۱۷ صبح و ظهر و شب،‏ از پریشانی و آشفتگی می‌نالم،‏+

و خدا صدایم را می‌شنود.‏+

۱۴۷ امیدم به کلام توست،‏

پس قبل از طلوع آفتاب بیدار می‌شوم تا به تو التماس کنم که کمکم کنی.‏+