۳ خدا روز هفتم را برکت داد و مقدّس اعلام کرد،‏ چون او در آن روز از کار آفرینش دست کشید و آسایش پیدا کرد؛‏ او همهٔ چیزهایی را که قصد ساختن آن‌ها را داشت آفریده بود.‏

۲۲ هیچ کدام از کسانی که جلال من و معجزاتم*‏+ را در مصر و در بیابان دیدند،‏ ولی مرا بارها* آزمایش کردند + و به من* گوش ندادند،‏+ ۲۳ سرزمینی را که قسم خوردم به پدرانشان بدهم نخواهند دید.‏ هیچ کدام از کسانی که به من بی‌احترامی می‌کنند،‏ آن سرزمین را نخواهند دید.‏+

۳ ما که ایمان داریم،‏* می‌توانیم به آسایش خدا راه پیدا کنیم.‏ اما او دربارهٔ افراد نامطیع گفته است:‏ «با خشم و عصبانیت قسم خوردم و گفتم،‏ ‹آن‌ها به آسایش من راه پیدا نخواهند کرد،‏›»‏+ هرچند که کارهای او با شروع نسل بشر* به پایان رسیده بود؛‏+