Εποικοδομητικοί και Θετικοί

ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ που μας έχει ανατεθεί να κηρύξουμε είναι καλά νέα. Ο Ιησούς είπε: «Σε όλα τα έθνη πρέπει πρώτα να κηρυχτούν τα καλά νέα». (Μάρκ. 13:10) Ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα προβάλλοντας «τα καλά νέα της βασιλείας του Θεού». (Λουκ. 4:43) Τα όσα κήρυτταν οι απόστολοι περιγράφονται και αυτά ως «τα καλά νέα του Θεού» και «τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό». (1 Θεσ. 2:2· 2 Κορ. 2:12) Αυτό το άγγελμα είναι εποικοδομητικό και θετικό.

Σε αρμονία με τη διακήρυξη των “αιώνιων καλών νέων” από τον “άγγελο που πετούσε στο μεσουράνημα”, προτρέπουμε τους ανθρώπους: «Φοβηθείτε τον Θεό και δώστε του δόξα». (Αποκ. 14:6, 7) Λέμε στους ανθρώπους παντού για τον αληθινό Θεό, το όνομά του, τις υπέροχες ιδιότητές του, τα θαυμαστά έργα του, το στοργικό σκοπό του, το ότι είμαστε υπόλογοι σε αυτόν και το τι απαιτεί από εμάς. Τα καλά νέα περιλαμβάνουν το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός θα καταστρέψει τους πονηρούς, οι οποίοι ατιμάζουν τον ίδιο και κάνουν τη ζωή των άλλων ανθρώπων μαρτύριο. Δεν ανήκει όμως σε εμάς να κρίνουμε τα άτομα στα οποία κηρύττουμε. Η ειλικρινής μας επιθυμία είναι να ανταποκριθούν ευνοϊκά όσο το δυνατόν περισσότεροι στο άγγελμα της Γραφής ώστε να αποδειχτεί πράγματι καλά νέα για αυτούς.—Παρ. 2:20-22· Ιωάν. 5:22.

Να Περιορίζετε τις Αρνητικές Πληροφορίες. Ασφαλώς υπάρχουν και οι αρνητικές πτυχές της ζωής, απέναντι στις οποίες δεν κλείνουμε τα μάτια. Για να ξεκινήσετε μια συνομιλία, μπορεί να αναφέρετε κάποιο πρόβλημα που απασχολεί τους ανθρώπους του τομέα σας και να το συζητήσετε σύντομα. Αλλά το να συνεχίσετε να συζητάτε πολλή ώρα για αυτό δεν προσφέρει συνήθως κάτι το ουσιαστικό. Οι άνθρωποι ακούν διαρκώς θλιβερά νέα, γι’ αυτό και η συζήτηση γύρω από δυσάρεστα πράγματα μπορεί να τους κάνει να κλείσουν είτε την πόρτα τους είτε τα αφτιά τους. Σε κάποιο αρχικό σημείο της συνομιλίας σας, προσπαθήστε να επιστήσετε την προσοχή στις αναζωογονητικές αλήθειες του Λόγου του Θεού. (Αποκ. 22:17) Έτσι λοιπόν, ακόμη και αν το άλλο άτομο δεν θέλει να συνεχίσει τη συζήτηση, θα του έχετε αφήσει κάτι εποικοδομητικό να σκεφτεί. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να είναι πιο διατεθειμένος να ακούσει σε κάποια άλλη περίπτωση.

Παρόμοια, αν κληθείτε να κάνετε ομιλία, μην κατακλύζετε το ακροατήριό σας με αρνητικές πληροφορίες απλώς και μόνο επειδή έχετε στη διάθεσή σας πληθώρα τέτοιων πληροφοριών. Αν ο ομιλητής αφιερώνει πολλή ώρα σχολιάζοντας την αποτυχία των ανθρώπινων ηγετών, ειδήσεις αναφορικά με το έγκλημα και τη βία, καθώς και τη συγκλονιστική εξάπλωση της ανηθικότητας, αυτό μπορεί να προκαλέσει αποθάρρυνση. Να εισάγετε τις αρνητικές πτυχές ενός θέματος μόνο αν εξυπηρετούν κάτι χρήσιμο. Η περιορισμένη αναφορά σε τέτοιες πληροφορίες μπορεί να τονίσει τον επίκαιρο χαρακτήρα της ομιλίας σας. Μπορεί επίσης να επισημάνει βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας κατάστασης και ως εκ τούτου να δείξει γιατί είναι πρακτική η λύση που παρουσιάζει η Αγία Γραφή. Όπου είναι δυνατόν, να είστε συγκεκριμένοι χωρίς να αφιερώνετε πολλή ώρα στα προβλήματα.

Συνήθως δεν είναι ούτε δυνατό ούτε επιθυμητό να απαλείφονται από μια ομιλία όλες οι αρνητικές πληροφορίες. Το ζήτημα είναι να παρουσιάζει κανείς έναν συνδυασμό καλών και άσχημων στοιχείων με τέτοιον τρόπο ώστε το γενικό αποτέλεσμα να είναι θετικό. Για να το πετύχετε αυτό, πρέπει να καθορίσετε τι θα περιλάβετε, τι θα παραλείψετε και πού θα δώσετε την έμφαση. Στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Ιησούς έδωσε στους ακροατές του τη νουθεσία να αποφεύγουν τους ωφελιμιστικούς τρόπους των γραμματέων και των Φαρισαίων, και παρέθεσε μερικά παραδείγματα για να διευκρινίσει το σημείο. (Ματθ. 6:1, 2, 5, 16) Ωστόσο, αντί να εμμείνει στα αρνητικά παραδείγματα εκείνων των θρησκευτικών ηγετών, ο Ιησούς τόνισε τη σπουδαιότητα του να κατανοεί κανείς τις αληθινές οδούς του Θεού και να ζει σύμφωνα με αυτές. (Ματθ. 6:3, 4, 6-15, 17-34) Η επίδραση των λόγων του ήταν άκρως θετική.

Διατηρήστε Θετικό Τόνο. Αν σας ανατέθηκε να κάνετε ομιλία στην εκκλησία σας με θέμα κάποια πτυχή των Χριστιανικών δραστηριοτήτων, προσπαθήστε να είστε εποικοδομητικοί, όχι επικριτικοί. Βεβαιωθείτε ότι κάνετε οι ίδιοι αυτά που ενθαρρύνετε τους άλλους να κάνουν. (Ρωμ. 2:21, 22· Εβρ. 13:7) Τα λόγια σας ας πηγάζουν από αγάπη, όχι από αγανάκτηση. (2 Κορ. 2:4) Αν είστε πεπεισμένοι ότι οι ομόπιστοί σας θέλουν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά, τα όσα λέτε θα αντικατοπτρίζουν αυτή την πεποίθηση, κάτι το οποίο θα έχει ωφέλιμη επίδραση. Παρατηρήστε πώς εξέφρασε ο απόστολος Παύλος τέτοια πεποίθηση στα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 4:1-12· 2 Θεσσαλονικείς 3:4, 5· και Φιλήμονα 4, 8-14, 21.

Μερικές φορές οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να προειδοποιούν για κάποια άσοφη διαγωγή. Αλλά η ταπεινοφροσύνη θα τους βοηθάει να φέρονται στους αδελφούς τους με πνεύμα πραότητας. (Γαλ. 6:1) Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται πρέπει να δείχνει ότι βλέπουν τα μέλη της εκκλησίας με σεβασμό. (1 Πέτρ. 5:2, 3) Η Αγία Γραφή συμβουλεύει τους νεότερους σε ηλικία να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς αυτό. (1 Τιμ. 4:12· 5:1, 2· 1 Πέτρ. 5:5) Όταν χρειάζεται να παρέχουν έλεγχο, να διαπαιδαγωγούν, να τακτοποιούν ζητήματα, θα πρέπει να το κάνουν αυτό με βάση τα όσα λέει η ίδια η Γραφή. (2 Τιμ. 3:16) Η εφαρμογή των Γραφικών εδαφίων δεν θα πρέπει ποτέ να είναι ακραία ή παραποιημένη ώστε να υποστηρίζει κάποια ιδέα για την οποία ο ομιλητής έχει έντονη προσωπική άποψη. Ακόμη και όταν είναι απαραίτητο να δοθεί συμβουλή για διόρθωση, ο τόνος της ομιλίας μπορεί να διατηρηθεί θετικός αν η έμφαση δίνεται πρωτίστως στο πώς να αποφεύγουμε την αδικοπραγία, πώς να επιλύουμε προβλήματα, πώς να ξεπερνάμε δυσκολίες, πώς να διορθώνουμε μια εσφαλμένη πορεία, καθώς και στο πώς μας προφυλάσσουν οι απαιτήσεις του Ιεχωβά.—Ψαλμ. 119:1, 9-16.

Όταν προετοιμάζετε την ομιλία σας, να σκέφτεστε προσεκτικά πώς θα ολοκληρώσετε το κάθε κύριο σημείο αλλά και την ομιλία σας γενικά. Το τελευταίο πράγμα που λέτε είναι συνήθως αυτό που θυμούνται περισσότερο οι άλλοι. Θα είναι αυτό κάτι το θετικό;

Όταν Συνομιλείτε με Ομοπίστους. Οι υπηρέτες του Ιεχωβά θεωρούν πολύτιμες τις ευκαιρίες που έχουν για συναναστροφή στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Αυτές αποτελούν περιστάσεις πνευματικής αναζωογόνησης. Η Αγία Γραφή μάς παροτρύνει να έχουμε ως στόχο το να “ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον” όταν συγκεντρωνόμαστε στους τόπους της λατρείας μας. (Εβρ. 10:25) Αυτό δεν επιτελείται μόνο με τις ομιλίες και τα σχόλια στη διάρκεια των συναθροίσεων, αλλά και με τις συζητήσεις πριν και μετά τις συναθροίσεις.

Μολονότι είναι φυσιολογικό να ασχολούμαστε στις συνομιλίες μας με υποθέσεις της καθημερινής μας ζωής, τη μεγαλύτερη ενθάρρυνση την αντλούμε όταν συζητάμε πνευματικά ζητήματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται εμπειρίες τις οποίες απολαμβάνουμε στην ιερή μας υπηρεσία. Το να δείχνουμε υγιές ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον είναι επίσης εποικοδομητικό.

Εξαιτίας της επιρροής του κόσμου που μας περιβάλλει, απαιτείται προσοχή. Γράφοντας σε Χριστιανούς στην Έφεσο, ο Παύλος είπε: «Τώρα που έχετε αποβάλει το ψεύδος, να λέτε την αλήθεια ο καθένας με τον πλησίον του». (Εφεσ. 4:25) Το να λέμε την αλήθεια και όχι ψεύδη περιλαμβάνει το να μην εγκωμιάζουμε τα πράγματα και τους ανθρώπους που ειδωλοποιεί ο κόσμος. Παρόμοια, ο Ιησούς επέστησε την προσοχή μας στην «απατηλή δύναμη του πλούτου». (Ματθ. 13:22) Επομένως, όταν μιλάμε μεταξύ μας, χρειάζεται να προσέχουμε να μην προάγουμε αυτή την απάτη εξυμνώντας την κατοχή υλικών αποκτημάτων.—1 Τιμ. 6:9, 10.

Ο απόστολος Παύλος, συμβουλεύοντάς μας να είμαστε εποικοδομητικοί, μας προτρέπει να μην κρίνουμε ούτε να υποτιμούμε κάποιον αδελφό ο οποίος ίσως απέχει από ορισμένα πράγματα επειδή έχει «αδυναμίες στην πίστη του», δηλαδή επειδή δεν αντιλαμβάνεται την πλήρη έκταση της Χριστιανικής ελευθερίας. Πράγματι, για να εποικοδομούμε τους άλλους με τις συζητήσεις μας, πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη μας το παρελθόν τους και το βαθμό της πνευματικής τους ανάπτυξης. Πόσο λυπηρό θα ήταν αν βάζαμε «μπροστά σε αδελφό [ή αδελφή] πρόσκομμα ή αιτία για να σκοντάψει»!—Ρωμ. 14:1-4, 13, 19.

Εκείνοι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προσωπικά προβλήματα—όπως, λόγου χάρη, κάποια χρόνια αρρώστια—εκτιμούν πολύ τις εποικοδομητικές συζητήσεις. Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να καταβάλλει πολλές προσπάθειες για να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Όσοι γνωρίζουν την κατάστασή του μπορεί να τον ρωτούν: «Πώς αισθάνεσαι;» Αναμφίβολα το άτομο αυτό θα εκτιμάει το ενδιαφέρον τους. Ωστόσο, ίσως να μη θεωρεί τόσο ενθαρρυντικό θέμα συζήτησης την κατάσταση της υγείας του. Τα λόγια εκτίμησης και επαίνου μπορεί να χαροποιήσουν περισσότερο την καρδιά του. Διακρίνετε εσείς ενδείξεις της αγάπης που εξακολουθεί να έχει για τον Ιεχωβά και της υπομονής που εκδηλώνει υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες; Νιώθετε ότι ενθαρρύνεστε όταν δίνει απαντήσεις; Δεν θα ήταν άραγε πιο εποικοδομητικό να στρέφετε την προσοχή στα δυνατά του σημεία και στα όσα προσφέρει μέσα στην εκκλησία παρά στους περιορισμούς του;—1 Θεσ. 5:11.

Για να είναι εποικοδομητικές οι συζητήσεις μας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε υπόψη μας την άποψη του Ιεχωβά για το θέμα που συζητάμε. Στον αρχαίο Ισραήλ, όσοι καταφέρθηκαν εναντίον των εκπροσώπων του Ιεχωβά και παραπονέθηκαν για το μάννα επέσυραν την έντονη δυσαρέσκεια του Θεού. (Αριθ. 12:1-16· 21:5, 6) Εμείς αποδεικνύουμε ότι έχουμε ωφεληθεί από εκείνα τα παραδείγματα όταν δείχνουμε σεβασμό για τους πρεσβυτέρους και εκτίμηση για την πνευματική τροφή που μας προμηθεύει η τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου.—1 Τιμ. 5:17.

Σπάνια δυσκολευόμαστε να βρούμε επωφελή πράγματα για να συζητήσουμε όταν είμαστε με Χριστιανούς αδελφούς μας. Εντούτοις, αν τα σχόλια κάποιου είναι πολύ επικριτικά, πάρτε την πρωτοβουλία να στρέψετε τη συζήτηση σε εποικοδομητική κατεύθυνση.

Είτε δίνουμε μαρτυρία σε άλλους είτε μιλάμε από το βήμα είτε συζητάμε με ομοπίστους μας, είθε να ασκούμε διάκριση για να βγάζουμε από το θησαυρό της καρδιάς μας “όποιον λόγο είναι καλός για εποικοδόμηση ανάλογα με την ανάγκη, για να μεταδώσει ό,τι είναι ευνοϊκό στους ακροατές”.—Εφεσ. 4:29.