όταν είδε στην πορτογαλική Αγία Γραφή ότι ο Θεός έχει ένα όνομα, Ιεχωβά. (Ψαλμός 83:18, Αλμέιντα [Almeida]) Σε μια από τις Γραφικές μελέτες που έκανε, ρώτησε: «Τι πρέπει να κάνω για να μη δυσαρεστώ τον Ιεχωβά;» Η Μάρτυρας έστρεψε την προσοχή στις εικόνες που κρέμονταν στον τοίχο της και της ζήτησε να διαβάσει τα εδάφια Ψαλμός 115:4-8. Εκείνο το βράδυ όταν ο άντρας της Εμίλιας επέστρεψε σπίτι, του είπε ότι ήθελε να απαλλαχτεί από τις θρησκευτικές της εικόνες. Εκείνος συμφώνησε. Την επόμενη μέρα, κανόνισε να σπάσουν και να κάψουν τις εικόνες οι δυο γιοι της, ο Τόνι και ο Μάνιουελ. Σήμερα, περίπου 25 χρόνια αργότερα, μήπως η Εμίλια έχει μετανιώσει για αυτό; Όχι. Μάλιστα, μαζί με την οικογένειά της, έχει βοηθήσει πολλούς από τους γείτονές της να γίνουν ευτυχισμένοι λάτρεις του Ιεχωβά.

Παρόμοιες εμπειρίες έχουν επαναληφτεί πολλές φορές. Ως αποτέλεσμα του παγκόσμιου έργου μαθήτευσης που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκατομμύρια άνθρωποι μαθαίνουν να λατρεύουν τον Θεό ‘με πνεύμα και αλήθεια’. Εσείς, επίσης, μπορείτε να απολαύσετε τις ευλογίες που προκύπτουν από αυτόν τον ανώτερο τρόπο λατρείας επειδή, όπως είπε ο Ιησούς, «ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν».—Ιωάννης 4:23, 24.

Κάνετε το Καλύτερο που Μπορείτε;

«ΘΑ ΚΑΝΩ το καλύτερο που μπορώ». Πόσες φορές δεν ακολουθεί αυτές τις λέξεις το «αλλά» και ένας μακρύς κατάλογος δικαιολογιών επειδή κάποιος δεν προσπάθησε να κάνει το καλύτερο! Τι θα πούμε για την αφιέρωσή μας στον Ιεχωβά; Εκπληρώνουμε εμείς την υπόσχεσή μας να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για εκείνον;

Αφιερώνομαι σημαίνει ‘αφοσιώνομαι αποκλειστικά στην υπηρεσία ή στη λατρεία ενός θεϊκού όντος ή σε κάποιον ιερό σκοπό’. Ο Ιησούς έκανε πάρα πολλά για να δείξει τι περιλαμβάνει η αφιέρωση στον Ιεχωβά όταν είπε: «Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή». (Ματθαίος 16:24) Το άτομο που έχει απαρνηθεί τον εαυτό του και έχει αφιερωθεί στον Θεό κάνει την εκτέλεση του θεϊκού θελήματος την πιο σημαντική επιδίωξη στη ζωή του.

Ως αφιερωμένα άτομα, πρέπει να εξετάσουμε εξονυχιστικά τον εαυτό μας για να δούμε αν ζούμε σύμφωνα με την αφιέρωσή μας. Ο Πέτρος έδειξε γιατί πρέπει να εξετάσουμε τον εαυτό μας όταν ενθάρρυνε τους χρισμένους Χριστιανούς: ‘Να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε για να καταστήσετε βέβαιη για τον εαυτό σας την κλήση και την εκλογή σας· διότι αν εξακολουθήσετε να κάνετε αυτά τα πράγματα δεν πρόκειται να αποτύχετε ποτέ’. (2 Πέτρου 1:10, ΜΝΚ) Ναι, αν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, δεν θα φτάσουμε στο σημείο να αποτύχουμε πνευματικά.

Υπάρχουν Περιθώρια να Βελτιώσουμε «το Καλύτερο που Μπορούμε να Κάνουμε»

Με ευρύτερη έννοια, αναμένεται από όλους τους αφιερωμένους δούλους του Θεού να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, για να ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Ωστόσο, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για την εκτέλεση του θελήματος του Θεού μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο. Για ένα τρίχρονο αγόρι, το να κάνει κάποια μικροδουλειά ίσως είναι ό,τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσει τη μητέρα του, αλλά καθώς μεγαλώνει θα είναι σε θέση να κάνει περισσότερα πράγματα. Το ίδιο ισχύει και για την πνευματική μας ανάπτυξη—αυτό που στο παρελθόν ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε ίσως να μην είναι πια. Υποκινούμαστε να κάνουμε περισσότερα για τον Ιεχωβά.

Η αυξανόμενη εκτίμησή μας για τον Ιεχωβά είναι εκείνη που τροφοδοτεί την προθυμία μας να κάνουμε περισσότερα. Η εκτίμηση για τα όσα έχει κάνει για εμάς ενισχύεται μέσω προσωπικής μελέτης του Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Για παράδειγμα, όταν κάνουμε προσεκτική έρευνα και στοχασμούς για το πώς έστειλε ο Ιεχωβά τον Γιο του να παραδώσει την ψυχή του για να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία, υποκινούμαστε να υπηρετούμε τον Εμπνευστή της διευθέτησης του λύτρου. (Ιωάννης 3:16, 17· 1 Ιωάννου 4:9-11) Όσο περισσότερο ‘γευόμαστε και βλέπουμε ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός’ τόσο περισσότερο υποκινείται η καρδιά μας να τον υπηρετεί.—Ψαλμός 34:8.

Μια ολοχρόνια διάκονος, η οποία ονομάζεται Τζέτερ, το κατανόησε αυτό. Για να μπορέσει να σκάψει πιο βαθιά στα όσα μελετούσε, ξεχώρισε ένα μικρό δωμάτιο στο σπίτι της για αυτόν το σκοπό. Το διαρρύθμισε με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορεί να συγκεντρώνεται ενόσω κάνει έρευνα. Έχει τα Ευρετήρια Εκδόσεων της Σκοπιάς καθώς και δεμένους τόμους της Σκοπιάς και του Ξύπνα! σε απόσταση που να μπορεί να τα φτάνει στο ράφι της βιβλιοθήκης. «Όταν ανακαλύπτω κάποια ενδιαφέρουσα πληροφορία», λέει, «ανυπομονώ να τη μοιραστώ με άλλους».

Ωστόσο, όπως το να τρώει κάποιο άτομο ένα πλούσιο γεύμα κάπου-κάπου δεν το απαλλάσσει από την καθημερινή ανάγκη που υπάρχει να τρώει τακτικά γεύματα, έτσι και η βαθιά αλλά περιστασιακή έρευνα της Αγίας Γραφής δεν καταργεί την καθημερινή ανάγκη που υπάρχει για λήψη πνευματικής τροφής. Η Ρουθ αναγνωρίζει αυτή την ανάγκη, επειδή από τότε που θυμάται τον εαυτό της, η οικογένειά της διάβαζε μαζί την Αγία Γραφή κάθε πρωί και βράδυ μετά το φαγητό. Τώρα, σε ηλικία 81 χρονών, και έχοντας δαπανήσει πάνω από 60 χρόνια στην ολοχρόνια διακονία, εξακολουθεί να διαβάζει την Αγία Γραφή τακτικά αφού ξυπνήσει στις 6:00 π.μ. Μόλις λαβαίνει τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα!, η Ρουθ εξοικονομεί χρόνο για να τα διαβάσει. Διαβάζει προσεκτικά ένα άρθρο τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές προτού το μελετήσει στην εκκλησία. «Το να μελετάει κάποιος το Λόγο του Θεού είναι εκείνο που χρειάζεται για να σταθεί ισχυρός στην πίστη», λέει. Αυτό, επίσης, την έχει βοηθήσει να παραμείνει στην υπηρεσία ιεραποστόλου επί πολλά χρόνια.

Κάνοντας το Καλύτερο που Μπορούμε για να Βοηθάμε Άλλους

Μέσω βαθιάς και τακτικής μελέτης του Λόγου του Θεού, ο ζήλος που έχουμε για να υπηρετούμε τον Θεό μεγαλώνει, και κάτι μέσα μας μάς παρακινεί να κάνουμε περισσότερα. (Παράβαλε Ιερεμίας 20:9). Αυτός ο ζήλος υποκίνησε τον Χιροχίσα να επιτελέσει πλήρως τη διακονία του. (2 Τιμόθεον 4:5, ΜΝΚ) Ζούσε σε σπίτι με ένα μόνο γονέα και είχε τέσσερα μικρότερα αδέλφια. Ενώ ήταν στην εφηβεία, ο Χιροχίσα βοηθούσε στη συντήρηση της οικογένειάς του με το να σηκώνεται στις τρεις το πρωί για να μοιράζει εφημερίδες. Ήθελε να κάνει περισσότερα μιλώντας στους άλλους για τον Ιεχωβά, έτσι ο Χιροχίσα έκανε αίτηση για υπηρεσία σκαπανέα, όπως λέγεται η ολοχρόνια διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Νεαρός καθώς ήταν, απολάμβανε να βοηθάει άλλους να ενωθούν μαζί του στο να κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να αινούν τον Ιεχωβά.

Το να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθάμε τους άλλους περιλαμβάνει το να γινόμαστε αποτελεσματικοί στη διακονία μας. Ο Ιησούς ενθάρρυνε κάποτε τους μαθητές του: «Εάν εξεύρητε ταύτα, μακάριοι είσθε εάν κάμνητε αυτά». (Ιωάννης 13:17) Η Ναομί είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα ατόμου που έθεσε σε εφαρμογή τις υποδείξεις που δίνει η οργάνωση του Ιεχωβά για να βελτιώσουμε τη διακονία μας. Δυσκολευόταν πολύ να μιλήσει σε αγνώστους από σπίτι σε σπίτι και συχνά δεν έβρισκε τι να πει καθώς στεκόταν στα κατώφλια των σπιτιών. Οι πρεσβύτεροι στην εκκλησία την παρότρυναν να εφαρμόσει τις υποδείξεις που βρίσκονται στο βιβλίο Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές, στο τμήμα «Πρόλογοι για Χρήση στη Διακονία Αγρού».a Εκείνη αποστήθισε τους προλόγους που υπάρχουν κάτω από το λήμμα «Οικογένεια/Παιδιά» και έκανε πολλές πρόβες. Ως αποτέλεσμα, μπόρεσε να αρχίσει μια συζήτηση με κάποια οικοδέσποινα, η οποία ήταν 30 με 40 χρονών. Προτού ακόμα η Ναομί μπορέσει να κάνει επανεπίσκεψη, εκείνη η γυναίκα πήγε στην Αίθουσα Βασιλείας. Διευθετήθηκε να γίνεται Γραφική μελέτη. Η οικοδέσποινα και ο σύζυγός της είναι τώρα βαφτισμένοι Χριστιανοί και απολαμβάνουν ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή μαζί με τα παιδιά τους.

Να Κάνουμε το Καλύτερο που Μπορούμε στην Εκδήλωση Προσωπικού Ενδιαφέροντος

Μπορούμε να μιμηθούμε τον απόστολο Παύλο, ο οποίος είπε: ‘Κάνω τα πάντα για χάρη των καλών νέων, για να γίνω συμμέτοχος σε αυτά μαζί με άλλους’.—1 Κορινθίους 9:22, 23, ΜΝΚ.

Η Χατσούμι αντανακλά αυτή τη στάση. Ενώ η Χατσούμι ενασχολούνταν στη δημόσια διακονία, κάποια γυναίκα τής είπε ευγενικά από το θυροτηλέφωνο ότι ήταν πολύ απασχολημένη και δεν μπορούσε να συζητήσει. Ο τόνος της φωνής τής οικοδέσποινας ήταν ευγενικός, έτσι η Χατσούμι συνέχισε να την επισκέπτεται. Η οικοδέσποινα απαντούσε μόνο μέσω του θυροτηλεφώνου και ποτέ δεν βγήκε να συναντήσει τη Χατσούμι. Αυτό συνεχίστηκε επί δυόμισι χρόνια.

Κάποια μέρα η Χατσούμι άλλαξε την ώρα που την επισκεπτόταν, πηγαίνοντας αργά το απόγευμα. Κανένας δεν απάντησε. Ωστόσο, καθώς έφευγε, άκουσε μια γνωστή φωνή πίσω της να τη ρωτάει: «Ποια είσαι;» Η γυναίκα είχε μόλις επιστρέψει στο σπίτι της. Με το που άκουσε το όνομα της Χατσούμι, αποκρίθηκε πρόθυμα: «Α, εσύ είσαι που με επισκέπτεσαι. Σε ευχαριστώ που πάντα ενδιαφέρεσαι για εμένα». Επειδή αυτή η γυναίκα είχε διακόψει τη Γραφική μελέτη που έκανε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, σε κάποια άλλη περιοχή, ντρεπόταν πολύ να ανοίξει την πόρτα στη Χατσούμι. Η Γραφική μελέτη ξανάρχισε, και η οικοδέσποινα σημειώνει πολύ καλή πρόοδο. Ενδιαφερόμαστε εμείς τόσο πολύ για εκείνους που συναντάμε στη διακονία από σπίτι σε σπίτι;

Να Κάνετε το Καλύτερο που Εσείς Μπορείτε

Ο Ιεχωβά εκτιμά την προσπάθεια που καταβάλλουμε για να τον υπηρετούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτός είναι σαν ένας πατέρας που ο γιος του πηγαίνει κοντά του φέρνοντας δώρα. Με την πάροδο των ετών, το δώρο μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία και τα μέσα του γιου. Όπως ο πατέρας χαίρεται να παίρνει οποιαδήποτε δώρα του δίνει ο γιος του, μέσα από την καρδιά του, έτσι ο Ιεχωβά δέχεται πρόθυμα την ολόκαρδη υπηρεσία μας η οποία βρίσκεται σε αρμονία με την πνευματική μας ανάπτυξη.

Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνουμε το καλύτερο που εμείς μπορούμε να κάνουμε με εκείνο που μπορούν να κάνουν οι άλλοι. Όπως είπε ο Παύλος, θα έχουμε αιτία για αγαλλίαση σε σχέση με τον εαυτό μας, ‘όχι σε σύγκριση με το άλλο άτομο’. (Γαλάτας 6:4, ΜΝΚ) Είθε να συνεχίζουμε να δίνουμε προσοχή στη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου: «Σπουδάσατε [Να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε, ΜΝΚ] να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη».—2 Πέτρου 3:14.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Κάνετε το καλύτερο που μπορείτε στην εφαρμογή των υποδείξεων για τη διακονία αγρού;