مزمور

۲ قبل از این که کوه‌ها به وجود بیایند،‏

قبل از این که تو زمین و خاک حاصلخیز را به وجود بیاوری،‏+

تو از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا هستی.‏+

۳ انسان فانی را به خاک برمی‌گردانی،‏

و می‌گویی:‏ «ای انسان خاکی،‏ به خاک برگرد!‏»‏+

۴ هزار سال در نظر تو مثل یک روز* است که می‌گذرد،‏+

و مثل پاسی از شب است.‏

۵ انسان‌ها را در یک چشم به هم زدن از بین می‌بری؛‏+

آن‌ها مثل خواب و رؤیا زود محو می‌شوند و مثل علفی هستند که صبح جوانه می‌زند؛‏+

۶ مثل گیاهی که صبح شکوفه می‌دهد و تر و تازه است،‏

ولی شب خشک و پژمرده می‌شود.‏+

۷ به خاطر خشم تو از بین می‌رویم،‏+

و از شدّت خشم تو به وحشت افتاده‌ایم.‏

۸ خطاهایمان را جلوی چشمانت گذاشته‌ای،‏+

و کارهای مخفی ما برایت* آشکار است.‏+

۹ روزهای زندگی ما به خاطر خشمت کوتاه شده،‏

و سال‌های زندگی ما مثل یک نَفَس* به پایان می‌رسد.‏

۱۰ عمر ما ۷۰ سال است،‏

و اگر قوی باشیم،‏ شاید به ۸۰ سال برسد.‏+

اما این زندگی،‏ پر از غم و مصیبت است.‏

عمرمان در یک چشم به هم زدن به پایان می‌رسد و از دنیا می‌رویم.‏+

۱۲ به ما یاد بده که هر روز چطور زندگی کنیم*‏+

تا عاقل و خردمند باشیم.‏*

۱۴ صبح‌ها محبت پایدارت* را به ما نشان بده +

تا بتوانیم در طول زندگی‌مان شاد و خوشبخت باشیم.‏*‏+

۱۵ ما را به اندازهٔ روزهایی که غمگین کرده‌ای،‏ شاد کن،‏+

و به اندازهٔ سال‌هایی که سختی کشیده‌ایم،‏ خوشحال کن.‏+

۱۶ بگذار بندگانت کارهای تو را ببینند،‏

و فرزندانشان شاهد قدرت پرشکوه تو باشند.‏+

۱۷ ای یَهُوَه خدایمان،‏ لطفت را همیشه شامل حال ما کن؛‏

ما را در کارهایمان موفق کن،‏