تَثنیه
۱۰ «آن وقت یَهُوَه به من گفت، ‹دو لوح سنگی مثل لوح‌های اول بتراش + و یک صندوق* چوبی برای خودت بساز. بعد به بالای کوه پیش من بیا. ۲ من روی آن لوح‌ها همان قوانینی را می‌نویسم که روی لوح‌های اول بود، همان لوح‌هایی که آن‌ها را شکستی. تو باید آن دو لوح را در صندوق بگذاری.› ۳ پس من یک صندوق از چوب آکاسیا ساختم. بعد دو لوح سنگی مثل لوح‌های اول تراشیدم و آن دو لوح را برداشتم و به بالای کوه رفتم.+ ۴ یَهُوَه روی آن لوح‌ها همان قوانینی را نوشت که قبلاً نوشته بود + و آن‌ها را به من داد؛ یعنی همان ده فرمان*+ را که وقتی پای کوه جمع شده بودید + یَهُوَه از میان آتش به شما اعلام کرده بود.+ ۵ بعد، از کوه پایین آمدم + و طبق فرمان یَهُوَه لوح‌ها را در صندوقی که ساخته بودم گذاشتم. آن لوح‌ها تا امروز در آن هستند.
۶ «بعد از آن، اسرائیلیان از بِئیروتِ بنی‌یَعَقان* به سمت موسیره کوچ کردند. هارون در آنجا مرد و دفن شد + و پسرش اِلعازار به جای او کاهن شد و خدمتش را شروع کرد.+ ۷ اسرائیلیان از آنجا به سمت جُدجوده و از جُدجوده به سمت یُطباتا + که نهرهای زیادی داشت کوچ کردند.
۸ «در آن موقع یَهُوَه طایفهٔ لاوی را از میان طایفه‌های دیگر انتخاب کرد + تا صندوق عهد یَهُوَه را حمل کنند + و در حضور یَهُوَه خدمت کنند و به نام او برای مردم برکت بخواهند؛*+ همان طور که تا امروز این کارها را می‌کنند. ۹ به همین دلیل است که برخلاف طایفه‌های دیگر* هیچ میراث یا سهمی از زمین به لاویان داده نشده است. یَهُوَه میراث آن‌هاست، همان طور که یَهُوَه خدایتان به آن‌ها گفته بود.+ ۱۰ من مثل دفعهٔ اول ۴۰ شبانه‌روز روی کوه ماندم + و یَهُوَه این بار هم حرفم را قبول کرد.+ پس یَهُوَه از نابود کردن شما صرف‌نظر کرد. ۱۱ یَهُوَه به من گفت: ‹برای کوچ کردن آماده شو و این قوم را هدایت کن تا به سرزمینی که به اجدادشان وعده داده‌ام* داخل شوند و آن را تصرّف کنند.›+
۱۲ «پس ای قوم اسرائیل، یَهُوَه خدایتان از شما چه می‌خواهد + جز این که برای یَهُوَه خدایتان احترامی عمیق قائل باشید،*+ همیشه به خواست او عمل کنید،*+ او را دوست داشته باشید، یَهُوَه خدایتان را با تمام دل و جان بپرستید*+ ۱۳ و از فرمان‌ها و قوانین یَهُوَه که من امروز به شما می‌دهم و به خیر و صلاح شماست،+ اطاعت کنید. ۱۴ آسمان، حتی بالاترین آسمان‌ها* و زمین و هر چه در آن است متعلّق به یَهُوَه خدایتان است.+ ۱۵ با این حال، یَهُوَه فقط با اجدادتان رابطهٔ نزدیک داشت و به آن‌ها محبت می‌کرد. برای همین، همین طور که امروز هم مشخص است، شما را که نسل آن‌ها هستید از بین همهٔ قوم‌ها انتخاب کرد.+ ۱۶ پس دلتان را پاک کنید*+ و دیگر اینقدر لجباز و خودرأی نباشید،*+ ۱۷ چون یَهُوَه خدایتان خدای خدایان + و سَرور سَروران است. او خدایی بزرگ، قدرتمند و پرابهت است که بین مردم تبعیض قائل نمی‌شود + و رشوه قبول نمی‌کند. ۱۸ او عدالت را در حق یتیمان* و بیوه‌زنان + به جا می‌آورد. همین طور غریبانی را که بین شما زندگی می‌کنند + دوست دارد و برایشان خوراک و پوشاک فراهم می‌کند. ۱۹ شما هم باید غریبان را دوست داشته باشید، چون خودتان هم در سرزمین مصر غریب بودید.+
۲۰ «برای یَهُوَه خدایتان احترام عمیق قائل باشید،* او را بپرستید،*+ به او نزدیک بمانید* و به نام او قسم بخورید. ۲۱ فقط او را ستایش کنید.+ او خدای شما و کسی است که همهٔ این کارهای بزرگ و حیرت‌انگیز را برایتان انجام داده؛ کارهایی که به چشم خودتان دیده‌اید.+ ۲۲ وقتی اجدادتان به مصر رفتند ۷۰ نفر بودند،+ ولی حالا یَهُوَه خدایتان تعداد شما را مثل تعداد ستارگان آسمان زیاد کرده است.+