Παραπομπές του Φυλλαδίου Εργασίας για τη Συνάθροιση Ζωή και Διακονία
5-11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΜΑΤΘΑΙΟΣ 12, 13
«Η Παραβολή για το Σιτάρι και τα Ζιζάνια»
(Ματθαίος 13:24-26) 24 Τους είπε και άλλη μια παραβολή: «Η Βασιλεία των ουρανών μπορεί να παρομοιαστεί με κάποιον που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. 25 Ενώ κοιμούνταν οι άνθρωποι, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. 26 Όταν βλάστησε το σιτάρι και έκανε καρπό, φάνηκαν και τα ζιζάνια.
«Εγώ Είμαι Μαζί σας Όλες τις Ημέρες»
2 Τα γεγονότα που συμβαίνουν στον αγρό εκείνου του γεωργού δείχνουν παραστατικά πώς και πότε θα συγκέντρωνε ο Ιησούς από το ανθρώπινο γένος ολόκληρη την τάξη του σιταριού—τους χρισμένους Χριστιανούς που θα κυβερνήσουν μαζί του στη Βασιλεία του. Η σπορά άρχισε την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. Η συγκομιδή θα ολοκληρωθεί όταν οι χρισμένοι που θα είναι ζωντανοί στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων λάβουν το τελικό τους σφράγισμα και κατόπιν παρθούν στον ουρανό. (Ματθ. 24:31· Αποκ. 7:1-4) Όπως ένα παρατηρητήριο στο βουνό δίνει σε κάποιον τη δυνατότητα να έχει πανοραμική άποψη του τοπίου, έτσι και αυτή η παραβολή μάς παρέχει μια πανοραμική άποψη των εξελίξεων που θα λάβαιναν χώρα σε μια περίοδο 2.000 περίπου ετών. Από αυτή την πλεονεκτική θέση, ποιες εξελίξεις που σχετίζονται με τη Βασιλεία διακρίνουμε; Η παραβολή περιγράφει έναν καιρό σποράς, ανάπτυξης και θερισμού. Αυτό το άρθρο θα εστιάσει κυρίως την προσοχή στο θερισμό.
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
3 Με την έναρξη του δεύτερου αιώνα Κ.Χ., “τα ζιζάνια φάνηκαν” όταν οι κατ’ απομίμηση Χριστιανοί έκαναν αισθητή την παρουσία τους στον αγρό του κόσμου. (Ματθ. 13:26) Τον τέταρτο αιώνα, οι όμοιοι με ζιζάνια Χριστιανοί είχαν ξεπεράσει κατά πολύ τους χρισμένους Χριστιανούς. Θυμηθείτε ότι στην παραβολή οι δούλοι ζήτησαν από τον κύριό τους την άδεια να ξεριζώσουν τα ζιζάνια. (Ματθ. 13:28) Ποια ήταν η απάντησή του;
(Ματθαίος 13:27-29) 27 Ήρθαν λοιπόν οι δούλοι του κυρίου εκείνου του σπιτιού και του είπαν: “Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Πώς γίνεται να έχει ζιζάνια;” 28 Αυτός τους είπε: “Άνθρωπος το έκανε αυτό, ένας εχθρός”. Τότε οι δούλοι τού είπαν: “Θέλεις λοιπόν να πάμε και να τα μαζέψουμε;” 29 Και αυτός είπε: “Όχι· γιατί μπορεί, ενώ μαζεύετε τα ζιζάνια, να ξεριζώσετε και το σιτάρι.
«Εγώ Είμαι Μαζί σας Όλες τις Ημέρες»
4 Μιλώντας για το σιτάρι και τα ζιζάνια, ο Ιησούς είπε: «Αφήστε να μεγαλώνουν και τα δύο μαζί μέχρι το θερισμό». Αυτή η εντολή αποκαλύπτει ότι, από τον πρώτο αιώνα μέχρι σήμερα, υπήρχαν πάντα στη γη κάποιοι χρισμένοι Χριστιανοί, όμοιοι με σιτάρι. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται από τα λόγια που είπε αργότερα ο Ιησούς στους μαθητές του: «Εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθ. 28:20) Άρα λοιπόν, οι χρισμένοι Χριστιανοί θα είχαν την προστασία του Ιησού όλες τις ημέρες που θα μεσολαβούσαν ως τον καιρό του τέλους. Εφόσον όμως υπερκαλύφτηκαν από τους όμοιους με ζιζάνια Χριστιανούς, δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιοι ανήκαν στην τάξη του σιταριού εκείνη τη μακρά περίοδο χρόνου. Εντούτοις, λίγες δεκαετίες πριν από την έναρξη της εποχής του θερισμού, η τάξη του σιταριού έγινε εμφανής. Με ποιον τρόπο;
(Ματθαίος 13:30) Αφήστε τα να μεγαλώνουν και τα δύο μαζί μέχρι τον θερισμό, και τότε, την εποχή του θερισμού, θα πω στους θεριστές: Πρώτα μαζέψτε τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια για να τα κάψετε· έπειτα μαζέψτε το σιτάρι στην αποθήκη μου”».
«Εγώ Είμαι Μαζί σας Όλες τις Ημέρες»
10 Πρώτον, μαζεύονται τα ζιζάνια. Ο Ιησούς λέει: «Την εποχή του θερισμού θα πω στους θεριστές: Πρώτα μαζέψτε τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια». Μετά το 1914, οι άγγελοι άρχισαν να “μαζεύουν” τους όμοιους με ζιζάνια Χριστιανούς ξεχωρίζοντάς τους από τους χρισμένους “γιους της βασιλείας”.—Ματθ. 13:30, 38, 41.
11 Καθώς το έργο συγκέντρωσης των ζιζανίων προχωρούσε, η διάκριση ανάμεσα στις δύο ομάδες γινόταν όλο και πιο σαφής. (Αποκ. 18:1, 4) Το 1919, έγινε φανερό ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη είχε πέσει. Ποιο ήταν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έκανε τους αληθινούς Χριστιανούς να ξεχωρίζουν από τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς; Το έργο κηρύγματος. Εκείνοι που ηγούνταν μεταξύ των Σπουδαστών της Γραφής άρχισαν να τονίζουν τη σπουδαιότητα της προσωπικής συμμετοχής στο κήρυγμα της Βασιλείας. Λόγου χάρη, το βιβλιάριο Σε Ποιον Είναι Εμπιστευμένο το Έργο (To Whom the Work Is Entrusted), που εκδόθηκε το 1919, παρότρυνε όλους τους χρισμένους Χριστιανούς να κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι. Έλεγε τα εξής: «Το έργο φαντάζει γιγαντιαίο, αλλά είναι του Κυρίου, και με τη δύναμή του θα το εκτελέσουμε. Εσείς έχετε το προνόμιο να συμμετέχετε σε αυτό». Ποια ήταν η ανταπόκριση; Όπως ανέφερε Η Σκοπιά το 1922, έκτοτε οι Σπουδαστές της Γραφής επιτάχυναν τη δράση τους στο κήρυγμα. Σύντομα, το έργο από σπίτι σε σπίτι έγινε το σήμα κατατεθέν εκείνων των πιστών Χριστιανών—και παραμένει μέχρι σήμερα.
12 Δεύτερον, μαζεύεται το σιτάρι. Ο Ιησούς προστάζει τους αγγέλους του: «Αρχίστε να μαζεύετε το σιτάρι στην αποθήκη μου». (Ματθ. 13:30) Από το 1919, οι χρισμένοι συγκεντρώνονται στην αποκαταστημένη Χριστιανική εκκλησία. Για τους χρισμένους Χριστιανούς που θα είναι ζωντανοί στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, η τελική συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί όταν λάβουν την ουράνια ανταμοιβή τους.—Δαν. 7:18, 22, 27.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Ματθαίος 12:20) Δεν θα συντρίψει τσακισμένο καλάμι ούτε θα σβήσει φιτίλι που σιγοκαίει, μέχρι να φέρει δικαιοσύνη με επιτυχία.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 12:20
φιτίλι που σιγοκαίει: Το συνηθισμένο σπιτικό λυχνάρι ήταν ένα μικρό πήλινο σκεύος γεμάτο ελαιόλαδο. Το λινό φιτίλι απορροφούσε το λάδι προς τα πάνω για να τροφοδοτεί τη φλόγα. Η φράση λίνον τυφόμενον του πρωτότυπου κειμένου μπορεί να αναφέρεται σε ένα φιτίλι που βγάζει καπνό επειδή υπάρχει ακόμα σε αυτό κάποια σπίθα, αλλά η φλόγα τρεμοσβήνει ή έχει σβήσει. Η προφητεία του εδαφίου Ησ 42:3 προείπε τη συμπόνια του Ιησού—ότι εκείνος ποτέ δεν θα έσβηνε την τελευταία σπίθα ελπίδας των ταπεινών και ταλαιπωρημένων ανθρώπων.
(Ματθαίος 13:25) Ενώ κοιμούνταν οι άνθρωποι, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε.
Το Γνωρίζατε;
Μπορούμε να πιστέψουμε ότι στην αρχαιότητα κάποιος θα έσπερνε όντως ζιζάνια στον αγρό ενός άλλου ανθρώπου;
ΣΤΑ εδάφια Ματθαίος 13:24-26, βρίσκουμε τα εξής λόγια του Ιησού: «Η βασιλεία των ουρανών έχει ομοιωθεί με κάποιον άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. Ενώ κοιμούνταν οι άνθρωποι, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. Όταν βλάστησε το χόρτο και παρήγαγε καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια». Διάφοροι συγγραφείς έχουν διατυπώσει αμφιβολίες για το κατά πόσον μπορεί να ευσταθεί αυτή η παραβολή, αλλά αρχαία ρωμαϊκά νομικά συγγράμματα υποδηλώνουν ότι πρέπει να εκληφθεί ως πραγματική.
«Το να σπείρει κάποιος ήρα σε έναν αγρό για λόγους εκδίκησης . . . συνιστούσε έγκλημα υπό τη ρωμαϊκή νομοθεσία. Η ανάγκη για την ύπαρξη νόμου σχετικού με αυτό το ζήτημα υποδηλώνει ότι η συγκεκριμένη πράξη δεν ήταν σπάνια», λέει ένα Βιβλικό λεξικό. Ο νομικός μελετητής Άλασταρ Κερ εξηγεί ότι το 533 Κ.Χ. ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Ιουστινιανός εξέδωσε τον Πανδέκτη (Digesta), που περιείχε μια σύνοψη του ρωμαϊκού δικαίου καθώς και αποσπάσματα από τα έργα νομοδιδασκάλων της κλασικής περιόδου του ρωμαϊκού δικαίου (περίπου 100-250 Κ.Χ.). Σύμφωνα με αυτό το έργο (Digesta, 9.2.27.14), ο νομοδιδάσκαλος Ουλπιανός έκανε λόγο για μια υπόθεση που είχε εκδικάσει ο Κέλσος, διαπρεπής Ρωμαίος πολιτικός του δεύτερου αιώνα. Κάποιος είχε σπείρει ζιζάνια σε ξένο αγρό με αποτέλεσμα να καταστραφεί η σοδειά. Ο Πανδέκτης αναφέρει τα ένδικα μέσα που είχε στη διάθεσή του ο ιδιοκτήτης, ή ο ενοικιαστής, του αγρού προκειμένου να διεκδικήσει αποζημίωση από τον δράστη για την απώλεια που υπέστη.
Το γεγονός ότι τέτοιες κακόβουλες αχρειότητες συνέβαιναν εντός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην αρχαιότητα δείχνει ότι η κατάσταση που περιέγραψε ο Ιησούς ήταν ρεαλιστική.
12-18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΜΑΤΘΑΙΟΣ 14, 15
«Τρέφονται Πολλοί Μέσω των Χεριών των Λίγων»
(Ματθαίος 14:16, 17) 16 Ωστόσο, ο Ιησούς τούς είπε: «Δεν χρειάζεται να φύγουν· δώστε τους εσείς να φάνε». 17 Εκείνοι του είπαν: «Δεν έχουμε τίποτα εδώ παρά μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια».
Τρέφονται Πολλοί Μέσω των Χεριών των Λίγων
2 Μόλις βλέπει ο Ιησούς τους ανθρώπους, τους σπλαχνίζεται, γι’ αυτό και θεραπεύει όσους είναι άρρωστοι ανάμεσά τους και τους διδάσκει πολλά πράγματα για τη Βασιλεία του Θεού. Όταν βραδιάζει, οι μαθητές προτρέπουν τον Ιησού να διαλύσει το πλήθος ώστε να πάνε στα γύρω χωριά και να αγοράσουν τρόφιμα για να φάνε. Αλλά ο Ιησούς λέει στους μαθητές του: «Δώστε τους εσείς να φάνε». Τα λόγια του πρέπει να τους προβληματίζουν, διότι οι προμήθειες που έχουν είναι πενιχρές—πέντε ψωμιά και δύο μικρά ψάρια.
(Ματθαίος 14:18, 19) 18 Αυτός είπε: «Φέρτε τα εδώ σε εμένα». 19 Και έδωσε στα πλήθη την οδηγία να καθίσουν στο χορτάρι. Έπειτα πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια και, σηκώνοντας τα μάτια του στον ουρανό, έκανε μια προσευχή και, αφού έσπασε τα ψωμιά, τα έδωσε στους μαθητές και οι μαθητές τα έδωσαν στα πλήθη.
Τρέφονται Πολλοί Μέσω των Χεριών των Λίγων
3 Υποκινούμενος από συμπόνια, ο Ιησούς εκτελεί ένα θαύμα—το μόνο που αναφέρουν και οι τέσσερις Ευαγγελιστές. (Μάρκ. 6:35-44· Λουκ. 9:10-17· Ιωάν. 6:1-13) Ζητάει από τους μαθητές του να βάλουν τα πλήθη να πλαγιάσουν στο χλωρό χορτάρι σε ομάδες των 50 και των 100. Αφού λέει μια ευλογία, αρχίζει να σπάει το ψωμί και να κόβει τα ψάρια σε κομμάτια. Έπειτα, αντί να δώσει ο ίδιος τα τρόφιμα στους ανθρώπους, ο Ιησούς τα μοιράζει «στους μαθητές, οι δε μαθητές στα πλήθη». Κατά θαυματουργικό τρόπο, υπάρχει υπεραρκετή τροφή για όλους! Για σκεφτείτε: Ο Ιησούς έχει θρέψει χιλιάδες μέσω των χεριών των λίγων—των μαθητών του.
(Ματθαίος 14:20, 21) 20 Έφαγαν λοιπόν όλοι και χόρτασαν, και μάζεψαν τα κομμάτια που περίσσεψαν, 12 καλάθια γεμάτα. 21 Και εκείνοι που έφαγαν ήταν περίπου 5.000 άντρες, εκτός από τις γυναίκες και τα μικρά παιδιά.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 14:21
εκτός από τις γυναίκες και τα μικρά παιδιά: Μόνο ο Ματθαίος αναφέρει γυναίκες και μικρά παιδιά όταν περιγράφει αυτό το θαύμα. Είναι πιθανό ότι ο συνολικός αριθμός εκείνων που τράφηκαν θαυματουργικά ήταν πάνω από 15.000.
Τρέφονται Πολλοί Μέσω των Χεριών των Λίγων
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ τη σκηνή. (Διαβάστε Ματθαίος 14:14-21) Είναι λίγο πριν από το Πάσχα του 32 Κ.Χ. Ένα πλήθος περίπου 5.000 αντρών, εκτός από τα γυναικόπαιδα, βρίσκονται με τον Ιησού και τους μαθητές του σε κάποιο ερημικό μέρος στην περιοχή της Βηθσαϊδά, ενός χωριού στη βόρεια ακτή της Θάλασσας της Γαλιλαίας.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Ματθαίος 15:7-9) 7 Υποκριτές, σωστά προφήτευσε ο Ησαΐας για εσάς όταν είπε: 8 “Αυτός ο λαός με τιμάει με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους είναι πολύ μακριά από εμένα. 9 Μάταια με λατρεύουν, επειδή διδάσκουν ως δόγματα εντολές ανθρώπων”».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 15:7
υποκριτές: Η λέξη του πρωτότυπου κειμένου ὑποκριταί αρχικά αναφερόταν στους Έλληνες (και αργότερα στους Ρωμαίους) ηθοποιούς οι οποίοι φορούσαν μεγάλα προσωπεία που ενίσχυαν τη φωνή τους. Ο όρος κατέληξε να χρησιμοποιείται με μεταφορική έννοια για όσους ψεύδονταν ή προσποιούνταν προκειμένου να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις ή την προσωπικότητά τους. Ο Ιησούς εδώ αποκαλεί τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες «υποκριτές».—Ματ 6:5, 16.
(Ματθαίος 15:26) Αυτός της απάντησε: «Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το ρίξει στα σκυλάκια».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 15:26
παιδιών . . . σκυλάκια: Εφόσον τα σκυλιά ήταν ακάθαρτα σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο, οι Γραφές συχνά χρησιμοποιούν τον όρο με υποτιμητική έννοια. (Λευ 11:27· Ματ 7:6· Φλπ 3:2· Απ 22:15) Ωστόσο, και στην αφήγηση του Μάρκου (7:27) και στην αφήγηση του Ματθαίου σχετικά με τη συνομιλία του Ιησού, χρησιμοποιείται το υποκοριστικό της λέξης το οποίο σημαίνει «σκυλάκι» ή «κατοικίδιο σκυλί», κάνοντας ηπιότερη τη σύγκριση. Πιθανώς αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς χρησιμοποίησε έναν τρυφερό όρο αναφερόμενος στα κατοικίδια που ζούσαν σε μη Ιουδαϊκά σπιτικά. Παρομοιάζοντας τους Ισραηλίτες με «παιδιά» και τους μη Ιουδαίους με «σκυλάκια», ο Ιησούς ήθελε προφανώς να δείξει τη σειρά προτεραιότητας. Σε ένα σπιτικό όπου υπήρχαν και παιδιά και σκυλιά, τα παιδιά θα έτρωγαν πρώτα.
19-25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16, 17
«Τίνος τις Σκέψεις Σκέφτεστε Εσείς;»
(Ματθαίος 16:21, 22) 21 Από τότε ο Ιησούς άρχισε να εξηγεί στους μαθητές του ότι πρέπει να πάει στην Ιερουσαλήμ και να υποφέρει πολλά από τους πρεσβυτέρους και τους πρωθιερείς και τους γραμματείς και να θανατωθεί και την τρίτη ημέρα να αναστηθεί. 22 Τότε ο Πέτρος τον πήρε παράμερα και άρχισε να τον επιπλήττει, λέγοντας: «Λυπήσου τον εαυτό σου, Κύριε· δεν πρόκειται να σου συμβεί κάτι τέτοιο».
Άντρες—Να Αναγνωρίζετε την Ηγεσία του Χριστού
17 Σε μια άλλη περίπτωση, ο Ιησούς εξήγησε στους αποστόλους του ότι έπρεπε να πάει στην Ιερουσαλήμ, όπου επρόκειτο να υποστεί διωγμό «από τους πρεσβυτέρους και τους πρωθιερείς και τους γραμματείς και να θανατωθεί και την τρίτη ημέρα να εγερθεί». Τότε ο Πέτρος πήρε τον Ιησού παράμερα και άρχισε να τον επιπλήττει, λέγοντας: «Να είσαι καλός με τον εαυτό σου, Κύριε· δεν πρόκειται να σε βρει τέτοιο τέλος». Είναι φανερό ότι η αντίληψη του Πέτρου είχε θολώσει από το συναισθηματισμό. Χρειαζόταν διόρθωση. Γι’ αυτό, ο Ιησούς τού είπε: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά! Μου είσαι σκάνδαλο, επειδή σκέφτεσαι, όχι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων».—Ματθαίος 16:21-23.
(Ματθαίος 16:23) Αλλά αυτός, γυρίζοντας την πλάτη του, είπε στον Πέτρο: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά! Μου είσαι εμπόδιο, επειδή δεν σκέφτεσαι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων».
Να Είστε σε Εγρήγορση—Ο Σατανάς Θέλει να σας Καταβροχθίσει!
16 Ο Σατανάς μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και ζηλωτές υπηρέτες του Ιεχωβά. Σκεφτείτε, λόγου χάρη, τι συνέβη όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές του ότι επρόκειτο να θανατωθεί. Αναμφίβολα με καλό κίνητρο, ο απόστολος Πέτρος τον πήρε παράμερα και του είπε: «Να είσαι καλός με τον εαυτό σου, Κύριε· δεν πρόκειται να σε βρει τέτοιο τέλος». Ο Ιησούς τού απάντησε σταθερά: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά!» (Ματθ. 16:22, 23) Γιατί αποκάλεσε ο Ιησούς τον Πέτρο «Σατανά»; Επειδή κατανοούσε τι επρόκειτο να συμβεί. Πλησίαζε η ώρα που θα πέθαινε ως λυτρωτική θυσία αποδεικνύοντας ότι ο Διάβολος είναι ψεύτης. Σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, δεν ήταν καιρός να “είναι καλός” με τον εαυτό του. Αν χαλάρωνε την επαγρύπνησή του, ο Σατανάς θα πετύχαινε αυτό ακριβώς που ήθελε.
17 Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, ζούμε και εμείς σε κρίσιμους καιρούς. Ο Σατανάς θέλει να χαλαρώσουμε την επαγρύπνησή μας—να “είμαστε καλοί” με τον εαυτό μας προσπαθώντας να γίνουμε κάποιοι σε αυτόν τον κόσμο—και έτσι να χάσουμε το αίσθημα του επείγοντος. Μην αφήσετε να σας συμβεί κάτι τέτοιο! Απεναντίας, «να είστε σε εγρήγορση». (Ματθ. 24:42) Ποτέ μην πιστέψετε την παραπλανητική προπαγάνδα του Σατανά ότι το τέλος είναι μακριά—ή ότι δεν θα έρθει ποτέ.
(Ματθαίος 16:24) Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς.
“Πηγαίνετε και Κάντε Μαθητές, Βαφτίζοντάς Τους”
9 Τι περιλαμβάνει το να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού όσον αφορά την επιτέλεση του θελήματος του Θεού; Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς». (Ματθαίος 16:24) Με αυτά τα λόγια επισήμανε τρία πράγματα που πρέπει να κάνουμε. Πρώτον, “απαρνούμαστε” τον εαυτό μας. Με άλλα λόγια, λέμε όχι στις ιδιοτελείς, ατελείς μας τάσεις, ενώ λέμε ναι στις συμβουλές και στην κατεύθυνση του Θεού. Δεύτερον, “σηκώνουμε το ξύλο του βασανισμού μας”. Στις ημέρες του Ιησού, το ξύλο του βασανισμού ήταν σύμβολο ντροπής και παθημάτων. Ως Χριστιανοί, αποδεχόμαστε το δικό μας μερίδιο παθημάτων για χάρη των καλών νέων. (2 Τιμόθεο 1:8) Μολονότι ο κόσμος ίσως μας χλευάζει ή μας ονειδίζει, εμείς, όπως και ο Χριστός, “καταφρονούμε την ντροπή” και χαιρόμαστε επειδή γνωρίζουμε ότι ευαρεστούμε τον Θεό. (Εβραίους 12:2) Τέλος, ακολουθούμε τον Ιησού «συνεχώς».—Ψαλμός 73:26· 119:44· 145:2.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Ματθαίος 16:18) Επίσης, σου λέω: Εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτόν τον βράχο θα οικοδομήσω την εκκλησία μου, και οι πύλες του Τάφου δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Ματ 16:18
Εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτόν τον βράχο: Η λέξη πέτρος του πρωτότυπου κειμένου, που είναι αρσενικού γένους, σημαίνει «κομμάτι βράχου, πέτρα». Εδώ χρησιμοποιείται ως κύριο όνομα (Πέτρος) και είναι η ελληνική εκδοχή του ονόματος που έδωσε ο Ιησούς στον Σίμωνα. (Ιωα 1:42) Η λέξη πέτρᾳ, θηλυκού γένους, αποδίδεται «βράχος» και μπορεί να σημαίνει βραχώδες υπόστρωμα, απόκρημνος βράχος ή όγκος βράχου. Αυτή η λέξη του πρωτότυπου κειμένου εμφανίζεται επίσης στα εδάφια Ματ 7:24, 25· 27:60· Λου 6:48· 8:6· Ρω 9:33· 1Κο 10:4· 1Πε 2:8. Προφανώς, ο Πέτρος δεν θεωρούσε τον εαυτό του τον βράχο πάνω στον οποίο θα οικοδομούσε ο Ιησούς την εκκλησία του, εφόσον έγραψε στα εδάφια 1Πε 2:4-8 ότι ο Ιησούς ήταν η από παλιά προειπωμένη «θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα», που είχε επιλέξει ο ίδιος ο Θεός. Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε στον Ιησού ως το «θεμέλιο» και «τον πνευματικό βράχο». (1Κο 3:11· 10:4) Άρα ο Ιησούς χρησιμοποίησε προφανώς ένα λογοπαίγνιο, σαν να έλεγε: “Εσύ, αυτός που αποκάλεσα Πέτρο, Κομμάτι Βράχου, έχεις διακρίνει ποιος είναι πραγματικά ο Χριστός, «αυτός ο βράχος», εκείνος που θα γίνει το θεμέλιο της Χριστιανικής εκκλησίας”.
εκκλησία: Αυτή είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται η λέξη εκκλησία. Αποτελείται από την πρόθεση ἐκ, που σημαίνει «έξω», και από το ρήμα καλέω. Αναφέρεται σε ένα σύνολο ατόμων που «καλούνται» ή «συγκαλούνται» για ιδιαίτερο σκοπό ή συγκεκριμένη δραστηριότητα. (Βλέπε Γλωσσάριο.) Σε αυτά τα συμφραζόμενα, ο Ιησούς προλέγει τον σχηματισμό της Χριστιανικής εκκλησίας, που αποτελείται από χρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι ως “ζωντανές πέτρες οικοδομούνται και γίνονται πνευματικός οίκος”. (1Πε 2:4, 5) Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται συχνά στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα ως απόδοση της αντίστοιχης εβραϊκής λέξης η οποία πολλές φορές αναφέρεται σε ολόκληρο τον λαό του Θεού ως έθνος. (Δευ 23:3· 31:30) Στο εδάφιο Πρ 7:38, οι Ισραηλίτες που κλήθηκαν από την Αίγυπτο αναφέρονται και ως «εκκλησία». Παρόμοια, οι Χριστιανοί που “καλούνται από το σκοτάδι” και “διαλέγονται από τον κόσμο” αποτελούν «την εκκλησία του Θεού».—1Πε 2:9· Ιωα 15:19· 1Κο 1:2.
(Ματθαίος 16:19) Θα σου δώσω τα κλειδιά της Βασιλείας των ουρανών, και οτιδήποτε δέσεις στη γη θα έχει ήδη δεθεί στους ουρανούς, και οτιδήποτε λύσεις στη γη θα έχει ήδη λυθεί στους ουρανούς».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 16:19
τα κλειδιά της Βασιλείας των ουρανών: Στην Αγία Γραφή, εκείνοι στους οποίους δίνονταν συγκεκριμένα κλειδιά, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, αναλάμβαναν έναν βαθμό εξουσίας. (1Χρ 9:26, 27· Ησ 22:20-22) Έτσι λοιπόν, ο όρος «κλειδί» κατέληξε να συμβολίζει εξουσία και ευθύνη. Ο Πέτρος χρησιμοποίησε αυτά τα «κλειδιά» που του δόθηκαν για να προσφέρει την ευκαιρία σε Ιουδαίους (Πρ 2:22-41), Σαμαρείτες (Πρ 8:14-17) και Εθνικούς (Πρ 10:34-38) να λάβουν το πνεύμα του Θεού με την προοπτική να εισέλθουν στην ουράνια Βασιλεία.
26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ–4 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΜΑΤΘΑΙΟΣ 18, 19
«Να Προσέχετε για να μη Σκανδαλίσετε τον Εαυτό σας και τους Άλλους»
(Ματθαίος 18:6, 7) 6 Αλλά όποιος σκανδαλίσει έναν από αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σε εμένα, θα ήταν καλύτερα να του κρεμάσουν στον λαιμό μια μυλόπετρα που τη γυρίζει γαϊδούρι και να τον καταποντίσουν στο πέλαγος. 7 »Αλίμονο στον κόσμο εξαιτίας των σκανδάλων! Φυσικά, είναι αναπόφευκτο ότι θα έρθουν σκάνδαλα, αλλά αλίμονο στον άνθρωπο μέσω του οποίου έρχεται το σκάνδαλο!
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Ματ 18:6, 7
μια μυλόπετρα που τη γυρίζει γαϊδούρι: Ή «μια τεράστια μυλόπετρα». Κυριολ., «μυλόπετρα ενός γαϊδουριού». Μια τέτοια μυλόπετρα, πιθανότατα με διάμετρο 1,2-1,5 μ., ήταν τόσο βαριά ώστε έπρεπε να τη γυρίζει γαϊδούρι.
σκάνδαλα: Η αρχική έννοια της λέξης σκάνδαλον του πρωτότυπου κειμένου θεωρείται ότι αναφερόταν σε μια παγίδα· μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν το ξύλο σε μια παγίδα στο οποίο έδεναν το δόλωμα. Κατ’ επέκταση, κατέληξε να αναφέρεται σε οποιοδήποτε εμπόδιο θα έκανε κάποιον να σκοντάψει ή να πέσει. Με μεταφορική έννοια, αναφέρεται σε μια πράξη ή κατάσταση που κάνει ένα άτομο να ακολουθήσει ακατάλληλη πορεία, να σκοντάψει ή να πέσει από ηθική άποψη, ή να πέσει στην αμαρτία. Στα εδάφια Ματ 18:8, 9, το συγγενικό ρήμα σκανδαλίζω, θα μπορούσε να αποδοθεί επίσης «γίνομαι παγίδα· κάνω κάποιον να αμαρτήσει».
nwtsty—πολυμέσα
Μυλόπετρα
Οι μυλόπετρες χρησιμοποιούνταν για την άλεση σιτηρών και την εξαγωγή λαδιού από ελιές. Μερικές ήταν αρκετά μικρές ώστε να μπορεί κάποιος να τις γυρίζει με τα χέρια του, ενώ άλλες ήταν τόσο μεγάλες ώστε έπρεπε να τις γυρίζει ένα ζώο. Ίσως αυτή ήταν μια μεγάλη μυλόπετρα, παρόμοια με εκείνη που αναγκάστηκε να γυρίζει ο Σαμψών για τους Φιλισταίους. (Κρ 16:21) Ο μύλος που κινούνταν από ζώα ήταν κάτι το συνηθισμένο, όχι μόνο στον Ισραήλ, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Πάνω και Κάτω Μυλόπετρα
Μια μεγάλη μυλόπετρα, όπως αυτή που απεικονίζεται εδώ, τη γύριζε ένα κατοικίδιο ζώο, όπως ένα γαϊδούρι, και χρησιμοποιούνταν για να αλέθονται σιτηρά και να συνθλίβονται ελιές. Μια πάνω μυλόπετρα μπορεί να είχε διάμετρο μέχρι και 1,5 μ. και γύριζε πάνω σε μια ακόμα μεγαλύτερη κάτω μυλόπετρα.
(Ματθαίος 18:8, 9) 8 Αν λοιπόν το χέρι σου ή το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το και πέταξέ το μακριά σου. Είναι καλύτερα να μπεις στη ζωή κουλός ή κουτσός παρά να ριχτείς με δύο χέρια ή δύο πόδια στην αιώνια φωτιά. 9 Επίσης, αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το και πέταξέ το μακριά σου. Είναι καλύτερα να μπεις μονόφθαλμος στη ζωή παρά να ριχτείς με δύο μάτια στην πύρινη Γέεννα.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 18:9
Γέεννα: Προέρχεται από την εβραϊκή φράση γκε χιννόμ, η οποία σημαίνει «κοιλάδα του Εννόμ». Η κοιλάδα αυτή βρισκόταν δυτικά και νότια της αρχαίας Ιερουσαλήμ. (Βλέπε Παρ. Β12, χάρτης «Ιερουσαλήμ και Περίχωρα».) Εφόσον στις ημέρες του Ιησού η κοιλάδα είχε γίνει τόπος όπου έκαιγαν σκουπίδια, η λέξη «Γέεννα» ήταν κατάλληλο σύμβολο πλήρους καταστροφής.
nwtstg—Γλωσσάριο
Γέεννα
Εξελληνισμένο όνομα της Κοιλάδας του Εννόμ, νοτιοδυτικά της αρχαίας Ιερουσαλήμ. (Ιερ 7:31) Είχε προφητευτεί ότι αυτό το μέρος θα γέμιζε από νεκρά σώματα. (Ιερ 7:32· 19:6) Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι στη Γέεννα πετούσαν ζώα ή ανθρώπους για να τους κάψουν ζωντανούς ή να τους βασανίσουν. Επομένως, αυτό το μέρος δεν θα μπορούσε να συμβολίζει κάποιον αόρατο τόπο όπου ανθρώπινες ψυχές βασανίζονται αιώνια σε κατά γράμμα φωτιά. Αντίθετα, ο Ιησούς και οι μαθητές του χρησιμοποίησαν τη Γέεννα ως σύμβολο της αιώνιας τιμωρίας που επιφέρει «ο δεύτερος θάνατος», δηλαδή ως σύμβολο παντοτινής καταστροφής, εξάλειψης.—Απ 20:14· Ματ 5:22· 10:28.
(Ματθαίος 18:10) Κοιτάξτε να μην καταφρονήσετε ούτε έναν από αυτούς τους μικρούς, διότι σας λέω ότι οι άγγελοί τους στον ουρανό βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου που είναι στον ουρανό.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 18:10
βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου: Ή «έχουν πρόσβαση στον Πατέρα μου». Επειδή έχουν πρόσβαση στην ίδια την παρουσία του Θεού, μόνο τα πνευματικά πλάσματα μπορούν να δουν το πρόσωπο του Θεού.—Εξ 33:20.
Πώς μας Επηρεάζουν τα Πνευματικά Πλάσματα
Ο Ιησούς αποκάλυψε ότι οι άγγελοι είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη να περιφρουρούν την πνευματική ευημερία των υπηρετών του Θεού. Έτσι λοιπόν, όταν ο Ιησούς προειδοποίησε τους μαθητές του να μη σκανδαλίζουν άλλους, είπε: «Κοιτάξτε να μην καταφρονήσετε ούτε έναν από αυτούς τους μικρούς· διότι σας λέω ότι οι άγγελοί τους στον ουρανό πάντοτε βλέπουν το πρόσωπο του Πατέρα μου που είναι στον ουρανό». (Ματθαίος 18:10) Με αυτά τα λόγια, ο Ιησούς δεν εννοούσε απαραιτήτως ότι κάθε ακόλουθός του έχει έναν προσωπικό φύλακα άγγελο. Έδειξε, όμως, ότι οι άγγελοι που συνεργάζονται στενά με τον Θεό εκδηλώνουν έμπρακτο ενδιαφέρον για τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Ματθαίος 18:21, 22) 21 Τότε ήρθε ο Πέτρος και του είπε: «Κύριε, πόσες φορές αν αμαρτήσει εναντίον μου ο αδελφός μου πρέπει να τον συγχωρήσω; Μέχρι 7 φορές;» 22 Ο Ιησούς τού είπε: «Σου λέω, όχι μέχρι 7 φορές, αλλά μέχρι 77.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 18:22
77 [φορές]: Κυριολ., «εβδομήντα επί εφτά». Η φράση ἑβδομηκοντάκις ἑπτά του πρωτότυπου κειμένου θα μπορούσε να σημαίνει είτε «70 και 7» (77 φορές) είτε «70 επί 7» (490 φορές). Η ίδια φρασεολογία υπάρχει στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα στο εδάφιο Γε 4:24, όπου η εβραϊκή έκφραση αποδίδεται «εβδομηκοντάκις επτά», κάτι το οποίο υποστηρίζει την απόδοση «77 [φορές]». Ανεξάρτητα από το τι σημαίνει, η επανάληψη του αριθμού εφτά είχε την έννοια «επ’ άπειρον» ή «απεριόριστα». Αλλάζοντας τις 7 φορές του Πέτρου σε 77, ο Ιησούς έλεγε στους ακολούθους του να μη θέτουν αυθαίρετα κάποιο όριο στη συγχώρηση. Αντίθετα, το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ (Γιομά 86β) λέει: «Αν κάποιος διαπράξει ένα παράπτωμα, την πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη φορά συγχωρείται· την τέταρτη φορά δεν συγχωρείται».
(Ματθαίος 19:7) Εκείνοι του είπαν: «Τότε γιατί ο Μωυσής έδωσε την εντολή να της δώσει πιστοποιητικό αποπομπής και να τη διαζευχθεί;»
nwtsty—σημείωση μελέτης για Ματ 19:7
πιστοποιητικό αποπομπής: Ή «πιστοποιητικό διαζυγίου». Ο Νόμος απαιτούσε από κάποιον άντρα που σκεφτόταν το διαζύγιο να ετοιμάσει ένα νομικό έγγραφο και πιθανότατα να συμβουλευτεί τους πρεσβυτέρους, και έτσι του έδινε χρόνο να ξανασκεφτεί μια τόσο σοβαρή απόφαση. Σκοπός του Νόμου ήταν προφανώς να αποτρέπει τα βιαστικά διαζύγια και να προσφέρει στις γυναίκες κάποιον βαθμό νομικής προστασίας. (Δευ 24:1) Αλλά στις ημέρες του Ιησού, οι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν κάνει το διαζύγιο εύκολη υπόθεση. Ο ιστορικός του πρώτου αιώνα Ιώσηπος, που ήταν και ο ίδιος διαζευγμένος Φαρισαίος, ισχυρίστηκε ότι το διαζύγιο επιτρεπόταν «για οποιαδήποτε αιτία, και στους ανθρώπους πολλές τέτοιες αιτίες μπορεί να υπάρξουν».
nwtsty—πολυμέσα
Πιστοποιητικό Διαζυγίου
Αυτό το πιστοποιητικό διαζυγίου, που χρονολογείται από το 71 ή το 72 Κ.Χ., γράφτηκε στην αραμαϊκή. Βρέθηκε στη βόρεια πλευρά του Ουάντι Μουραμπαάτ, μιας ξερής κοίτης ποταμού στην Έρημο του Ιούδα. Αναφέρει ότι το έκτο έτος της Ιουδαϊκής εξέγερσης, ο Ιωσήφ, γιος του Νακσάν, κάτοικος της Μασάδας, πήρε διαζύγιο από τη Μαριάμ, κόρη του Ιωνάθαν.