۸ اما من مثل درخت زیتونی می‌شوم که در خانهٔ خدا سرسبز و پربار است؛‏

من برای همیشه و تا ابد به خدایی توکّل می‌کنم که محبتش پایدار است.‏+

۳ او مرا فرستاد تا به کسانی که به خاطر صَهیون غمگین و سوگوارند رسیدگی کنم،‏

و به جای خاکستر،‏ تاجی بر سرشان بگذارم،‏

و به آن‌ها به جای غم و سوگواری،‏ روغن شادمانی بدهم،‏

و به جای غم و غصه،‏ لباس ستایش.‏

آن‌ها درختان بزرگ عدالت نامیده خواهند شد؛‏

درختان یَهُوَه که باعث شکوه و جلال او می‌شوند.‏+

۲۲ در خانه‌هایی که می‌سازند خودشان زندگی خواهند کرد،‏ نه دیگران.‏

از میوهٔ درختانی که می‌کارند خودشان خواهند خورد،‏ نه دیگران؛‏

چون عمر مردم قومم،‏ مثل عمر درخت طولانی خواهد بود،‏+

و برگزیدگانم از دسترنج کارهایشان لذّت فراوان* خواهند برد.‏