Γιατί να Αναφέρετε Κάτι που Είναι Κακό;

«ΕΚΕΙΝΟΣ που αποκαλύπτει ένα ζήτημα γίνεται εχθρός του λαού», λένε μερικοί στη Δυτική Αφρική. Αυτό συνέβη στον Ολού όταν κατηγόρησε το μεγαλύτερο αδελφό του ότι διέπραξε αιμομειξία με την αδελφή του. «Είσαι ψεύτης!» ούρλιαξε ο αδελφός του. Στη συνέχεια ξυλοκόπησε άγρια τον Ολού, τον πέταξε έξω από το πατρικό τους σπίτι και του έκαψε όλα τα ρούχα. Οι συγχωριανοί υποστήριξαν τον αδελφό. Εφόσον δεν ήταν πια ευπρόσδεκτος στο χωριό, ο Ολού χρειάστηκε να φύγει. Μόνο όταν έγινε φανερό ότι η κοπέλα ήταν έγκυος κατάλαβαν οι άνθρωποι ότι ο Ολού είχε πει την αλήθεια. Ο αδελφός ομολόγησε την πράξη του και ο Ολού αποκαταστάθηκε στα μάτια τους. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά. Ο Ολού θα μπορούσε να είχε θανατωθεί.

Προφανώς εκείνοι που δεν αγαπούν τον Ιεχωβά δεν θα το εκτιμούσαν αν το σφάλμα τους αποκαλυπτόταν. Η αμαρτωλή ανθρώπινη τάση είναι να αντιστέκεται κάποιος στον έλεγχο και να δυσανασχετεί με εκείνον που τον παρέχει. (Παράβαλε Ιωάννης 7:7.) Δεν είναι παράξενο που μερικοί τηρούν σιγή ιχθύος όταν χρειάζεται να αποκαλύψουν τα σφάλματα των άλλων σε εκείνους που έχουν την εξουσία να τους διορθώσουν.

Να Εκτιμάτε την Αξία του Ελέγχου

Στο λαό του Ιεχωβά, όμως, υπάρχει διαφορετική στάση απέναντι στον έλεγχο. Οι θεοσεβείς άντρες και γυναίκες εκτιμούν βαθιά τη διευθέτηση που έχει κάνει ο Ιεχωβά για να βοηθάει τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας που σφάλλουν. Αναγνωρίζουν ότι αυτή η διαπαιδαγώγηση είναι έκφραση της στοργικής του καλοσύνης.—Εβραίους 12:6-11.

Αυτό μπορεί να καταδειχτεί παραστατικά με ένα περιστατικό από τη ζωή του Βασιλιά Δαβίδ. Μολονότι ήταν δίκαιος άνθρωπος από τη νεανική του ηλικία, ήρθε κάποιος καιρός κατά τον οποίο υπέπεσε σε σοβαρή αδικοπραγία. Πρώτα, διέπραξε μοιχεία. Κατόπιν, σε μια προσπάθεια να καλύψει το σφάλμα του, διευθέτησε να σκοτωθεί ο άντρας της γυναίκας. Αλλά ο Ιεχωβά αποκάλυψε το αμάρτημα του Δαβίδ στον προφήτη Νάθαν, ο οποίος μίλησε με θάρρος στον Δαβίδ για αυτό το ζήτημα. Χρησιμοποιώντας μια δυνατή παραβολή, ο Νάθαν ρώτησε τον Δαβίδ τι θα έπρεπε να γίνει σχετικά με κάποιον πλούσιο ο οποίος είχε πολλά πρόβατα αλλά πήρε και έσφαξε το μοναδικό αρνί ενός φτωχού, το αγαπημένο κατοικίδιό του, προκειμένου να φιλοξενήσει το φίλο του. Ο Δαβίδ, που ήταν προηγουμένως βοσκός, γέμισε αγανάκτηση και θυμό. Ο ίδιος είπε: «Άξιος θανάτου είναι ο άνθρωπος»! Τότε ο Νάθαν εφάρμοσε την παραβολή στον Δαβίδ λέγοντας: «Συ είσαι ο άνθρωπος»!—2 Σαμουήλ 12:1-7.

Ο Δαβίδ δεν θύμωσε με τον Νάθαν· δεν προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ούτε κατέφυγε σε αντεγκλήσεις. Αντίθετα, η επίπληξη του Νάθαν άγγιξε βαθιά τη συνείδησή του. Με συντετριμμένη καρδιά, ο Δαβίδ ομολόγησε: ‘Αμάρτησα στον Ιεχωβά’.—2 Σαμουήλ 12:13.

Η αποκάλυψη της αμαρτίας του Δαβίδ από μέρους του Νάθαν, η οποία ακολουθήθηκε από θεϊκό έλεγχο, απέφερε καλά αποτελέσματα. Αν και ο Δαβίδ δεν προστατεύτηκε από τις συνέπειες του αδικήματός του, μετανόησε και συμφιλιώθηκε με τον Ιεχωβά. Πώς ένιωθε ο Δαβίδ για τον έλεγχο που έλαβε; Ο ίδιος έγραψε: ‘Αν με χτυπήσει ο δίκαιος, αυτό θα είναι στοργική καλοσύνη· και αν με ελέγξει, θα είναι λάδι πάνω στο κεφάλι, λάδι που το κεφάλι μου δεν θα θελήσει να αρνηθεί’.—Ψαλμός 141:5, ΜΝΚ.

Και στις ημέρες μας, επίσης, οι υπηρέτες του Ιεχωβά μπορεί να αναμειχθούν σε σοβαρή αδικοπραγία, ακόμη και εκείνοι που είναι πιστοί επί πολλά χρόνια. Αναγνωρίζοντας ότι οι πρεσβύτεροι μπορούν να βοηθήσουν, οι περισσότεροι παίρνουν την πρωτοβουλία να τους πλησιάσουν και να ζητήσουν βοήθεια. (Ιακώβου 5:13-16) Μερικές φορές, όμως, το άτομο που αδικοπραγεί μπορεί να προσπαθήσει να καλύψει το αμάρτημά του, όπως έκανε ο Δαβίδ. Τι θα πρέπει να κάνουμε αν μάθουμε ότι υπάρχει σοβαρή αδικοπραγία μέσα στην εκκλησία;

Τίνος Ευθύνη Είναι;

Όταν οι πρεσβύτεροι μαθαίνουν ότι υπάρχει σοβαρή αδικοπραγία, πλησιάζουν το άτομο που αναμείχθηκε σε αυτήν για να δώσουν την απαιτούμενη βοήθεια και διόρθωση. Αποτελεί ευθύνη των πρεσβυτέρων να κρίνουν τέτοια άτομα μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Επαγρυπνώντας προσεκτικά για την πνευματική της κατάσταση, βοηθούν και νουθετούν όποιο άτομο κάνει κάποιο άσοφο ή εσφαλμένο βήμα.—1 Κορινθίους 5:12, 13· 2 Τιμόθεο 4:2· 1 Πέτρου 5:1, 2.

Αλλά τι μπορεί να γίνει αν δεν είστε πρεσβύτερος και συμβεί να μάθετε για κάποια σοβαρή αδικοπραγία ενός άλλου Χριστιανού; Υπάρχουν ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές στο Νόμο τον οποίο έδωσε ο Ιεχωβά στο έθνος Ισραήλ. Ο Νόμος δήλωνε ότι, αν κάποιος ήταν μάρτυρας αποστατικών ή στασιαστικών πράξεων, φόνου ή άλλων σοβαρών εγκλημάτων, τότε είχε την ευθύνη να αναφέρει και να καταθέσει ό,τι γνώριζε. Το εδάφιο Λευιτικόν 5:1, ΜΝΚ, λέει: ‘Τώρα, σε περίπτωση που κάποια ψυχή αμαρτήσει κατά το ότι άκουσε δημόσια κατάρα και είναι μάρτυρας ή το είδε ή το έμαθε, αν δεν το αναφέρει, τότε θα λογοδοτήσει για το σφάλμα του’.—Παράβαλε Δευτερονόμιον 13:6-8· Εσθήρ 6:2· Παροιμίαι 29:24, ΜΝΚ.

Αν και δεν υπόκεινται στο Μωσαϊκό Νόμο, οι Χριστιανοί σήμερα μπορούν να καθοδηγηθούν από τις αρχές στις οποίες βασίζεται αυτός. (Ψαλμός 19:7, 8) Έτσι, αν μάθετε για κάποια σοβαρή αδικοπραγία ενός συγχριστιανού σας, τι θα πρέπει να κάνετε;

Πώς να Χειριστείτε το Ζήτημα

Πρώτα από όλα, είναι σημαντικό να υπάρχει βάσιμος λόγος να πιστεύετε ότι η σοβαρή αδικοπραγία όντως έλαβε χώρα. ‘Μη γίνεις μάρτυρας εναντίον του συνανθρώπου σου χωρίς να υπάρχει βάση’, δήλωσε ο σοφός άντρας. ‘Αλλιώς θα γίνεις ανόητος με τα χείλη σου’.—Παροιμίαι 24:28, ΜΝΚ.

Ίσως αποφασίσετε να πάτε απευθείας στους πρεσβυτέρους. Δεν είναι λάθος να το κάνετε αυτό. Συνήθως, όμως, η πιο στοργική πορεία είναι να πλησιάσετε το άτομο που περιλαμβάνεται. Μπορεί τα γεγονότα να μην είναι αυτά που φαίνονται. Ή μπορεί οι πρεσβύτεροι να χειρίζονται ήδη την κατάσταση. Συζητήστε ήρεμα το ζήτημα με το άτομο. Αν εξακολουθεί να υπάρχει λόγος για να πιστεύετε ότι έχει διαπράξει κάποια σοβαρή αδικοπραγία, ενθαρρύνετε αυτόν ή αυτήν να πλησιάσει τους πρεσβυτέρους ζητώντας βοήθεια και εξηγήστε πόσο σοφή κίνηση είναι αυτή. Μη συζητήσετε το θέμα με άλλους, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν κουτσομπολιό.

Αν το άτομο δεν αναφέρει το θέμα στους πρεσβυτέρους μέσα σε κάποιο λογικό χρονικό διάστημα, τότε θα πρέπει να το κάνετε εσείς. Κατόπιν, ένας ή δύο πρεσβύτεροι θα συζητήσουν το ζήτημα με το άτομο που κατηγορείται. Οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να ‘εξετάσουν και να ρωτήσουν και να ερευνήσουν επιμελώς’ προκειμένου να σταθμίσουν αν έχει διαπραχθεί αδίκημα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε θα χειριστούν την υπόθεση σύμφωνα με τις Γραφικές κατευθυντήριες γραμμές.—Δευτερονόμιον 13:12-14.

Χρειάζονται τουλάχιστον δύο μάρτυρες για να αποδειχτεί κάποια κατηγορία αδικοπραγίας. (Ιωάννης 8:17· Εβραίους 10:28) Αν το άτομο αρνηθεί την κατηγορία και η δική σας μαρτυρία είναι η μοναδική, το ζήτημα θα αφεθεί στα χέρια του Ιεχωβά. (1 Τιμόθεο 5:19, 24, 25) Αυτό γίνεται επειδή γνωρίζουμε ότι όλα τα πράγματα είναι «τελείως εκτεθειμένα» στον Ιεχωβά και, αν το άτομο είναι ένοχο, τελικά οι αμαρτίες του θα ‘το καταφθάσουν’.—Εβραίους 4:13· Αριθμοί 32:23, ΜΝΚ.

Υποθέστε, όμως, ότι το άτομο όντως αρνείται την κατηγορία και εσείς είστε ο μόνος μάρτυρας εναντίον του. Θα μπορούσε άραγε να σας κατηγορήσει τώρα εκείνος για συκοφαντία; Όχι, εκτός και αν έχετε κουτσομπολέψει σχετικά με αυτό σε άτομα που δεν περιλαμβάνονται στο ζήτημα. Δεν θεωρείται συκοφαντία η αναφορά καταστάσεων που επηρεάζουν μια εκκλησία σε εκείνους που έχουν την εξουσία και την ευθύνη να επιβλέπουν και να διορθώνουν τα ζητήματα. Μάλιστα, αυτό βρίσκεται σε αρμονία με την επιθυμία μας να κάνουμε πάντα ό,τι είναι σωστό και όσιο.—Παράβαλε Λουκάς 1:74, 75.

Να Διατηρείτε Αγιότητα Μέσα στην Εκκλησία

Ένας λόγος για τον οποίο αναφέρεται η αδικοπραγία είναι ότι συντελεί στη διατήρηση της καθαρότητας της εκκλησίας. Ο Ιεχωβά είναι καθαρός Θεός, άγιος Θεός. Απαιτεί από όλους εκείνους που τον λατρεύουν να είναι πνευματικά και ηθικά καθαροί. Ο θεόπνευστος λόγος του παροτρύνει: «Ως υπάκουα παιδιά, πάψτε να διαπλάθεστε σύμφωνα με τις επιθυμίες που είχατε προηγουμένως μέσα στην άγνοιά σας, αλλά σύμφωνα με τον Άγιο, ο οποίος σας κάλεσε, γίνετε και εσείς οι ίδιοι άγιοι σε όλη τη διαγωγή σας, επειδή είναι γραμμένο: ‘Πρέπει να είστε άγιοι, επειδή εγώ είμαι άγιος’». (1 Πέτρου 1:14-16) Τα άτομα που επιδίδονται σε ακαθαρσία ή αδικοπραγία μπορούν να μολύνουν μια ολόκληρη εκκλησία και να επισύρουν σε αυτήν τη δυσμένεια του Ιεχωβά αν δεν ληφθούν μέτρα για τη διόρθωση ή την απομάκρυνσή τους από ανάμεσά της.—Παράβαλε Ιησούς του Ναυή, κεφάλαιο 7.

Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου προς τη Χριστιανική εκκλησία της Κορίνθου δείχνουν πώς η αναφορά της αδικοπραγίας συντέλεσε στον καθαρισμό του λαού του Θεού εκεί. Στην πρώτη του επιστολή, ο Παύλος έγραψε: «Στην πραγματικότητα αναφέρεται ότι υπάρχει πορνεία ανάμεσά σας, και τέτοια πορνεία που δεν υπάρχει ούτε ανάμεσα στα έθνη, ότι κάποιος έχει τη σύζυγο του πατέρα του».—1 Κορινθίους 5:1.

Η Αγία Γραφή δεν μας λέει ποιος το ανέφερε αυτό στον απόστολο. Ίσως να έμαθε ο Παύλος για αυτή την κατάσταση από τον Στεφανά, τον Φορτουνάτο και τον Αχαϊκό, οι οποίοι είχαν ταξιδέψει από την Κόρινθο στην Έφεσο όπου έμενε ο Παύλος. Ο Παύλος έλαβε επίσης μια επιστολή με κάποια ερωτήματα από τη Χριστιανική εκκλησία της Κορίνθου. Όποια και αν ήταν η πηγή, εφόσον η κατάσταση αναφέρθηκε στον Παύλο από αξιόπιστους μάρτυρες, αυτός μπόρεσε κατόπιν να δώσει κατεύθυνση σχετικά με το ζήτημα. «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας», έγραψε. Ο άνθρωπος εκβλήθηκε από την εκκλησία.—1 Κορινθίους 5:13· 16:17, 18.

Έφερε η οδηγία που έδωσε ο Παύλος καλά αποτελέσματα; Ασφαλώς και έφερε! Προφανώς, το άτομο που αδικοπραγούσε συνήλθε. Στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους, ο Παύλος παρότρυνε την εκκλησία να ‘συγχωρήσει με καλοσύνη και να παρηγορήσει’ το μετανοημένο άνθρωπο. (2 Κορινθίους 2:6-8) Έτσι, η αναφορά της αδικοπραγίας οδήγησε σε δράση που κατέληξε στον καθαρισμό της εκκλησίας και στο να αποκατασταθεί στην εύνοια του Θεού ένας άνθρωπος ο οποίος είχε βλάψει τη σχέση του με τον Θεό.

Βρίσκουμε ένα ακόμη παράδειγμα στην πρώτη επιστολή του Παύλου προς τη Χριστιανική εκκλησία της Κορίνθου. Αυτή τη φορά, ο απόστολος κατονομάζει τους μάρτυρες που ανέφεραν το ζήτημα. Έγραψε: «Μου φανέρωσαν σχετικά με εσάς, αδελφοί μου, εκείνοι που ανήκουν στο σπιτικό της Χλόης ότι υπάρχουν διενέξεις μεταξύ σας». (1 Κορινθίους 1:11) Ο Παύλος γνώριζε ότι αυτή η διένεξη, εκτός του ότι έδινε ακατάλληλη τιμή σε ανθρώπους, είχε δημιουργήσει μια διασπαστική νοοτροπία η οποία απειλούσε να καταστρέψει την ενότητα της εκκλησίας. Έτσι, από βαθύ ενδιαφέρον για την πνευματική ευημερία των ομοπίστων του εκεί, ο Παύλος ενήργησε αμέσως και έγραψε μερικές συμβουλές για να διορθωθεί η εκκλησία.

Σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των αδελφών στις εκκλησίες ανά τον κόσμο εργάζονται σκληρά για να προστατεύουν την πνευματική καθαρότητα της εκκλησίας με το να διατηρούν ο καθένας προσωπικά μια επιδοκιμασμένη υπόσταση ενώπιον του Θεού. Μερικοί υποφέρουν καθώς το κάνουν αυτό· άλλοι, μάλιστα, πέθαναν προκειμένου να διακρατήσουν την ακεραιότητά τους. Ασφαλώς, το να παραβλέπουμε ή να καλύπτουμε την αδικοπραγία θα έδειχνε έλλειψη εκτίμησης για αυτές τις προσπάθειες.

Βοήθεια για Εκείνους που Σφάλλουν

Γιατί διστάζουν μερικοί που έχουν πέσει σε χονδροειδή αμαρτία να πλησιάσουν τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας; Πολλές φορές αυτό συμβαίνει επειδή δεν γνωρίζουν τα οφέλη που θα προκύψουν αν πάνε στους πρεσβυτέρους. Μερικοί πιστεύουν λανθασμένα ότι, αν ομολογήσουν, η αμαρτία τους θα φανερωθεί σε ολόκληρη την εκκλησία. Άλλοι ξεγελούν τον εαυτό τους ως προς τη σοβαρότητα της πορείας τους. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι μπορούν να διορθωθούν χωρίς τη βοήθεια των πρεσβυτέρων.

Αλλά αυτά τα άτομα που αδικοπραγούν χρειάζονται στοργική βοήθεια από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας. Ο Ιάκωβος έγραψε: «Είναι κανείς μεταξύ σας άρρωστος; Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείφοντάς τον με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά. Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει. Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί».—Ιακώβου 5:14, 15.

Τι θαυμαστή προμήθεια προκειμένου να βοηθηθούν τα άτομα που σφάλλουν να αποκαταστήσουν την πνευματικότητά τους! Καθώς οι πρεσβύτεροι εφαρμόζουν τις καταπραϋντικές συμβουλές από το Λόγο του Θεού και προσεύχονται εκ μέρους τους, μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα που ασθενούν πνευματικά να συνέλθουν από τις εσφαλμένες οδούς τους. Έτσι, αντί να νιώθουν καταδικασμένα, τα μετανοημένα άτομα πολλές φορές νιώθουν αναζωογόνηση και ανακούφιση όταν συναντιούνται με τους στοργικούς πρεσβυτέρους. Ένας νεαρός Δυτικοαφρικανός είχε διαπράξει πορνεία και έκρυβε το αμάρτημά του αρκετούς μήνες. Όταν φανερώθηκε το αμάρτημά του, είπε στους πρεσβυτέρους: «Πόσο ήθελα να με είχε ρωτήσει κάποιος για τις σχέσεις μου με εκείνο το κορίτσι! Ανακουφίστηκα πολύ τώρα που ήρθε η υπόθεση στην επιφάνεια».—Παράβαλε Ψαλμός 32:3-5.

Πράξη Αγάπης που Βασίζεται σε Αρχές

Οι βαφτισμένοι υπηρέτες του Θεού έχουν «μεταβεί από το θάνατο στη ζωή». (1 Ιωάννη 3:14) Αλλά αν διαπράξουν κάποιο σοβαρό αμάρτημα, επιστρέφουν στην οδό του θανάτου. Αν δεν βοηθηθούν, μπορεί να σκληρυνθούν στην αδικοπραγία, μη επιθυμώντας να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στη λατρεία του αληθινού Θεού.—Εβραίους 10:26-29.

Η αναφορά της αδικοπραγίας είναι μια πράξη γνήσιου ενδιαφέροντος για το άτομο που αδικοπραγεί. Ο Ιάκωβος έγραψε: «Αδελφοί μου, αν κάποιος μεταξύ σας παροδηγηθεί από την αλήθεια και κάποιος άλλος τον επαναφέρει, να γνωρίζετε ότι όποιος επαναφέρει αμαρτωλό από την πλάνη της οδού του, θα του σώσει την ψυχή από το θάνατο και θα καλύψει πλήθος αμαρτιών».—Ιακώβου 5:19, 20.

Έτσι, λοιπόν, γιατί να αναφέρετε κάτι που είναι κακό; Επειδή φέρνει καλά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, η αναφορά κάποιας αδικοπραγίας αποτελεί πράξη αγάπης που βασίζεται σε αρχές και η οποία εκδηλώνεται προς τον Θεό, προς την εκκλησία και προς το άτομο που αδικοπραγεί. Καθώς το κάθε μέλος της εκκλησίας υποστηρίζει με οσιότητα τους δίκαιους κανόνες του Θεού, ο Ιεχωβά θα ευλογήσει πλούσια την εκκλησία ως σύνολο. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Αυτός [ο Ιεχωβά] θα σας κάνει επίσης σταθερούς ως το τέλος, για να είστε απρόσβλητοι από κατηγορίες την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».—1 Κορινθίους 1:8.

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Αποτελεί εκδήλωση αγάπης να ενθαρρύνετε κάποιο άτομο που είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά και έσφαλε να μιλήσει στους πρεσβυτέρους

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Οι πρεσβύτεροι βοηθούν τα άτομα που έσφαλαν να αποκατασταθούν στην εύνοια του Θεού

Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Υπάρχει το Τετραγράμματο (τα τέσσερα εβραϊκά γράμματα του ονόματος του Θεού) στο εβραϊκό κείμενο του Ευαγγελίου του Ματθαίου το οποίο αντέγραψε ο Ιουδαίος γιατρός του 14ου αιώνα Σημ-Τομπ μπεν Ισαάκ Ιμπν Σαμπρούτ;

Όχι, δεν υπάρχει. Ωστόσο, αυτό το κείμενο του Ευαγγελίου του Ματθαίου χρησιμοποιεί την έκφραση χασ·Σεμ’ (ολογράφως ή σε συντομογραφία) 19 φορές, όπως αναφέρεται στη σελίδα 13 της Σκοπιάς 15 Αυγούστου 1996.

Η εβραϊκή έκφραση χασ·Σεμ’ σημαίνει «το Όνομα», και είναι βέβαιο ότι αναφέρεται στο θεϊκό όνομα. Για παράδειγμα, στο κείμενο του Σημ-Τομπ, κάποια συντομευμένη μορφή του χασ·Σεμ’ εμφανίζεται στο εδάφιο Ματθαίος 3:3, μια περικοπή στην οποία ο Ματθαίος παρέθεσε το εδάφιο Ησαΐας 40:3. Είναι λογικό να συμπεράνουμε πως, όταν ο Ματθαίος παρέθετε ένα εδάφιο από τις Εβραϊκές Γραφές στο οποίο υπάρχει το Τετραγράμματο, ενσωμάτωνε το θεϊκό όνομα στο Ευαγγέλιό του. Έτσι, αν και το εβραϊκό κείμενο που παρουσίασε ο Σημ-Τομπ δεν χρησιμοποιεί το Τετραγράμματο, η χρήση της έκφρασης «το Όνομα» σε αυτό το κείμενο, όπως συμβαίνει στο εδάφιο Ματθαίος 3:3, υποστηρίζει τη χρήση του ονόματος «Ιεχωβά» στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές.

Ο Σημ-Τομπ αντέγραψε το εβραϊκό κείμενο του Ευαγγελίου του Ματθαίου στο δυσφημιστικό του σύγγραμμα με τίτλο ΄’Εβεν μπόκαν. Ποια ήταν, όμως, η πηγή εκείνου του εβραϊκού κειμένου; Ο καθηγητής Τζορτζ Χάουαρντ, ο οποίος έχει ερευνήσει εκτεταμένα αυτό το ζήτημα, αναφέρει ότι «το εβραϊκό Ευαγγέλιο του Ματθαίου που χρησιμοποίησε ο Σημ-Τομπ χρονολογείται κάπου μεταξύ των πρώτων τεσσάρων αιώνων της Χριστιανικής εποχής».a Άλλοι ίσως διαφωνούν μαζί του ως προς αυτό.

Ο Χάουαρντ επισημαίνει: «Το εβραϊκό Ευαγγέλιο του Ματθαίου το οποίο έχει ενσωματωθεί σε αυτό το κείμενο χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τις πολλές διαφορές του από το κανονικό Ευαγγέλιο του Ματθαίου που είναι γραμμένο στην ελληνική». Για παράδειγμα, σύμφωνα με το κείμενο του Σημ-Τομπ, ο Ιησούς είπε σχετικά με τον Ιωάννη: «Αληθινά σας λέω: Μεταξύ όλων αυτών που γεννήθηκαν από γυναίκες δεν έχει εγερθεί κανένας μεγαλύτερος από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή». Το κείμενο αυτό παραλείπει τα επόμενα λόγια του Ιησού: «Αλλά ένα άτομο που είναι μικρότερο στη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλύτερο από αυτόν». (Ματθαίος 11:11) Με αρκετά παρόμοιο τρόπο, υφίστανται πολλές διαφορές ανάμεσα στο υπάρχον εβραϊκό κείμενο των Εβραϊκών Γραφών και στη φρασεολογία του αντίστοιχου κειμένου της ελληνικής Μετάφρασης των Εβδομήκοντα. Αν και αναγνωρίζουμε τις διαφορές τους, τέτοια αρχαία κείμενα έχουν κάποια θέση στη συγκριτική μελέτη.

Όπως αναφέρθηκε, το κείμενο του Ματθαίου το οποίο χρησιμοποίησε ο Σημ-Τομπ περιλαμβάνει την έκφραση «το Όνομα» σε σημεία όπου υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύει κάποιος ότι ο Ματθαίος χρησιμοποίησε στην πραγματικότητα το Τετραγράμματο. Έτσι, από το 1950 το κείμενο του Σημ-Τομπ χρησιμοποιείται για να υποστηρίξει τη χρήση του θεϊκού ονόματος στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές και εξακολουθεί να μνημονεύεται στη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών—Με Υποσημειώσεις (στην αγγλική).b