“Να Περπατάτε Μέσω Πίστης, Όχι Μέσω Όρασης”

Λίγο καιρό πριν από την πολιορκία και την τελική καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι οι Χριστιανοί, ως καλοί στρατιώτες του Χριστού, πρέπει να αναμένουν κακουχίες και ότι δεν πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στην προσωπική τους άνεση και ευχαρίστηση. (2 Τιμ. 2:3, 4) Εφόσον αυτός ο ασεβής κόσμος θα υποστεί σύντομα συμφορά, χρειαζόμαστε ισχυρή πίστη για να παραμείνουμε επικεντρωμένοι στα πνευματικά πράγματα. (2 Κορ. 4:18· 5:7) Παρακολουθήστε τη βιντεοταινία “Να Περπατάτε Μέσω Πίστης, Όχι Μέσω Όρασης” από το jw.org. (Επιλέξτε ΕΚΔΟΣΕΙΣ > ΒΙΝΤΕΟ.) Προσέξτε πώς η υπερβολική προσκόλληση στα υλικά πράγματα αποδείχτηκε θανατηφόρα παγίδα για τον Ναχάμ και την Αβιτάλ. Κατόπιν, απαντήστε στις ακόλουθες ερωτήσεις.

(1) Ποιο ήταν “το αηδιαστικό πράγμα που . . . στεκόταν σε άγιο τόπο” τον πρώτο αιώνα, και ποια αποφασιστική ενέργεια έπρεπε να κάνουν οι Χριστιανοί που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ; (Ματθ. 24:15, 16) (2) Γιατί απαιτούσε πίστη η φυγή τους από την πόλη; (3) Ποιες θυσίες περιλάμβανε η φυγή τους; (4)  Γιατί καθυστερούσε ο Ναχάμ και η Αβιτάλ; (Ματθ. 24:17, 18) (5) Με ποιον άλλον τρόπο δοκιμάστηκε η πίστη της Ραχήλ καθώς έφευγε από την Ιερουσαλήμ; (Ματθ. 10:34-37· Μάρκ. 10:29, 30) (6) Γιατί αποτέλεσε ο Εθάν έξοχο παράδειγμα πίστης και εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά; (7) Ποιες κακουχίες αντιμετώπισαν οι Χριστιανοί στην Πέλλα; (8) Πώς εξασθένησε σταδιακά η πίστη του Ναχάμ και της Αβιτάλ; (9) Πώς φρόντισε ο Ιεχωβά τους Χριστιανούς που ζούσαν στην Πέλλα; (Ματθ. 6:33· 1 Τιμ. 6:6-8) (10) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Αβραάμ και τη Σάρρα καθώς βρισκόμαστε στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων; (Εβρ. 11:8-10) (11) Πώς έπεισαν ο Ναχάμ και η Αβιτάλ τον εαυτό τους ότι έπρεπε να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ, και γιατί ήταν εσφαλμένο το σκεπτικό τους; (Λουκ. 21:21) (12) Πώς ήταν στην πραγματικότητα η ζωή στην Ιερουσαλήμ όταν επέστρεψε ο Ναχάμ και η Αβιτάλ; (13) Γιατί πρέπει να ενισχύσουμε την πίστη μας τώρα​—προτού έρθει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων;​—Λουκ. 17:31, 32· 21:34-36.

Το να περπατάμε μέσω πίστης σημαίνει (1) να εμπιστευόμαστε στην κατεύθυνση του Ιεχωβά, (2) να τον αφήνουμε να οδηγεί τα βήματά μας και (3) να τρέφουμε μεγάλη εκτίμηση για τα πνευματικά πράγματα, όχι για τα υλικά. Είθε να είμαστε πάντα αποφασισμένοι να περπατάμε μέσω πίστης, έχοντας την πεποίθηση ότι «ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα».​—1 Ιωάν. 2:17.