Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Τι να Κάνετε Όταν Προσβάλλετε Άλλους

ΚΑΤΙ δεν πάει καλά. Απλώς το καταλαβαίνετε. Ο Χριστιανός αδελφός σας σάς αποφεύγει εσκεμμένα. Δεν σας έχει πει τι τον ενοχλεί, αλλά ίσα που σας χαιρετάει—και μάλιστα μόνο αν εσείς τον χαιρετήσετε πρώτος! Θα τον πλησιάζατε για να μάθετε τι συμβαίνει;

‘Αυτό είναι δικό του πρόβλημα’, μπορεί να σκέφτεστε. ‘Αν έχει κάτι εναντίον μου, εκείνος θα πρέπει να έρθει και να μου μιλήσει για αυτό’. Στην πραγματικότητα, η Αγία Γραφή ενθαρρύνει ένα άτομο το οποίο προσβλήθηκε να πάρει την πρωτοβουλία να κάνει ειρήνη με τον αδελφό του. (Παράβαλε Ματθαίος 18:15-17). Αλλά τι θα λεχθεί για το άτομο που προσβάλλει κάποιον άλλον; Ποια ευθύνη έχει εκείνο το άτομο, αν έχει κάποια ευθύνη;

Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς είπε: «Αν, λοιπόν, φέρνεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε το δώρο σου εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο, και φύγε· πρώτα κάνε ειρήνη με τον αδελφό σου και κατόπιν, αφού γυρίσεις, πρόσφερε το δώρο σου». (Ματθαίος 5:23, 24) Προσέξτε ότι τα λόγια του Ιησού εδώ απευθύνονται στο άτομο που προσβάλλει κάποιον άλλον. Ποια ευθύνη έχει εκείνο το άτομο για την τακτοποίηση του ζητήματος; Για να απαντήσουμε σε αυτό, ας εξετάσουμε τι σήμαιναν τα λόγια του Ιησού για τους Ιουδαίους ακροατές του τον πρώτο αιώνα.

«Φέρνεις το Δώρο σου στο Θυσιαστήριο»

Ο Ιησούς εδώ κάνει μια ζωηρή περιγραφή: Ένας Ιουδαίος λάτρης έχει έρθει στην Ιερουσαλήμ για κάποια από τις ετήσιες γιορτές. Έχει ένα δώρο—πιθανότατα κάποιο ζώο—για να θυσιάσει στον Ιεχωβά.a Η προσφορά θυσίας απείχε πολύ από το να είναι μια τελετουργία χωρίς νόημα. Το βιβλίο Ιουδαϊσμός—Εφαρμογή και Πεποίθηση (Judaism—Practice and Belief) εξηγεί: «Διαλέγουν για τη θυσία ζώα παχιά, χωρίς ψεγάδια· βάζουν να τα επιθεωρήσουν ορισμένοι ειδικοί, περπατούν μαζί με αυτά και σταματούν σε απόσταση λίγων μέτρων από το φλεγόμενο θυσιαστήριο, τα παραδίδουν, επιθέτουν τα χέρια τους στο κεφάλι τους, ομολογούν ακαθαρσία ή ενοχή, δηλαδή αφιερώνουν το ζώο, κόβουν το λαιμό του ή απλώς τον κρατούν—αυτά εγγυόνταν τη σπουδαιότητα και το δέος της στιγμής. . . . Κανένας ο οποίος πίστευε ότι ο Θεός είχε δώσει εντολή για να γίνει όλη η υπηρεσία . . . δεν θα μπορούσε να δοκιμάσει αυτή την εμπειρία χωρίς να τον επηρεάσει συναισθηματικά».

Τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 5:23, 24 μεταφέρουν επομένως τους ακροατές του σε μια στιγμή γεμάτη σημασία και δέος για τον Ιουδαίο λάτρη. Ένας Βιβλικός λόγιος περιγράφει τη σκηνή ως εξής: «Ο λάτρης έχει μπει στο Ναό· έχει περάσει μέσα από μια σειρά αυλών του Ναού, την Αυλή των Εθνικών, την Αυλή των Γυναικών, την Αυλή των Αντρών. Πίσω από αυτές βρίσκεται η Αυλή των Ιερέων μέσα στην οποία οι λαϊκοί δεν μπορούσαν να περάσουν. Ο λάτρης στέκεται στο κιγκλίδωμα, έτοιμος να παραδώσει το ζώο της θυσίας στον ιερέα· τα χέρια του βρίσκονται πάνω [στο κεφάλι του ζώου] με σκοπό να ομολογήσει».

Σε αυτή τη σοβαρή στιγμή, ο λάτρης θυμάται ότι ο αδελφός του έχει κάτι εναντίον του. Μπορεί η δική του συνείδηση να του το λέει αυτό, ή μπορεί να έχει αντιληφθεί από τη στάση του αδελφού του απέναντί του ότι εκείνος νιώθει κάπως προσβεβλημένος. Τι πρέπει να κάνει;

«Άφησε το Δώρο σου . . . , και Φύγε»

«Άφησε το δώρο σου εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο», εξηγεί ο Ιησούς, «και φύγε». Γιατί; Τι θα μπορούσε να είναι σπουδαιότερο εκείνη τη στιγμή από την προσφορά της θυσίας στον Ιεχωβά; «Πρώτα κάνε ειρήνη με τον αδελφό σου», εξηγεί παρακάτω ο Ιησούς, «και κατόπιν, αφού γυρίσεις, πρόσφερε το δώρο σου». Έτσι, ο λάτρης αφήνει την προσφορά του ζωντανή στο θυσιαστήριο της προσφοράς ολοκαυτώματος και φεύγει για να ψάξει για τον προσβεβλημένο αδελφό του.

Αφού είναι γιορτή, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο προσβεβλημένος αδελφός βρίσκεται ανάμεσα στους προσκυνητές που έχουν συγκεντρωθεί στην Ιερουσαλήμ. Με τους στενούς δρόμους και τα σπίτια στριμωγμένα το ένα κοντά στο άλλο, η Ιερουσαλήμ έχει αρκετά μεγάλο πληθυσμό. Αλλά τώρα γίνεται γιορτή, και η πόλη είναι γεμάτη επισκέπτες.b

Ακόμη και αν άνθρωποι από την ίδια πόλη ταξίδευαν και κατασκήνωναν μαζί, το να διασχίσει κάποιος τη γεμάτη κόσμο πόλη για να βρει έναν άλλον θα χρειαζόταν αρκετή προσπάθεια. Για παράδειγμα, στη διάρκεια της Γιορτής της Σκηνοπηγίας, οι επισκέπτες έστηναν σκηνές σε όλη την πόλη και στους δρόμους και στους κήπους γύρω από την Ιερουσαλήμ. (Λευιτικόν 23:34, 42, 43) Ωστόσο, ο Ιουδαίος λάτρης πρέπει να ψάξει για τον προσβεβλημένο αδελφό του μέχρι να τον βρει. Τι πρέπει να κάνει κατόπιν;

«Κάνε ειρήνη με τον αδελφό σου», λέει ο Ιησούς. Η φράση «κάνε ειρήνη» προέρχεται από το ρήμα διαλλάσσω το οποίο σημαίνει «‘επιφέρω κάποια αλλαγή, ανταλλάσσω’, και κατ’ επέκταση, ‘συμφιλιώνω’». Αφού έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια για να βρει τον προσβεβλημένο αδελφό του, ο Ιουδαίος λάτρης επιζητεί να κάνει ειρήνη μαζί του. Κατόπιν, λέει ο Ιησούς, μπορεί να επιστρέψει στο ναό και να προσφέρει το δώρο του, επειδή τώρα ο Θεός θα το δεχτεί.

Συνεπώς, τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 5:23, 24 διδάσκουν ένα σοβαρό μάθημα: Η συμφιλίωση, ή η ειρήνη, προηγείται της θυσίας. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στους ομοπίστους μας έχει άμεση επίδραση στη σχέση μας με τον Θεό.—1 Ιωάννη 4:20.

Τι να Κάνετε Όταν Προσβάλλετε Άλλους

Τι θα γίνει, λοιπόν, αν βρεθείτε στην κατάσταση που περιγράφεται στην αρχή αυτού του άρθρου—αν αντιληφθείτε ότι έχετε προσβάλει έναν ομόπιστο; Τι θα πρέπει να κάνετε;

Εφαρμόζοντας τη συμβουλή του Ιησού, πάρτε την πρωτοβουλία να πλησιάσετε τον αδελφό σας. Με ποιο σκοπό; Μήπως για να τον πείσετε ότι δεν έχει κανένα λόγο να αισθάνεται προσβεβλημένος; Ασφαλώς όχι! Το πρόβλημα μπορεί να είναι μεγαλύτερο από μια απλή παρεξήγηση. «Κάνε ειρήνη», είπε ο Ιησούς. Να απομακρύνετε, αν είναι δυνατόν, τα αρνητικά αισθήματα από την καρδιά του. (Ρωμαίους 14:19) Για τον σκοπό αυτό, ίσως χρειάζεται να αναγνωρίσετε γιατί έχουν θιχτεί τα αισθήματά του, όχι να τα αγνοήσετε. Ίσως επίσης χρειάζεται να ρωτήσετε: ‘Τι μπορώ να κάνω για να επανορθώσω;’ Συχνά, ένα ειλικρινές συγνώμη είναι ό,τι χρειάζεται. Σε μερικές περιπτώσεις, ωστόσο, το άτομο που έχει προσβληθεί μπορεί να χρειάζεται λίγο καιρό για να ξεκαθαρίσει τα αισθήματά του.

Τι θα γίνει, όμως, αν παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες δεν είναι δυνατόν να επιτύχετε συμφιλίωση; Το εδάφιο Ρωμαίους 12:18 αναφέρει: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». Συνεπώς, μπορείτε να είστε πεπεισμένοι ότι, αφού έχετε κάνει το καλύτερο για να αποκαταστήσετε την ειρήνη, ο Ιεχωβά θα δεχτεί με χαρά τη λατρεία σας.

[Υποσημειώσεις]