20. Για προστασία από τον Εκδικητή του αίματος, τι πρέπει να κάνουν εκείνοι που βρίσκονται στην αντιτυπική πόλη του καταφυγίου;

²⁰ Για προστασία από τον εκδικητή του αίματος, οι ακούσιοι ανθρωποκτόνοι χρειαζόταν να μείνουν σε κάποια πόλη καταφυγίου και να μην περιπλανιούνται πέρα από τους βοσκότοπούς της. Τι θα πούμε για εκείνους που βρίσκονται στην αντιτυπική πόλη του καταφυγίου; Για ασφάλεια από τον μεγάλο Εκδικητή του αίματος, δεν πρέπει να αφήσουν την πόλη. Πράγματι, χρειάζεται να φυλάγονται από τους δελεασμούς που θα τους οδηγούσαν στην άκρη των βοσκότοπων, σαν να λέγαμε. Πρέπει να προσέχουν να μην αφήσουν την αγάπη για τον κόσμο του Σατανά να αναπτυχτεί στην καρδιά τους. Κάτι τέτοιο μπορεί να απαιτήσει προσευχή και προσπάθεια, αλλά η ζωή τους εξαρτάται από αυτό.—1 Ιωάννη 2:15-17· 5:19.

Θεές της Γονιμότητας και του Πολέμου

ΣΤΗ διάρκεια μιας αρχαιολογικής εκστρατείας που έγινε στην Έμπλα της Συρίας, βρέθηκε κάποιο κειμήλιο το οποίο απεικονίζει την Ιστάρ, τη Βαβυλωνιακή θεά της γονιμότητας και του πολέμου. Ο αρχαιολόγος Πάολο Ματία το περιγράφει ως «κυλινδρική σφραγίδα με μια λατρευτική σκηνή η οποία απεικονίζει μια ιέρεια καλυμμένη με πέπλο να βρίσκεται ενώπιον κάποιας παράξενης θεϊκής μορφής . . . της οποίας το κεφάλι είναι στερεωμένο σε ένα ψηλό, λεπτό στήριγμα».

Το εύρημα είναι σημαντικό, επειδή η απεικόνιση ανάγεται στις αρχές του 18ου αιώνα Π.Κ.Χ. Σύμφωνα με τον Ματία, αυτό παρέχει «καθοριστική απόδειξη» που πιστοποιεί ότι η λατρεία της Ιστάρ εκτεινόταν σε μια περίοδο περίπου 2.000 ετών.

Η λατρεία της Ιστάρ άρχισε στη Βαβυλώνα, και τους επόμενους αιώνες διαδόθηκε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Ιεχωβά διέταξε τους Ισραηλίτες να εξαλείψουν κάθε ίχνος ψεύτικης θρησκείας από την Υποσχεμένη Γη, αλλά επειδή δεν έπραξαν ανάλογα, η λατρεία της Ασταρώθ (το χαναανιτικό αντίστοιχο της Ιστάρ) έθεσε παγίδα για αυτούς.—Δευτερονόμιον 7:2, 5· Κριταί 10:6.

Μολονότι η Ιστάρ και το αντίστοιχό της, η Ασταρώθ, δεν υπάρχουν πια, τα γνωρίσματα που αυτές αντιπροσώπευαν—η ανηθικότητα και η βία—είναι πολύ διαδεδομένα. Εύλογα μπορεί να διερωτηθούμε αν η σύγχρονη κοινωνία διαφέρει στ’ αλήθεια τόσο πολύ από τους αρχαίους εκείνους πολιτισμούς οι οποίοι λάτρευαν αυτές τις θεές της γονιμότητας και του πολέμου.