυτούς που μιλούσαν την τάμιλ από ένα νεαρό άντρα ο οποίος, όταν ήταν φοιτητής στην Αμερική, είχε συναντήσει τον αδελφό Ρώσσελ και είχε γνωρίσει την αλήθεια. Αυτός ο νεαρός άντρας βοήθησε στην ίδρυση περίπου 40 ομίλων μελέτης της Αγίας Γραφής στη νότια Ινδία. Αλλά, αφού κήρυξε σε άλλους, ο ίδιος έγινε αποδοκιμασμένος, επειδή απαρνήθηκε τους Χριστιανικούς κανόνες.—Παράβαλε 1 Κορινθίους 9:26, 27.

Τον ίδιο περίπου καιρό, ωστόσο, ο Α. Τζ. Τζόζεφ, από το Τραβανκούρ (Κεράλα), έστειλε ταχυδρομικώς κάποιες ερωτήσεις του σε έναν επιφανή Αντβεντιστή και έλαβε ως απάντηση έναν τόμο των Γραφικών Μελετών. Εκεί βρήκε ικανοποιητικές Γραφικές απαντήσεις στις ερωτήσεις που είχε περί Τριάδας. Σύντομα, αυτός και άλλα μέλη της οικογένειάς του άρχισαν να πηγαίνουν στους ορυζώνες και στις φυτείες από κοκκοφοίνικες, της νότιας Ινδίας, μεταδίδοντας την καινούρια τους πίστη. Μετά την επίσκεψη του αδελφού Ρώσσελ το 1912, ο αδελφός Τζόζεφ ανέλαβε την ολοχρόνια υπηρεσία. Με τρένο, με βοϊδάμαξα, με ποταμόπλοιο και με τα πόδια, ταξίδευε για να διαθέτει Γραφικά έντυπα. Όταν έκανε δημόσιες διαλέξεις, συχνά τις διατάρασσε ο κλήρος και οι οπαδοί τους. Στην Κουντάρα, όταν ένας «Χριστιανός» κληρικός έβαλε τους οπαδούς του να διαταράξουν μια τέτοια συνάθροιση και να ρίξουν κοπριά στον αδελφό Τζόζεφ, ένας επιφανής Ινδουιστής κύριος ήρθε να δει γιατί γινόταν όλη αυτή η φασαρία. Ρώτησε τον κληρικό: ‘Αυτό είναι το παράδειγμα που έδωσε ο Χριστός για να το μιμούνται οι Χριστιανοί ή μήπως ό,τι κάνεις μοιάζει με τη συμπεριφορά των Φαρισαίων της εποχής του Ιησού;’ Ο κληρικός σηκώθηκε και έφυγε.

Πριν ολοκληρώσει η επιτροπή του Διεθνούς Συλλόγου Σπουδαστών της Γραφής την τετράμηνη περιοδεία της ανά τον κόσμο, ο αδελφός Ρώσσελ είχε διευθετήσει να γίνει ο Ρ. Ρ. Χόλιστερ εκπρόσωπος της Εταιρίας στην Άπω Ανατολή και να συνεχίσει να διαδίδει στους εκεί λαούς το άγγελμα για τη στοργική προμήθεια του Θεού, τη Μεσσιανική Βασιλεία. Ετοιμάστηκαν ειδικά φυλλάδια σε δέκα γλώσσες, και εκατομμύρια από αυτά κυκλοφόρησαν σε όλη την Ινδία, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Κορέα από ντόπιους που τα διέθεταν σε άλλους. Κατόπιν, μεταφράστηκαν βιβλία σε τέσσερις από αυτές τις γλώσσες, προκειμένου να δοθεί περισσότερη πνευματική τροφή για εκείνους που έδειχναν ενδιαφέρον. Εδώ υπήρχε ένας τεράστιος αγρός και χρειαζόταν να γίνουν πολλά πράγματα ακόμα. Αλλά ό,τι είχε επιτευχθεί ως τότε ήταν αληθινά εκπληκτικό.

Δόθηκε Εντυπωσιακή Μαρτυρία

Πριν αρχίσει να εξαπολύεται η καταστροφή που προκάλεσε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, είχε δοθεί εκτεταμένη μαρτυρία σε όλο τον κόσμο. Ο αδελφός Ρώσσελ είχε κάνει ταξίδια για να εκφωνήσει ομιλίες σε εκατοντάδες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, είχε πάει επανειλημμένα στην Ευρώπη και είχε εκφωνήσει ομιλίες στον Παναμά, στην Τζαμάικα και στην Κούβα, καθώς επίσης σε κύριες πόλεις της Άπω Ανατολής. Δεκάδες χιλιάδες άτομα είχαν ακούσει προσωπικά τις υποκινητικές Γραφικές ομιλίες του και τον είχαν δει να δίνει δημόσια απαντήσεις μέσα από τις Γραφές σε ερωτήσεις που έκαναν φίλοι και εχθροί. Έτσι είχε εγερθεί πολύ ενδιαφέρον, και χιλιάδες εφημερίδες στην Αμερική, στην Ευρώπη, στη Νότια Αφρική και στην Αυστραλία δημοσίευαν τακτικά τα κηρύγματα του αδελφού Ρώσσελ. Οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν διαθέσει εκατομμύρια βιβλία και εκατοντάδες εκατομμύρια φυλλάδια και άλλα έντυπα σε 35 γλώσσες.

Όσο αξιοσημείωτος και αν ήταν ο ρόλος του αδελφού Ρώσσελ, αυτός δεν ήταν ο μόνος που κήρυττε. Και άλλοι, διεσπαρμένοι σε όλη την υδρόγειο, ένωναν τη φωνή τους ως μάρτυρες του Ιεχωβά και του Γιου του, του Ιησού Χριστού. Εκείνοι που συμμετείχαν σε αυτό το έργο δεν ήταν όλοι δημόσιοι ομιλητές. Προέρχονταν από όλα τα κοινωνικά στρώματα και χρησιμοποιούσαν κάθε κατάλληλο μέσο που είχαν στη διάθεσή τους για να διαδώσουν τα καλά νέα.

Τον Ιανουάριο του 1914, όταν δεν απέμενε ούτε ένας χρόνος μέχρι το τέλος των Καιρών των Εθνών, άρχισε να δίνεται μια ακόμα έντονη μαρτυρία. Επρόκειτο για το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας», το οποίο τόνιζε με έναν πρωτότυπο τρόπο το σκοπό του Θεού για τη γη. Το έκανε αυτό μέσω ζωγραφισμένων όμορφα με το χέρι, έγχρωμων διαφανειών και κινηματογραφικής ταινίας, συγχρονισμένων με ήχο. Ο Τύπος στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέφερε ότι κάθε εβδομάδα το έβλεπαν σε όλη τη χώρα θεατές που αριθμούσαν συνολικά εκατοντάδες χιλιάδες άτομα. Ως το τέλος του πρώτου χρόνου, συνολικά οι θεατές στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά είχαν φτάσει σχεδόν τα οχτώ εκατομμύρια. Στο Λονδίνο της Αγγλίας συνέρρεαν υπεράριθμα πλήθη στη Βασιλική Όπερα και στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ για να δουν αυτή την παρουσίαση που αποτελούνταν από τέσσερα δίωρα μέρη. Μέσα σε μισό χρόνο, το είχαν δει πάνω από 1.226.000 άτομα σε 98 πόλεις των Βρετανικών Νησιών. Στη Γερμανία και στην Ελβετία πλήθη κόσμου γέμιζαν ασφυκτικά τις διαθέσιμες αίθουσες. Το είδαν επίσης μεγάλα ακροατήρια στη Σκανδιναβία και στο Νότιο Ειρηνικό.

Τι αξιοθαύμαστη και έντονη παγγήινη μαρτυρία δόθηκε εκείνες τις πρώτες δεκαετίες της σύγχρονης ιστορίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά! Αλλά, στην πραγματικότητα, το έργο μόλις είχε αρχίσει.

Μόνο μερικές εκατοντάδες άτομα συμμετείχαν δραστήρια στη διάδοση της Βιβλικής αλήθειας στις αρχές της δεκαετίας του 1880. Το 1914, σύμφωνα με τις διαθέσιμες εκθέσεις, υπήρχαν περίπου 5.100 άτομα που συμμετείχαν στο έργο. Άλλοι μπορεί περιστασιακά να έδιναν κάποια φυλλάδια. Οι εργάτες ήταν σχετικά ελάχιστοι.

Στα τέλη του 1914, αυτή η μικρή ομάδα ευαγγελιστών είχε ήδη εξαπλώσει, με διάφορους τρόπους, τη διακήρυξή τους για τη Βασιλεία του Θεού σε 68 χώρες. Επιπλέον, το έργο τους ως κηρύκων και δασκάλων του Λόγου του Θεού είχε αποκτήσει σχετικά σταθερή βάση στις 30 από αυτές τις χώρες.

Είχαν διανεμηθεί εκατομμύρια βιβλία και εκατοντάδες εκατομμύρια φυλλάδια πριν τελειώσουν οι Καιροί των Εθνών. Εκτός από αυτό, το 1913, σχεδόν 2.000 εφημερίδες δημοσίευαν τακτικά κηρύγματα που ετοίμαζε ο Κ. Τ. Ρώσσελ και, το έτος 1914, συνολικά πάνω από 9.000.000 θεατές σε τρεις ηπείρους είδαν το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας».

Αληθινά, είχε δοθεί εκπληκτική μαρτυρία! Αλλά επρόκειτο να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα.

[Υποσημείωση]

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 405]

Ο Κ. Τ. Ρώσσελ εκφώνησε ο ίδιος Γραφικές ομιλίες σε 300 και πλέον πόλεις (στα μέρη που δείχνουν οι κουκκίδες) στη Βόρεια Αμερική και στην Καραϊβική—σε πολλές από αυτές ως και 10 ή 15 φορές

[Χάρτης]

(Βλέπε έντυπο)

[Χάρτης στη σελίδα 407]

(Βλέπε έντυπο)

Οι περιοδείες κηρύγματος που έκανε ο Ρώσσελ στην Ευρώπη, περνώντας συνήθως από την Αγγλία

1891

1903

1908

1909

1910 (δυο φορές)

1911 (δυο φορές)

1912 (δυο φορές)

1913

1914

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 408]

Όταν πείστηκε ότι είχε βρει την αλήθεια, ο Αντρέιας Έισετ διέθεσε με ζήλο Γραφικά έντυπα σχεδόν σε κάθε μέρος της Νορβηγίας

[Χάρτης]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Αρκτικός Κύκλος

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 409]

Ο Αδόλφος Βέμπερ, ένας ταπεινός κηπουρός, διέδωσε τα καλά νέα από την Ελβετία σε άλλες χώρες της Ευρώπης

[Χάρτης]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΒΕΛΓΙΟ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

ΕΛΒΕΤΙΑ

ΙΤΑΛΙΑ

ΓΑΛΛΙΑ

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 413]

Μπελόνε Φέργκιουσον στη Βραζιλία—«κανένας δεν είναι τόσο μακριά ώστε να μην μπορούν να τον φτάσουν» τα ύδατα της αλήθειας

[Χάρτης]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

[Χάρτης στη σελίδα 415]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΑΛΑΣΚΑ

ΚΑΝΑΔΑΣ

ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ

ΣΕΝ ΠΙΕΡ & ΜΙΚΕΛΟΝ

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΒΕΡΜΟΥΔΕΣ

ΜΠΑΧΑΜΕΣ

ΝΗΣΙΑ ΤΟΥΡΚΣ & ΚΕΪΚΟΣ

ΚΟΥΒΑ

ΜΕΞΙΚΟ

ΜΠΕΛΙΖ

ΤΖΑΜΑΪΚΑ

ΑΪΤΗ

ΔΟΜΙΝΙΚΑΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΟΡΤΟ ΡΙΚΟ

ΝΗΣΙΑ ΚΕΪΜΑΝ

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

ΕΛ ΣΑΛΒΑΔΟΡ

ΟΝΔΟΥΡΑ

ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ

ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ

ΠΑΝΑΜΑΣ

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

ΓΟΥΙΑΝΑ

ΣΟΥΡΙΝΑΜ

ΓΑΛΛΙΚΗ ΓΟΥΙΑΝΑ

ΚΟΛΟΜΒΙΑ

ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ

ΠΕΡΟΥ

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

ΒΟΛΙΒΙΑ

ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ

ΧΙΛΗ

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ

ΝΗΣΙΑ ΦΟΚΛΑΝΤ

ΠΑΡΘΕΝΑ ΝΗΣΙΑ (Η.Π.Α.)

ΠΑΡΘΕΝΑ ΝΗΣΙΑ (ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ)

ΑΝΓΚΟΥΙΛΑ

ΣΕΝ ΜΑΡΤΕΝ

ΣΑΜΠΑ

ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

ΣΕΝΤ ΚΙΤΣ

ΝΕΒΙΣ

ΑΝΤΙΓΚΟΥΑ

ΜΟΝΣΕΡΑΤ

ΓΟΥΑΔΕΛΟΥΠΗ

ΝΤΟΜΙΝΙΚΑ

ΜΑΡΤΙΝΙΚΑ

ΣΑΝΤΑ ΛΟΥΣΙΑ

ΣΕΝΤ ΒΙΝΣΕΝΤ

ΜΠΑΡΜΠΑΝΤΟΣ

ΓΡΕΝΑΔΑ

ΤΡΙΝΙΔΑΔ

ΑΡΟΥΜΠΑ

ΜΠΟΝΕΡ

ΚΟΥΡΑΣΑΟ

ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΚΑΡΑΪΒΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

[Χάρτης στη σελίδα 416, 417]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ

ΣΟΥΗΔΙΑ

ΙΣΛΑΝΔΙΑ

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

ΝΗΣΙΑ ΦΑΙΡΟΕΣ

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

ΡΩΣΙΑ

ΕΣΘΟΝΙΑ

ΛΕΤΟΝΙΑ

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΜΟΛΔΑΒΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΑ

ΑΡΜΕΝΙΑ

ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ

ΤΟΥΡΚΜΕΝΙΣΤΑΝ

ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ

ΚΑΖΑΧΣΤΑΝ

ΤΑΤΖΙΚΙΣΤΑΝ

ΚΙΡΓΙΖΙΣΤΑΝ

ΠΟΛΩΝΙΑ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

ΔΑΝΙΑ

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

ΙΡΛΑΝΔΙΑ

ΒΕΛΓΙΟ

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΪΝ

ΕΛΒΕΤΙΑ

ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ

ΑΥΣΤΡΙΑ

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ

ΣΛΟΒΕΝΙΑ

ΚΡΟΑΤΙΑ

ΒΟΣΝΙΑ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

ΑΛΒΑΝΙΑ

ΙΤΑΛΙΑ

ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ

ΙΣΠΑΝΙΑ

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

ΜΑΔΕΡΑ

ΜΑΡΟΚΟ

ΔΥΤΙΚΗ ΣΑΧΑΡΑ

ΣΕΝΕΓΑΛΗ

ΑΛΓΕΡΙΑ

ΛΙΒΥΗ

ΑΙΓΥΠΤΟΣ

ΛΙΒΑΝΟΣ

ΙΣΡΑΗΛ

ΚΥΠΡΟΣ

ΣΥΡΙΑ

ΤΟΥΡΚΙΑ

ΙΡΑΚ

ΙΡΑΝ

ΜΠΑΧΡΕΪΝ

ΚΟΥΒΕΪΤ

ΙΟΡΔΑΝΙΑ

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ

ΚΑΤΑΡ

ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ

ΟΜΑΝ

ΥΕΜΕΝΗ

ΤΖΙΜΠΟΥΤΙ

ΣΟΜΑΛΙΑ

ΑΙΘΙΟΠΙΑ

ΣΟΥΔΑΝ

ΤΣΑΝΤ

ΝΙΓΗΡΑΣ

ΜΑΛΙ

ΜΑΥΡΙΤΑΝΙΑ

ΓΚΑΜΠΙΑ

ΓΟΥΙΝΕΑ-ΜΠΙΣΑΟΥ

ΣΙΕΡΑ ΛΕΟΝΕ

ΛΙΒΕΡΙΑ

ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ

ΓΚΑΝΑ

ΤΟΓΚΟ

ΜΠΕΝΙΝ

ΙΣΗΜΕΡΙΝΗ ΓΟΥΙΝΕΑ

ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ

ΓΟΥΙΝΕΑ

ΜΠΟΥΡΚΙΝΑ ΦΑΣΟ

ΝΙΓΗΡΙΑ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΚΑΜΕΡΟΥΝ

ΣΑΟΥ ΤΟΜΕ

ΚΟΝΓΚΟ

ΓΚΑΜΠΟΝ

ΖΑΪΡ

ΑΝΓΚΟΛΑ

ΖΑΜΠΙΑ

ΝΑΜΙΜΠΙΑ

ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑ

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ

ΛΕΣΟΤΟ

ΣΟΥΑΖΙΛΑΝΔΗ

ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ

ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ

ΡΕΪΝΙΟΝ

ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ

ΡΟΝΤΡΙΓΚΕΣ

ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ

ΜΑΓΙΟΤ

ΚΟΜΟΡΕΣ

ΣΕΫΧΕΛΛΕΣ

ΜΑΛΑΟΥΙ

ΤΑΝΖΑΝΙΑ

ΜΠΟΥΡΟΥΝΤΙ

ΡΟΥΑΝΤΑ

ΟΥΓΚΑΝΤΑ

ΓΑΛΛΙΑ

ΠΑΚΙΣΤΑΝ

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

ΝΕΠΑΛ

ΜΠΟΥΤΑΝ

ΜΙΑΝΜΑΡ

ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ

ΙΝΔΙΑ

ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ

ΕΛΛΑΔΑ

ΜΑΛΤΑ

ΤΥΝΗΣΙΑ

ΚΕΝΥΑ

ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΙΝΔΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΑΛΑΣΚΑ

ΜΟΓΓΟΛΙΑ

ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ

ΙΑΠΩΝΙΑ

ΚΟΡΕΑ

ΚΙΝΑ

ΜΑΚΑΟ

ΤΑΪΒΑΝ

ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

ΛΑΟΣ

ΤΑΫΛΑΝΔΗ

ΒΙΕΤΝΑΜ

ΚΑΜΠΟΤΖΗ

ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ

ΜΠΡΟΥΝΕΪ

ΜΑΛΑΙΣΙΑ

ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ

ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ

ΣΑΪΠΑΝ

ΡΟΤΑ

ΓΚΟΥΑΜ

ΓΙΑΠ

ΠΑΛΑΟΥ

ΤΣΟΥΚ

ΠΟΝΠΕΪ

ΚΟΣΡΑ

ΝΗΣΙΑ ΜΑΡΣΑΛ

ΝΑΟΥΡΟΥ

ΠΑΠΟΥΑ- ΝΕΑ ΓΟΥΙΝΕΑ

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

ΝΗΣΙ ΝΟΡΦΟΚ

ΝΕΑ ΚΑΛΗΔΟΝΙΑ

ΝΗΣΙΑ ΓΟΥΟΛΙΣ & ΦΟΥΤΟΥΝΑ

ΒΑΝΟΥΑΤΟΥ

ΤΟΥΒΑΛΟΥ

ΦΙΤΖΙ

ΚΙΡΙΜΠΑΤΙ

ΤΟΚΕΛΑΟΥ

ΧΑΒΑΗ

ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΑΜΟΑ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΣΑΜΟΑ

ΝΙΟΥΕ

ΤΟΝΓΚΑ

ΝΗΣΙΑ ΚΟΥΚ

ΤΑΪΤΗ

ΝΗΣΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΙΝΔΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 421]

Ο Α. Τζ. Τζόζεφ, από την Ινδία, με την κόρη του την Γκρέισι, η οποία υπηρέτησε ως Γαλααδίτισσα ιεραπόστολος

[Χάρτης]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΙΝΔΙΑ

[Εικόνα στη σελίδα 411]

Ο Χέρμαν Χέρκεντελ και η σύζυγός του έκαναν ένα πολύμηνο ταξίδι του μέλιτος προκειμένου να κηρύξουν στους γερμανόφωνους της Ρωσίας

[Εικόνες στη σελίδα 412]

Βιβλιοπώλες διάκονοι στην Αγγλία και στη Σκωτία προσπαθούσαν να δώσουν σε όλους την ευκαιρία να λάβουν μαρτυρία· ακόμα και τα παιδιά τους βοηθούσαν στη διανομή φυλλαδίων

[Εικόνα στη σελίδα 414]

Ο Ε. Τζ. Κάουαρντ διέδωσε με ζήλο τη Βιβλική αλήθεια στην περιοχή της Καραϊβικής

[Εικόνα στη σελίδα 418]

Ο Φρανκ Γκρόουβ (αριστερά) και ο Εντ Νέλσον (εδώ μαζί με τις συζύγους τους) αφιέρωσαν 50 και πλέον χρόνια ο καθένας στην ολοχρόνια διάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας σε όλη τη Νέα Ζηλανδία

[Εικόνες στη σελίδα 420]

Ο Κ. Τ. Ρώσσελ και έξι σύντροφοί του έκαναν μια περιοδεία ανά τον κόσμο το έτος 1911-1912 για να προωθηθεί το κήρυγμα των καλών νέων