Παγκόσμια Έκθεση

Οικοδομικά Έργα για την Εξυπηρέτηση ενός Μεγάλου Πλήθους

Το 1935, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έμαθαν από τις Γραφές ότι σκοπός του Θεού ήταν η σύναξη τώρα, στη διάρκεια του παρόντος συστήματος πραγμάτων, ενός μεγάλου πλήθους το οποίο έχει την προοπτική να αποδίδει υπηρεσία στον Ιεχωβά για πάντα σε μια παραδεισένια γη. (Αποκ. 7:9, 10) Εκείνο το έτος, για πρώτη φορά, ένας από τους χώρους συναθροίσεων στη Χαβάη ονομάστηκε Αίθουσα Βασιλείας. Τώρα, χιλιάδες τέτοιες Αίθουσες Βασιλείας πλημμυρίζουν από ανθρώπους που έχουν ενστερνιστεί τις συγκινητικές υποσχέσεις της Αγίας Γραφής και αναγνωρίζουν τους δίκαιους κανόνες της.

Τα άτομα που παρακολουθούν τακτικά συναθροίσεις στις Αίθουσες Βασιλείας αριθμούν εκατομμύρια. Εφόσον κάθε χρόνο βαφτίζονται εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, η ανάγκη για περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας είναι επιτακτική. Μια έρευνα το 1998 έδειξε ότι 40 αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται επειγόντως άλλες 8.000 περίπου Αίθουσες Βασιλείας. Τι επιτελέστηκε το περασμένο έτος προς αυτή την κατεύθυνση;

Ιδρύθηκαν Περιφερειακά Γραφεία Αιθουσών Βασιλείας σε στρατηγικά σημεία όπως η Νότια Αφρική, η Αυστραλία και η Γερμανία. Από αυτά τα κέντρα παροχής κατεύθυνσης, οι υπεύθυνοι για τα οικοδομικά έργα αρχίζουν να βοηθούν στην οργάνωση προγραμμάτων οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας στην Ανατολική και στη Δυτική Αφρική, στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού, και στην Ανατολική Ευρώπη αντίστοιχα. Μέχρι στιγμής, 77 διεθνείς υπηρέτες συμμετέχουν σε αυτό το έργο σε 21 χώρες της Αφρικής, 7 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και 4 χώρες στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού. Βοήθεια παρέχεται και σε δύο χώρες της Λατινικής Αμερικής. Όπου είναι εφικτό, καταβάλλονται προσπάθειες να συγκροτηθούν μόνιμες Ομάδες Οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας. Όσο είναι δυνατόν, χρησιμοποιούνται οι τοπικές μέθοδοι οικοδόμησης καθώς και εγχώρια υλικά, και δίνεται παρότρυνση στους ντόπιους αδελφούς να συμμετέχουν στο έργο της οικοδόμησης. Ωστόσο, στην αρχή ένας ή δύο διεθνείς υπηρέτες μπορεί να τεθούν επικεφαλής αυτών των ομάδων για να τους δώσουν την ανάλογη εκπαίδευση. Όταν η ανάγκη για χώρους συναθροίσεων είναι επείγουσα, αλλά οι οικονομικές δυνατότητες των τοπικών αδελφών δεν τους επιτρέπουν την αγορά οικοδομικών υλικών, η διεθνής αδελφότητα προσπαθεί να βοηθήσει και σε αυτόν τον τομέα.

Στην Γκάνα, έπειτα από τη σχετική βοήθεια που έλαβαν οι αδελφοί για τη βελτίωση του προγράμματος οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας, χτίστηκαν 13 Αίθουσες Βασιλείας τον περασμένο χρόνο, ενώ τα τελευταία χρόνια χτίζονταν κατά μέσο όρο 4. Στο Μπουρούντι, χτίστηκαν με διεθνή βοήθεια 11 Αίθουσες Βασιλείας μέσα σε λίγους μόνο μήνες. Στην Γκιτέγκα του Μπουρούντι, η Αίθουσα Βασιλείας χτίστηκε πάνω σε ένα λόφο στον οποίο δεν υπήρχαν προηγουμένως άλλα κτίρια. Σύμφωνα με το τοπικό έθιμο, πολλοί κάτοικοι αυτής της περιοχής αποκαλούν τώρα αυτόν το λόφο Βουνό του Ιεχωβά.

Η Λιβερία είχε 40 τοις εκατό αύξηση στους ευαγγελιζομένους το 1998 και 19 τοις εκατό το 1999. Έπειτα από χρόνια ολόκληρα εμφύλιου πολέμου στη χώρα, οι περισσότερες εκκλησίες χρειάζονται Αίθουσες Βασιλείας. Ωστόσο, η πλειονότητα των αδελφών μας εκεί αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα—μεταξύ άλλων και ανεργία. Πόσο ευγνώμονες είναι για την οικονομική βοήθεια που τους παρέχουν αδελφοί τους από άλλες χώρες προκειμένου να μπορούν να χτίζουν τις απαιτούμενες Αίθουσες Βασιλείας! Επίσης, είναι ευγνώμονες για τη βοήθεια πέντε διεθνών υπηρετών που πήγαν εκεί για να βοηθήσουν στη διοργάνωση του έργου οικοδόμησης.

Στη Νιγηρία υπάρχει ανάγκη για άλλες 1.800 και πλέον Αίθουσες Βασιλείας. Στην Αμπεόκουτα της Νιγηρίας, η ενότητα και η επιμέλεια των τοπικών Μαρτύρων που συμμετείχαν στην οικοδόμηση υποκίνησαν ακόμη και μια γυναίκα που πρωτοστατούσε στις δραστηριότητες ενός γειτονικού ναού να προθυμοποιηθεί να βοηθήσει. Η γυναίκα αυτή υπηρετεί τώρα τον Ιεχωβά μαζί με την εκκλησία την οποία βοήθησε στην οικοδόμηση της Αίθουσας Βασιλείας της. Σε ένα χωριό του Τόγκο, η εναντίωση στην οικοδόμηση μιας Αίθουσας Βασιλείας ήταν τόσο σφοδρή, ώστε οι αδελφοί αποφάσισαν να χτίσουν αλλού. Όταν, όμως, οι εναντιούμενοι είδαν πόσο όμορφη ήταν η Αίθουσα Βασιλείας που χτιζόταν, ρώτησαν αν θα μπορούσε να χτιστεί άλλη μια αίθουσα στην επίμαχη περιοχή.

Στη Σρι Λάνκα, οι εκκλησίες συναθροίζονται σε σπίτια, σε μικρές καλύβες από φύλλα κοκοφοίνικα, καθώς και κάτω από υπόστεγα στο πίσω μέρος της αυλής. Πόσο ευγνώμονες είναι που αποκτούν πιο κατάλληλους, αξιοπρεπείς χώρους λατρείας! Αυτή τη στιγμή είναι υπό εξέλιξη στη Σρι Λάνκα η ανέγερση 13 Αιθουσών Βασιλείας, ενώ άλλες 20 είναι στα σχέδια και 50 είναι στο πρόγραμμα για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Όταν η Αίθουσα Βασιλείας είναι κατάλληλη, οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να έρθουν για να ωφεληθούν από την εκπαίδευση που παρέχει ο Ιεχωβά. Γι’ αυτό, όταν σε ένα προάστιο της Λίμα, στο Περού, χτίστηκε μια μεγάλη, καινούρια Αίθουσα Βασιλείας, ο αριθμός των παρόντων αυξήθηκε και στις τρεις εκκλησίες που συναθροίζονταν εκεί, και μέσα σε ένα χρόνο 75 καινούριοι ευαγγελιζόμενοι άρχισαν να συμμετέχουν στην υπηρεσία αγρού.

Σε μεγάλες πόλεις όπου υπάρχουν πολλές εκκλησίες, τα οικόπεδα αξιοποιούνται κατάλληλα με την οικοδόμηση κτιρίων που περιλαμβάνουν περισσότερες από μία Αίθουσες Βασιλείας. Το σαββατοκύριακο 29 με 30 Μαΐου, έγινε στη Ρουμανία η αφιέρωση τριών τέτοιων συγκροτημάτων Αιθουσών Βασιλείας. Ένα από αυτά στην Κλουζ-Ναπόκα αποτελούνταν από τέσσερις Αίθουσες Βασιλείας, και ένα άλλο από δύο. Την επόμενη ημέρα, στο Τίργκου Μιούρες, έγινε η αφιέρωση ενός συγκροτήματος με εφτά Αίθουσες Βασιλείας.

Οικοδόμηση Αιθουσών Συνελεύσεων

Για μεγαλύτερες συνάξεις χτίζονται σε πολλές χώρες Αίθουσες Συνελεύσεων. Στην Εσθονία, έγινε αυτόν το χρόνο η αφιέρωση δύο συγκροτημάτων Αιθουσών Βασιλείας/Αιθουσών Συνελεύσεων. Το κάθε συγκρότημα περιλαμβάνει τρεις ξεχωριστές Αίθουσες Βασιλείας οι οποίες όταν ενωθούν σχηματίζουν μια μεγάλη Αίθουσα Συνελεύσεων. Ξεχωριστό γεγονός για την Πολωνία στη διάρκεια αυτού του υπηρεσιακού έτους αποτέλεσε η αφιέρωση τριών Αιθουσών Συνελεύσεων σε ένα σαββατοκύριακο. Δύο μέλη του Κυβερνώντος Σώματος, ο Θεοντόρ Τζάρας και ο Ντάνιελ Σίντλικ, συμμετείχαν σε αυτή την ιδιαίτερη εκδήλωση και εκφώνησαν ενθαρρυντικές ομιλίες σε καθεμιά από τις αίθουσες. Στην πόλη Σοσνόβιετς, προστέθηκε ένα αμφιθέατρο 6.400 θέσεων στη μεγαλύτερη αίθουσα, και οι εγκαταστάσεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν για τη διεξαγωγή πέντε συνελεύσεων περιφερείας τον Ιούλιο.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τώρα υπάρχουν 980.419 ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας, ο συνολικός αριθμός των Αιθουσών Συνελεύσεων έχει ανέλθει στις 40, μετά την αφιέρωση τεσσάρων ακόμη αιθουσών το χρόνο που μας πέρασε. Στη Βραζιλία, όπου υπάρχουν 528.034 ευαγγελιζόμενοι, έγινε η αφιέρωση της 17ης Αίθουσας Συνελεύσεων. Οι εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν δύο αίθουσες συνολικής χωρητικότητας 10.000 θέσεων, σε απόσταση μιας ώρας από το Σάο Πάολο. Αυτόν το χρόνο στη Νιγηρία έλαβε χώρα η αφιέρωση δύο ακόμη Αιθουσών Συνελεύσεων που είναι ανοιχτές στα πλάγια—μιας στην Ότα και άλλης μιας στο Ιμπάνταν, με χωρητικότητα 10.000 και 5.000 θέσεις αντίστοιχα.

Επίσης, παρέχονται και άλλες εγκαταστάσεις για την υποστήριξη του παγκόσμιου προγράμματος Βιβλικής εκπαίδευσης.

Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της Σκοπιάς

Το 1986 έγιναν μερικά από τα πρώτα απαραίτητα νομικά βήματα για την οικοδόμηση του συγκροτήματος 28 κτιρίων που αποτελεί τώρα το Εκπαιδευτικό Κέντρο της Σκοπιάς στο Πάτερσον της Νέας Υόρκης, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1989 άρχισε τελικά η οικοδόμηση. Το 1994, διάφορα τμήματα σχετικά με την εκπαιδευτική δραστηριότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά άρχισαν να χρησιμοποιούν αυτά τα κτίρια. Το 1995, μεταφέρθηκε σε αυτές τις εγκαταστάσεις η Σχολή Γαλαάδ. Εκεί λειτουργούν επίσης σχολές για μέλη των Επιτροπών Τμήματος και για τους περιοδεύοντες επισκόπους. Τελικά, το 1999 διεξάχθηκε το πρόγραμμα της αφιέρωσης. (Σχετική έκθεση δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά 15 Νοεμβρίου 1999.) Δεκάδες χιλιάδες Μάρτυρες και ενδιαφερόμενοι ξεναγούνται στις εγκαταστάσεις κάθε χρόνο, και χαίρονται καθώς βλέπουν τι έχει επιτελεστεί με τις δικές τους προαιρετικές συνεισφορές, με τις συντονισμένες προσπάθειες πρόθυμων αδελφών και, πάνω από όλα, με την ευλογία του Ιεχωβά.

Ανάγκη για Εγκαταστάσεις Τμημάτων

Η αύξηση στον αριθμό των υμνητών του Ιεχωβά σε πολλές χώρες έχει επίσης καταστήσει αναγκαία την ανέγερση νέων γραφείων τμήματος. Σε αυτά τα γραφεία τμήματος, καθώς και στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία, υπηρετούν τα μέλη των οικογενειών Μπέθελ, τα οποία βρίσκονται στην ειδική ολοχρόνια υπηρεσία.

ΒΟΛΙΒΙΑ: Αξιοσημείωτη θεοκρατική αύξηση οδήγησε στην αφιέρωση των νέων εγκαταστάσεων τμήματος στη Σάντα Κρους της Βολιβίας, στις 20 Μαρτίου 1999. Από τους 714 ευαγγελιζομένους που υπήρχαν όταν έγινε η αφιέρωση του προηγούμενου τμήματος το 1968, ο αριθμός των διαγγελέων της Βασιλείας στη Βολιβία έχει φτάσει τους 15.388—ο ανώτατος αριθμός όλων των εποχών—ενώ οι παρόντες στην Ανάμνηση το 1999 ανήλθαν συνολικά στους 53.312.

Το νέο γραφείο τμήματος, το οποίο βρίσκεται στις τροπικές πεδινές περιοχές της Βολιβίας, χτίστηκε εξ ολοκλήρου από ντόπιους—μεγάλο μέρος της εργασίας έγινε από εθελοντές αδελφούς—και χρησιμοποιήθηκαν εγχώρια υλικά με ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα. Έτσι προέκυψε ένα κτίριο που είναι αρκετά δροσερό χωρίς να έχει κλιματισμό, κτίριο το οποίο δένει όμορφα με τη δασώδη έκταση που το περιβάλλει. Σε μια επίσκεψη του Γκέριτ Λος, μέλους του Κυβερνώντος Σώματος, έγινε η αφιέρωση αυτών των εγκαταστάσεων, καθώς και της πρώτης Αίθουσας Συνελεύσεων στη χώρα, στον Ιεχωβά. Παρόντες σε αυτή τη χαρούμενη εκδήλωση ήταν χιλιάδες Βολιβιανοί Μάρτυρες καθώς και επισκέπτες από 11 χώρες, περιλαμβανομένων και πρώην ιεραποστόλων που υπηρέτησαν στη Βολιβία κάποιο διάστημα κατά τη διάρκεια της 54χρονης ιστορίας της ιεραποστολικής υπηρεσίας εκεί.

ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ: «Μεγάλος είναι ο Ιεχωβά και πολύ αξιύμνητος». (Ψαλμ. 48:1) Αυτή είναι μια προσφιλής έκφραση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μοζαμβίκη, και ακούστηκε επανειλημμένα στις 19 Δεκεμβρίου 1998, όταν έγινε η αφιέρωση των νέων εγκαταστάσεων τμήματος στο Μαπούτου, κοντά στον Ινδικό Ωκεανό. Πριν από λίγα χρόνια, αυτό θα ήταν αδιανόητο. Επί δύο δεκαετίες και πλέον, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν υπό κυβερνητική απαγόρευση—μέχρι το 1991. Εκείνο το έτος ήταν λίγο περισσότεροι από 6.000. Στα τέλη του 1998 έδωσε έκθεση ένας ανώτατος αριθμός 29.514 ευαγγελιζομένων. Ήταν αναγκαίες νέες εγκαταστάσεις τμήματος.

Πώς χτίστηκε το τμήμα, αφού η πλειονότητα των Μοζαμβικανών αδελφών δεν είχαν πείρα σε αυτού του είδους τα οικοδομικά έργα; Βοηθήθηκαν από πολλούς διεθνείς υπηρέτες και εθελοντές, οι οποίοι και εκπαίδευσαν τους ντόπιους Μάρτυρες στη διάρκεια των εργασιών. Φιλοξενούμενοι από 15 χώρες βρίσκονταν εκεί για την αφιέρωση, και το ίδιο σαββατοκύριακο, στη Ματόλα, 26 χιλιόμετρα μακριά, έγινε και η αφιέρωση της πρώτης Αίθουσας Συνελεύσεων στη Μοζαμβίκη. Πράγματι, μεγάλος είναι ο Ιεχωβά! Χωρίς τη στοργική φροντίδα του, οι υπηρέτες του στη Μοζαμβίκη δεν θα απολάμβαναν ποτέ αυτά τα ιστορικά γεγονότα.

ΝΕΑ ΚΑΛΗΔΟΝΙΑ: Στις 24 Οκτωβρίου 1998, έγινε η αφιέρωση ενός νέου γραφείου τμήματος και μιας Αίθουσας Συνελεύσεων στη Νέα Καληδονία. Με αυτές τις εγκαταστάσεις υπερτριπλασιάστηκε το μέγεθος του τμήματος. Τρεις μεταφραστικές ομάδες υπηρετούν εδώ εξυπηρετώντας τις ανάγκες της Νέας Καληδονίας και των περιοχών που εξαρτώνται πολιτικά από αυτήν.

Η αφιέρωση ήταν μια χαρούμενη περίσταση γεμάτη ποικιλία. Το πρόγραμμα περιλάμβανε και μια οπτικοακουστική προβολή κάποιων ξεχωριστών στιγμών του έργου οικοδόμησης. Ήταν μεγάλη χαρά για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νέα Καληδονία να έχουν μαζί τους για την περίσταση τον Λόιντ Μπάρι από το Κυβερνών Σώμα, ο οποίος εκφώνησε την ομιλία της αφιέρωσης.

ΣΕΝΕΓΑΛΗ: Από τότε που οι πρώτοι Μάρτυρες του Ιεχωβά έφτασαν στη Σενεγάλη το 1951, καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια για να προσεγγιστούν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν στον τομέα αυτού του τμήματος. Εδώ έχουν υπηρετήσει 194 ιεραπόστολοι από 18 χώρες. Αυτοί έχουν βοηθήσει εκατοντάδες άτομα να ενωθούν μαζί τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά, σε έναν τομέα όπου το 90 τοις εκατό και πλέον του πληθυσμού δεν είναι Χριστιανοί.

Για την οικοδόμηση του νέου τμήματος στο Κέιπ Αλμάντις, στα περίχωρα του Ντακάρ, χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι καινούριες για τους περισσότερους ανθρώπους σε αυτή την περιοχή. Καθώς ένας γερανός τοποθετούσε στη θέση τους ένα ένα τα μεγάλα προκατασκευασμένα τοιχία, οι παριστάμενοι χειροκροτούσαν και επευφημούσαν. Όλα ήταν στην εντέλεια. Στο τέλος του προγράμματος της αφιέρωσης εκεί, στο δυτικότερο άκρο της αφρικανικής ηπείρου, στις 19 Ιουνίου 1999, όλοι οι παρευρισκόμενοι έψαλαν μαζί από καρδιάς: «Σε Ευχαριστούμε, Ιεχωβά»!

Αφρική

Η σύγχρονη ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αφρική ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1880. Στη δεκαετία του 1920 το δημόσιο έργο κηρύγματος σε αυτή την ήπειρο γινόταν πλέον με εντατικό ρυθμό. Πέρυσι, ένας ανώτατος αριθμός 830.000 και πλέον Μαρτύρων σε όλη την Αφρική συμμετείχαν στη διακήρυξη “των μεγαλείων του Θεού” στους γείτονές τους και σε άλλους.—Πράξ. 2:11.

Εξαιρετικά ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι πολλοί νέοι κάνουν το σχολείο προσωπικό τους τομέα για μαρτυρία. Η Δορκάδα, μια νεαρή αδελφή στη Μοζαμβίκη, έχει ως προσωπικό της στόχο να δίνει μαρτυρία στο διευθυντή και σε όλους τους δασκάλους του σχολείου της, καθώς και στους συμμαθητές της. Αυτή τη στιγμή διεξάγει οχτώ Γραφικές μελέτες, και έξι από τα άτομα που κάνουν μελέτη παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις. Άλλοι τρεις προόδευσαν μέχρι το βάφτισμα και στη συνέχεια έγιναν τακτικοί σκαπανείς. Τέσσερις από τους δασκάλους της Δορκάδας έχουν κατά καιρούς δεχτεί την πρόσκλησή της να παρακολουθήσουν κάποια συνάθροιση. Ο πατέρας της Δορκάδας μελετάει τώρα με έναν από αυτούς. Μια άλλη δασκάλα στην οποία η Δορκάδα άρχισε να δίνει μαρτυρία πριν από πέντε χρόνια, όταν πήγαινε σε κάποιο άλλο σχολείο, τελικά ανταποκρίθηκε στις επανειλημμένες προσπάθειές της και συμφώνησε να μελετήσει την Αγία Γραφή μαζί της με σκοπό να συμμετάσχει και αυτή στην αληθινή λατρεία.

Από το 1995 δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα κατά προσέγγιση πέντε εκατομμύρια άτομα που έχουν προβλήματα ακοής στη Νιγηρία. Όταν σε μια συνέλευση περιφερείας είδαν να γίνεται μετάφραση των ομιλιών στη δακτυλολογία, πολλοί ευαγγελιζόμενοι με φυσιολογική ακοή θέλησαν να μάθουν να επικοινωνούν σε αυτή τη γλώσσα. Σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο από ένα χρόνο, 216 ευαγγελιζόμενοι και σκαπανείς από 61 εκκλησίες έμαθαν τη δακτυλολογία αρκετά καλά ώστε να μπορούν να διεξάγουν Γραφικές μελέτες και να κάνουν μετάφραση στις συναθροίσεις. Τώρα, σε περισσότερες από 80 εκκλησίες γίνεται μετάφραση των συναθροίσεων προς όφελος των ατόμων που έχουν προβλήματα ακοής.

Στα νιάτα της, η Φλοράνς, μια γυναίκα από την Ακτή Ελεφαντοστού, αποφάσισε να γίνει καλόγρια. Αλλά τα λεγόμενα μυστήρια—οι διδασκαλίες για τις οποίες δεν δίνεται καμιά εξήγηση—αποτελούσαν πηγή απογοήτευσης για αυτήν, ενώ τη συγκλόνισαν οι επανειλημμένες ανήθικες προτάσεις ενός ιερέα. Έτσι λοιπόν, εγκατέλειψε το μοναστήρι. Αργότερα, στην Μπουρκίνα Φάσο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τη συνάντησαν στη διακονία από σπίτι σε σπίτι. Αφού μελέτησε το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός και το βιβλίο Γνώση άρχισε γρήγορα να υπηρετεί ευτυχισμένα τον Ιεχωβά.

Δυο φορές μέσα στον περασμένο χρόνο, οι αδελφοί στην Μπάνγκι, στην Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, άνοιξαν τις Αίθουσες Βασιλείας και τα σπίτια τους σε Μάρτυρες από την αντίπερα όχθη του ποταμού που χρειάστηκε να εγκαταλείψουν τη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Τον Ιούλιο, πάνω από 200 αδελφοί και αδελφές με τις οικογένειές τους, καθώς και άλλοι άνθρωποι, αναγκάστηκαν να διαφύγουν στην Μπάνγκι. Παρ’ όλο που οι περισσότεροι πρόσφυγες έμεναν έξω, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον στο λιμάνι, οι αδελφοί μας είχαν φροντίδα τόσο από σωματική όσο και από πνευματική άποψη. Διευθετήθηκαν συναθροίσεις για αυτούς στη γλώσσα λινγκάλα, σε δύο Αίθουσες Βασιλείας όπου γίνονταν και οι πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις. Ένας τοπικός παράγοντας ο οποίος παρατηρούσε τα όσα λάβαιναν χώρα δήλωσε: «Είναι εκπληκτικό αυτό που κάνατε—διαθέσατε την αίθουσά σας για τη στέγαση αυτών των φτωχών ανθρώπων. Είστε αξιέπαινοι». Κάποιος άλλος που πέρασε από την αίθουσα σταμάτησε έναν ιεραπόστολο και του είπε: «Εσείς ζείτε πραγματικά σύμφωνα με τα όσα κηρύττετε. Σας εύχομαι το καλύτερο. Ο Θεός θα σας ευλογήσει για αυτό».

Πριν από μερικά χρόνια, μια αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη στην Γκάνα χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο, και παρότι ήταν πολύ άρρωστη έδινε μαρτυρία στους ασθενείς από κρεβάτι σε κρεβάτι. Μερικοί έδειχναν εκτίμηση για όσα τους έλεγε, άλλοι αντιδρούσαν με περιφρόνηση, ενώ μια γυναίκα άκουγε φαινομενικά απαθής. Χρόνια αργότερα, σε μια από τις Συνελεύσεις Περιφερείας «Η Θεϊκή Οδός Ζωής» στην Γκάνα, αυτή η ευαγγελιζόμενη, η οποία στο μεταξύ είχε γίνει ειδική σκαπάνισσα, συνάντησε κάποια που της ήταν γνωστή. «Πώς από εδώ;» ρώτησε η σκαπάνισσα. «Ο Ιεχωβά είναι μεγάλος», είπε η γυναίκα. «Πάντα αναρωτιόμουν αν θα σε ξανάβλεπα ποτέ για να σε ευχαριστήσω που εμφύτευσες το σπόρο της αλήθειας της Βασιλείας στην καρδιά μου όταν ήμουν στο νοσοκομείο. Τότε ήμουν τόσο άρρωστη που δεν μπορούσα να ανταποκριθώ, αλλά συνέχεια σκεφτόμουν και στοχαζόμουν αυτά που είχες πει για μια ζωή στον Παράδεισο, υπό τη Βασιλεία του Θεού, όπου “κανένας κάτοικος δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος»”. Μόλις έφυγα από το νοσοκομείο, αναζήτησα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και εκείνοι άρχισαν να μου μαθαίνουν πιο πολλά. Λίγο αργότερα, μετακόμισα. Στη νέα μου εργασία, αναζήτησα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και συνέχισα τη Γραφική μου μελέτη. Το αποτέλεσμα είναι ότι αύριο θα βαφτιστώ σε αυτή τη συνέλευση». Οι δύο γυναίκες αγκαλιάστηκαν με δάκρυα χαράς. Η μαρτυρία που έδωσε η αδελφή στο νοσοκομείο απέφερε πράγματι καρπούς!

Στο Μάλι, μια γυναίκα που ήταν 13 χρόνια ανάπηρη από μάγια ήρθε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μπορούσε να κινείται μόνο έρποντας με τα χέρια της και τα γόνατά της. Άρχισε Γραφική μελέτη με μια αδελφή η οποία της μίλησε και για τις συναθροίσεις, αλλά λόγω του βαθμού αναπηρίας της γυναίκας, δεν έτρεφε πολλές ελπίδες ότι θα ερχόταν στην Αίθουσα Βασιλείας. Ωστόσο, η αλήθεια είχε αγγίξει την καρδιά της γυναίκας. Φανταστείτε την έκπληξη των αδελφών όταν την είδαν μπροστά στην Αίθουσα Βασιλείας να περιμένει πότε θα αρχίσει η συνάθροιση. Ένας αδελφός με αυτοκίνητο προσφέρθηκε να την πάει στο σπίτι της μετά. Καθώς η μελέτη της προόδευε και η πίστη της στον Ιεχωβά μεγάλωνε, απελευθερώθηκε από τα δεσμά των πονηρών πνευμάτων. Σιγά σιγά άρχισε να ξαναχρησιμοποιεί τα πόδια της, και έξι μήνες μετά ήταν σε θέση να περπατάει και πάλι! Τώρα έχει βαφτιστεί και είναι στην υπηρεσία του Ιεχωβά.

Ένας τακτικός σκαπανέας στην Ουγκάντα εργαζόταν για δεύτερη ημέρα σε μια καινούρια δουλειά, και στη μεσημεριανή διακοπή για φαγητό άρχισε συζήτηση με ένα συνάδελφό του ως εξής: «Γεια σου. Δυσκολεύομαι πολύ να μάθω τα ονόματα όλων των συναδέλφων μου». «Α, μην ανησυχείς», είπε ο συνάδελφος, «σε λίγο θα τα καταφέρνεις μια χαρά. Εμένα με λένε Γουίλιαμ». «Σε ευχαριστώ που μου συστήθηκες», απάντησε ο σκαπανέας. «Πολύ ευγενικό από μέρους σου. Αλλά ξέρω ότι το να γνωρίζει κανείς το όνομα κάποιου άλλου αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα». «Τι εννοείς;» ρώτησε ο Γουίλιαμ. Ο σκαπανέας συνέχισε: «Για παράδειγμα, αν σε ρωτούσαν ποιο είναι το όνομα του Δημιουργού του σύμπαντος και όλων των ζωντανών πραγμάτων, θα μπορούσες να απαντήσεις με ευκολία;» Η συζήτηση για το όνομα του Θεού οδήγησε σε Γραφική μελέτη την επομένη. Ο Γουίλιαμ κάλεσε το σκαπανέα στο σπίτι του για να συζητήσει με την οικογένειά του. Τώρα πέντε μέλη αυτής της οικογένειας είναι βαφτισμένοι Μάρτυρες. Πριν από την Ανάμνηση, ο σκαπανέας επισκέφτηκε τους συναδέλφους του από γραφείο σε γραφείο για να τους προσκαλέσει σε αυτό το σημαντικό γεγονός. Πόσο χάρηκε που ήρθαν 40 άτομα!

Πολλοί στην Αφρική υποφέρουν εξαιτίας των πολέμων που μαίνονται στις χώρες τους. Αρκετές φορές έχουν αναγκαστεί να φύγουν από τα σπίτια τους. Ωστόσο, αν οι πρόσφυγες είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχίζουν να κηρύττουν τα καλά νέα. Πολλοί αδελφοί και αδελφές από την πρωτεύουσα της Γουινέας-Μπισάου, στη Δυτική Αφρική, κατέφυγαν στην πόλη Μπούμπα, 240 χιλιόμετρα μακριά. Ένας αδελφός μαζί με τη σύζυγό του ζουν εκεί, αλλά δεν υπήρχε εκκλησία στην περιοχή. Ωστόσο, λίγο μετά την άφιξη των Μαρτύρων από την πρωτεύουσα, διευθετήθηκαν συναθροίσεις και το έργο μαρτυρίας προόδευε. Προτού περάσει καιρός, 40 άτομα παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις και διεξάγονταν 70 Γραφικές μελέτες.

Τριάντα ευαγγελιζόμενοι από την Εκκλησία Γκιτεράνι στο Μπουρούντι περπάτησαν περίπου 160 χιλιόμετρα για να παρακολουθήσουν τη συνέλευση περιοχής στο Καγιάνζα. Το ταξίδι κράτησε τρεις ημέρες. Όσοι είχαν ποδήλατα, έπαιρναν και άλλους μαζί, τους μετέφεραν πιο κάτω και έπειτα γύριζαν να πάρουν όσους ακολουθούσαν με τα πόδια, μεταφέροντας και αυτούς ως ένα σημείο, και ούτω καθεξής. Όλη η οικογένεια του Νζεγιμάνα Ζαν έκανε αυτό το ταξίδι—η σύζυγός του, η πεθερά του και τα εφτά παιδιά του, ένα από τα οποία έχει πολιομυελίτιδα και περπατάει με μπαστούνι. Πολύ χαρούμενοι όλοι έφτασαν στον τόπο της συνέλευσης.

Βόρεια και Νότια Αμερική

Το 18ο αιώνα ολόκληρη η Αγία Γραφή ήταν διαθέσιμη στην αγγλική, στη γαλλική, στην ισπανική και στην πορτογαλική, γλώσσες τις οποίες χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Αμερικής. Στο τέλος του 19ου αιώνα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως έγιναν αργότερα γνωστοί, ανέλαβαν ένα πρόγραμμα Γραφικής εκπαίδευσης το οποίο μέχρι το 1935 είχε εισχωρήσει σε όλες σχεδόν τις χώρες της Αμερικής. Σήμερα υπάρχουν 2.769.625 ζηλωτές Μάρτυρες σε αυτές τις χώρες.

Σε μερικά μέρη ο καιρός γίνεται πολύ ψυχρός, αλλά το κήρυγμα των καλών νέων συνεχίζεται. Ένας πρεσβύτερος από την Εκκλησία Νορθ Πολ της Αλάσκας μάς πληροφορεί ότι το έργο από πόρτα σε πόρτα συνεχίζεται ακόμη και όταν η θερμοκρασία πέφτει στους –37 βαθμούς Κελσίου, και οι συναθροίσεις διεξάγονται ακόμη και όταν η θερμοκρασία φτάνει στους –48 βαθμούς Κελσίου. Η υπηρεσία κάτω από τέτοιες συνθήκες απαιτεί υπομονή.

Σε μερικούς τομείς μεγάλων πόλεων, υπάρχουν πολλά κτίρια όπου, εξαιτίας του φόβου του εγκλήματος, οι οικοδεσπότες δίνουν σπάνια στους ευαγγελιζομένους την ευκαιρία να τους δουν προσωπικά και να τους μιλήσουν. Στην Αργεντινή μια ευαγγελιζόμενη που έδινε μαρτυρία σε ένα τέτοιο κτίριο μίλησε από το θυροτηλέφωνο σε μια κυρία που την άκουσε προσεκτικά. Έγιναν διευθετήσεις για να συνεχιστεί η συζήτηση κάποια άλλη φορά. Ακολούθησαν πολλές επανεπισκέψεις χωρίς να υπάρξει προσωπική επαφή. Ωστόσο, διεξάχθηκαν ενδιαφέρουσες συζητήσεις και διαβάστηκαν εδάφια από το θυροτηλέφωνο. Τελικά, έπειτα από τέσσερις μήνες, η κυρία κάλεσε την ευαγγελιζόμενη στο διαμέρισμά της και άρχισε μια Γραφική μελέτη. Η υπομονετική εγκαρτέρηση της ευαγγελιζόμενης ανταμείφθηκε.

Υπάρχουν 17.000 και πλέον οίκοι ευγηρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες στους οποίους ζουν εκατοντάδες χιλιάδες ηλικιωμένοι πολίτες. Πώς μπορεί να πλησιάσει κανείς αυτούς τους ηλικιωμένους για να τους μεταδώσει τα καλά νέα; Μερικές εκκλησίες είχαν καλά αποτελέσματα όταν πήγαν στον κοινωνικό λειτουργό του ιδρύματος και προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στην κάλυψη των πνευματικών αναγκών των τροφίμων. Σε κάποια περίπτωση, οι αδελφοί εξήγησαν ότι εθελοντές από την εκκλησία θα χαίρονταν να διεξάγουν μια δωρεάν εβδομαδιαία Γραφική μελέτη την οποία μπορούσαν να παρακολουθούν όσοι ήθελαν. Η προσφορά έγινε δεκτή ευχαρίστως. Πολλές φορές, συμμετείχε στη μελέτη το προσωπικό, συγγενείς, καθώς και άλλοι επισκέπτες και εθελοντές. Η κοινωνική λειτουργός αυτού του ιδρύματος έγραψε: «Αυτή η ομαδική μελέτη παρέχει πνευματική βοήθεια και βελτιώνει τη ζωή των τροφίμων μας. Τους αρέσει πάρα πολύ η Γραφική μελέτη». Παρατήρησε τη διεγερτική επίδραση που είχε η μελέτη στη διάνοια των ηλικιωμένων. Το προσωπικό χάρηκε πολύ όταν μια ηλικιωμένη η οποία δεν είχε μιλήσει από τη μέρα που μπήκε στον οίκο ευγηρίας άρχισε να σχολιάζει στη μελέτη. Ένας ηλικιωμένος ο οποίος δεν είχε παρακολουθήσει καμιά από τις υπόλοιπες ομαδικές δραστηριότητες του ιδρύματος ήθελε πάρα πολύ να παρακολουθεί τη Γραφική μελέτη.

Μια αδελφή στη Χιλή η οποία έδινε μαρτυρία μέσα σε ένα νεκροταφείο μίλησε σε κάποια γυναίκα που είχε χάσει σε δυστύχημα το 12χρονο γιο της. Η θλιμμένη αυτή μητέρα επισκεπτόταν τον τάφο του γιου της δυο φορές τη μέρα. Η αδελφή τής μίλησε για την ελπίδα της ανάστασης και άρχισε μια Γραφική μελέτη. Η γυναίκα μίλησε σε μια γειτόνισσά της η οποία είχε χάσει και αυτή ένα γιο σε νεαρή ηλικία και πήγαινε καθημερινά στον τάφο του. Άρχισε και εκείνη μελέτη. Η μητέρα αυτής της γυναίκας, κάποια φορά που πήγε στο νεκροταφείο, ζήτησε από τον ιερέα της να κάνει μνημόσυνο για το νεκρό εγγονό της. Εξαιτίας της άσχημης απάντησης του ιερέα, σταμάτησε να πηγαίνει στην εκκλησία και άρχισε να μελετάει τη Γραφή. Τώρα αυτές οι τρεις γυναίκες μεταδίδουν την καινούρια τους ελπίδα και σε άλλα άτομα που συναντούν στο νεκροταφείο.

Θα αφήνατε τον Ιεχωβά να σας χρησιμοποιήσει για να βοηθήσετε κάποιον να γνωρίσει την αλήθεια ακόμη και αν οι προσωπικές σας ικανότητες ήταν περιορισμένες; Μια ιεραπόστολος στην Κόστα Ρίκα το έκανε αυτό. Δεν μπορούσε ακόμη να επικοινωνεί καλά στα ισπανικά. Ωστόσο, άρχισε Γραφική μελέτη με την Άνα, μια θεοφοβούμενη Καθολική. Χρησιμοποιούσε το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; μαζί με την Αγία Γραφή. Η Άνα δεν βλέπει καλά, γι’ αυτό απλώς άκουγε καθώς η αδελφή τής διάβαζε τις παραγράφους και τα εδάφια. Κατόπιν η Άνα σχολίαζε. Μια μέρα έκανε το εξής ενθαρρυντικό σχόλιο στην ιεραπόστολο: «Δεν με πειράζει που δεν μπορούμε να επικοινωνούμε τέλεια. Πολλά από όσα έχουμε συζητήσει είναι διαφορετικά από αυτά που διδάσκει η Καθολική Εκκλησία. Αν μου τα εξηγούσες με πολλά λόγια και με τέλεια διατύπωση δεν θα τα πίστευα, αλλά επειδή μου τα δείχνεις απευθείας από τη Γραφή χωρίς περιττά λόγια, μπορώ να καταλάβω ότι είναι όντως αυτό που διδάσκει η Γραφή».

Στη Νικαράγουα οι Μάρτυρες κατέβαλαν ειδικές προσπάθειες για να δώσουν σε δασκάλους συγκεκριμένα τεύχη του Ξύπνα! Το θέμα «Ποια Ελπίδα Υπάρχει για τη Σημερινή Νεολαία;» είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των άρθρων που επιλέχθηκαν. Η αξία αυτών των πληροφοριών είναι εμφανής. Σε κάποια πόλη, μολονότι μια δασκάλα έφερε αντιρρήσεις, ο διευθυντής ενός άλλου σχολείου κάλεσε τους Μάρτυρες να κάνουν την παρουσίαση μπροστά σε όλους τους μαθητές. Παρουσιάστηκε ένα συμπόσιο που διήρκεσε μιάμιση ώρα και πολλοί μαθητές ζήτησαν έντυπα. Έπειτα από αυτό, η δασκάλα που είχε φέρει αντιρρήσεις ήθελε τώρα να επαναλάβουν οι Μάρτυρες την παρουσίαση στο σχολείο όπου η ίδια ήταν διευθύντρια. Αυτό και έγινε. Άρχισε μια Γραφική μελέτη μαζί της και τώρα η δασκάλα αυτή θέλει να κάνουν οι Μάρτυρες ομιλίες στους μαθητές κάθε μήνα.

Ευρασία

Το όνομα Ευρασία προσδιορίζει την Ευρώπη και την Ασία ως μία ήπειρο. Εδώ, ο Ιεχωβά διακήρυξε για πρώτη φορά τα καλά νέα στον Αβραάμ. (Γαλ. 3:8) Εδώ, επίσης, ο Ιησούς Χριστός έθεσε το θεμέλιο για ένα ευαγγελιστικό έργο που διαρκεί μέχρι σήμερα. (Ματθ. 28:19, 20) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να μεταδώσουν τα καλά νέα στους ανθρώπους και των 80 περίπου χωρών της Ευρασίας. Από το 1995, στις εκατοντάδες γλώσσες στις οποίες η Εταιρία Σκοπιά ήδη τύπωνε Γραφικά έντυπα, έχουν προστεθεί 36 ακόμη γλώσσες με σκοπό την προσέγγιση άλλων 170.000.000 ανθρώπων που ζουν σε αυτό το μέρος της γης. Σε αυτές τις γλώσσες περιλαμβάνεται η παντζάμπι (ναστάλικ), η ουζμπεκική, η καζακική, η τατζικική, η αζερμπαϊτζανική και η μογγολική.

Το 1999 εντάθηκαν τα σοβαρά προβλήματα που υπήρχαν στο Κοσσυφοπέδιο. Περίπου 800.000 Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου κατέφυγαν ως πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες. Σχεδόν 500.000 από αυτούς πέρασαν στην Αλβανία. Μεταξύ των προσφύγων βρίσκονταν 14 Μάρτυρες του Ιεχωβά με τα 8 παιδιά τους. Οι Αλβανοί Μάρτυρες άνοιξαν τα σπίτια τους και βοήθησαν αυτούς τους αδελφούς σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Καθώς η εθνοτική διαμάχη χειροτέρευε, έγινε ακόμη πιο εμφανές ποιο ήταν το πρώτιστο ενδιαφέρον των Κοσοβάρων αδελφών. Ήθελαν να είναι βέβαιοι ότι οι Σέρβοι αδελφοί τους ήταν ασφαλείς. Από την άλλη πλευρά, οι Σέρβοι Μάρτυρες κατέβαλλαν ειδικές προσπάθειες για να έρθουν σε επαφή με τους Αλβανούς αδελφούς της χώρας τους προκειμένου να βεβαιωθούν για την ασφάλειά τους. Τι αγάπη, σε αντίθεση με το εθνοτικό μίσος που εκδηλωνόταν γύρω τους! Έπειτα από τέσσερις μήνες οι Κοσοβάροι αδελφοί λαχταρούσαν να γυρίσουν στα σπίτια τους. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να πάρουν μαζί τους πολλά υλικά αγαθά. Απεναντίας, ζήτησαν κιβώτια με έντυπα που θα τα χρησιμοποιούσαν για να μεταδώσουν σε άλλους το παρηγορητικό άγγελμα της Βασιλείας του Θεού.

Όταν μια αδελφή στο Βέλγιο μίλησε σε κάποια γυναίκα από το θυροτηλέφωνο, η γυναίκα τής είπε ξεκάθαρα ότι εκείνη τη στιγμή δεν είχε διάθεση να μιλήσει για τέτοια πράγματα. Η αδελφή μας προσφέρθηκε να επικοινωνήσει αργότερα μαζί της τηλεφωνικά. Η γυναίκα έμεινε έκπληκτη όταν η αδελφή πράγματι της τηλεφώνησε έπειτα από λίγες μέρες. Εξήγησε ότι έπρεπε να μετακομίσει και ότι είχε ζητήσει τη βοήθεια της Κοινωνικής Πρόνοιας για να βρει κάποιο άλλο διαμέρισμα. Έπειτα από μια ακόμη τηλεφωνική συζήτηση, χάθηκε η επαφή, και έτσι η αδελφή αποφάσισε να της γράψει μια επιστολή την οποία έστειλε στην Κοινωνική Πρόνοια. Εκεί έβαλαν την επιστολή στο αρχείο της γυναίκας και η επαφή αποκαταστάθηκε όταν αυτή έλαβε τελικά την επιστολή ύστερα από μερικές εβδομάδες. Εκείνον ακριβώς τον καιρό η Διακονία Μας της Βασιλείας έλεγε: «Αν καταβάλουμε όλοι μας ενωμένη προσπάθεια για να αρχίσουμε μελέτες και αν προσευχόμαστε για την ευλογία του Ιεχωβά στις προσπάθειές μας, είναι βέβαιο ότι θα βρούμε νέες μελέτες!» Η αδελφή προσευχήθηκε ένθερμα στον Ιεχωβά και κατόπιν τηλεφώνησε στη γυναίκα για να της πει ότι ήταν πρόθυμη να μελετήσει τη Γραφή μαζί της. Η γυναίκα συμφώνησε. Τώρα, τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της παρακολουθούν τις συναθροίσεις, και αυτή μεταδίδει στην οικογένειά της και στους φίλους της τα καλά πράγματα που μαθαίνει.

Κάποια βροχερή μέρα, μια προσωρινή ειδική σκαπάνισσα και η σύντροφός της μιλούσαν σε καταστηματάρχες σε μια πόλη της Μαλαισίας όπου δεν είχε δοθεί αρκετή μαρτυρία. Μια μαθήτρια γυμνασίου, η οποία ήταν εκεί κοντά επειδή περίμενε να σταματήσει η καταρρακτώδης βροχή, τις πλησίασε και τους ζήτησε τα έντυπα που πρόσφεραν. Οι σκαπάνισσες της εξήγησαν τη διευθέτηση για δωρεάν οικιακές Γραφικές μελέτες και της έδειξαν το σπίτι όπου έμεναν. Ύστερα από μια εβδομάδα, εκείνη τηλεφώνησε. Είχε διαβάσει όλα τα έντυπα και ήθελε περισσότερα. Άρχισε μια Γραφική μελέτη. Η κοπέλα αυτή είναι μανιώδης αναγνώστρια και ζητούσε και άλλα έντυπα σχεδόν σε κάθε επίσκεψη. Μερικές φορές τηλεφωνούσε αργά το βράδυ για να ζητήσει έντυπα που αναφέρονταν στις διάφορες εκδόσεις. Επειδή οι σκαπάνισσες είχαν πάει για λίγο μόνο καιρό σε εκείνη την πόλη, η μελέτη ολοκληρώθηκε με αλληλογραφία. Μέσα σε δύο μήνες η κοπέλα τελείωσε το βιβλίο Γνώση. Κήρυττε στους φίλους της, καθώς και μέσα στο λεωφορείο. Έχει σημειώσει καλή πρόοδο και τώρα είναι αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη, περιμένοντας αγωνιωδώς να αποκτήσει τα προσόντα για βάφτισμα.

Μια αδελφή στην Ιταλία έπιασε φιλία με μια καινούρια γειτόνισσα. Η γειτόνισσα είχε επιστρέψει από τη Γερμανία επειδή είχε προσφερθεί στο σύζυγό της κάποια εργασία. Τελικά όμως εκείνος δεν προσλήφθηκε, γι’ αυτό άφησε την οικογένειά του στην Ιταλία και πήγε ξανά στο εξωτερικό για να βρει δουλειά. Στο διάστημα που αυτός έλειπε, η αδελφή με το σύζυγό της βοηθούσαν τη σύζυγό του στα ψώνια, πήγαιναν το γιο της στο σχολείο, την καλούσαν μερικές φορές για φαγητό μαζί με τα παιδιά της και της παρείχαν την ηθική υποστήριξη την οποία χρειαζόταν ιδιαίτερα. Η γυναίκα ρώτησε γιατί τα έκαναν όλα αυτά. Οι αδελφοί απάντησαν: «Επειδή, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, αγαπάμε τους γείτονές μας». Η γυναίκα είπε ότι δεν είχε ποτέ το χρόνο να ακούσει τους Μάρτυρες, αλλά τώρα ήταν περίεργη να μάθει τι πίστευαν. Διευθετήθηκε μια τακτική Γραφική μελέτη και άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Στο μεταξύ, ο σύζυγός της επέστρεψε. Οι Μάρτυρες πρόσφεραν και σε αυτόν μια Γραφική μελέτη, αλλά αυτός αρνήθηκε επειδή δεν ένιωθε ήρεμος. Δυσκολευόταν και πάλι να βρει δουλειά. Όταν η οικογένεια μετακόμισε σε κάποιο άλλο μέρος της Ιταλίας, οι Μάρτυρες βρήκαν τη διεύθυνση της τοπικής Αίθουσας Βασιλείας και ενθάρρυναν τη γυναίκα να πάει στην αίθουσα. Ωστόσο, εκείνη δεν βρήκε το θάρρος να πάει. Η αδελφή μας όμως συνέχιζε να της τηλεφωνεί κάθε εβδομάδα και τη βοήθησε να διατηρήσει το ενδιαφέρον της για τον Ιεχωβά. Έπειτα από κάποιο διάστημα, η γυναίκα είδε δύο Μάρτυρες να κάνουν έργο δρόμου και ζήτησε Γραφική μελέτη. Άρχισε επίσης να παρακολουθεί συναθροίσεις. Στο μεταξύ, ο σύζυγός της είχε βρει δουλειά. Ζήτησε και αυτός μελέτη. Και οι δύο τώρα είναι αφιερωμένοι και βαφτισμένοι Χριστιανοί. Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά τους είναι και αυτά βαφτισμένα και το τρίτο παιδί είναι αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος.

Μια σκαπάνισσα στο Λουξεμβούργο ενδιαφερόταν πάρα πολύ να πλησιάζει όλα τα άτομα του τομέα της. Σε κάποιο σπίτι τα παντζούρια ήταν μονίμως κλειστά και δεν απαντούσε κανείς. Ωστόσο, μια μέρα, ενώ η σκαπάνισσα πήγαινε να πάρει την κόρη της από το σχολείο, είδε ένα αυτοκίνητο μπροστά στην πόρτα αυτών των μονίμως απόντων. Προφανώς δεν είχε σκοπό να βγει στην υπηρεσία αγρού εκείνη την ώρα, αλλά δεν ήθελε να αφήσει ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία. Χτύπησε το κουδούνι. Ο άνθρωπος που άνοιξε την πόρτα είπε ότι δεν ενδιαφερόταν για την Αγία Γραφή, αλλά ήθελε να μάθει περισσότερα για τον Ιησού Χριστό. Η αδελφή τού έδωσε το βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ. Ύστερα από αρκετές επανεπισκέψεις που έκανε με το σύζυγό της, άρχισε μια μελέτη. Αλλά στην αρχή, ο άνθρωπος αυτός δέχτηκε να κάνουν τη μελέτη μόνο κάθε τρεις εβδομάδες επειδή ήταν πολυάσχολος. Σιγά σιγά, όμως, άρχισε να βλέπει διαφορετικά τη ζωή. Αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να διαθέσει περισσότερο χρόνο για να μάθει το θέλημα του Θεού και να το εφαρμόζει. Εγκατέλειψε το πάθος του για το πινγκ-πονγκ, στο οποίο αφιέρωνε τέσσερα βράδια την εβδομάδα. Όταν κατανόησε ξεκάθαρα το ζήτημα της Χριστιανικής ουδετερότητας, εγκατέλειψε την εργασία του και δέχτηκε να αναλάβει μια εργασία που δεν του απέδιδε ούτε τα μισά. Πώς αισθανόταν για αυτή την αλλαγή που έκανε; Ο ίδιος είπε: «Χάρηκα που το έκανα. Στο κάτω κάτω ήθελα από την καρδιά μου να εναρμονίσω τη ζωή μου με τις Γραφικές αρχές. Συνέχισα να προοδεύω στην αλήθεια έτσι ώστε δεν υπήρχε πια τίποτα που να με εμποδίζει να γίνω αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος και, ύστερα από πέντε μήνες, να συμβολίσω την αφιέρωσή μου στον Ιεχωβά με το βάφτισμα». Πόσο ευγνώμων είναι στη σκαπάνισσα για την επιμέλειά της στη διακονία!

Νησιά της Γης

Ο Ιεχωβά προσκαλεί ολόκληρη τη γη, περιλαμβανομένων και των ανθρώπων που κατοικούν στα νησιά, να χαίρεται για το ότι είναι βασιλιάς. (Ψαλμ. 97:1) Από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. ακόμη, κάτοικοι του νησιού της Κρήτης βρίσκονταν ανάμεσα σε εκείνους που προσκλήθηκαν να το κάνουν αυτό. Τον 20ό αιώνα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που ζουν στα νησιά της γης έχουν ανταποκριθεί σε αυτή την πρόσκληση. Στις Φιλιππίνες, 132.496 άτομα μιλούν σε άλλους για τη βασιλική δόξα του Ιεχωβά. Στα νησιά που απαρτίζουν την Ιαπωνία, 222.857 άτομα συμμετέχουν σε αυτή τη χαρωπή υπηρεσία. Ακόμη και νησιά στα οποία δεν υπάρχουν πολλοί κάτοικοι έχουν την ευκαιρία να χαίρονται για τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού.

Η καλοσύνη που έδειξε ένας νεαρός σκαπανέας στα νησιά Σαμόα συνέβαλε στην υπερνίκηση της προκατάληψης για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο σκαπανέας αυτός πήγε στα εξωτερικά ιατρεία του τοπικού νοσοκομείου, όπου του έδωσαν έναν αριθμό και του είπαν να περιμένει τη σειρά του για το γιατρό. Ωστόσο, την ώρα που φώναξαν τον αριθμό του, καθόταν δίπλα του μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία φαινόταν πιο άρρωστη από τους περισσότερους ασθενείς που περίμεναν, και έτσι ο αδελφός ρώτησε ευγενικά τη νοσοκόμα αν θα μπορούσε να δώσει τη σειρά του σε αυτή τη γυναίκα και να πάει εκείνος στη σειρά της. Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη αλλά το δέχτηκε. Την ώρα που φώναξαν και πάλι τον αδελφό, είχε έρθει και καθόταν δίπλα του ένας από τους αρχηγούς (ματάι) του χωριού του. Επειδή ο άνθρωπος αυτός ήταν πιο άρρωστος από τον αδελφό μας, ο αδελφός παραχώρησε και πάλι τη σειρά του για να πάει αυτός στο γιατρό χωρίς καθυστέρηση. Αργότερα, ο αδελφός μας συνάντησε ξανά την ηλικιωμένη γυναίκα, αυτή τη φορά στην αγορά. Χάρηκε πάρα πολύ που τον είδε και τον ρώτησε αν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν της απάντησε καταφατικά, του είπε ότι στο παρελθόν δεν δεχόταν τους Μάρτυρες όταν την επισκέπτονταν αλλά τώρα ξέρει ότι αυτοί αγαπούν αληθινά τους συνανθρώπους τους. Ο αδελφός πήρε τη διεύθυνσή της και διευθετήθηκε μια τακτική Γραφική μελέτη. Τι έγινε με τον αρχηγό του χωριού; Αυτός εξήγησε στον πατέρα του σκαπανέα πως, μολονότι προηγουμένως δεν σεβόταν τους Μάρτυρες, τώρα τους δέχεται ευχαρίστως στο σπίτι του. Ήρθε στην Ανάμνηση και είπε: «Αυτό που αντιπαθείς στην αρχή μπορεί τελικά να το συμπαθήσεις».

Είναι πρακτικό να προσπαθεί κανείς να αρχίσει Γραφικές μελέτες σε εμπορικό τομέα; Μερικές φορές ναι. Ένας ειδικός σκαπανέας στην Κύπρο πήγαινε τακτικά τα περιοδικά σε κάποιον επιχειρηματία. Όταν ο άνθρωπος αυτός εξέφρασε την εκτίμησή του για τα όσα διάβαζε, ο σκαπανέας τού εξήγησε πώς γίνεται η Γραφική μελέτη χρησιμοποιώντας το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός. Η μελέτη διεξάγεται στον τόπο εργασίας αυτού του ανθρώπου, αλλά δεδομένων των περιστάσεων ο σκαπανέας την περιορίζει στα 10 με 15 λεπτά τη φορά.

Στη Γουαδελούπη δίνεται ειδική έμφαση στο έργο δρόμου. Χρειάζεται πραγματικά το έργο δρόμου εφόσον αναλογεί 1 ευαγγελιζόμενος σε 55 κατοίκους; Στα σπίτια τους οι άνθρωποι απορροφούνται όλο και περισσότερο από την παρακολούθηση δορυφορικής και καλωδιακής τηλεόρασης. Είναι ευκολότερο να τους κάνει κάποιος να σταματήσουν και να ακούσουν τα καλά νέα όταν δεν είναι στο σπίτι τους. Ένας επίσκοπος περιοχής ανέφερε ότι μια ομάδα 15 ευαγγελιζομένων που έκανε έργο δρόμου στο Σεν Μαρτέν έδωσε 250 περιοδικά, καθώς και πολλά φυλλάδια, μέσα σε δύο περίπου ώρες. Φυσικά, μερικοί που δέχονται ευχαρίστως τα έντυπα μπορεί να λένε ότι δεν έχουν χρόνο να συζητήσουν. Αλλά όταν οι περιστάσεις της ζωής διεγείρουν την πνευματική όρεξη ενός ατόμου, οι προτεραιότητές του μπορεί να αλλάξουν. Αυτό συνέβη στην περίπτωση μιας γυναίκας στην πόλη Λεζ Αμπίμ η οποία είχε πολλά ερωτήματα μετά το θάνατο του πατέρα της. Τώρα ήθελε να κάνει μελέτη σχεδόν κάθε μέρα—πρώτα με το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός και στη συνέχεια με το βιβλίο Γνώση. Κάνει επίσης έρευνα στο βιβλίο Συζητάτε και γράφει σε ένα φύλλο χαρτί τα εδάφια που παρατίθενται. Η ίδια λέει ότι αισθάνεται «σαν το βασιλιά του Ισραήλ που αντέγραφε μόνος του τις Γραφές». Έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μπορεί να «έχουν όλες οι λεγόμενες Χριστιανικές θρησκείες την Αγία Γραφή, αλλά μόνο μία την εφαρμόζει—οι Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Η Χάτσουκο είναι μια μητέρα στην Ιαπωνία η οποία μεγαλώνει μόνη της δύο παιδιά. Για να συντηρεί την οικογένειά της, εργάζεται σε δύο δουλειές. Πόσο χρόνο έχει για να δίνει μαρτυρία σε άλλους για τον Ιεχωβά και το στοργικό του σκοπό για την ανθρωπότητα; Χρειάζεται περίπου 20 λεπτά για να πάει με το ποδήλατο στην κάθε εργασία της. Αποφάσισε να χρησιμοποιεί αυτόν το χρόνο κάθε μέρα για μαρτυρία. Μιλάει στους ανθρώπους που συναντάει—στους περαστικούς, σε άτομα που αγοράζουν από αυτόματες μηχανές, σε μεταφορείς, εργάτες οικοδομών, και ούτω καθεξής. Στην αρχή έπρεπε να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια επειδή είναι συνεσταλμένη. Αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερο, αντί να μιλάει πολύ η ίδια, να αφήνει τα περιοδικά να μιλούν. Επίσης, κάνοντας προσευχή προτού βγει, άρχισε σιγά σιγά να της φαίνεται ευκολότερο το να μιλάει στους ανθρώπους. Συνεχίζει να κάνει έργο με αυτόν τον τρόπο εδώ και δύο χρόνια, και τώρα δίνει από 200 ως 300 περιοδικά κάθε μήνα, μαζί με αυτά που δίνει στο δρομολόγιο περιοδικού το οποίο έχει δημιουργήσει σε αυτούς τους δρόμους.

Η βιντεοκασέτα Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα αποτελεί ισχυρό βοήθημα για να εκτιμήσουν οι άνθρωποι την οργάνωση που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά. Μια γυναίκα στην Αυστραλία έπαιρνε τα περιοδικά της Εταιρίας καθώς και άλλα έντυπα επί πέντε χρόνια. Κάποια εβδομάδα, οι Μάρτυρες της έδωσαν να δει τη βιντεοκασέτα. Την επόμενη φορά, η γυναίκα τούς κάλεσε μέσα. Είχε δει τη βιντεοκασέτα η οποία την έκανε να κλάψει. Εμπιστευόταν τους Μάρτυρες που την επισκέπτονταν αλλά τώρα ένιωθε ότι μπορούσε να εμπιστευτεί και την οργάνωση. Εκείνη τη μέρα άρχισε μαζί της μια κανονική μελέτη του βιβλίου Γνώση και την επόμενη εβδομάδα παρακολούθησε τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας.

Σε ποιον απευθύνονται οι άνθρωποι για συμβουλές; Μερικές φορές σε αρθρογράφους εφημερίδων ή περιοδικών. Μια σκαπάνισσα στη Νέα Καληδονία πρόσεξε ότι για μια τέτοια ερώτηση που είχε γίνει σε κάποιο κοσμικό περιοδικό υπήρχε μια ωραία απάντηση σε ένα τεύχος του Ξύπνα! Έγραψε μια επιστολή για το άτομο που είχε κάνει την ερώτηση και την έστειλε στον εκδότη του περιοδικού παρακαλώντας τον να τη μεταβιβάσει σε αυτό το άτομο. Στην επιστολή έλεγε ότι είχε κάποιες πολύτιμες πληροφορίες για το συγκεκριμένο ζήτημα, ανέφερε το θέμα και μερικούς υποτίτλους, συμπεριέλαβε μερικά επιλεγμένα αποσπάσματα και εξήγησε ότι μπορούσε να προσφέρει αυτή την ύλη. Σύντομα έλαβε απάντηση, έστειλε το περιοδικό, και έτσι άνοιξε ο δρόμος για περαιτέρω πνευματική βοήθεια.

Οι ευαγγελιζόμενοι στην Ιρλανδία συναντούν στον τομέα τους άτομα που έχουν έρθει από την Αφρική, την Ανατολική Ευρώπη και την Ανατολή. Μια εκκλησία στο Μπέλφαστ διευθέτησε να γίνει στη μανδαρινική κινεζική η δημόσια ομιλία και η Μελέτη Σκοπιάς. Είκοσι δύο ενδιαφερόμενα άτομα παρακολούθησαν τη συνάθροιση. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του καλού έργου που κάνει ένα αντρόγυνο ιεραποστόλων στους Κινέζους οι οποίοι βρίσκονται στο Μπέλφαστ είτε για εργασία είτε για σπουδές. Από το 1993 οι ιεραπόστολοι έχουν διεξαγάγει Γραφικές μελέτες με 75 άτομα από 17 επαρχίες της Κίνας και από διάφορες πόλεις της Ταϊβάν. Η επαφή διατηρήθηκε με πολλούς ενδιαφερομένους και μετά την επιστροφή τους στην Κίνα. Σε κάποια περίπτωση, ένα αντρόγυνο απολάμβανε τη Γραφική του μελέτη, και όταν η σύζυγος χρειάστηκε να επιστρέψει στην Κίνα στενοχωρήθηκε επειδή νόμιζε ότι δεν θα μπορούσε να συνεχίσει εκεί τη Γραφική της μελέτη. Ωστόσο, έπειτα από μερικές εβδομάδες, ο σύζυγος αφηγήθηκε με ενθουσιασμό ότι είχε λάβει μήνυμα από τη σύζυγό του η οποία του έλεγε ότι οι Μάρτυρες είχαν περάσει μια μέρα, την ώρα που εκείνη ήταν στην εργασία της, και της είχαν αφήσει το εξής σημείωμα: «Οι φίλοι σας στην Ιρλανδία μάς παρακάλεσαν να σας επισκεφτούμε. Θα ξαναπεράσουμε». Και όντως ξαναπέρασαν! Ένα άλλο αντρόγυνο έγραψε από την Κίνα: «Μας λείπετε πάρα πολύ. Έχουμε πάρα πολλά να θυμόμαστε, αλλά πρέπει να πούμε ότι το πιο πολύτιμο από αυτά είναι η Γραφική μελέτη που κάναμε μαζί σας. Όπως φαίνεται, η Γραφή αποτελεί τώρα το επίκεντρο της ζωής μας».

[Εικόνες στη σελίδα 49]

(1) Μοζαμβίκη, (2) Σενεγάλη, (3) Νέα Καληδονία, (4) Βολιβία