ΜΕΖΟΥΖΑΧ

(μεζουζάχ).

Η λέξη του εβραϊκού κειμένου που χρησιμοποιείται κατά κανόνα στην Αγία Γραφή για να ορίσει τον παραστάτη της πόρτας. Η λέξη μεζουζάχ και ο πληθυντικός της μεζουζώθ εμφανίζονται στα εδάφια Έξοδος 12:7 (υποσ.), 22, 23, όσον αφορά το ράντισμα των παραστατών με το αίμα της πασχαλινής θυσίας, και στο εδάφιο Έξοδος 21:6, αναφορικά με το δούλο που θα επιθυμούσε να παραμείνει στην υπηρεσία του κυρίου του και του οποίου ο κύριος έπρεπε να τον στήσει στην πόρτα ή «στον παραστάτη» και να του τρυπήσει το αφτί με ένα σουβλί. Η λέξη χρησιμοποιείται επίσης για τους παραστάτες του ναού που ανήγειρε ο Σολομών (1Βα 6:31, 33· 7:5) και του συμβολικού ναού που είδε σε όραμα ο Ιεζεκιήλ.—Ιεζ 41:21· 45:19· 46:2.

Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος «μεζουζάχ» χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει ένα ορθογώνιο κομμάτι περγαμηνής το οποίο περιέχει το εβραϊκό κείμενο των εδαφίων Δευτερονόμιο 6:4-9 και Δευτερονόμιο 11:13-21, γραμμένο συνήθως σε 22 στίχους. Η περγαμηνή τοποθετείται τυλιγμένη σε μια ξύλινη, μεταλλική ή γυάλινη θήκη, η οποία στερεώνεται πλαγιαστά στο δεξιό παραστάτη της πόρτας στα σπίτια των Ορθόδοξων Ιουδαίων, με το πάνω μέρος της να δείχνει προς το σπίτι και το κάτω μέρος της να δείχνει προς τα έξω. Στο πίσω μέρος της περγαμηνής είναι γραμμένη η εβραϊκή λέξη Σανταΐ (που σημαίνει «Παντοδύναμος») και συχνά διακρίνεται μέσα από το γυάλινο κάλυμμα της θήκης. Μερικές φορές η θήκη του μεζουζάχ είναι περίτεχνα διακοσμημένη. Όποτε οι ευλαβείς Ορθόδοξοι Ιουδαίοι μπαίνουν ή βγαίνουν από το σπίτι, αγγίζουν το μεζουζάχ με το χέρι και απαγγέλλουν την προσευχή: «Είθε ο Θεός να προσέχει την έξοδό μου και την είσοδό μου από τώρα και για πάντα».—Παράβαλε Ψλ 121:8.

Η χρήση του μεζουζάχ βασίζεται σε κατά γράμμα ερμηνεία της εντολής των εδαφίων Δευτερονόμιο 6:9 (υποσ.) και 11:20.