Κάτι «Αλησμόνητο» που Ήρθε στην Κατάλληλη Στιγμή

«ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟ!» Έτσι περιέγραψαν πολλοί το «Δράμα της Δημιουργίας». Ήρθε ακριβώς στην κατάλληλη στιγμή και χαράχτηκε ανεξίτηλα στη διάνοια όσων το παρακολούθησαν. Όντως, το «Δράμα της Δημιουργίας» έδωσε μεγάλη μαρτυρία προς αίνο του Ιεχωβά λίγο πριν από τον άγριο διωγμό που εξαπέλυσε το καθεστώς του Χίτλερ κατά του λαού του Θεού στην Ευρώπη. Τι ήταν όμως το «Δράμα της Δημιουργίας»;

Το 1914, τα κεντρικά γραφεία του λαού του Ιεχωβά στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης έθεσαν σε κυκλοφορία το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας». Επρόκειτο για μια οχτάωρη παραγωγή που συνδύαζε διαφάνειες και κινηματογραφική ταινία, πλαισιωμένα από χρώμα και ήχο. Το παρακολούθησαν εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Το 1914 κυκλοφόρησε και μια συντομότερη έκδοση​—το «Δράμα Εύρηκα». Αλλά τη δεκαετία του 1920, οι διαφάνειες, οι ταινίες και τα μηχανήματα προβολής είχαν υποστεί σημαντικές φθορές. Ωστόσο, πολλοί ζητούσαν να δουν το «Φωτόδραμα». Για παράδειγμα, οι κάτοικοι του Λούντβιχσμπουργκ της Γερμανίας ρωτούσαν: «Πότε θα προβληθεί ξανά το “Φωτόδραμα”;» Τι μπορούσε να γίνει;

Για να συνεχιστούν οι προβολές, την ίδια εκείνη περίοδο εκπρόσωποι από την οικογένεια Μπέθελ στο Μαγδεμβούργο της Γερμανίας αγόρασαν ταινίες από ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο του Παρισιού, καθώς και διαφάνειες από γραφοτεχνικές εταιρίες της Λειψίας και της Δρέσδης. Αυτά τα υλικά μονταρίστηκαν με παλιές διαφάνειες του «Φωτοδράματος» που μπορούσαν ακόμη να χρησιμοποιηθούν.

Ο αδελφός Έριχ Φροστ, που ήταν ταλαντούχος μουσικός, συνέθεσε μουσική για να συνοδεύει την ταινία και τις διαφάνειες. Τα αφηγηματικά τμήματα βασίζονταν εν μέρει στο βιβλίο μας Δημιουργία. Γι’ αυτό, η αναθεωρημένη έκδοση του «Φωτοδράματος» μετονομάστηκε σε «Δράμα της Δημιουργίας».

Το νέο Δράμα είχε την ίδια διάρκεια με το «Φωτόδραμα»​—οχτώ ώρες—​και προβαλλόταν σε συνέχειες αρκετά διαδοχικά βράδια. Παρουσίαζε συναρπαστικές λεπτομέρειες για τις δημιουργικές ημέρες, ανασκοπούσε τη Βιβλική και την κοσμική ιστορία και τόνιζε ότι η ψεύτικη θρησκεία είχε απογοητεύσει το ανθρώπινο γένος. Το «Δράμα της Δημιουργίας» προβαλλόταν σε Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία και Λουξεμβούργο, καθώς και σε άλλα μέρη όπου υπήρχε γερμανόφωνο κοινό.

Ο Έριχ Φροστ εξήγησε: «Στις προβολές του Δράματος, παρότρυνα τους συνεργάτες μου, ιδίως όσους έπαιζαν στην ορχήστρα, να πλησιάζουν στα διαλείμματα τους θεατές και να προσφέρουν από σειρά σε σειρά τα θαυμάσια βιβλία και βιβλιάριά μας. Με αυτόν τον τρόπο δίναμε περισσότερα έντυπα από όσα θα δίναμε στο έργο από σπίτι σε σπίτι». Ο Γιοχάνες Ράουτε, που διοργάνωνε τις προβολές στην Πολωνία και στη σημερινή Τσεχία, θυμάται ότι πολλοί από τους θεατές έδιναν τη διεύθυνσή τους για να τους επισκεφτούν. Έτσι τέθηκαν οι βάσεις για παραγωγικές επανεπισκέψεις.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, σε όποιες πόλεις προβαλλόταν το «Δράμα της Δημιουργίας» οι αίθουσες ήταν κατάμεστες και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το επίκεντρο των συζητήσεων. Μέχρι το 1933, σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα είχαν παρακολουθήσει τις προβολές που διοργάνωσε το γραφείο τμήματος της Γερμανίας. «Για να δούμε το Δράμα την καθεμιά από τις πέντε μέρες», θυμάται η Κέτε Κράους, «περπατούσαμε κάθε φορά 20 χιλιόμετρα πήγαινε έλα, διασχίζοντας δάση και ανεβοκατεβαίνοντας λόφους και κοιλάδες». «Το “Δράμα της Δημιουργίας” έβαλε τα θεμέλια για να αγαπήσω την αλήθεια», λέει η Έλζε Μπίλχαρτς.

Ο Άλφρεντ Αλμεντίνγκερ αναφέρει πως, όταν η μητέρα του παρακολούθησε το Δράμα, «ήταν τόσο ενθουσιασμένη που αγόρασε μια Αγία Γραφή και έψαξε να βρει τη λέξη “καθαρτήριο”». Εφόσον δεν τη βρήκε, δεν ξαναπήγε στην εκκλησία και στη συνέχεια βαφτίστηκε. «Πάρα πολλοί άνθρωποι γνώρισαν την αλήθεια με αφορμή το “Δράμα της Δημιουργίας”», είπε ο Έριχ Φροστ.​—3 Ιωάν. 1-3.

Ενώ το «Δράμα της Δημιουργίας» γνώριζε τεράστια αποδοχή, η Ευρώπη βυθιζόταν στη δίνη του ναζισμού. Αρχής γενομένης από το 1933, οι δραστηριότητες των Μαρτύρων στη Γερμανία τέθηκαν υπό απαγόρευση. Από τότε και μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου το 1945, οι υπηρέτες του Ιεχωβά στην Ευρώπη υπέστησαν σφοδρό διωγμό. Ο Έριχ Φροστ έμεινε φυλακισμένος οχτώ χρόνια περίπου. Αλλά επέζησε και αργότερα υπηρέτησε στο Μπέθελ, στο Βισμπάντεν της Γερμανίας. Πόσο θαυμάσιο ήταν που εκείνο το αλησμόνητο «Δράμα της Δημιουργίας» ήρθε στην κατάλληλη στιγμή για να γιγαντώσει το θάρρος τόσο πολλών Χριστιανών απέναντι στις δοκιμασίες της πίστης που τους επιφύλασσε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος!​—Από το αρχείο μας στη Γερμανία.