Έκαναν το Θέλημα του Ιεχωβά
Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος Εκτελεί μια Ταπεινή Υπηρεσία
Ο ΙΗΣΟΥΣ γνώριζε ότι οι τελευταίες ώρες που θα δαπανούσε με τους αποστόλους του θα ήταν πολύτιμες. Σε λίγο επρόκειτο να συλληφθεί, και η πίστη του θα δοκιμαζόταν όσο ποτέ προηγουμένως. Ο Ιησούς γνώριζε επίσης ότι τον περίμεναν μεγάλες ευλογίες. Σύντομα θα εξυψωνόταν στα δεξιά του Θεού και θα του δινόταν «το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα, ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο εκείνων που είναι στον ουρανό και εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος».—Φιλιππησίους 2:9, 10.
Εντούτοις, ούτε η αγωνία για τον επικείμενο θάνατό του ούτε η λαχτάρα για την υποσχεμένη ανταμοιβή του δεν απέσπασαν την προσοχή του Ιησού από τις ανάγκες των αποστόλων του. «Τους αγάπησε ως το τέλος», έγραψε αργότερα ο Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του. (Ιωάννης 13:1) Σε αυτές δε τις κρίσιμες τελευταίες ώρες της ζωής του ως τέλειου ανθρώπου, ο Ιησούς δίδαξε στους αποστόλους του ένα σπουδαίο μάθημα.
Ένα Μάθημα Ταπεινοφροσύνης
Οι απόστολοι βρίσκονταν μαζί με τον Ιησού σε ένα ανώγειο στην Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν το Πάσχα. Νωρίτερα, ο Ιησούς τούς είχε ακούσει να φιλονικούν σχετικά με το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος ανάμεσά τους. (Ματθαίος 18:1· Μάρκος 9:33, 34) Είχε συζητήσει το ζήτημα μαζί τους και είχε προσπαθήσει να διορθώσει την άποψή τους. (Λουκάς 9:46) Τώρα, όμως, ο Ιησούς τόνισε εκείνα τα μαθήματα χρησιμοποιώντας διαφορετική προσέγγιση. Προτίμησε, όχι μόνο να τους μιλήσει για την ταπεινοφροσύνη, αλλά και να τη διδάξει στην πράξη.
Ο Ιησούς «σηκώθηκε από το δείπνο και έβαλε στην άκρη τα εξωτερικά του ενδύματα», γράφει ο Ιωάννης. «Παίρνοντας μια πετσέτα, περιζώστηκε. Έπειτα έβαλε νερό μέσα σε μια λεκάνη και άρχισε να πλένει τα πόδια των μαθητών και να τα σκουπίζει με την πετσέτα με την οποία ήταν περιζωσμένος».—Ιωάννης 13:4, 5.
Στο θερμό κλίμα της Μέσης Ανατολής της αρχαιότητας, οι άνθρωποι συνήθιζαν να φορούν σανδάλια καθώς περπατούσαν στους σκονισμένους δρόμους. Όταν έμπαιναν στο σπίτι κάποιου συνηθισμένου ανθρώπου, τους χαιρετούσε ο οικοδεσπότης και τους έδινε σκεύη και νερό για να πλύνουν τα πόδια τους. Στα πλουσιότερα σπίτια, κάποιος δούλος αναλάμβανε να πλύνει τα πόδια.—Κριτές 19:21· 1 Σαμουήλ 25:40-42.
Στο ανώγειο, ο Ιησούς και οι απόστολοί του δεν ήταν προσκεκλημένοι κάποιου. Δεν υπήρχε οικοδεσπότης για να παράσχει σκεύη ούτε υπήρχαν δούλοι για να πλύνουν τα πόδια. Όταν ο Ιησούς άρχισε να πλένει τα πόδια τους, οι απόστολοι βρέθηκαν σε αμηχανία. Εκείνος που ήταν ο μεγαλύτερος ανάμεσά τους εκτελούσε την πιο ταπεινή εργασία!
Στην αρχή, ο Πέτρος αρνήθηκε να αφήσει τον Ιησού να πλύνει τα πόδια του. Αλλά ο Ιησούς τού είπε: «Αν δεν σε πλύνω, δεν έχεις μέρος μαζί μου». Όταν ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια όλων των αποστόλων του, είπε: «Ξέρετε τι έκανα σε εσάς; Εσείς με αποκαλείτε “Δάσκαλο” και “Κύριο”, και μιλάτε σωστά, γιατί είμαι. Αν λοιπόν εγώ, μολονότι είμαι Κύριος και Δάσκαλος, έπλυνα τα πόδια σας, και εσείς οφείλετε να πλένετε ο ένας τα πόδια του άλλου. Διότι έθεσα το υπόδειγμα για εσάς, ώστε, όπως έκανα εγώ σε εσάς, να κάνετε και εσείς».—Ιωάννης 13:6-15.
Ο Ιησούς δεν θέσπιζε κάποια τελετουργία όσον αφορά το πλύσιμο των ποδιών. Αντίθετα, βοηθούσε τους αποστόλους του να υιοθετήσουν μια καινούρια νοοτροπία—μια νοοτροπία ταπεινοφροσύνης, καθώς και την προθυμία να εκτελούν τις πιο ταπεινές εργασίες χάρη των αδελφών τους. Προφανώς, κατάλαβαν το σημείο. Εξετάστε τι συνέβη χρόνια αργότερα όταν εγέρθηκε το ζήτημα της περιτομής. Αν και υπήρξε «μεγάλη αντιλογία», οι παρόντες διατήρησαν την ευταξία και άκουσαν με σεβασμό ο ένας τις απόψεις του άλλου. Επιπλέον, φαίνεται πως αυτός που προΐστατο σε εκείνη τη συνάντηση ήταν ο μαθητής Ιάκωβος—όχι κάποιος από τους αποστόλους, όπως ίσως θα αναμέναμε εφόσον εκείνοι ήταν παρόντες. Αυτή η λεπτομέρεια στην αφήγηση των Πράξεων δείχνει ότι οι απόστολοι είχαν κάνει αξιοσημείωτη πρόοδο στην εκδήλωση ταπεινοφροσύνης.—Πράξεις 15:6-29.
Μάθημα για Εμάς
Με το να πλύνει τα πόδια των μαθητών του, ο Ιησούς έδωσε ένα ισχυρό μάθημα ταπεινοφροσύνης. Πράγματι, οι Χριστιανοί δεν θα πρέπει να νομίζουν ότι είναι τόσο σπουδαίοι ώστε οι άλλοι θα πρέπει πάντα να τους υπηρετούν ούτε θα πρέπει να επιδιώκουν θέσεις τιμής και γοήτρου. Αντίθετα, πρέπει να ακολουθούν το υπόδειγμα που έθεσε ο Ιησούς, ο οποίος «ήρθε, όχι για να τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Ματθαίος 20:28) Ναι, οι ακόλουθοι του Ιησού θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να εκτελούν τις πιο ταπεινές υπηρεσίες ο ένας για τον άλλον.
Εύλογα, ο Πέτρος έγραψε: «Περιζωστείτε με ταπεινοφροσύνη ο ένας προς τον άλλον, επειδή ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς». (1 Πέτρου 5:5) Η λέξη του Κειμένου που αποδίδεται «περιζωστείτε» προέρχεται από μια λέξη η οποία σημαίνει «ποδιά δούλου», η οποία ποδιά έζωνε το χαλαρό ένδυμα που υπήρχε από κάτω. Μήπως ο Πέτρος αναφερόταν στην ενέργεια που έκανε ο Ιησούς όταν περιζώστηκε με μια πετσέτα και έπλυνε τα πόδια των αποστόλων του; Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η ταπεινή υπηρεσία του Ιησού έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στην καρδιά του Πέτρου, και θα πρέπει να είναι το ίδιο χαραγμένη στην καρδιά όλων όσων είναι ακόλουθοι του Χριστού.—Κολοσσαείς 3:12-14.