Πλησιάστε τον Θεό

Μπορεί να Μεταμεληθεί ο Θεός;

ΚΡΙΤΕΣ 2:11-18

ΩΣ ΑΤΕΛΕΙΣ άνθρωποι, όλοι μεταμελούμαστε κατά καιρούς. Για παράδειγμα, μπορεί να λυπηθούμε όταν καταλάβουμε ότι κάναμε λάθος. Το παράδοξο είναι ότι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, μπορεί να μεταμεληθεί και ο Ιεχωβά. “Μα ο Θεός είναι τέλειος”, ίσως πείτε. “Δεν κάνει λάθη!” Με ποια έννοια, λοιπόν, μεταμελείται ο Θεός; Η απάντηση μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε κάτι που εμπνέει δέος: ο Ιεχωβά έχει αισθήματα, και οι πράξεις μας μπορούν να επηρεάσουν τα αισθήματά του. Εξετάστε τα λόγια που αναγράφονται στα εδάφια Κριτές 2:11-18.

Το Γραφικό βιβλίο των Κριτών περιγράφει μια ταραχώδη περίοδο στην ιστορία του Ισραήλ. Το έθνος ήταν τώρα εγκατεστημένο στη Χαναάν, τη γη που είχε υποσχεθεί ο Θεός στον Αβραάμ. Η πορεία που θα ακολουθούσε ο Ισραήλ τους επόμενους λίγους αιώνες θα μπορούσε να συνοψιστεί ως ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος τεσσάρων φάσεων: παρέκκλιση, καταδυνάστευση, δέηση και απελευθέρωση.a

Παρέκκλιση. Επηρεασμένοι από τους Χαναναίους, οι Ισραηλίτες “εγκατέλειψαν τον Ιεχωβά” και άρχισαν να ακολουθούν άλλους θεούς. Συγκεκριμένα, «άρχισαν να υπηρετούν τον Βάαλ και τις εικόνες της Αστορέθ».b Αυτή η παρέκκλιση ισοδυναμούσε με αποστασία. Δεν είναι περίεργο το ότι “προσέβαλαν τον Ιεχωβά”, τον Θεό που είχε ελευθερώσει τον Ισραήλ από την Αίγυπτο!​—Εδάφια 11-13· Κριτές 2:1.

Καταδυνάστευση. Καθώς εξαπτόταν ο δίκαιος θυμός του, ο Ιεχωβά απέσυρε την προστασία του από το λαό που του έστρεφε τα νώτα. Οι Ισραηλίτες έπεφταν έπειτα «στο χέρι των εχθρών τους», οι οποίοι έρχονταν και λεηλατούσαν τη γη.​—Εδάφιο 14.

Δέηση. Μέσα στην οδύνη της θλίψης τους, οι Ισραηλίτες ένιωθαν λύπη για την εσφαλμένη πορεία τους και κραύγαζαν προς τον Θεό για βοήθεια. Η δέησή τους ίσως φαίνεται από την έκφραση “ο στεναγμός που τους προκαλούσαν εκείνοι που τους καταδυνάστευαν”. (Εδάφιο 18) Η δέηση προς τον Θεό αποτελούσε μέρος του επαναλαμβανόμενου κύκλου. (Κριτές 3:9, 15· 4:3· 6:6, 7· 10:10) Πώς ανταποκρινόταν ο Θεός;

Απελευθέρωση. Ο Ιεχωβά άκουγε το στεναγμό του Ισραήλ και «μεταμελούνταν». Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται “μεταμελούμαι” μπορεί να σημαίνει «αλλάζω γνώμη ή πρόθεση». Κάποιο σύγγραμμα αναφέρει: «Ο Ιεχωβά, υποκινούμενος από το στεναγμό τους, άλλαζε το σκοπό του και, αντί για τιμωρία, έφερνε απελευθέρωση». Ενεργώντας με έλεος, ο Ιεχωβά «ήγειρε κριτές» που απελευθέρωναν το λαό του από τους εχθρούς τους.​—Εδάφιο 18.

Προσέξατε τι υποκινούσε τον Θεό να μεταμελείται, δηλαδή να αλλάζει γνώμη; Ήταν η αλλαγή στάσης από μέρους του λαού του. Σκεφτείτε το ως εξής: Ένας στοργικός πατέρας ίσως διαπαιδαγωγήσει το παιδί του που έσφαλε, πιθανόν επιβάλλοντάς του κάποιους περιορισμούς. Αλλά βλέποντας ότι το παιδί του λυπάται ειλικρινά, ο πατέρας αποφασίζει να τερματίσει την τιμωρία.

Τι μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά από αυτή την αφήγηση; Μολονότι η εκούσια αμαρτία εξάπτει το θυμό του, οι μετανοημένες καρδιές τον υποκινούν να εκδηλώσει έλεος. Είναι συγκλονιστική η σκέψη πως ό,τι κάνουμε μπορεί να επηρεάσει τα αισθήματα του Θεού. Σας παροτρύνουμε να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε “την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται”. (Παροιμίες 27:11) Δεν θα χρειαστεί ποτέ να μεταμεληθείτε για αυτό.

[Υποσημειώσεις]