ΘΕΜΑ
Ασσυριακή Αυτοκρατορία
Η ΑΣΣΥΡΙΑ ήταν μια αυτοκρατορία στην ιστορία της οποίας κυριαρχούσαν οι στρατιωτικές κατακτήσεις—κατακτήσεις που συχνά χαρακτηρίζονταν από σαδιστική μεταχείριση των αιχμαλώτων. Ένας από τους κυριότερους παράγοντες που επηρέαζαν τη ζωή των Ασσυρίων ήταν η θρησκεία, και ο πόλεμος θεωρούνταν γνήσια έκφραση της θρησκείας τους. Ο ιστορικός Γ. Μπ. Ράιτ αναφέρει: «Οι μάχες ήταν η ασχολία του έθνους, και οι ιερείς προωθούσαν ακατάπαυστα τον πόλεμο. Συντηρούνταν κατά κύριο λόγο από τα λάφυρα των κατακτήσεων και δικαιούνταν πάντοτε καθορισμένο ποσοστό από αυτά προτού αρχίσει η μοιρασιά στους υπόλοιπους, δεδομένου ότι αυτή η φυλή των λεηλατητών ήταν άκρως θρησκευόμενη».—Αρχαίες Πόλεις (Ancient Cities), 1886, σ. 25.
Τόσο η Αγία Γραφή όσο και η ιστορία κάνουν λόγο για επανειλημμένες επαφές του Ισραήλ με την Ασσυρία. Τελικά, ο Ισραήλ υποχρεώθηκε να πληρώνει φόρο υποτελείας στο βασιλιά της Ασσυρίας. Αργότερα, το 740 Π.Κ.Χ., καταλήφθηκε η Σαμάρεια, η πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου, και στη συνέχεια χιλιάδες στάλθηκαν σε εξορία. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά επέτρεψε να συμβεί αυτό αντικατοπτρίζει το χαμηλό επίπεδο στο οποίο είχε κατρακυλήσει ο αποστατικός Ισραήλ. Αλλά όταν ο Σενναχειρείμ αποπειράθηκε να προσθέσει στη λίστα των κατακτήσεών του και την Ιερουσαλήμ, ένας άγγελος του Ιεχωβά αφάνισε 185.000 Ασσύριους στρατιώτες μέσα σε μία νύχτα. (Ησ 36:1–37:38) Όπως προείπαν οι προφήτες του Ιεχωβά, με τον καιρό η Ασσυρία ερημώθηκε και η Βαβυλώνα τη διαδέχθηκε στην παγκόσμια σκηνή.—Ησ 23:13· Σοφ 2:13.
ΧΑΡΤΗΣ: Ασσυριακή Αυτοκρατορία
Ζωγραφική αναπαράσταση του αρχαιολόγου Ό. Χ. Λέιαρντ η οποία απεικονίζει το μεγαλείο του ανακτόρου του Ασσουρνασιρπάλ Β΄ στη Νιμρούντ (Χαλάχ)
Αυτός ο τεράστιος ανθρωπόμορφος φτερωτός ταύρος κοσμούσε κάποτε το ανάκτορο του Σαργών Β΄
Από τοίχο του ανακτόρου του Ασσουρνασιρπάλ Β΄ στη Νιμρούντ. Το κυνήγι λιονταριών αποτελούσε είδος αναψυχής για τους Ασσύριους βασιλιάδες. Η ίδια η Νινευή περιγράφεται ως «η φωλιά των λιονταριών» (Να 2:11)
Σκηνή δικαστηρίου με το Βασιλιά Ασσουρνασιρπάλ Β΄, έναν υπηρέτη και ένα προστατευτικό πνεύμα· από το ανάκτορο στη Νιμρούντ (Χαλάχ), εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. Η θρησκεία έπαιζε ουσιώδη ρόλο στην ασσυριακή πολιτική
Ο Βασιλιάς Ασσουρνασιρπάλ Β΄ απεικονίζεται να εφορμά στη μάχη, ενώ ο θεός του, ο Ασσούρ, πετάει μπροστά του τοξεύοντας και αυτός. Εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο
Ο Βασιλιάς Ασσουρνασιρπάλ Β΄ περιστοιχισμένος από σύμβολα των θεών του. Η περικεφαλαία με τα κέρατα λέγεται ότι αντιπροσώπευε τον Ασσούρ, ο φτερωτός δίσκος σε αυτή την περίπτωση συμβολίζει τον Σαμάς, το θεό του ήλιου, η ημισέληνος είναι το έμβλημα του Σιν, του θεού της σελήνης, το διχαλωτό σύμβολο είναι ο κεραυνός του Αδάδ και το άστρο υποδηλώνει την Ιστάρ
Ο εκπρόσωπος του Σενναχειρείμ εμπαίζει τον Ιεχωβά και απαιτεί τη συνθηκολόγηση της Ιερουσαλήμ
Το Πρίσμα του Σενναχειρείμ (Πρίσμα του Τέιλορ στο Βρετανικό Μουσείο), ένα από τα τελευταία χρονικά του βασιλιά, όπου καυχιέται για την εισβολή του στον Ιούδα αλλά δεν αναφέρει καθόλου την πανωλεθρία που υπέστησαν οι στρατιές του
Η κτηνωδία των Ασσυρίων απεικονίζεται στους τοίχους των ανακτόρων τους. Αριστερά, Χαλδαίοι γδέρνονται ζωντανοί και τους ξεριζώνουν τις γλώσσες. Κάτω και δεξιά, αιχμάλωτοι από τη Λαχείς γδέρνονται ζωντανοί και ανασκολοπίζονται
Σε επαλήθευση της Βιβλικής προφητείας, η Νινευή (ο λόφος Κουγιουντζίκ σε πρώτο πλάνο) έγινε «πόλη ερημωμένη». (Να 2:10)
Πινακίδα από το Βαβυλωνιακό Χρονικό (επάνω) αφηγείται λεπτομέρειες για τη λεηλασία της πάλαι ποτέ μεγάλης πόλης από τους Βαβυλωνίους (Βαβυλωνιακό Χρονικό Β.Μ. [Βρετανικό Μουσείο] 21901, γνωστό και ως Το Χρονικό Γκαντ ή Το Χρονικό της Πτώσης της Νινευή)