Γιατί Δεν Αρκούν τα Θαύματα για να Οικοδομηθεί Πίστη

ΠΙΣΤΕΥΩ μόνο ό,τι βλέπω. Αυτή είναι η άποψη πολλών ανθρώπων. Μερικοί λένε ότι, αν ο Θεός φανερωνόταν με κάποιο θαυματουργικό τρόπο, τότε θα πίστευαν σε εκείνον. Ίσως και να έχουν έτσι τα πράγματα, αλλά θα οδηγούσε αυτή η πεποίθηση σε γνήσια πίστη;

Εξετάστε την περίπτωση του Κορέ, του Δαθάν και του Αβειρών, οι οποίοι ήταν Ισραηλίτες. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι αυτοί είδαν με τα μάτια τους τα εξής μεγαλειώδη θαύματα που είχε κάνει ο Θεός: τις δέκα πληγές εναντίον της Αιγύπτου, τη διαφυγή του έθνους Ισραήλ μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και την εξολόθρευση του Αιγύπτιου Φαραώ και της στρατιωτικής του δύναμης. (Έξοδος 7:19–11:10· 12:29-32· Ψαλμός 136:15) Ο Κορέ, ο Δαθάν και ο Αβειρών άκουσαν επίσης στο Όρος Σινά τον Ιεχωβά να μιλάει από τον ουρανό. (Δευτερονόμιον 4:11, 12) Παρ’ όλα αυτά, λίγο καιρό έπειτα από εκείνα τα θαύματα, οι τρεις άντρες ξεσήκωσαν στασιασμό εναντίον του Ιεχωβά και των διορισμένων υπηρετών του.—Αριθμοί 16:1-35· Ψαλμός 106:16-18.

Ύστερα από 40 χρόνια περίπου, κάποιος προφήτης ονόματι Βαλαάμ είδε και αυτός ένα θαύμα με τα μάτια του. Ακόμη και η αγγελική παρέμβαση δεν τον εμπόδισε να πάρει το μέρος των εχθρών του Θεού, των Μωαβιτών. Παρά το θαύμα εκείνο, ο Βαλαάμ προχώρησε και τάχθηκε εναντίον του Ιεχωβά Θεού και του λαού Του. (Αριθμοί 22:1-35· 2 Πέτρου 2:15, 16) Εντούτοις, η έλλειψη πίστης του Βαλαάμ ωχριά μπροστά σε εκείνη του Ιούδα του Ισκαριώτη. Αν και ο Ιούδας υπήρξε στενός σύντροφος του Ιησού και είχε δει με τα μάτια του πολλά ασυνήθιστα θαύματα, ωστόσο πρόδωσε τον Χριστό για τριάντα ασημένια νομίσματα.—Ματθαίος 26:14-16, 47-50· 27:3-5.

Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες, επίσης, γνώριζαν ότι ο Ιησούς είχε κάνει πολλά θαύματα. Όταν ανέστησε τον Λάζαρο, εκείνοι μάλιστα παραδέχτηκαν: «Αυτός ο άνθρωπος εκτελεί πολλά σημεία». Μήπως όμως η θέα του Λαζάρου, ο οποίος ήταν τώρα ζωντανός, απάλυνε την καρδιά τους και τους έκανε να αποκτήσουν πίστη; Όχι βέβαια. Αντίθετα, σχεδίασαν να σκοτώσουν και τον Ιησού και τον Λάζαρο!—Ιωάννης 11:47-53· 12:10.

Ακόμη και η άμεση παρέμβαση του Θεού δεν έκανε εκείνους τους πονηρούς άντρες να πιστέψουν. Κάποτε, ενώ ο Ιησούς βρισκόταν στον περίβολο του ναού, προσευχήθηκε δυνατά: «Πατέρα, δόξασε το όνομά σου». Ο Ιεχωβά απάντησε φωνάζοντας από τον ουρανό: «Και το δόξασα και πάλι θα το δοξάσω». Εντούτοις, αυτό το θαυματουργικό συμβάν δεν παρήγαγε πίστη στην καρδιά εκείνων των παρευρισκομένων. Η Αγία Γραφή λέει: «Μολονότι . . . είχε εκτελέσει τόσο πολλά σημεία μπροστά τους, δεν έθεταν πίστη σε αυτόν».—Ιωάννης 12:28-30, 37· παράβαλε Εφεσίους 3:17.

Γιατί τα Θαύματα Δεν Οικοδόμησαν Πίστη

Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια έλλειψη πίστης παρ’ όλα αυτά τα θαύματα; Το γεγονός ότι οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες απέρριψαν τον Ιησού φαίνεται ιδιαίτερα περίεργο αν σκεφτείτε πως, την ίδια εκείνη εποχή κατά την οποία άρχισε τη διακονία του, οι Ιουδαίοι ως σύνολο βρίσκονταν «σε αναμονή», προσδοκώντας ‘τον Χριστό’, δηλαδή τον Μεσσία. (Λουκάς 3:15) Ωστόσο, το πρόβλημα συνίστατο στη φύση εκείνων των προσδοκιών. Ο λεξικογράφος Γ. Ε. Βάιν παραθέτει τα λόγια ενός γνωστού Βιβλικού λογίου, ο οποίος είπε πως οι Ιουδαίοι διακατέχονταν από την έμμονη ιδέα ότι ο Μεσσίας θα τους πρόσφερε «επίγειο θρίαμβο» και «υλικά μεγαλεία». Έτσι, δεν ήταν προετοιμασμένοι για τον ταπεινό, μη πολιτικοποιημένο Ιησού από τη Ναζαρέτ, ο οποίος εμφανίστηκε ανάμεσά τους ως ο αληθινός Μεσσίας το έτος 29 Κ.Χ. Οι θρησκευτικοί ηγέτες φοβούνταν επίσης ότι οι διδασκαλίες του Ιησού θα διατάρασσαν το υπάρχον κατεστημένο και θα έθεταν σε κίνδυνο τις εξέχουσες θέσεις τους. (Ιωάννης 11:48) Οι προκατειλημμένες απόψεις και η ιδιοτέλειά τους τούς τύφλωσαν όσον αφορά τη σημασία που είχαν τα θαύματα του Ιησού.

Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες, καθώς και άλλοι αργότερα, απέρριψαν τις θαυματουργικές αποδείξεις της θεϊκής εύνοιας που απολάμβαναν οι ακόλουθοι του Ιησού. Λόγου χάρη, όταν οι απόστολοί του θεράπευσαν έναν άντρα που ήταν εκ γενετής κουτσός, ορισμένα μέλη του ανώτατου Ιουδαϊκού δικαστηρίου ρώτησαν εξαγριωμένα: «Τι να κάνουμε με αυτούς τους ανθρώπους; Επειδή, πραγματικά, ένα αξιοπρόσεκτο σημείο έχει γίνει μέσω αυτών, το οποίο είναι φανερό σε όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ· και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Παρ’ όλα αυτά, για να μη διαδοθεί περισσότερο μεταξύ του λαού, ας τους απειλήσουμε να μη μιλούν πια με βάση αυτό το όνομα σε κανέναν απολύτως». (Πράξεις 3:1-8· 4:13-17) Σαφώς, αυτό το εξαιρετικό θαύμα δεν είχε οικοδομήσει ούτε είχε παραγάγει πίστη στην καρδιά εκείνων των αντρών.

Η φιλοδοξία, η υπερηφάνεια και η απληστία είναι παράγοντες που έχουν κάνει πολλούς να κλείσουν την πόρτα της καρδιάς τους. Φαίνεται ότι αυτό συνέβη στην περίπτωση του Κορέ, του Δαθάν και του Αβειρών, οι οποίοι αναφέρθηκαν στην αρχή. Άλλους τους έχει εμποδίσει η ζήλια, ο φόβος και ένα σωρό άλλες επιβλαβείς τάσεις. Θυμόμαστε επίσης και τους ανυπάκουους αγγέλους, τους δαίμονες, οι οποίοι είχαν κάποτε το προνόμιο να βλέπουν το ίδιο το πρόσωπο του Θεού. (Ματθαίος 18:10) Αυτοί δεν αμφισβητούν την ύπαρξη του Θεού. Στην πραγματικότητα, «οι δαίμονες . . . πιστεύουν και φρίττουν». (Ιακώβου 2:19) Εντούτοις, δεν έχουν πίστη στον Θεό.

Η Έννοια της Αληθινής Πίστης

Η πίστη δεν είναι απλώς πεποίθηση. Επίσης, δεν είναι απλώς μια παροδική συναισθηματική αντίδραση σε κάποιο θαύμα. Το εδάφιο Εβραίους 11:1 αναφέρει: «Πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε». Το άτομο που έχει πίστη είναι πεπεισμένο στην καρδιά του πως οτιδήποτε υπόσχεται ο Ιεχωβά Θεός είναι σαν να έχει ήδη εκπληρωθεί. Επιπλέον, οι αναμφισβήτητες αποδείξεις πραγματικοτήτων τις οποίες δεν βλέπουμε είναι τόσο ισχυρές ώστε, όπως λέγεται, η ίδια η πίστη είναι ισοδύναμη με αυτές τις αποδείξεις. Ναι, η πίστη βασίζεται σε αποδείξεις. Τα παλιά χρόνια, τα θαύματα έπαιζαν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη ή στην οικοδόμηση πίστης. Τα σημεία που εκτέλεσε ο Ιησούς βοήθησαν άλλους να πειστούν ότι αυτός ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας. (Ματθαίος 8:16, 17· Εβραίους 2:2-4) Παρόμοια, τα διάφορα χαρίσματα του αγίου πνεύματος, δηλαδή της ενεργού δύναμης, του Θεού, όπως ήταν οι θαυματουργικές θεραπείες και η ομιλία σε γλώσσες, απέδειξαν ότι οι Ιουδαίοι δεν είχαν πλέον την εύνοια του Ιεχωβά και ότι τώρα πια αυτός επιδοκίμαζε τη Χριστιανική εκκλησία, την οποία ίδρυσε ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός.—1 Κορινθίους 12:7-11.

Ανάμεσα στα θαυματουργικά χαρίσματα του πνεύματος ήταν η ικανότητα για προφητείες. Όταν οι άπιστοι παρατηρούσαν αυτό το θαύμα, μερικοί υποκινούνταν να λατρέψουν τον Ιεχωβά, διακηρύττοντας: «Πραγματικά, ο Θεός είναι ανάμεσά σας». (1 Κορινθίους 14:22-25) Εντούτοις, ο Ιεχωβά Θεός δεν είχε την πρόθεση να αποτελούν τα θαύματα μόνιμο χαρακτηριστικό της Χριστιανικής λατρείας. Σε αρμονία με αυτό, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Είτε υπάρχουν χαρίσματα προφητείας, θα καταργηθούν· είτε υπάρχουν γλώσσες, θα πάψουν». (1 Κορινθίους 13:8) Αυτά τα χαρίσματα προφανώς έπαψαν με το θάνατο των αποστόλων καθώς και εκείνων που έλαβαν τέτοια χαρίσματα μέσω αυτών.

Θα έμεναν άραγε μετέπειτα οι άνθρωποι χωρίς βάση για πίστη; Όχι, διότι ο Παύλος είπε: «[Ο Θεός] δεν άφησε τον εαυτό του χωρίς μαρτυρία με το ότι έκανε το καλό, δίνοντάς σας βροχές από τον ουρανό και καρποφόρες εποχές, γεμίζοντας τις καρδιές σας στο πλήρες με τροφή και ευθυμία». (Πράξεις 14:17) Πραγματικά, για τους ανθρώπους με ειλικρινή καρδιά, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να ανοίξουν τη διάνοια και την καρδιά τους στις αποδείξεις που μας περιβάλλουν, «οι αόρατες ιδιότητες [του Ιεχωβά Θεού] βλέπονται καθαρά από τη δημιουργία του κόσμου και έπειτα, επειδή γίνονται αντιληπτές μέσω των πραγμάτων που έχουν φτιαχτεί, ακόμη και η αιώνια δύναμη και η Θειότητά του, ώστε αυτοί [όσοι αρνούνται τον Θεό] είναι αδικαιολόγητοι».—Ρωμαίους 1:20.

Δεν αρκεί απλώς να έχει κάποιος την πεποίθηση ότι ο Θεός υπάρχει. Ο Παύλος παρότρυνε: «Πάψτε να διαπλάθεστε σύμφωνα με αυτό το σύστημα πραγμάτων, αλλά να μεταμορφώνεστε ανακαινίζοντας το νου σας, ώστε να αποδεικνύετε στον εαυτό σας το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». (Ρωμαίους 12:2) Αυτό μπορεί να γίνει με το να μελετούμε επιμελώς τις Γραφές με τη βοήθεια Χριστιανικών εντύπων, όπως είναι αυτό το περιοδικό. Η πίστη που βασίζεται σε ακριβή γνώση του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, δεν είναι ασθενής ή ρηχή. Εκείνοι που έχουν διακρίνει το θέλημα του Θεού και το πράττουν με πίστη αποδίδουν στον Θεό ιερή υπηρεσία.—Ρωμαίους 12:1.

Πιστεύουμε αν και Δεν Βλέπουμε

Ο απόστολος Θωμάς δυσκολεύτηκε να ασκήσει πίστη στην ανάσταση του Ιησού από τους νεκρούς. «Αν δεν δω στα χέρια του το αποτύπωμα των καρφιών και δεν βάλω το δάχτυλό μου στο αποτύπωμα των καρφιών και δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δεν πρόκειται να πιστέψω», δήλωσε ο Θωμάς. Αργότερα, όταν ο Ιησούς υλοποιήθηκε λαβαίνοντας ανθρώπινο σώμα, στο οποίο φαίνονταν οι πληγές από το κρέμασμά του στο ξύλο, ο Θωμάς ανταποκρίθηκε ευνοϊκά σε αυτό το θαύμα. Ο Ιησούς είπε, όμως: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που δεν βλέπουν και εντούτοις πιστεύουν».—Ιωάννης 20:25-29.

Σήμερα, εκατομμύρια Μάρτυρες του Ιεχωβά ‘περπατούν μέσω πίστης, όχι μέσω όρασης’. (2 Κορινθίους 5:7) Μολονότι δεν είδαν τα θαύματα που καταγράφονται στην Αγία Γραφή, πιστεύουν ακράδαντα ότι αυτά συνέβησαν. Οι Μάρτυρες ασκούν πίστη στον Θεό και στο Λόγο του. Με τη βοήθεια του πνεύματός Του, είναι σε θέση να κατανοούν τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής καθώς και το πρωταρχικό θέμα της—τη δικαίωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά Θεού μέσω της ουράνιας Βασιλείας του. (Ματθαίος 6:9, 10· 2 Τιμόθεο 3:16, 17) Αυτοί οι γνήσιοι Χριστιανοί εφαρμόζουν στη ζωή τους τις σοφές συμβουλές της Αγίας Γραφής και αυτό τους φέρνει μεγάλα οφέλη. (Ψαλμός 119:105· Ησαΐας 48:17, 18) Δέχονται τις αδιάψευστες αποδείξεις που πιστοποιούν ότι οι Βιβλικές προφητείες προσδιορίζουν την εποχή μας ως τις «τελευταίες ημέρες» και έχουν πίστη στο γεγονός ότι ο υποσχεμένος νέος κόσμος του Θεού είναι πολύ κοντά. (2 Τιμόθεο 3:1-5· Ματθαίος 24:3-14· 2 Πέτρου 3:13) Χαίρονται να μεταδίδουν τη γνώση του Θεού σε άλλους. (Παροιμίαι 2:1-5) Γνωρίζουν ότι μόνο μέσω μελέτης των Γραφών μπορούν εκείνοι που επιζητούν τον Θεό να τον βρουν πραγματικά.—Πράξεις 17:26, 27.

Θυμάστε τον Άλμπερτ, ο οποίος αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο; Λίγες ημέρες αφότου προσευχήθηκε να γίνει κάποιο θαύμα χωρίς να λάβει απάντηση, τον επισκέφτηκε κάποια Μάρτυρας του Ιεχωβά, μια ηλικιωμένη η οποία του έδωσε μερικά έντυπα που βασίζονται στην Αγία Γραφή. Στη συνέχεια, ο Άλμπερτ δέχτηκε να κάνει δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη. Καθώς εξοικειωνόταν περισσότερο με το άγγελμα της Αγίας Γραφής, η απογοήτευσή του μετατρεπόταν σε ενθουσιασμό. Άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι επιτέλους είχε βρει τον Θεό.

Οι Γραφές προτρέπουν: ‘Ζητείτε τον Ιεχωβά, ενόσω δύναται να ευρεθή· επικαλείσθε αυτόν, ενόσω είναι πλησίον’. (Ησαΐας 55:6) Μπορείτε να το κάνετε αυτό, όχι περιμένοντας κάποιο σύγχρονο θαύμα από τον Θεό, αλλά αποκτώντας ακριβή γνώση του Λόγου του. Αυτό είναι κάτι το αναγκαίο, διότι δεν αρκούν τα θαύματα για να οικοδομηθεί πίστη.

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ακόμη και η θαυματουργική ανάσταση του Λαζάρου δεν έκανε τους εχθρούς του Ιησού να ασκήσουν πίστη

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Η πίστη πρέπει να βασίζεται σε ακριβή γνώση της Αγίας Γραφής