Πώς θα σας Θυμηθεί ο Ιεχωβά;
«ΘΥΜΗΣΟΥ με, Θεέ μου». Ο Νεεμίας παρακάλεσε αρκετές φορές τον Θεό με αυτά τα λόγια. (Νεεμίας 5:19· 13:14, 31) Όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, είναι εντελώς φυσιολογικό να καταφεύγουν στον Θεό εκφράζοντας ικεσίες όπως αυτή.
Ωστόσο, τι εννοούν όταν ζητούν από τον Θεό να τους θυμηθεί; Ασφαλώς, ελπίζουν ότι ο Θεός θα κάνει κάτι περισσότερο από το να θυμηθεί απλώς το όνομά τους. Αναμφίβολα, ελπίζουν με τον τρόπο που έλπιζε και ο ένας από τους εγκληματίες που εκτελέστηκαν μαζί με τον Ιησού. Αυτός, σε αντίθεση με τον άλλον, ικέτευσε τον Ιησού: «Θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Ήθελε, όχι μόνο να θυμηθεί ο Ιησούς ποιος ήταν, αλλά και να κάνει κάτι για αυτόν—να τον αναστήσει.—Λουκάς 23:42.
Επανειλημμένα, η Αγία Γραφή δείχνει ότι, για τον Θεό, η “ενθύμηση” σημαίνει ανάληψη θετικής δράσης. Παραδείγματος χάρη, έπειτα από τις 150 ημέρες κατά τις οποίες η γη ήταν πλημμυρισμένη από τα νερά του κατακλυσμού, «θυμήθηκε ο Θεός τον Νώε . . . , και έκανε ο Θεός να περάσει ένας άνεμος πάνω από τη γη και τα νερά άρχισαν να αποτραβιούνται». (Γένεση 8:1) Αιώνες αργότερα, ο Σαμψών, τον οποίο είχαν τυφλώσει και αλυσοδέσει οι Φιλισταίοι, προσευχήθηκε: «Ιεχωβά, θυμήσου με, σε παρακαλώ, και ενίσχυσέ με, σε παρακαλώ, μόνο αυτή τη φορά». Ο Ιεχωβά θυμήθηκε τον Σαμψών δίνοντάς του υπερανθρώπινη δύναμη ώστε να μπορέσει να εκδικηθεί τους εχθρούς του Θεού. (Κριτές 16:28-30) Όσο για τον Νεεμία, ο Ιεχωβά ευλόγησε τις προσπάθειές του και η αληθινή λατρεία αποκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ.
«Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για την εκπαίδευσή μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα», έγραψε ο απόστολος Παύλος. (Ρωμαίους 15:4) Αν θυμόμαστε τον Ιεχωβά επιζητώντας να κάνουμε το θέλημά του, όπως έκαναν οι πιστοί υπηρέτες του στο παρελθόν, μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα μας θυμηθεί βοηθώντας μας να καλύπτουμε τις καθημερινές μας ανάγκες, υποστηρίζοντάς μας όταν περνάμε δοκιμασίες και ελευθερώνοντάς μας όταν θα φέρει κρίση στους ασεβείς.—Ματθαίος 6:33· 2 Πέτρου 2:9.