۲۶ موقعی که شائول به یک طرف کوه رسید،‏ داوود و مردانش در طرف دیگر کوه بودند.‏ داوود سعی می‌کرد با عجله از دست شائول فرار کند،‏+ ولی شائول و مردانش هر لحظه به داوود و مردانش نزدیک‌تر می‌شدند تا آن‌ها را به دام بیندازند.‏+ ۲۷ همان وقت پیام‌رسانی پیش شائول رفت و گفت:‏ «زود بیا،‏ چون فِلیسطی‌ها به سرزمینمان حمله کرده‌اند!‏» ۲۸ پس شائول از تعقیب داوود دست کشید + و رفت تا با فِلیسطی‌ها بجنگد.‏ به همین دلیل،‏ اسم آن صخره را صخرهٔ جداکننده گذاشتند.‏

۲۱ وقتی آن مردان رفتند،‏ اَخیمَعَص و یوناتان از چاه بیرون آمدند و پیش داوودِ پادشاه رفتند و پیام را به او رساندند.‏ آن‌ها به پادشاه گفتند:‏ «بلند شو و هر چه زودتر از رودخانه عبور کن،‏ چون اَخیتوفِل علیه تو نقشه کشیده.‏»‏+ ۲۲ داوود و همهٔ کسانی که با او بودند،‏ فوراً بلند شدند و از رود اردن عبور کردند.‏ موقع سپیده‌دم،‏ دیگر کسی در آنجا باقی نمانده بود و همه از رود اردن عبور کرده بودند.‏