۹ بعد گروه عظیمی از هر ملت و طایفه و قوم و زبان دیدم + که هیچ کس نمی‌توانست آن‌ها را بشمارد.‏ آن‌ها جلوی تخت و جلوی برّه ایستاده بودند.‏ همهٔ آن‌ها لباس‌های سفید پوشیده بودند + و شاخه‌های نخل در دست داشتند.‏+ ۱۰ آن گروه عظیم مرتب با صدای بلند می‌گفتند:‏ «ما نجاتمان را مدیون خدایمان که بر تخت نشسته + و مدیون برّه + هستیم.‏»‏