‘እህቴ ሆይ፣ የእኔ ፍቅር፣

እንከን የለሽ ርግቤ ሆይ፣ ክፈቺልኝ!

ራሴ በጤዛ፣

ፀጉሬም በሌሊቱ እርጥበት ርሷል።’+

28 እናንተ የሞዓብ ነዋሪዎች፣ ከከተሞቹ ወጥታችሁ በቋጥኝ ላይ ኑሩ፤

በገደል አፋፍ ጎጆዋን እንደምትሠራ ርግብም ሁኑ።’”