Προσέξτε τη Σιμωνία!
Ο ΣΙΜΩΝ από τη Σαμάρεια έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στον περίγυρό του. Έζησε τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., και οι άνθρωποι ήταν τόσο ενθουσιασμένοι από τον τρόπο που ασκούσε τις μαγικές τέχνες ώστε έλεγαν για αυτόν: «Αυτός ο άνθρωπος είναι η Δύναμη του Θεού, η οποία μπορεί να ονομαστεί Μεγάλη».—Πράξεις 8:9-11.
Όταν, όμως, ο Σίμων έγινε βαφτισμένος Χριστιανός, αντιλήφθηκε ότι υπήρχε μια δύναμη πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που είχε εκείνος προηγουμένως. Ήταν η δύναμη που είχε χορηγηθεί στους αποστόλους του Ιησού, η οποία τους καθιστούσε ικανούς να μεταδίδουν σε άλλους τα θαυματουργικά χαρίσματα του αγίου πνεύματος. Ο Σίμων εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ ώστε πρόσφερε στους αποστόλους χρήματα ζητώντας τους το εξής: «Δώστε και σε εμένα αυτή την εξουσία, ώστε, πάνω σε όποιον θέτω τα χέρια μου, να λαβαίνει άγιο πνεύμα».—Πράξεις 8:13-19.
Ο απόστολος Πέτρος επιτίμησε τον Σίμωνα, λέγοντας: «Το ασήμι σου ας αφανιστεί μαζί με εσένα, επειδή νόμισες ότι με χρήματα θα αποκτήσεις τη δωρεά του Θεού. Δεν έχεις ούτε μέρος ούτε κλήρο σε αυτό το ζήτημα, γιατί η καρδιά σου δεν είναι ευθεία στα μάτια του Θεού».—Πράξεις 8:20, 21.
Από αυτή τη Βιβλική αφήγηση προέρχεται η λέξη «σιμωνία», η οποία έχει οριστεί ως «το αμάρτημα του να αγοράζει ή να πουλάει κάποιος αξιώματα ή προαγωγές μέσα στην εκκλησία». Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει ότι, ιδιαίτερα από τον 9ο ως τον 11ο αιώνα, «η σιμωνία είχε εισχωρήσει στα μοναστήρια, στον κατώτερο κλήρο, στους επισκόπους, ακόμη και στους πάπες». Η ένατη έκδοση της Εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα (The Encyclopædia Britannica) (1878) παρατηρεί: «Η μελέτη της ιστορίας των παπικών κονκλάβιων πείθει το σπουδαστή ότι ποτέ δεν υπήρξε εκλογή που να μην κηλιδώθηκε από τη σιμωνία, ενώ σε ένα μεγάλο αριθμό περιπτώσεων η σιμωνία που επικρατούσε στα κονκλάβια ήταν του χονδροειδέστατου, του πλέον επαίσχυντου και του χειρίστου είδους».
Οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα πρέπει να φυλάγονται από τη σιμωνία. Λόγου χάρη, μερικοί ίσως να κατακλύζουν με υπερβολικούς επαίνους ή πλούσια δώρα εκείνους οι οποίοι μπορούν να τους δώσουν επιπρόσθετα προνόμια. Αντιστρόφως, εκείνοι που μπορούν να παραχωρήσουν τέτοια προνόμια ίσως δείχνουν εύνοια σε όσους έχουν τη δυνατότητα—και συχνά την προθυμία—να τους κατακλύζουν με δώρα. Και στις δύο περιπτώσεις περιλαμβάνεται σιμωνία, και οι Γραφές καταδικάζουν σαφώς μια τέτοια πορεία. «Μετανόησε, λοιπόν, από αυτή την κακία σου», πρότρεψε ο Πέτρος τον Σίμωνα, «και δεήσου στον Ιεχωβά ώστε, αν είναι δυνατόν, να σου συγχωρηθεί η επινόηση της καρδιάς σου [«αυτή η πλεκτάνη σου», Νέα Βίβλος της Ιερουσαλήμ (New Jerusalem Bible)]· διότι βλέπω ότι είσαι δηλητηριώδης χολή και δεσμός αδικίας».—Πράξεις 8:22, 23.
Ευτυχώς, ο Σίμων διέκρινε πόσο σοβαρή ήταν αυτή η εσφαλμένη επιθυμία του. Παρακάλεσε τους αποστόλους: «Κάντε εσείς δέηση για εμένα στον Ιεχωβά ώστε να μην έρθει πάνω μου κανένα από τα πράγματα που έχετε πει». (Πράξεις 8:24) Λαβαίνοντας υπόψη το σπουδαίο μάθημα που περιέχεται σε αυτή την αφήγηση, οι γνήσιοι Χριστιανοί αγωνίζονται να αποφεύγουν και το παραμικρό ίχνος σιμωνίας.