۱۲ تو گذاشتی انسان‌های فانی ما را پایمال کنند.‏*

ما از میان آب و آتش گذشتیم،‏

اما تو سرانجام ما را به جایی بردی که آرامش و آسایش داشته باشیم.‏

۲۳ آن پیاله را به دست کسانی خواهم داد که تو را عذاب می‌دادند؛‏+

کسانی که به تو می‌گفتند،‏ ‹روی زمین دراز بکش تا از رویت رد شویم!‏›‏

تو پشتت را مثل زمین کردی؛‏

مثل خیابانی که آن‌ها روی آن راه بروند.‏»‏