۱۱ آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند.‏+

دلم* آشفته است.‏

۱۹ بلند شو!‏ تمام شب* فریاد بکش!‏

هر چه در دلت هست،‏ مثل آب در حضور یَهُوَه بیرون بریز.‏

۱۰ مادرانی که زمانی دلسوز بودند،‏ از فشار گرسنگی بچه‌هایشان را با دست‌های خودشان پختند.‏+

در طی سختی‌های قومم،‏* آن بچه‌ها غذای مادرانشان* شدند.‏+