Χρήση της Γραφής για Απαντήσεις

ΟΤΑΝ μας ρωτούν για τις πεποιθήσεις μας, τον τρόπο της ζωής μας, την άποψή μας σχετικά με τα τρέχοντα γεγονότα, την ελπίδα μας για το μέλλον, προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε την Αγία Γραφή για να απαντήσουμε. Γιατί; Επειδή η Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού. Από αυτήν αντλούμε τις πεποιθήσεις μας. Στη Γραφή βασίζουμε τον τρόπο της ζωής μας. Αυτή διαμορφώνει την άποψή μας για τα παγκόσμια γεγονότα. Η ελπίδα μας για το μέλλον είναι εδραιωμένη σταθερά στις θεόπνευστες υποσχέσεις της Γραφής.—2 Τιμ. 3:16, 17.

Έχουμε πλήρη συναίσθηση της ευθύνης την οποία συνεπάγεται το όνομά μας. Είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησ. 43:12) Γι’ αυτό και όταν απαντάμε σε ερωτήσεις, δεν βασιζόμαστε σε ανθρώπινες φιλοσοφίες, αλλά σε αυτό που λέει ο Ιεχωβά μέσα στο θεόπνευστο Λόγο του. Η αλήθεια είναι ότι, ως άτομα, έχουμε γνώμη για κάποια ζητήματα, αλλά αφήνουμε το Λόγο του Θεού να διαμορφώνει τις απόψεις μας επειδή είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι αποτελεί όντως την αλήθεια. Φυσικά, η Αγία Γραφή μάς δίνει το δικαίωμα να έχουμε προσωπικές προτιμήσεις σε πολλά πράγματα. Αντί να επιβάλλουμε τις δικές μας προτιμήσεις στους άλλους, θέλουμε να διδάσκουμε τις αρχές που περιλαμβάνονται στις Γραφές, επιτρέποντας έτσι στους ακροατές μας να ασκούν την ίδια ελευθερία επιλογής που απολαμβάνουμε και εμείς. Σαν τον απόστολο Παύλο, επιδιώκουμε “να προωθούμε την υπακοή μέσω πίστης”.—Ρωμ. 16:26.

Ο Ιησούς Χριστός περιγράφεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 3:14 ως «ο πιστός και αληθινός μάρτυρας». Πώς απαντούσε εκείνος σε ερωτήσεις, και πώς χειριζόταν καταστάσεις με τις οποίες βρισκόταν αντιμέτωπος; Μερικές φορές χρησιμοποιούσε παραβολές που υποκινούσαν τους ανθρώπους να σκεφτούν. Άλλες φορές ρωτούσε εκείνον που του υπέβαλλε την ερώτηση πώς καταλάβαινε ο ίδιος ένα συγκεκριμένο εδάφιο. Συχνά, παρέθετε ή παρέφραζε εδάφια ή αναφερόταν εμμέσως σε αυτά. (Ματθ. 4:3-10· 12:1-8· Λουκ. 10:25-28· 17:32) Τον πρώτο αιώνα, οι ρόλοι με τις Γραφές φυλάσσονταν συνήθως στις συναγωγές. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι ο Ιησούς είχε προσωπική συλλογή τέτοιων ρόλων, αλλά ήξερε καλά τις Γραφές και παρέπεμπε συχνά σε αυτές όταν δίδασκε άλλους. (Λουκ. 24:27, 44-47) Μπορούσε στ’ αλήθεια να πει ότι αυτά που δίδασκε δεν τα έλεγε από δική του επινόηση. Μετέφερε ό,τι είχε ακούσει από τον Πατέρα του.—Ιωάν. 8:26.

Επιθυμία μας είναι να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού. Εμείς δεν έχουμε ακούσει προσωπικά τον Θεό να μιλάει, όπως τον είχε ακούσει ο Ιησούς. Αλλά η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού. Όταν τη χρησιμοποιούμε ως βάση των απαντήσεών μας, αποφεύγουμε να προσελκύουμε την προσοχή στον εαυτό μας. Δείχνουμε ότι, αντί να εκφράζουμε τη γνώμη ενός ατελούς ανθρώπου, είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να αφήνουμε τον Θεό να καθορίζει τι είναι αλήθεια.—Ιωάν. 7:18· Ρωμ. 3:4.

Βέβαια, η επιθυμία μας είναι, όχι να χρησιμοποιούμε απλώς τη Γραφή, αλλά και να το κάνουμε αυτό με τον πιο επωφελή τρόπο για όποιον μας ακούει. Θέλουμε να ακούει το άλλο άτομο χωρίς επιφυλάξεις. Ανάλογα με τη στάση του, θα μπορούσατε να εισαγάγετε τις Γραφικές σκέψεις λέγοντας: «Δεν συμφωνείτε ότι αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι το τι λέει ο Θεός;» Ή θα μπορούσατε να πείτε: «Γνωρίζατε ότι η Αγία Γραφή εξετάζει αυτήν ακριβώς την ερώτηση;» Αν μιλάτε με κάποιον που δεν υπολήπτεται την Αγία Γραφή, ίσως χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε κάπως διαφορετική εισαγωγή. Θα μπορούσατε να πείτε: «Επιτρέψτε μου να σας αναφέρω αυτή την αρχαία προφητεία». Ή ίσως μπορείτε να πείτε: «Το πιο ευρέως διαδεδομένο βιβλίο στην ανθρώπινη ιστορία λέει ότι . . .»

Σε μερικές περιπτώσεις ίσως διαλέξετε να παραφράσετε απλώς κάποιο εδάφιο. Ωστόσο, όπου είναι δυνατόν, η καλύτερη τακτική είναι να ανοίγετε την ίδια την Αγία Γραφή και να διαβάζετε ό,τι λέει. Δείξτε το εδάφιο στο άτομο από τη δική του Γραφή, όποτε είναι πρακτικό κάτι τέτοιο. Αυτή η άμεση χρήση της Γραφής ασκεί πολλές φορές ισχυρή επίδραση στους ανθρώπους.—Εβρ. 4:12.

Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι έχουν ιδιαίτερη ευθύνη να χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή όταν απαντούν σε ερωτήσεις. Ένα από τα απαραίτητα προσόντα για να υπηρετεί κάποιος αδελφός ως πρεσβύτερος είναι το να “προσηλώνεται στον πιστό λόγο όσον αφορά την τέχνη της διδασκαλίας του”. (Τίτο 1:9) Κάποιο μέλος της εκκλησίας μπορεί να πάρει μια σοβαρή απόφαση στη ζωή του αφού ακούσει τη συμβουλή ενός πρεσβυτέρου. Πόσο σημαντικό είναι να βασίζεται σταθερά στις Γραφές αυτή η συμβουλή! Το παράδειγμα που θέτει κάποιος πρεσβύτερος σε αυτό το ζήτημα μπορεί να επηρεάσει πολλούς ως προς τον τρόπο με τον οποίο διδάσκουν.