۱۹ با عرق پیشانی‌ات نان* خواهی خورد تا زمانی که به خاک زمین برگردی،‏ چون از خاک گرفته شده‌ای؛‏+ تو از خاک هستی و به خاک برمی‌گردی.‏»‏+

۱۹ چون عاقبت انسان‌ها و حیوانات یکی است؛‏ انسان‌ها هم مثل حیوانات می‌میرند.‏+ خدا همان روحی* را که به انسان‌ها داده،‏ به حیوانات هم داده است.‏+ پس انسان‌ها در این مورد از حیوانات برتر نیستند و همه چیز بیهوده است.‏ ۲۰ انسان‌ها و حیوانات هر دو به یک جا می‌روند.‏+ همهٔ آن‌ها از خاک هستند + و به خاک برمی‌گردند.‏+

۷ آن وقت انسان که از خاک ساخته شده است به خاک برمی‌گردد + و نیروی زندگی* به خدای حقیقی که آن را داده بود برمی‌گردد.‏+