Μιμείστε Εσείς τον Φινεές Όταν Αντιμετωπίζετε Προκλήσεις;
ΤΟ ΝΑ υπηρετεί κάποιος ως πρεσβύτερος είναι πολύτιμο προνόμιο. Ωστόσο, ο Λόγος του Θεού αναγνωρίζει ότι οι πρεσβύτεροι αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Μερικές φορές, καλούνται να χειριστούν υποθέσεις αδικοπραγίας στις οποίες “κρίνουν για τον Ιεχωβά”. (2 Χρον. 19:6) Ή ίσως ένας επίσκοπος λάβει κάποιον διορισμό για τον οποίο νιώθει ανέτοιμος, όπως ένιωθε και ο Μωυσής ο οποίος, όταν έλαβε έναν διορισμό, ρώτησε με πραότητα: «Ποιος είμαι εγώ που θα πάω στον Φαραώ;»—Έξοδ. 3:11.
Οι Γραφές, οι οποίες γράφτηκαν υπό την επιρροή της ίδιας ενεργού δύναμης που διορίζει και τους πρεσβυτέρους, παρέχουν ζωντανά παραδείγματα επισκόπων που αντιμετώπισαν με επιτυχία τις δοκιμασίες. Ο Φινεές ήταν γιος του Ελεάζαρ και εγγονός του Ααρών και, ως εκ τούτου, είχε την προοπτική να γίνει αρχιερέας. Τρία γεγονότα από τη ζωή του τονίζουν πόσο αναγκαίο είναι για τους σημερινούς πρεσβυτέρους να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις με θάρρος, ενόραση και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.
«Σηκώθηκε Αμέσως»
Ο Φινεές ήταν νεαρός όταν οι Ισραηλίτες στρατοπέδευσαν στις Πεδιάδες του Μωάβ. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Ο λαός άρχισε να έχει ανήθικες σχέσεις με τις κόρες του Μωάβ. . . . Και ο λαός άρχισε να τρώει και να προσκυνάει τους θεούς τους». (Αριθ. 25:1, 2) Ο Ιεχωβά πάταξε τους παραβάτες με θανατηφόρα μάστιγα. Μπορείτε να φανταστείτε πώς πρέπει να ένιωσε ο Φινεές όταν έμαθε για την αδικοπραγία και τη μάστιγα που επακολούθησε;
Η αφήγηση συνεχίζει: «Και ήρθε ένας άντρας από τους γιους του Ισραήλ φέρνοντας κοντά στους αδελφούς του μια Μαδιανίτισσα, μπροστά στα μάτια του Μωυσή και μπροστά στα μάτια όλης της σύναξης των γιων του Ισραήλ, ενώ αυτοί έκλαιγαν στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης». (Αριθ. 25:6) Τι θα έκανε ο ιερέας Φινεές; Ο ίδιος ήταν σχετικά νεαρός, ενώ ο παραβάτης Ισραηλίτης ήταν ένας από τους αρχηγούς του λαού, οι οποίοι αναλάμβαναν την ηγεσία στη λατρεία.—Αριθ. 25:14.
Αλλά ο Φινεές φοβόταν τον Ιεχωβά, όχι τους ανθρώπους. Όταν είδε αυτούς τους δύο, πήρε αμέσως ένα κοντάρι στο χέρι του, μπήκε πίσω από τον Ισραηλίτη στη σκηνή και τους διατρύπησε και τους δύο. Πώς θεώρησε ο Ιεχωβά το θάρρος και την αποφασιστικότητα του Φινεές; Ο Ιεχωβά τερμάτισε αμέσως τη μάστιγα και αντάμειψε τον Φινεές με μια διαθήκη που όριζε ότι η ιεροσύνη θα παρέμενε στους απογόνους του «στον αιώνα».—Αριθ. 25:7-13.
Φυσικά, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι σήμερα δεν καταφεύγουν στη βία. Αλλά σαν τον Φινεές, πρέπει να είναι έτοιμοι να ενεργήσουν με αποφασιστικότητα και θάρρος. Λόγου χάρη, ο Γκιγιέρμε υπηρετούσε λίγους μόνο μήνες ως πρεσβύτερος όταν διορίστηκε να υπηρετήσει σε μια δικαστική επιτροπή. Η υπόθεση αδικοπραγίας αφορούσε κάποιον πρεσβύτερο ο οποίος είχε βοηθήσει τον Γκιγιέρμε όταν ήταν νεότερος. «Ένιωθα πολύ άβολα», λέει ο ίδιος. «Δυσκολευόμουν να κοιμηθώ το βράδυ. Σκεφτόμουν συνεχώς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσα να χειριστώ αυτή την υπόθεση χωρίς να αφήσω τα συναισθήματά μου να θολώσουν την πνευματική μου όραση. Προσευχόμουν επί αρκετές μέρες και παράλληλα έκανα έρευνα σε Γραφικά έντυπα». Αυτό τον εξόπλισε με το θάρρος που χρειαζόταν για να χειριστεί αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση και να προσφέρει πνευματική βοήθεια στον αδελφό του που έσφαλε.—1 Τιμ. 4:11, 12.
Ενεργώντας με θάρρος και αποφασιστικότητα όταν το απαιτούν οι περιστάσεις στην εκκλησία, οι πρεσβύτεροι γίνονται παραδείγματα πίστης και οσιότητας. Ασφαλώς, και οι άλλοι Χριστιανοί χρειάζεται να ενεργούν με θάρρος, αναφέροντας κάποια σοβαρή αδικοπραγία που ήρθε στην προσοχή τους. Παρόμοια, χρειάζεται οσιότητα για να διακόψει κανείς τη συναναστροφή του με έναν φίλο ή συγγενή που αποκόπηκε.—1 Κορ. 5:11-13.
Η Ενόραση Αποτρέπει μια Κρίση
Το θάρρος που έδειξε ο Φινεές δεν ήταν απλή νεανική παρόρμηση. Εξετάστε πώς εκδήλωσε ενόραση—ενεργώντας με σύνεση και διάκριση—όταν έφτασε στα αφτιά του μια άλλη είδηση. Οι φυλές του Ρουβήν και του Γαδ και η μισή φυλή του Μανασσή έχτισαν ένα θυσιαστήριο κοντά στον Ιορδάνη Ποταμό. Οι άλλοι Ισραηλίτες συμπέραναν ότι προοριζόταν για την ψεύτικη λατρεία και ετοιμάστηκαν για πόλεμο.—Ιησ. Ναυή 22:11, 12.
Πώς αντέδρασε ο Φινεές; Αυτός, σε συνεργασία με τους Ισραηλίτες αρχηγούς, συζήτησε με σύνεση το ζήτημα μαζί με εκείνους που είχαν χτίσει το θυσιαστήριο. Οι κατηγορούμενες φυλές έδωσαν διευκρινίσεις εξηγώντας ότι, στην πραγματικότητα, το θυσιαστήριο προοριζόταν για «την υπηρεσία του Ιεχωβά». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η κρίση αποτράπηκε.—Ιησ. Ναυή 22:13-34.
Αν ένας Χριστιανός ακούσει κάποια κατηγορία ή αρνητική αναφορά για έναν άλλον υπηρέτη του Ιεχωβά, πόσο σοφό θα ήταν να μιμηθεί τον Φινεές! Η ενόραση θα μας βοηθήσει να μην προσβληθούμε ή να μην πούμε άστοργα λόγια για τους αδελφούς μας.—Παρ. 19:11.
Πώς μπορεί η ενόραση να βοηθήσει τους πρεσβυτέρους να ενεργούν όπως ο Φινεές; «Όταν ένας ευαγγελιζόμενος αρχίζει να μου μιλάει για τις προσωπικές διαφορές του με κάποιο άλλο άτομο», επισημαίνει ο Χάιμε, ο οποίος υπηρετεί ως πρεσβύτερος επί δέκα και πλέον χρόνια, «ζητάω αμέσως από τον Ιεχωβά να με βοηθήσει να μην πάρω το μέρος κανενός, αλλά να παράσχω Γραφική κατεύθυνση. Κάποτε με πλησίασε μια αδελφή για ένα προσωπικό της πρόβλημα που αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο της είχε συμπεριφερθεί κάποιος υπεύθυνος αδελφός από άλλη εκκλησία. Εφόσον ο αδελφός αυτός ήταν φίλος μου, θα μου ήταν εύκολο να του μιλήσω. Αντ’ αυτού, η αδελφή και εγώ συζητήσαμε μερικές Γραφικές αρχές. Εκείνη συμφώνησε, πρώτα απ’ όλα, να μιλήσει η ίδια με τον αδελφό. (Ματθ. 5:23, 24) Η ειρήνη δεν αποκαταστάθηκε αμέσως. Γι’ αυτό την παρότρυνα να εξετάσει και άλλες Γραφικές αρχές. Η αδελφή αποφάσισε να προσευχηθεί και πάλι για το ζήτημα και να προσπαθήσει να συγχωρήσει».
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Μερικούς μήνες αργότερα», θυμάται ο Χάιμε, «με πλησίασε πάλι. Μου εξήγησε ότι, τελικά, ο αδελφός μετάνιωσε για όσα είχε πει. Ο ίδιος κανόνισε να συνεργαστεί μαζί της στη διακονία και της εξέφρασε την εκτίμησή του. Το ζήτημα τακτοποιήθηκε. Θα ήταν άραγε καλύτερο το αποτέλεσμα αν είχα αναμειχθεί αδικαιολόγητα σε αυτή τη διένεξη, διατρέχοντας μάλιστα τον κίνδυνο να θεωρηθώ μεροληπτικός;» Η Γραφή συμβουλεύει: «Μην ξεκινάς δικαστική υπόθεση βιαστικά». (Παρ. 25:8) Οι πρεσβύτεροι που διαθέτουν ενόραση παροτρύνουν σοφά τους Χριστιανούς που έχουν προσωπικές διαφορές να εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές με στόχο την προώθηση και την επίτευξη της ειρήνης.
Ρώτησε τον Ιεχωβά
Ο Φινεές είχε το προνόμιο να υπηρετεί ως ιερέας του εκλεκτού λαού του Θεού. Όπως προαναφέρθηκε, εκδήλωσε ασυνήθιστο θάρρος και ενόραση, ακόμη και σε σχετικά νεαρή ηλικία. Ωστόσο, η επιτυχία του στην αντιμετώπιση των προκλήσεων εξαρτόταν από την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά.
Μετά τον αποτρόπαιο βιασμό και το φόνο της παλλακίδας ενός Λευίτη από τους άντρες της Γαβαά, μιας πόλης που ανήκε στη φυλή του Βενιαμίν, οι άλλες φυλές ξεκίνησαν για να διεξάγουν πόλεμο εναντίον των Βενιαμιτών. (Κριτ. 20:1-11) Πριν από τη μάχη προσευχήθηκαν για τη βοήθεια του Ιεχωβά, αλλά νικήθηκαν δύο φορές, με σημαντικές απώλειες. (Κριτ. 20:14-25) Μήπως θα έβγαζαν το συμπέρασμα ότι δεν εισακούονταν οι προσευχές τους; Ήθελε όντως ο Ιεχωβά να κάνουν κάτι για το κακό που είχε συμβεί;
Με ακλόνητη πεποίθηση, ο Φινεές, που ήταν πλέον αρχιερέας του Ισραήλ, ανέλαβε δράση για άλλη μια φορά. «Να βγω και πάλι να πολεμήσω εναντίον των γιων του Βενιαμίν του αδελφού μου ή να σταματήσω;» προσευχήθηκε. Απαντώντας, ο Ιεχωβά έδωσε τους Βενιαμίτες στο χέρι τους, και η Γαβαά κάηκε ολοσχερώς.—Κριτ. 20:27-48.
Τι μάθημα θα μπορούσαμε να πάρουμε από αυτό; Κάποια προβλήματα στην εκκλησία επιμένουν παρά τις επιμελείς προσπάθειες των πρεσβυτέρων και τις προσευχές τους για τη βοήθεια του Θεού. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι πρεσβύτεροι θα ήταν καλό να θυμούνται τα λόγια του Ιησού: «Εξακολουθήστε να ζητάτε [ή να προσεύχεστε] και θα σας δοθεί· εξακολουθήστε να ψάχνετε και θα βρείτε· εξακολουθήστε να χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί». (Λουκ. 11:9) Ακόμη και αν φαίνεται ότι η απάντηση σε κάποια προσευχή καθυστερεί, οι επίσκοποι μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα απαντήσει στο δικό του κατάλληλο καιρό.
Λόγου χάρη, κάποια εκκλησία στην Ιρλανδία χρειαζόταν επειγόντως μια Αίθουσα Βασιλείας, αλλά ο υπεύθυνος της τοπικής πολεοδομίας δεν ήταν φιλικά διακείμενος. Απέρριπτε όλες τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι αδελφοί για το οικόπεδο στο οποίο ήθελαν να χτίσουν. Φαινόταν ότι η μόνη τους ελπίδα για να εγκριθούν οι προτάσεις ήταν να αποταθούν στο διευθυντή των πολεοδομικών αρχών όλης της χώρας. Θα βοηθούσε άραγε η προσευχή, όπως συνέβη στις μέρες του Φινεές;
Ένας τοπικός πρεσβύτερος αναφέρει: «Έπειτα από πολλές προσευχές και δεήσεις, ταξιδέψαμε για να πάμε στην κεντρική πολεοδομική υπηρεσία. Μου είπαν ότι, πιθανότατα, θα περνούσαν εβδομάδες πριν μπορέσουμε να συναντήσουμε το διευθυντή. Ωστόσο, καταφέραμε να τον δούμε για πέντε λεπτά. Αφού εξέτασε τα αναθεωρημένα σχέδια, μας έδωσε αμέσως την άδεια να προχωρήσουμε, και από τότε ο υπεύθυνος της τοπικής πολεοδομίας έκανε τα πάντα για να μας εξυπηρετήσει. Αυτή η εμπειρία εντύπωσε βαθιά μέσα μας τη δύναμη που έχει η προσευχή». Ναι, ο Ιεχωβά θα απαντήσει στις ειλικρινείς προσευχές των πρεσβυτέρων οι οποίοι στηρίζονται σε αυτόν.
Ο Φινεές επωμίστηκε βαρύ φορτίο ευθύνης στον αρχαίο Ισραήλ. Εντούτοις, με θάρρος, ενόραση και εμπιστοσύνη στον Θεό, κατάφερε να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις προκλήσεις. Η επιμέλεια δε με την οποία φρόντιζε την εκκλησία του Θεού οδήγησε στην επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Έπειτα από 1.000 περίπου χρόνια, ο Έσδρας έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Ο Φινεές, ο γιος του Ελεάζαρ, ήταν αυτός που στο παρελθόν ηγούνταν σε αυτούς. Ο Ιεχωβά ήταν μαζί του». (1 Χρον. 9:20) Είθε να αληθεύει αυτό για όλους όσους αναλαμβάνουν την ηγεσία στο λαό του Θεού σήμερα, και στην ουσία, για όλους τους Χριστιανούς που τον υπηρετούν όσια.