Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές

Γιατί επέλεξε να γίνει ολοχρόνιος διάκονος κάποιος που επικέντρωνε τη ζωή του γύρω από τις μοτοσικλέτες, τα ναρκωτικά και τον αθλητισμό; Τι υποκίνησε έναν επαγγελματία παίκτη τυχερών παιχνιδιών να απαλλαχτεί από τον εθισμό του και να συντηρεί την οικογένειά του με αξιοπρεπή εργασία; Τι ώθησε μια κοπέλα που είχε ανατραφεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, αλλά εγκατέλειψε τους Γραφικούς κανόνες, να αναθεωρήσει τον τρόπο ζωής της; Εξετάστε όσα έχουν να πουν αυτά τα άτομα.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΤΕΡΕΝΣ ΤΖ. Ο΄ ΜΠΡΑΪΑΝ

ΗΛΙΚΙΑ: 57

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΕΙΧΕ ΠΑΘΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΕΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην πολύβουη πόλη Μπρίσμπεϊν, πρωτεύουσα του Κουίνσλαντ. Η οικογένειά μου ήταν Καθολικοί, αλλά, όταν έγινα οχτώ χρονών, σταματήσαμε να εκκλησιαζόμαστε και δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ για τη θρησκεία. Στα δέκα μου, μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Χρυσή Ακτή της Αυστραλίας. Μέναμε κοντά στην παραλία, και στην αρχή της εφηβείας μου δεν έκανα τίποτα άλλο παρά κολύμπι και σέρφινγκ.

Παρ’ όλα αυτά, δεν έζησα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Ο πατέρας μου εγκατέλειψε την οικογένειά μας όταν ήμουν οχτώ χρονών. Η μητέρα μου ξαναπαντρεύτηκε, και από το σπιτικό μας δεν έλειπαν ποτέ το αλκοόλ και οι καβγάδες. Κάποια νύχτα, έπειτα από έναν ιδιαίτερα βίαιο καβγά των γονέων μου, καθισμένος στο κρεβάτι μου, ορκίστηκα πως, αν κάποτε παντρευόμουν, δεν θα μάλωνα ποτέ με τη γυναίκα μου. Παρά τα προβλήματα, η οικογένειά μας​—τα έξι παιδιά, η μητέρα μου και ο πατριός μου—​παρέμεινε δεμένη.

Προς το τέλος της εφηβείας μου, πολλοί συνομήλικοί μου είχαν επαναστατικές τάσεις. Πειραματίζονταν με τη μαριχουάνα, τον καπνό και με άλλα ναρκωτικά, και έκαναν κατάχρηση αλκοόλ. Ακολούθησα και εγώ αυτόν τον ανέμελο τρόπο ζωής των συνομηλίκων μου. Επίσης, μου άρεσαν πολύ οι μοτοσικλέτες και, παρότι είχα δύο σοβαρά ατυχήματα, συνέχισα να έχω πάθος για αυτές και αποφάσισα να διασχίσω την Αυστραλία με τη δική μου.

Παρ’ όλη την ελευθερία που είχα, πολλές φορές με έπιανε κατάθλιψη όταν σκεφτόμουν την κατάσταση του κόσμου και το πόσο αδιαφορούν οι περισσότεροι για τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Λαχταρούσα να μάθω την αλήθεια για τον Θεό, τη θρησκεία και τις παγκόσμιες συνθήκες. Αλλά όταν ρώτησα δύο Καθολικούς ιερείς σχετικά με αυτά, οι απαντήσεις τους δεν με κάλυψαν. Συζήτησα τα ίδια θέματα με διάφορους Προτεστάντες διακόνους, αλλά και οι δικές τους απαντήσεις με απογοήτευσαν. Έπειτα, γνώρισα μέσω κάποιου φίλου μου τον Έντι, έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά. Συζήτησα τέσσερις φορές με τον Έντι, και εκείνος πάντα χρησιμοποιούσε την Αγία Γραφή για να απαντάει στα ερωτήματά μου. Από την πρώτη κιόλας συζήτηση, κατάλαβα ότι είχα βρει κάτι ξεχωριστό. Εκείνη την εποχή, όμως, δεν έβλεπα την ανάγκη να αλλάξω τίποτα στον τρόπο ζωής μου.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Ενώ διέσχιζα την Αυστραλία, γνώρισα έναν άλλον Μάρτυρα με τον οποίο έκανα κάποιες συζητήσεις. Αλλά όταν επέστρεψα στο Κουίνσλαντ, δεν είχα άλλη επαφή με τους Μάρτυρες επί έξι μήνες.

Κατόπιν, μια μέρα που γύριζα στο σπίτι από τη δουλειά, είδα να περπατούν στο δρόμο δύο καλοντυμένοι άντρες με χαρτοφύλακες και υπέθεσα ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τους πλησίασα, σιγουρεύτηκα ότι δεν είχα κάνει λάθος, και μετά τους ζήτησα να μελετήσουμε μαζί τη Γραφή. Άρχισα αμέσως να πηγαίνω στις συναθροίσεις των Μαρτύρων και μάλιστα παρακολούθησα μια μεγάλη συνέλευση που διεξάχθηκε στο Σίντνεϊ το 1973. Ωστόσο, όταν οι δικοί μου​—ιδιαίτερα η μητέρα μου—​ανακάλυψαν τι έκανα, στενοχωρήθηκαν πολύ. Για αυτόν και για άλλους λόγους, σταμάτησα να συναναστρέφομαι τους Μάρτυρες. Επί έναν χρόνο, ασχολούμουν αποκλειστικά με την άλλη μεγάλη μου αγάπη, το κρίκετ.

Τελικά, όμως, κατάλαβα ότι πραγματικά ευτυχισμένος ήμουν μόνο όταν μελετούσα τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ήρθα και πάλι σε επαφή μαζί τους και άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις. Επίσης, έπαψα να κάνω παρέα με τους φίλους μου που έπαιρναν ναρκωτικά.

Στην πραγματικότητα, τα όσα έμαθα για ένα Βιβλικό πρόσωπο, τον Ιώβ, ήταν εκείνα που με υποκίνησαν να κάνω αυτές τις αλλαγές. Ένας καλοσυνάτος αλλά σταθερός ηλικιωμένος Μάρτυρας, ο Μπιλ, συζητούσε τακτικά μαζί μου από τη Γραφή. Αφού μελετήσαμε την αφήγηση για τον Ιώβ, ο Μπιλ με ρώτησε ποιους άλλους έχει κατηγορήσει ο Σατανάς ότι υπηρετούν τον Θεό με μισή καρδιά. (Ιώβ 2:3-5) Εγώ ανέφερα όλα τα Βιβλικά πρόσωπα που ήξερα, και ο Μπιλ απαντούσε υπομονετικά: «Ναι, ναι, και αυτόν». Έπειτα, κοιτώντας με κατάματα, είπε: «Ο Σατανάς το λέει αυτό και για εσένα!» Έμεινα άναυδος. Πριν από εκείνη τη μελέτη, ήξερα ότι οι διδασκαλίες που μάθαινα ήταν αληθινές. Αλλά τώρα καταλάβαινα γιατί έπρεπε να ενεργώ σύμφωνα με αυτά που μάθαινα. Τέσσερις μήνες αργότερα, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Τρέμω όταν σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μου σήμερα αν δεν είχα μάθει να ζω σύμφωνα με τους κανόνες της Γραφής. Πιθανότατα θα ήμουν νεκρός. Πολλοί πρώην φίλοι μου πέθαναν από τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ. Επίσης, κάποιοι είχαν δυστυχισμένους γάμους. Το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι έτσι θα είχε εξελιχθεί και η δική μου ζωή.

Τώρα είμαι παντρεμένος, και μαζί με τη σύζυγό μου, τη Μάργκαρετ, έχουμε τη χαρά να υπηρετούμε στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αυστραλία. Κανένας άλλος από την οικογένειά μου δεν έγινε λάτρης του Ιεχωβά. Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια, η Μάργκαρετ και εγώ είχαμε τη χαρά να μελετήσουμε τη Γραφή με αρκετά μεμονωμένα άτομα και ζευγάρια που έχουν αλλάξει τη ζωή τους, όπως εγώ. Κάνοντάς το αυτό, έχουμε αποκτήσει πολλούς καλούς φίλους. Επιπρόσθετα, η Μάργκαρετ, η οποία έχει ανατραφεί ως Μάρτυρας, με έχει βοηθήσει να τηρώ τον όρκο που έδωσα πριν από 40 περίπου χρόνια. Επί 25 και πλέον χρόνια, απολαμβάνουμε έναν ευτυχισμένο γάμο. Δεν συμφωνούμε πάντα σε όλα, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουμε μαλώσει ποτέ. Πιστεύουμε και οι δύο ότι αυτό το οφείλουμε στη Γραφή.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΜΑΣΑΧΙΡΟ ΟΚΑΜΠΑΓΙΑΣΙ

ΗΛΙΚΙΑ: 39

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΙΑΠΩΝΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΥΧΕΡΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Μεγάλωσα στην Ιγουακούρα, ένα σχετικά μικρό μέρος περίπου μισή ώρα με το τρένο από τη Ναγκόγια. Θυμάμαι ότι τόσο η μητέρα μου όσο και ο πατέρας μου ήταν πολύ καλοσυνάτοι άνθρωποι. Αργότερα έμαθα, όμως, ότι ο πατέρας μου ήταν γιακούζα, δηλαδή κακοποιός, ο οποίος για κάποιο διάστημα συντηρούσε την πενταμελή μας οικογένεια διαπράττοντας απάτες. Έπινε πολύ καθημερινά, και όταν εγώ ήμουν 20 χρονών, πέθανε από κίρρωση του ήπατος.

Ο πατέρας μου ήταν Κορεάτης, γι’ αυτό η οικογένειά μας αντιμετώπιζε συχνά διακρίσεις από τον κοινωνικό περίγυρο. Λόγω αυτού του γεγονότος, καθώς και άλλων προβλημάτων, πέρασα δυστυχισμένα εφηβικά χρόνια. Γράφτηκα στο γυμνάσιο αλλά πήγαινα μόνο περιστασιακά και έπειτα από έναν χρόνο τα παράτησα. Είχα ήδη ποινικό μητρώο και αυτό, σε συνδυασμό με το ότι ήμουν κατά το ήμισυ Κορεάτης, με δυσκόλευε να βρω εργασία. Τελικά, βρήκα δουλειά, αλλά τραυματίστηκα στα γόνατα και έτσι δεν μπορούσα να κάνω σωματική εργασία.

Άρχισα να βγάζω τα προς το ζην παίζοντας πατσίνκο, ένα τυχερό παιχνίδι που μοιάζει με φλιπεράκι. Τότε, συζούσα με μια κοπέλα η οποία ήθελε να βρω μια σοβαρή δουλειά και να την παντρευτώ. Αλλά έβγαζα πολλά χρήματα από τα τυχερά παιχνίδια και δεν ήθελα να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Κάποια μέρα, ήρθε στο σπίτι μας ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά και μου έδωσε το βιβλίο Ζωή​—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία; Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πριν αυτό το ερώτημα. Ωστόσο, αφού διάβασα το βιβλίο, δέχτηκα να μάθω περισσότερα για τη Γραφή. Πάντα αναρωτιόμουν τι συμβαίνει κατά το θάνατο. Με τις σαφείς απαντήσεις που έλαβα από τη Γραφή σχετικά με αυτό καθώς και άλλα ζητήματα, ένιωθα σαν να είχαν πέσει λέπια από τα μάτια μου.

Διέκρινα ότι χρειαζόταν να εφαρμόζω αυτά που μάθαινα από τη Γραφή. Γι’ αυτό, νομιμοποίησα τη σχέση μου, σταμάτησα το κάπνισμα, έκοψα τα μακριά μαλλιά μου τα οποία είχα βάψει ξανθά και ευπρεπίστηκα. Επίσης σταμάτησα τα τυχερά παιχνίδια.

Καμιά από αυτές τις αλλαγές δεν ήταν εύκολη. Για παράδειγμα, δεν μπορούσα να κόψω το κάπνισμα με τη δική μου δύναμη. Αλλά με ένθερμη προσευχή και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Θεό, τα κατάφερα. Επίσης, η πρώτη δουλειά που βρήκα αφότου σταμάτησα να παίζω πατσίνκο ήταν πολύ δύσκολη για εμένα. Μου απέφερε μόνο τα μισά χρήματα από ό,τι τα τυχερά παιχνίδια, ενώ ήταν επίσης κουραστική και αγχώδης. Εκείνη τη δύσκολη περίοδο με βοήθησαν τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7, όπου αναφέρεται: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». Σε πολλές περιπτώσεις, αυτή η υπόσχεση έχει αποδειχτεί αληθινή για εμένα.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Όταν ξεκίνησα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αυτό δεν άρεσε στη σύζυγό μου. Αλλά όταν είδε τις μεγάλες αλλαγές που έκανα στη διαγωγή μου, άρχισε να κάθεται και αυτή στη μελέτη μου και να παρακολουθεί τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά μαζί μου. Τώρα είμαστε και οι δύο Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αποτελεί μεγάλη ευλογία το ότι μπορούμε να υπηρετούμε τον Θεό μαζί!

Προτού μελετήσω τη Γραφή, νόμιζα ότι ήμουν ευτυχισμένος. Τώρα, όμως, ξέρω τι είναι πραγματική ευτυχία. Το να ζει κάποιος σύμφωνα με τους Γραφικούς κανόνες δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο, αλλά είμαι βέβαιος ότι είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ ΤΖΕΪΝ ΣΚΟΦΙΛΝΤ

ΗΛΙΚΙΑ: 35

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΖΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στο Χάρντγκεϊτ, μια κωμόπολη λίγο έξω από τη Γλασκώβη της Σκωτίας. Όταν ήμουν εφτά χρονών, η μητέρα μου, η οποία είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, άρχισε να μου διδάσκει τι λέει η Γραφή. Στα 17 μου, όμως, με ενδιέφεραν περισσότερο οι παρέες από το σχολείο​—να πηγαίνω σε νυχτερινά κέντρα, να ακούω μουσική χέβι μέταλ και να πίνω. Το τελευταίο πράγμα που με απασχολούσε ήταν τα πνευματικά ζητήματα. Ζούσα για τα σαββατοκύριακα. Ωστόσο, όλα αυτά άλλαξαν όταν έγινα 21.

Πήγα να επισκεφτώ κάποιους συγγενείς μου στη Βόρεια Ιρλανδία. Ενώ βρισκόμουν εκεί, παρακολούθησα την Παρέλαση του Τάγματος της Οράγγης, μια πορεία Προτεσταντών. Το στυγνό μίσος και η μισαλλοδοξία που είδα να εκδηλώνουν μεταξύ τους Προτεστάντες και Καθολικοί σε εκείνη την περίσταση με ταρακούνησαν σε σημείο που ήρθα στα συγκαλά μου. Θυμήθηκα τα πράγματα που μου είχε διδάξει η μητέρα μου από τη Γραφή και ήξερα ότι ο Θεός δεν θα επιδοκίμαζε ποτέ όσους αγνοούν τους στοργικούς του κανόνες. Τότε αντιλήφθηκα ότι επιδίωκα αποκλειστικά τα δικά μου συμφέροντα και αγνοούσα το πώς ήθελε ο Θεός να ζω τη ζωή μου. Αποφάσισα πως, όταν θα επέστρεφα στη Σκωτία, θα έκανα σοβαρή έρευνα για το τι διδάσκει η Γραφή.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Την πρώτη φορά που ξαναπήγα σε συνάθροιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη γενέτειρά μου, ένιωθα αμηχανία και νευρικότητα. Ωστόσο, όλοι με έκαναν να αισθάνομαι ευπρόσδεκτη. Καθώς άρχισα να εφαρμόζω τα πράγματα που μάθαινα από τη Γραφή, μια πολύ καλοσυνάτη γυναίκα στην εκκλησία μού έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Με βοήθησε πραγματικά να νιώσω μέλος της εκκλησίας και πάλι. Οι φίλοι με τους οποίους έκανα προηγουμένως παρέα συνέχισαν να μου προτείνουν να πάμε σε νυχτερινά κέντρα, αλλά εγώ τους έλεγα ότι είχα πάρει στα σοβαρά την απόφαση να ζω σύμφωνα με τους Γραφικούς κανόνες. Τελικά, σταμάτησαν να επικοινωνούν μαζί μου.

Στο παρελθόν, θεωρούσα τη Γραφή ως ένα βιβλίο κανόνων και τίποτα παραπάνω. Τώρα η άποψή μου άλλαξε. Άρχισα να βλέπω τα Βιβλικά πρόσωπα ως πραγματικούς ανθρώπους με αισθήματα και αδυναμίες, όπως εγώ. Έκαναν και εκείνοι λάθη, ωστόσο ο Ιεχωβά Θεός τούς συγχωρούσε όταν μετανοούσαν ειλικρινά. Βεβαιώθηκα πως, παρότι είχα γυρίσει την πλάτη μου στον Θεό όταν ήμουν μικρότερη, εκείνος θα με συγχωρούσε και θα ξεχνούσε τα λάθη του παρελθόντος αν προσπαθούσα σκληρά να τον ευαρεστώ.

Η διαγωγή της μητέρας μου με εντυπωσίασε επίσης βαθιά. Μολονότι εγώ είχα εγκαταλείψει τον Θεό, εκείνη δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Το σταθερό της παράδειγμα οσιότητας με έκανε να αντιληφθώ ότι η υπηρεσία στον Ιεχωβά αξίζει την προσπάθεια. Όταν ήμουν μικρή και κηρύτταμε από πόρτα σε πόρτα με τη μητέρα μου, ποτέ δεν απολάμβανα αυτή τη δραστηριότητα και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να αφιερώνει ώρες ολόκληρες στο κήρυγμα. Τώρα, όμως, αποφάσισα να θέσω σε δοκιμή την υπόσχεση που δίνει ο Ιησούς, σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 6:31-33: «Ποτέ μην ανησυχήσετε και πείτε: “Τι θα φάμε;” ή “Τι θα πιούμε;” ή “Τι θα φορέσουμε;” . . . Ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι τα έχετε ανάγκη όλα αυτά. Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν». Λίγο μετά το βάφτισμά μου ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, παραιτήθηκα από την εργασία πλήρους ωραρίου που είχα, βρήκα μια άλλη μερικής απασχόλησης και έγινα ολοχρόνια διάκονος.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Όταν ήμουν νεότερη και ζούσα μόνο για τα σαββατοκύριακα, δεν ένιωθα ποτέ ευχαριστημένη. Η ζωή μου ήταν κενή. Τώρα που ασχολούμαι πλήρως με την υπηρεσία του Ιεχωβά, αισθάνομαι ικανοποίηση. Η ζωή μου έχει νόημα και σκοπό. Είμαι πλέον παντρεμένη, και μαζί με το σύζυγό μου επισκεπτόμαστε μια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά κάθε εβδομάδα, ενθαρρύνοντας τα μέλη της. Θεωρώ αυτό το έργο ως το μεγαλύτερο προνόμιο της ζωής μου. Είμαι πολύ ευγνώμων στον Ιεχωβά που μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία!

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 27]

«Από την πρώτη κιόλας συζήτηση, κατάλαβα ότι είχα βρει κάτι ξεχωριστό. Εκείνη την εποχή, όμως, δεν έβλεπα την ανάγκη να αλλάξω τίποτα από τον τρόπο ζωής μου»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]

«Δεν μπορούσα να κόψω το κάπνισμα με τη δική μου δύναμη. Αλλά με ένθερμη προσευχή και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Θεό, τα κατάφερα»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 30]

«Στο παρελθόν, θεωρούσα τη Γραφή ως ένα βιβλίο κανόνων και τίποτα παραπάνω. Τώρα η άποψή μου άλλαξε. Άρχισα να βλέπω τα Βιβλικά πρόσωπα ως πραγματικούς ανθρώπους με αισθήματα και αδυναμίες, όπως εγώ»