«Να Προσέχετε από το Προζύμι των Φαρισαίων»

Ο Ιησούς προειδοποίησε τους μαθητές του: «Να προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων, το οποίο είναι η υποκρισία». (Λουκ. 12:1) Μια παράλληλη αφήγηση διασαφηνίζει ότι αυτό που καταδίκαζε ο Ιησούς ήταν η «διδασκαλία» των Φαρισαίων.​—Ματθ. 16:12.

Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί μερικές φορές το «προζύμι», δηλαδή τη μαγιά, ως σύμβολο της φθοράς. Αναμφίβολα, οι διδασκαλίες και η νοοτροπία των Φαρισαίων είχαν φθοροποιά επιρροή σε όσους τους άκουγαν. Γιατί ήταν επικίνδυνη η διδασκαλία τους;

1 Οι Φαρισαίοι υπερηφανεύονταν ότι ήταν δίκαιοι και περιφρονούσαν τον κοινό λαό.

Σε μια από τις παραβολές του, ο Ιησούς επισήμανε αυτή τη στάση αυτοδικαίωσης λέγοντας: «Ο Φαρισαίος στάθηκε και άρχισε να προσεύχεται από μέσα του τα εξής: “Θεέ μου, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή ακόμη και όπως αυτός ο εισπράκτορας φόρων. Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, δίνω το δέκατο από όλα όσα αποκτώ”. Αλλά ο εισπράκτορας φόρων, που στεκόταν σε απόσταση, δεν ήθελε καν να σηκώσει τα μάτια του προς τον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με, τον αμαρτωλό”».​—Λουκ. 18:11-13.

Ο Ιησούς μίλησε επαινετικά για την ταπεινή στάση του εισπράκτορα φόρων: «Σας λέω: Αυτός κατέβηκε στο σπίτι του έχοντας αποδειχτεί δικαιότερος από [τον Φαρισαίο]· επειδή όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, αλλά όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί». (Λουκ. 18:14) Αν και οι εισπράκτορες φόρων είχαν τη φήμη ότι ήταν ανέντιμοι, ο Ιησούς προσπαθούσε να βοηθήσει όσους από αυτούς έδιναν προσοχή στα λόγια του. Δύο τουλάχιστον εισπράκτορες φόρων​—ο Ματθαίος και ο Ζακχαίος—​έγιναν ακόλουθοί του.

Μήπως πιστεύουμε και εμείς ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους λόγω κάποιων θεόδοτων ικανοτήτων ή προνομίων μας ή λόγω των σφαλμάτων και των αδυναμιών των άλλων; Αν ναι, πρέπει να απορρίψουμε αμέσως αυτές τις σκέψεις, διότι οι Γραφές λένε: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη. Η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια, δεν συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα, δεν εξάπτεται. Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό. Δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια».​—1 Κορ. 13:4-6.

Η στάση μας πρέπει να είναι σαν αυτή του αποστόλου Παύλου. Εκείνος, αφού ανέφερε ότι «ο Χριστός Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σώσει αμαρτωλούς», πρόσθεσε: «Από αυτούς κυριότερος είμαι εγώ».​—1 Τιμ. 1:15.

Ερωτήσεις για στοχασμό:

Αναγνωρίζω ότι είμαι αμαρτωλός και ότι η σωτηρία μου εξαρτάται από την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά; Ή μήπως θεωρώ τα πολλά χρόνια πιστής υπηρεσίας, τα προνόμια στην οργάνωση του Θεού ή τις φυσικές ικανότητες ως αιτία για να νιώθω ανώτερος από τους άλλους;

2 Οι Φαρισαίοι ήθελαν να εντυπωσιάζουν τους άλλους κάνοντας δημόσια επίδειξη της δικαιοσύνης τους. Επιθυμούσαν να έχουν εξοχότητα και κολακευτικούς τίτλους.

Αλλά ο Ιησούς προειδοποίησε: «Όλα τα έργα τους τα κάνουν για να τους βλέπουν οι άνθρωποι· διότι πλαταίνουν τις θήκες που περιέχουν Γραφικές περικοπές, τις οποίες φορούν ως φυλαχτά, και μακραίνουν τα κρόσσια των ενδυμάτων τους. Τους αρέσει η πιο εξέχουσα θέση στα δείπνα και τα μπροστινά καθίσματα στις συναγωγές, και οι χαιρετισμοί στις αγορές και το να αποκαλούνται από τους ανθρώπους Ραββί». (Ματθ. 23:5-7) Αντιπαραβάλετε τη στάση τους με τη στάση του Ιησού. Εκείνος, αν και ήταν ο τέλειος Γιος του Θεού, παρέμεινε ταπεινός. Όταν κάποιος τον αποκάλεσε «αγαθό», ο Ιησούς απάντησε: «Γιατί με αποκαλείς αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός». (Μάρκ. 10:18) Σε μια άλλη περίπτωση, ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, θέτοντας έτσι υπόδειγμα ταπεινοφροσύνης για τους ακολούθους του.​—Ιωάν. 13:1-15.

Ο αληθινός Χριστιανός πρέπει να υπηρετεί τους ομοπίστους του. (Γαλ. 5:13) Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσους θέλουν να έχουν τα προσόντα του επισκόπου στην εκκλησία. Είναι κατάλληλο να “επιδιώκουν θέση επισκόπου”, αλλά αυτός ο στόχος πρέπει να πηγάζει από την επιθυμία να βοηθούν τους άλλους. Δεν πρόκειται για «θέση» εξοχότητας ή εξουσίας. Εκείνοι που υπηρετούν ως επίσκοποι πρέπει να είναι “ταπεινοί στην καρδιά”, όπως ήταν ο Ιησούς.​—1 Τιμ. 3:1, 6· Ματθ. 11:29.

Ερωτήσεις για στοχασμό:

Μήπως έχω την τάση να φέρομαι καλύτερα σε όσους έχουν θέσεις ευθύνης στην εκκλησία, ίσως αποσκοπώντας στην απόκτηση εξοχότητας ή επιπρόσθετων προνομίων; Μήπως προτιμώ να ασχολούμαι με πτυχές της υπηρεσίας του Θεού οι οποίες φέρνουν αναγνώριση και έπαινο; Μήπως πασχίζω να εντυπωσιάζω τους άλλους;

3 Οι κανόνες και οι παραδόσεις των Φαρισαίων έκαναν την εφαρμογή του Νόμου δυσβάσταχτη για τον κοινό λαό.

Ο Μωσαϊκός Νόμος παρείχε στον Ισραήλ το γενικό πλαίσιο για τη λατρεία του Ιεχωβά. Εντούτοις, δεν καθόριζε την κάθε λεπτομέρεια. Για παράδειγμα, ο Νόμος απαγόρευε την εργασία το Σάββατο, αλλά δεν προσδιόριζε επακριβώς τι συνιστούσε εργασία και τι όχι. (Έξοδ. 20:10) Οι Φαρισαίοι προσπαθούσαν να καλύψουν τέτοια υποτιθέμενα κενά με δικούς τους νόμους, ορισμούς και παραδόσεις. Ο Ιησούς τηρούσε το Μωσαϊκό Νόμο, αλλά αγνοούσε τους αυθαίρετους κανόνες των Φαρισαίων. (Ματθ. 5:17, 18· 23:23) Έβλεπε πέρα από το γράμμα του Νόμου. Διέκρινε το πνεύμα που υπήρχε πίσω από το Νόμο και την ανάγκη για έλεος και συμπόνια. Ήταν λογικός, ακόμη και όταν οι ακόλουθοί του τον απογοήτευαν. Λόγου χάρη, τη νύχτα της σύλληψής του παρότρυνε τρεις από τους αποστόλους του να παραμείνουν άγρυπνοι και να είναι σε εγρήγορση, αλλά εκείνοι αποκοιμήθηκαν επανειλημμένα. Ο Ιησούς, όμως, είπε με κατανόηση: «Το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη».​—Μάρκ. 14:34-42.

Ερωτήσεις για στοχασμό:

Μήπως προσπαθώ να θέτω αυθαίρετους, άκαμπτους κανόνες ή να μετατρέπω τις προσωπικές μου απόψεις σε νόμους; Έχω λογικές προσδοκίες από τους άλλους;

Αναλογιστείτε την αντίθεση ανάμεσα στη διδασκαλία του Ιησού και σε αυτή των Φαρισαίων. Διακρίνετε τομείς στους οποίους θα μπορούσατε να βελτιωθείτε; Αν ναι, κάντε ό,τι χρειάζεται για να το πετύχετε αυτό.

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Οι Φαρισαίοι φορούσαν θήκες που περιείχαν Γραφικές περικοπές.​—Ματθ. 23:2, 5

[Εικόνες στη σελίδα 29]

Σε αντίθεση με τους υπερόπτες Φαρισαίους, οι ταπεινοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι υπηρετούν τους άλλους

[Εικόνα στη σελίδα 30]

Έχετε λογικές προσδοκίες από τους άλλους όπως είχε ο Ιησούς;