اعداد
۱۷ یَهُوَه به موسی گفت: ۲ «به اسرائیلیان بگو که هر کدام از رئیسان طایفه‌ها*+ یک عصا پیش تو بیاورد، یعنی در مجموع ۱۲ عصا بیاورند. اسم هر رئیس را روی عصای طایفه‌اش بنویس. ۳ اما روی عصای طایفهٔ لاوی اسم هارون را بنویس، چون هر عصا نشانگر یکی از سران طایفه‌هاست. ۴ عصاها را در خیمهٔ ملاقات جلوی صندوق شهادت*+ بگذار، یعنی همان جایی که من مرتباً جلوی شما حاضر می‌شوم.+ ۵ عصای آن شخصی که انتخاب می‌کنم + شکوفه می‌دهد. به این ترتیب، به گله و شکایتی که اسرائیلیان از من و شما می‌کنند،+ پایان می‌دهم.»
۶ بنابراین موسی با اسرائیلیان صحبت کرد و هر کدام از رئیسانشان به او یک عصا دادند، یعنی ۱۲ عصا که هر عصا نشانگر یکی از رئیسان طایفه‌ها بود. عصای هارون هم در بین عصاهای آن‌ها بود. ۷ بعد موسی عصاها را در حضور یَهُوَه در خیمهٔ ملاقات که صندوق شهادت در آن است* گذاشت.
۸ روز بعد وقتی موسی به خیمهٔ مقدّس که صندوق شهادت در آن است داخل شد، دید عصای هارون که معرف طایفهٔ لاوی بود، نه تنها شکوفه و گل آورده، بلکه بادام رسیده هم به بار آورده است. ۹ بعد موسی همهٔ عصاها را از حضور یَهُوَه بیرون آورد و به تمام قوم اسرائیل نشان داد. قوم آن‌ها را دیدند و هر کدام از رئیسان عصایش را برداشت.
۱۰ بعد از آن، یَهُوَه به موسی گفت: «عصای هارون را دوباره در جلوی صندوق شهادت بگذار.+ آن عصا باید هشداری باشد + برای کسانی که تمایل به سرکشی دارند*+ تا دیگر از من گله و شکایت نکنند، مبادا بمیرند.» ۱۱ موسی بلافاصله دستور یَهُوَه را انجام داد. او دقیقاً همان طور عمل کرد.
۱۲ اسرائیلیان به موسی گفتند: «الآن همهٔ ما می‌میریم. حتماً از بین می‌رویم و هیچ کدام از ما زنده نخواهد ماند! ۱۳ هر کسی که نزدیک خیمهٔ مقدّس یَهُوَه بیاید، خواهد مرد!+ چرا باید به این شکل بمیریم؟»+