Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Σεξ Πριν από το Γάμο—Γιατί Όχι;

ΠΟΙΟ είναι το υπ’ αριθμόν ένα θέμα για το οποίο γράφουν οι άνθρωποι στις στήλες συμβουλών; Τουλάχιστον για μια εφημερίδα μεγάλης πόλης είναι το προγαμιαίο σεξ. Ναι, τα ερωτήματα πάνω στο θέμα αφθονούν: ‘Αν αγαπιέσαι με κάποιο άτομο, είναι εντάξει;’ ‘Θα πρέπει να περιμένεις μέχρι το γάμο;’ ‘Πρόκειται απλώς για μια αθώα «διασκέδαση»;’ Ωστόσο, και οι γνώμες γύρω από το θέμα αφθονούν! Ποια συμβουλή είναι σωστή και για τα καλύτερα συμφέροντά σου;

Το σεξ χωρίς το γάμο είναι το αντικείμενο του ενός τετάρτου και πάνω της εναρκτήριας ύλης (κεφάλαια 1-9) του Βιβλικού βιβλίου των Παροιμιών. Η συμβουλή που περιέχεται εκεί δεν είναι από κανέναν άλλο παρά από τον Δημιουργό μας. Η συμβουλή του μπορεί να δώσει «εις τον νέον [ή στη νέα] μάθησιν και διάγνωσιν». Εκείνοι που επιδιώκουν να μάθουν τη συμβουλή του αποκτούν «επιστήμην κυβερνήσεως», ή όπως σημαίνει η αντίστοιχη λέξη στο Εβραϊκό πρωτότυπο, ‘την τέχνη της κυβέρνησης ή της οδήγησης’ ενός πλοίου. (Παροιμίαι 1:4, 5) Ασφαλώς θέλεις την ικανότητα να πηδαλιουχείς τη ζωή σου μακριά από οποιοδήποτε ύπουλο κίνδυνο ο οποίος θα μπορούσε να «φέρει σε ναυάγιο» την ευτυχία σου!

Αλήθεια, οι περισσότεροι νεαροί δεν θεωρούν το προγαμιαίο σεξ σαν μια απειλή για την ευτυχία τους. Συχνά εκείνοι που είναι σεξουαλικά δραστήριοι λένε ότι αυτό συμβαίνει για λόγους παρόμοιους με εκείνους που ακούστηκαν αιώνες πριν: «Ελθέ, ας μεθυσθώμεν από έρωτος μέχρι της αυγής· ας εντρυφήσωμεν εις έρωτας». (Παροιμίαι 7:18) Αγαπιούνται και, λένε, το σεξ έρχεται φυσιολογικά. Ή μπορεί να σκέφτονται όπως κάποιος νεαρός που ονομαζόταν Λεοπόλδος, ο οποίος ισχυρίστηκε: «Για να αποδείξεις ότι είσαι αληθινός άντρας, πρέπει να κάνεις σεξ με ένα κορίτσι». Ωστόσο άλλοι ενδίδουν στον τομέα αυτό για να κερδίσουν την αποδοχή των συνομηλίκων τους ή για να αποδείξουν ότι δεν είναι ομοφυλόφιλοι.

Όμως ειλικρινά, οι μελέτες έρευνας—και αναρίθμητα παραδείγματα—έχουν αποδείξει ότι οι περισσότεροι νεαροί αρχικά δεν σχεδίαζαν να έχουν σεξ.a Στις περισσότερες περιπτώσεις, η συνουσία συνέβη επειδή το ζευγάρι ενεπλάκη στη διέγερση ή στο χάιδεμα των απόκρυφων μερών του σώματος. Όπως ομολόγησε μια ανύπαντρη μητέρα: «Για μένα και για τα περισσότερα παιδιά που γνωρίζω, το θέμα ήταν ότι απλώς προχωρούσαμε λίγο πιο πέρα κάθε φορά και τελικά φθάσαμε στο σημείο να μην είμαστε πια παρθένες. Αρχίζεις με λίγο χάιδεμα και προτού συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει, δεν μπορείς πια να σταματήσεις».

‘Όμως γιατί να μη γευθείς την ηδονή του σεξ πριν από το γάμο;’ υποστηρίζουν πολλοί. ‘Ποια βλάβη προκύπτει αν δυο άνθρωποι το θέλουν αυτό;’

Οδυνηρά Προβλήματα

Μερικές ηδονές σήμερα μπορούν να προξενήσουν πόνο αύριο. «Διότι τα χείλη της αλλοτρίας γυναικός στάζουσιν ως κηρήθρα μέλιτος, και ο ουρανίσκος αυτής είναι μαλακώτερος ελαίου· το τέλος όμως αυτής είναι πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως μάχαιρα δίστομος», παρατηρεί το εδάφιο Παροιμίαι 5:3, 4.

Ένα πιθανό οδυνηρό αποτέλεσμα είναι το να κολλήσει κανείς κάποιο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Με το να εμπλακεί κανείς στο προγαμιαίο σεξ, αληθινά, ‘αμαρτάνει ενάντια στο σώμα του’. (1 Κορινθίους 6:18) Φαντάσου την οδύνη να μάθεις χρόνια αργότερα ότι η ανηθικότητα προξένησε ανεπανόρθωτη καταστροφή, ίσως έλλειψη γονιμότητας ή σοβαρό πρόβλημα υγείας. Όπως προειδοποιεί το Παροιμίαι 5:11: «Και συ στενάζης εις τα έσχατά σου, όταν η σαρξ σου και το σώμα σου καταναλωθώσι».

Το προγαμιαίο σεξ μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αθέμιτη εγκυμοσύνη, σε έκτρωση, ή σε πρόωρο γάμο—που το καθένα από αυτά έχει οδυνηρές συνέπειες. Όμως ένα άλλο σκληρό πρόβλημα είναι . . .

Οι Συναισθηματικές Συνέπειες

Τα συναισθήματα ενοχής και μειωμένου αυτοσεβασμού αναφέρονται από πολλούς που έχουν εμπλακεί σε προγαμιαίο σεξ, επειδή μέσα τους είναι διαταραγμένοι επειδή παραβίασαν τους εσωτερικούς τους κανόνες. Για παράδειγμα, ο 23χρονος Ντένης θρήνησε: «Ήταν μια μεγάλη απογοήτευση—κανένα συναίσθημα καλοσύνης ή ζεστασιά της αγάπης όπως υποτίθεται ότι θα ήταν. Μάλλον η πλήρης συνειδητοποίηση τού πόσο εσφαλμένη ήταν η πράξη που έκανα με κτύπησε. Αισθανόμουν πολύ ντροπιασμένος με την έλλειψη του αυτοελέγχου μου».

Πλήθη άλλων συμφωνούν με λύπη μαζί του. «Ξαναγύρισα στην πραγματικότητα συγκλονισμένη», ομολόγησε μια νεαρή. «Τώρα όλη η συγκίνηση είχε φύγει. Η διασκέδαση είχε τελειώσει και αισθανόμουν αηδιασμένη, φτηνή, και βρώμικη. Δεν με έκανε να αισθάνομαι καλύτερα που τον άκουσα να λέει, ‘Γιατί δεν σταμάτησες και τους δυο μας προτού τα πράγματα προχωρήσουν τόσο πολύ;’»

Τέτοιου είδους αντιδράσεις δεν είναι σπάνιες, σύμφωνα με τον Δρα Τζέυ Σίγκαλ, ο οποίο διεξείγε μια πανεθνική μελέτη βασισμένη πάνω στις «σεξουαλικές αυτοβιογραφίες» 2.436 σπουδαστών πανεπιστημίου. Στη δημοσιευμένη έκθεσή του συνεπέραινε: «Οι μη ικανοποιητικές και απογοητευτικές πρώτες [συνουσιακές] πείρες ξεπερνούσαν εκείνες που είχαν φέρει πληρότητα στο άτομο και του είχαν φέρει συγκίνηση με αναλογία σχεδόν δύο προς μία. Τόσο οι άρρενες όσο και οι θήλεις θυμούνταν ότι είχαν απογοητευθεί πάρα πολύ».

Είναι αλήθεια ότι όλοι οι νεαροί δεν φαίνεται να υποφέρουν από ενοχή ή από έλλειψη ικανοποίησης. Ωστόσο η Βίβλος προειδοποιεί: «Η πορνεία . . . αφαιρεί το καλό κίνητρο». (Ωσηέ 4:11, ΜΝΚ ) Ένα άτομο που εμπλέκεται στο προγαμιαίο σεξ, ή στην πορνεία, βρίσκει ότι τα κίνητρά του μπορούν προοδευτικά να αλλάξουν. Το σεξουαλικό πάθος μπορεί ύπουλα να γίνει το κυριότερο συναίσθημα και το εστιακό σημείο της σχέσης. Αλλά ένα τέτοιου είδους πάθος είναι ευμετάβλητο και εύκολα το βαριέται κανείς.

Μερικοί νεαροί άμβλυναν τόσο πολύ το «καλό τους κίνητρο» με την πορνεία, ώστε επιδίωξαν τη σεξουαλική ικανοποίηση με αρκετούς συντρόφους κάθε μήνα. Ο ερευνητής Ρόμπερτ Σόρενσεν ονομάζει τους νεαρούς αυτούς «σεξουαλικούς τυχοδιώκτες». Υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι αυτοί καταβάλλουν ένα τίμημα για τον ‘τυχοδιωκτισμό’ τους. Όπως γράφει ο Σόρενσεν: «Στις ατομικές συνεντεύξεις, πολλοί τυχοδιώκτες αποκαλύπτουν . . . ότι πιστεύουν ότι λειτουργούν με λίγο σκοπό και αυτοϊκανοποίηση». Οι σαράντα έξι στους εκατό από αυτούς συμφώνησαν με τη δήλωση, «Με τον τρόπο που ζω τώρα οι περισσότερες ικανότητές μου θα εξαντληθούν». Ο Σόρενσεν περαιτέρω βρήκε ότι αυτοί οι αχαλίνωτοι νεαροί ανέφεραν χαμηλή «αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό». Είναι αυτό ακριβώς που λέει το Παροιμίαι 5:9: Εκείνοι που εμπλέκονται σε ανηθικότητα «δίνουν σε άλλους την αξιοπρέπειά [τους]», ΜΝΚ .

Ωστόσο μερικοί νεαροί υποστηρίζουν: ‘Είμαστε διαφορετικοί. Το σεξ θα μας φέρει κοντύτερα’. Θα συμβεί όμως αυτό αληθινά;

Το Επόμενο Πρωινό

Από τη στιγμή που ένα ζευγάρι θα τα έχει κάνει όλα, συχνά κοιτούν ο ένας τον άλλον διαφορετικά. Αυτός μπορεί να ανακαλύψει ότι τα αισθήματά του για τη γλυκιά ύπαρξη που τον συντροφεύει δεν είναι τόσο έντονα όσο πριν. Τώρα που την απόλαυσε σεξουαλικά, μπορεί ακόμη να τη βρίσκει και λιγότερο ελκυστική. Από την άλλη, αυτή μπορεί να αισθάνεται χρησιμοποιημένη. Εν πάση περιπτώσει, με το να κάνει σεξ ένα ζευγάρι περνάει μια γραμμή από την οποία δεν μπορεί ποτέ να γυρίσει πίσω.

Στους Βιβλικούς χρόνους ο Αμνών είχε αρρωστήσει από τον έρωτά του για την παρθένα Θάμαρ. Ωστόσο, μετά από τη συνουσία, «ο Αμνών εμίσησεν αυτήν μίσος μέγα σφόδρα». (2 Σαμουήλ 13:15) Παρόμοια, αφού διέπραξε πορνεία και μετά, ένα κορίτσι που ονομαζόταν Μαρία παραδέχτηκε: «Μισούσα τον εαυτό μου (εξαιτίας της αδυναμίας μου), και μισούσα και τον φίλο μου. Πράγματι, οι σεξουαλικές σχέσεις που νομίζαμε ότι θα μας έφερναν κοντύτερα έβαλαν τέλος στη σχέση μας. Δεν ήθελα καν να τον ξαναδώ».

Βέβαια, όλες οι αντιδράσεις δεν είναι σαν της Μαρίας ή του Αμνών. «Το παροδικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η ισχυροποίηση της σχέσης, αλλά το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό», συνεπέρανε μια αυθεντία στον τομέα αυτό, ο Πωλ Χ. Λάντις αφού αποτίμησε τα αποτελέσματα μελετών που έγιναν σε αρκετές εκατοντάδες νεαρούς. Ένας λόγος για τον οποίο τα ζευγάρια που κάνουν σεξ έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να χωρίσουν από όσο έχουν εκείνοι που απέχουν από το σεξ είναι ότι η οικειότητα αυτή εκτρέφει τη ζήλια και την έλλειψη εμπιστοσύνης. Ένας νεαρός παραδέχτηκε: «Μερικοί νεαροί, όταν κάνουν συνουσία και μετά, σκέφτονται διαφορετικά, ‘αν το έκανε μαζί μου θα το κάνει και με κάποιον άλλον’. Πράγματι, εγώ αισθανόμουν με αυτόν τον τρόπο . . . Ήμουν εξαιρετικά ζηλιάρης και αμφίβολος και φιλύποπτος».

Πόσο απομακρυσμένα είναι τα συναισθήματα αυτά από τη γνήσια αγάπη, η οποία «δεν είναι ζηλιάρα, . . . δεν συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν επιδιώκει τα δικά της συμφέροντα». (1 Κορινθίους 13:4, 5, ΜΝΚ ) Μόνο αυτό το είδος αγάπης μπορεί να οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης που να οδηγεί σε διαρκή γάμο. Δεν πρέπει να απορούμε που η Βίβλος προειδοποιεί: «Τίμιος έστω ο γάμος . . . τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός».—Εβραίους 13:4.

Αυτό μας φέρνει στο πιο σημαντικό επιχείρημα ενάντια στο προγαμιαίο σεξ: Είναι ένα σοβαρό αμάρτημα ενάντια στον Θεό. «Επειδή τούτο είναι το θέλημα του Θεού», δηλώνει το 1 Θεσσαλονικείς 4:3, «να απέχησθε από της πορνείας». Το να ακολουθήσεις τη θεόπνευστη αυτή συμβουλή θα σε προστατεύσει από αμέτρητες οδύνες.

Ιεραπόστολοι—Χάρη σε Μερικά Καλά Παραδείγματα

ΓΙΑΤΙ θα διάλεγε κανείς στον προχωρημένο αυτό 20ό αιώνα να γίνει ιεραπόστολος; Το ερώτημα αυτό μπορεί να έρχεται στη διάνοια πολλών όταν αναλογίζονται τον υλισμό, τον κυνισμό, και τη γενική έλλειψη θρησκευτικού συναισθήματος που επικρατούν σήμερα. Παρά τις επιρροές αυτές, ωστόσο, δυο φορές κάθε χρόνο οι απόφοιτοι της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς στέλνονται σε ξένες χώρες για να διδάξουν τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού. Και ο χρόνος αυτός δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Έτσι την Κυριακή, 8 Σεπτεμβρίου, όλοι οι σπουδαστές της 79ης τάξης της Γαλαάδ αποφοίτησαν και ήταν πρόθυμοι να γίνουν ιεραπόστολοι.

Βέβαια, αυτοί οι νέοι ιεραπόστολοι κινούνται από ισχυρή πίστη στον Θεό, από την ακλόνητη πεποίθηση στις υποσχέσεις του, και από την αγάπη για τους συνανθρώπους τους. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, υπήρχε και κάτι άλλο που τους έδωσε μια παραπάνω ώθηση και τους έκανε να θέλουν ν’ αφιερώσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στην ιεραποστολική υπηρεσία. Τι ήταν αυτό;

Ένας από τους σπουδαστές, ο Τέρρυ, ο οποίος κατάγεται από την Αυστραλία, μιλάει για τη δική του περίπτωση: «Οι γονείς μου με βοήθησαν από πολύ μικρή ηλικία να πάρω την αλήθεια στα σοβαρά και ποτέ να μη διανοηθώ καμιά άλλη καριέρα από την ολοχρόνια διακονία». Ο Τέρρυ, και η σύζυγός του, η Μπίρτζιτ, και οι δυο ευχαριστούν τους γονείς τους για το γεγονός ότι είναι ιεραπόστολοι σήμερα. Η Μπίρτζιτ λέει: «Στην οικογένειά μας, η μόνη καριέρα που συζητούσαμε πάντοτε ήταν η ολοχρόνια υπηρεσία. Έτσι η Γαλαάδ ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος». Η εκπαίδευση αυτή από τους γονείς έχει παράγει τώρα έξοχο καρπό, καθώς το ευτυχισμένο αυτό ζευγάρι ετοιμάζεται να υπηρετήσουν σαν ιεραπόστολοι στην Παπούα της Νέας Γουινέας.

Η πείρα τους δεν είναι κάτι το άγνωστο στην 79η τάξη της Γαλαάδ. Πράγματι, οι μισοί και παραπάνω από τους αποφοίτους αποδίδουν την επιθυμία τους να μπουν στην ολοχρόνια υπηρεσία στο παράδειγμα και στην ενθάρρυνση των γονέων τους. Ο Παύλος και η Άννα από την Αγγλία διορίστηκαν στην ιεραποστολική υπηρεσία στη Λιβερία. Η Άννα λέει: «Η μη υλιστική στάση της μητέρας μου και η καθαρή της άποψη για την αλήθεια με βοήθησε να αποφύγω να αναμιχθώ σε μια κοσμική καριέρα και να θέσω την ιεραποστολική υπηρεσία σαν στόχο». Και οι γονείς του Παύλου; «Πιστεύω ότι το παράδειγμά τους, μαζί με τα θετικά τους λόγια ενθάρρυνσης από τότε που ήμουν νεαρός, ήταν η κάλλιστη δυνατή επιρροή για μένα καθώς μεγάλωνα μέσα στην αλήθεια».

Τι έκαναν αλήθεια οι γονείς αυτοί για να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να μπουν στην ολοχρόνια διακονία; Η Φοίβη, η οποία μεγάλωσε στην Αυστραλία, αναφέρει: «Οι γονείς μου είχαν συχνά ειδικούς σκαπανείς, επισκόπους περιοχής, και άλλους ολοχρόνιους διακόνους να μένουν μαζί μας στο σπίτι». Τώρα αυτή και ο σύζυγός της, ο Έρικ, πρόκειται να πάνε στη Αϊτή σαν ιεραπόστολοι. Άλλοι μιμούνται τα ζωντανά παραδείγματα των γονέων τους: «Ο παππούς μου έγινε ζηλωτής σκαπανέας στη Σουηδία στο τέλος της δεκαετίας του 1920, και ο πατέρας μου και η μητέρα μου ήταν σκαπανείς, υπηρέτησαν στο Μπέθελ, και κατόπιν ήταν στο περιοδεύον έργο», λέει ο Λαρς. «Πολύ συχνά είχαμε ολοχρόνιους διακόνους σαν επισκέπτες στο σπίτι μας». Ο Εμμανουέλ ο οποίος ήλθε στη Γαλαάδ από τη Γαλλία, αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν ο ίδιος ιεραπόστολος και τώρα έχει τη χαρά να δει το γιο και τη νύφη του να ακολουθούν την καριέρα που αγαπούσε εκείνος. Ο Εμμανουέλ, το εκφράζει αυτό με τον εξής τρόπο: «Πάντα εκπαιδεύτηκα με την ολοχρόνια υπηρεσία υπόψη. Ακόμη και όταν ήμουν μικρό αγόρι, ήθελα να κάνω αυτό που έκανε ο Μπαμπάς». Ο Εμμανουέλ και η σύζυγός του, Μαρία, διορίστηκαν στη Γουαδελούπη.

Ο Έρμπαν εκφράζει παρόμοια συναισθήματα για την επιρροή που είχε η ζωή στο σπίτι του στη Σουηδία πάνω στην επιθυμία του να γίνει ιεραπόστολος. Αφηγείται: «Σ’ όλα μου τα παιδικά χρόνια η μητέρα μου ήταν ζηλώτρια στη διακονία. Πιστεύω ότι δεν ήταν τόσο πολύ αυτά που έλεγε όσο αυτά που έκανε, το καλό της παράδειγμα, που με επηρέασε πάρα πολύ για να έχω την επιθυμία να δαπανήσω τη ζωή μου στην ολοχρόνια υπηρεσία του Ιεχωβά. Και, πολύ νωρίς, η ιεραποστολική υπηρεσία έγινε στόχος στον οποίο η μητέρα μου ενθάρρυνε. Για παράδειγμα, είπε ότι αυτό ήταν κάτι που θα ήθελε να κάνει αν θα είχε την ευκαιρία να το κάνει». Τώρα αυτός και η σύζυγός του, η Σαρλώτ, θα εκπληρώσουν το στόχο τού ιεραποστολικού έργου στην Κένυα μαζί με τρεις άλλους συμμαθητές τους.

Τι θα πούμε για κείνους που δεν είχαν την ωφέλεια γονέων που τους ενθάρρυναν να μπουν στην ολοχρόνια διακονία; Ο Ρικ και η σύζυγός του, Μαρί, ήρθαν στη σχολή από τη Δανία. Αποβλέπουν να υπηρετήσουν στην Κένυα. Η επιθυμία του να γίνει ιεραπόστολος αυξήθηκε «από την ανάγνωση στη Σκοπιά και στο Βιβλίο του Έτους των πειρών των πιστών ιεραποστόλων». Ο Μπρους και η Αντζέλικα εκτίμησαν το παράδειγμα και την ενθάρρυνση άλλων ολοχρόνιων υπηρετών. «Η ενθάρρυνση από άλλους για να μπει στην ολοχρόνια διακονία είναι κάτι το εντελώς ζωτικό σ’ ένα νεαρό άτομο», λέει η Αντζέλικα. «Εάν δεν λαβαίνεις ενθάρρυνση, αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Ο επίσκοπός μας περιοχής, τέως ιεραπόστολος, μας διαβεβαίωνε ότι οποιοσδήποτε είναι πρόθυμος και εκπληρώνει τις απαιτήσεις του ιεραποστόλου μπορεί να πετύχει». Το ζευγάρι αυτό που κατάγεται από τη Γερμανία, είχαν λαχτάρα να λάβουν μέρος στο έργο στο διορισμό τους το Σαιντ Κιτς το συντομότερο δυνατό μετά την αποφοίτησή τους.

Η Σίρκα και ο σύζυγός της Έρκι ήρθαν στη Σχολή Γαλαάδ από τη Φιλανδία. Αυτή εξηγεί τι την ενθάρρυνε να επιδιώξει το ιεραποστολικό έργο παρά τους φόβους της ότι θα έπρεπε να μάθει μια καινούργια γλώσσα: «Εκείνοι που βρίσκονται ήδη στην ολοχρόνια υπηρεσία με ενθάρρυναν με το παράδειγμά τους. Αυτό αλήθευε και για έναν που ήταν στο ιεραποστολικό έργο ο ίδιος. Με βοήθησε να συνειδητοποιήσω ότι η γλώσσα δεν θα ήταν αληθινό πρόβλημα στην περίπτωσή μου εάν ήθελα αληθινά να γίνω ιεραπόστολος». Τώρα περιμένουν την ευκαιρία να μάθουν Ισπανικά στο διορισμό τους στην Κολομβία.

Ήταν το παράδειγμα ‘πίστης χωρίς υποκρισία’ από τη μητέρα του και από τη γιαγιά του που έδωσε στον Τιμόθεο την απαιτούμενη κατεύθυνση και την ενθάρρυνση να μπει στο ιεραποστολικό έργο μαζί με τον απόστολο Παύλο. (2 Τιμόθεον 1:5) Σήμερα, πολλοί νεαροί ωφελούνται από την ενθάρρυνση και το παράδειγμα των γονιών τους και άλλων, και αποφασίζουν να κάνουν την ολοχρόνια διακονία καριέρα τους. Όταν ρωτήθηκε αν θα συνέστηνε την επιδίωξη ενός τέτοιου στόχου, η Σαρλώτ απάντησε: «Ναι, βέβαια. Αλλιώς δεν θα το είχαμε εκλέξει οι ίδιοι. Είναι μια πλούσια ζωή γεμάτη με προκλήσεις αλλά επίσης και με ευλογίες».

Αισθάνονται όλοι οι σπουδαστές ότι έχουν κάνει σωστή εκλογή καριέρας; Ο Έρκι συνοψίζει τα συναισθήματα της τάξης με τον εξής τρόπο: «Λαβαίνουμε τις πιο μεγάλες ευλογίες όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γίνει ένα εργαλείο στα χέρια του Ιεχωβά, πρόθυμοι να μας χρησιμοποιήσει με τον τρόπο που εκείνος βλέπει κατάλληλο. Η Σχολή Γαλαάδ μάς έχει οξύνει ώστε να γίνουμε πιο χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του».