Η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, χρειαζόταν δύναμη. Δεν ήταν παντρεμένη, αλλά επρόκειτο να μείνει έγκυος. Δεν είχε αναθρέψει δικά της παιδιά, αλλά επρόκειτο να φροντίσει το παιδί που θα γινόταν ο Μεσσίας. Και εφόσον δεν είχε ποτέ της σεξουαλικές σχέσεις, πώς θα τα εξηγούσε όλα αυτά στον αρραβωνιαστικό της, τον Ιωσήφ; (Λουκ. 1:26-33) Πώς έλαβε η Μαρία δύναμη; Ζήτησε βοήθεια. Για παράδειγμα, ζήτησε από τον Γαβριήλ να της δώσει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τον διορισμό της. (Λουκ. 1:34) Έπειτα από λίγο, ταξίδεψε ως την «ορεινή περιοχή» του Ιούδα για να επισκεφτεί τη συγγενή της την Ελισάβετ. Η Ελισάβετ επαίνεσε τη Μαρία, και μέσω έμπνευσης από τον Ιεχωβά είπε μια ενθαρρυντική προφητεία για τον αγέννητο γιο της Μαρίας. (Λουκ. 1:39-45) Η Μαρία είπε ότι ο Ιεχωβά «ενήργησε κραταιά με τον βραχίονά του». (Λουκ. 1:46-51) Μέσω του Γαβριήλ και της Ελισάβετ, ο Ιεχωβά ενίσχυσε τη Μαρία. w23.10 σ. 14, 15 ¶10-12

Ένας περιορισμένος αριθμός μαθητών του Χριστού έχουν χριστεί με άγιο πνεύμα και έχουν μια ειδική σχέση με τον Ιεχωβά. Αυτοί οι 144.000 πρόκειται να υπηρετήσουν ως ιερείς στον ουρανό μαζί με τον Ιησού. (Αποκ. 14:1) Τα Άγια της σκηνής της μαρτυρίας εξεικονίζουν την κατάστασή τους ως γεννημένων από το πνεύμα γιων του Θεού ενόσω βρίσκονται στη γη. (Ρωμ. 8:15-17) Τα Άγια των Αγίων της σκηνής της μαρτυρίας εξεικονίζουν τον ουρανό, τον τόπο όπου κατοικεί ο Ιεχωβά. Η “κουρτίνα”, η οποία χώριζε τα Άγια από τα Άγια των Αγίων, αντιπροσωπεύει το σάρκινο σώμα του Ιησού το οποίο αποτελούσε φραγμό που τον εμπόδιζε να μπει στον ουρανό ως ο μεγάλος Αρχιερέας του πνευματικού ναού. Παραδίδοντας το ανθρώπινο σώμα του ως θυσία για την ανθρωπότητα, ο Ιησούς άνοιξε τον δρόμο για την ουράνια ζωή για όλους τους χρισμένους Χριστιανούς. Εκείνοι πρέπει επίσης να αφήσουν πίσω το σάρκινο σώμα τους προκειμένου να λάβουν την ουράνια ανταμοιβή τους.​—Εβρ. 10:19, 20· 1 Κορ. 15:50. w23.10 σ. 28 ¶13

Ο Γεδεών αντέδρασε με πραότητα όταν τον επέκριναν οι Εφραϊμίτες. (Κριτ. 8:1-3) Δεν απάντησε με θυμό. Έδειξε ταπεινοφροσύνη ακούγοντας τα παράπονά τους και εκτόνωσε με διακριτικότητα την τεταμένη κατάσταση. Οι σοφοί πρεσβύτεροι μιμούνται τον Γεδεών ακούγοντας προσεκτικά και αντιδρώντας με πραότητα αν δεχτούν επικρίσεις. (Ιακ. 3:13) Με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλουν στην ειρήνη της εκκλησίας. Όταν ο Γεδεών έλαβε τιμές για τη νίκη επί του Μαδιάμ, εστίασε την προσοχή στον Ιεχωβά. (Κριτ. 8:22, 23) Πώς μπορούν οι διορισμένοι άντρες να μιμούνται τον Γεδεών; Με το να αποδίδουν στον Ιεχωβά την τιμή για όσα επιτελούν. (1 Κορ. 4:6, 7) Για παράδειγμα, αν ένας πρεσβύτερος επαινείται για τη διδακτική του ικανότητα, μπορεί να στρέφει την προσοχή στην πηγή της διδασκαλίας, τον Λόγο του Θεού, ή στην εκπαίδευση που λαβαίνουμε από την οργάνωση του Ιεχωβά. Οι πρεσβύτεροι θα ήταν καλό να κάνουν κατά καιρούς αυτοεξέταση για να δουν αν τραβούν υπερβολικά την προσοχή στον εαυτό τους. w23.06 σ. 4 ¶7, 8