Ένα από τα Τελευταία Οχυρά για τα Απειλούμενα Είδη

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

ΤΑ ΦΥΤΑ και τα ζώα απειλούνται ολοένα και περισσότερο σε όλο τον κόσμο. Μερικοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι χιλιάδες είδη εξαφανίζονται κάθε χρόνο. Ευτυχώς, τα βουνά παρέχουν ζωτικό καταφύγιο σε φυτά και ζώα τα οποία παλιότερα ευημερούσαν σε ευρύτερες εκτάσεις. Αλλά ακόμη και σε αυτά τα άσυλα, η μόλυνση και η ανθρώπινη παρέμβαση αποτελούν απειλή. Αυτό​—περισσότερο ίσως από οπουδήποτε αλλού—​είναι έκδηλο στην Ευρώπη, ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη του πλανήτη.

Στα Πυρηναία, μια οροσειρά που χωρίζει τη Γαλλία από την Ισπανία, αρκετά εθνικά πάρκα προσφέρουν καταφύγιο στην τοπική χλωρίδα και πανίδα. Οι επισκέπτες αυτών των προστατευόμενων περιοχών έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά ένα από τα τελευταία οχυρά για πολλά απειλούμενα είδη. Ας εξετάσουμε σύντομα τι προσφέρουν αυτά τα πάρκα.

Είδη που Δίνουν Μάχη για Επιβίωση

Λουλούδια. Μερικά από τα ομορφότερα αγριολούλουδα φυτρώνουν σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1.500 μέτρων. Οι γεντιανές Gentiana nivalis και Gentiana clussii (1), με τα ζωηρά μπλε πέταλά τους, σκεπάζουν τις πλαγιές πολύ πιο ψηλά από το σημείο όπου φύονται τα τελευταία δέντρα. Πιο κάτω στις πλαγιές, ανάμεσα στις οξιές, μια συστάδα από απειλούμενες ορχιδέες του είδους κυπριπέδιο το πεδιλόμορφο (2) συνεχίζουν να ευδοκιμούν. Εκατοντάδες φυσιολάτρες επισκέπτονται αυτό το μέρος κάθε χρόνο, γι’ αυτό και οι τοπικοί δασοφύλακες περιπολούν την περιοχή 14 ώρες τη μέρα ώστε να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα βλάψει ούτε θα ξεριζώσει τα περίφημα αυτά λουλούδια.

Πεταλούδες. Παρθένα αλπικά λιβάδια με άφθονα αγριολούλουδα παρέχουν καταφύγιο σε πολύχρωμες πεταλούδες. Η μεγάλη πεταλούδα Απόλλων (3), με τις έντονες κόκκινες κηλίδες στα φτερά της, πετάει εδώ και εκεί ανάμεσα στα αγκάθια. Τα μικρότερα λουλούδια δέχονται συχνές επισκέψεις από μπλε πεταλούδες και χαλκόχρωμες πεταλούδες (4) της οικογένειας Λυκαινίδες. Οι πεταλούδες Vanessa cardui και Aglais urticae τριγυρίζουν αδιάκοπα στις ψηλότερες πλαγιές.

Ζώα. Πολλά από τα μεγαλύτερα θηλαστικά της Ευρώπης περιπλανιούνταν κάποτε σε αχανείς εκτάσεις της ηπείρου. Αλλά μερικά κυνηγήθηκαν σχεδόν μέχρις εξαλείψεως. Λύκοι, αρκούδες, λύγκες (5), βίσονες, αγριόγιδα και αίγες των βουνών (6) επιβιώνουν τώρα σε λίγες μόνο οροσειρές ή στο μακρινό βορρά. Τα επιβλητικά ζώα σε αυτά τα καταφύγια των Πυρηναίων αποτελούν μια ζωντανή υπενθύμιση της άγριας ζωής που αφθονούσε κάποτε στα συγκεκριμένα βουνά. Μερικοί σκεπτόμενοι επισκέπτες αναρωτιούνται τι επιφυλάσσει το μέλλον για τα λιγοστά ζώα που απέμειναν.

Έχουμε λόγο να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά, Εκείνος «στον οποίο ανήκουν οι κορυφές των βουνών», ενδιαφέρεται για την άγρια ζωή των βουνών. (Ψαλμός 95:4) Σε έναν από τους ψαλμούς, ο Θεός λέει: «Σε εμένα ανήκει κάθε άγριο ζώο του δάσους, τα ζώα που υπάρχουν πάνω σε χίλια βουνά. Γνωρίζω καλά κάθε φτερωτό πλάσμα των βουνών». (Ψαλμός 50:10, 11) Το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τη γη και για τα δημιουργήματά της μας δίνει κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι αυτός δεν θα επιτρέψει ποτέ να εξαφανιστούν τα ζώα των βουνών.

[Εικόνες στις σελίδες 16, 17]

1 Γεντιανή

2 Κυπριπέδιο το πεδιλόμορφο

3 Πεταλούδα Απόλλων

4 Χαλκόχρωμη πεταλούδα

5 Λυνξ

6 Αίγα των βουνών

[Ευχαριστίες]

La Cuniacha