مزمور
۲ در وصف او سرود بخوانید و او را با سرود، ستایش کنید.*
۳ با افتخار دربارهٔ نام مقدّس او صحبت کنید.+
ای کسانی که به دنبال یَهُوَه هستید، از ته دل شاد باشید.+
۴ از یَهُوَه راهنمایی و کمک بخواهید.*+
همیشه در جستجوی لطف* او باشید.
۵ کارهای شگفت‌انگیز او را به یاد آورید؛
معجزه‌ها و داوری‌هایش را فراموش نکنید.+
ای فرزندان یعقوب که برگزیدهٔ خدایید!+
۷ او یَهُوَه خدای ماست،+
و احکامش در تمام زمین اجرا می‌شود.+
۸ او عهدش را تا ابد به یاد می‌آورد،+
و وعده‌اش را تا هزاران نسل فراموش نمی‌کند.+
۹ او عهدی را که با ابراهیم بست،+
و قسمی را که برای اسحاق خورد، از یاد نمی‌برد؛+
۱۰ عهد او برای فرزندان یعقوب قانون شد،
و برای قوم اسرائیل عهدی جاودانی.
۱۱ او گفت: «من سرزمین کنعان را به شما خواهم داد،+
میراثی که برای شما تعیین شده است.»+
۱۲ خدا زمانی این را گفت که تعداد اسرائیلیان کم بود.+
آن‌ها قومی کوچک و در سرزمین کنعان غریب بودند.+
۱۳ آن‌ها در میان ملت‌ها آواره بودند،
و از یک مملکت به مملکتی دیگر می‌رفتند.+
۱۴ خدا اجازه نداد کسی به آن‌ها ظلم کند،+
بلکه به خاطر آن‌ها، پادشاهان را توبیخ کرد،+
۱۵ و گفت: «با مسح‌شدگان من کاری نداشته باشید،
و به پیامبران من بدی نکنید.»+
۱۷ او قبل از آن‌ها یوسِف را به مصر فرستاد؛
مردی که به عنوان غلام فروخته شد.+
۱۸ پاهای یوسِف را به غُل و زنجیر بستند،+
و حلقهٔ آهنی دور گردنش گذاشتند.
۱۹ یوسِف تا تحقق چیزی که پیشگویی شده بود، در زندان ماند.+
در این مدت، گفته‌های یَهُوَه شخصیت او را خالص کرد.*
۲۰ بعد فرعون که بر قوم‌ها حکمرانی می‌کرد،+
دستور داد تا یوسِف را از زندان آزاد کنند.
۲۱ فرعون یوسِف را ناظر خانه‌اش کرد،
و ادارهٔ امور خانه و اموالش را به او سپرد.+
۲۲ به او قدرت و اختیار داد تا هر کاری که بخواهد با بزرگان مملکتش بکند،
و حکمت را به ریش‌سفیدان قومش تعلیم دهد.+
۲۳ بعد اسرائیل به مصر آمد،+
و یعقوب در سرزمین حام مثل شخصی بیگانه زندگی کرد.
۲۴ خدا قومش را زیاد کرد،+
و آن‌ها را از دشمنانشان قوی‌تر کرد.+
۲۵ او اجازه داد که دل آن دشمنان تغییر کند تا از قومش نفرت داشته باشند،
و به ضدّ بندگانش نقشه‌های شریرانه بکشند.+
۲۷ موسی و هارون با قدرت خدا در میان آن‌ها کارهای شگفت‌انگیزی کردند،
و معجزاتی در سرزمین حام انجام دادند.+
۲۸ خدا تاریکی بر سرزمین مصر فرستاد؛+
آن‌ها از فرمان او سرپیچی نکردند.
۲۹ او آب‌های مصر را به خون تبدیل کرد،
و همهٔ ماهیانشان را کشت.+
۳۰ بعد قورباغه‌ها به سرزمین آن‌ها هجوم آوردند،+
و حتی خوابگاه پادشاه هم پر از قورباغه شد.
۳۱ به فرمان خدا، انبوه پشه و مگس پدید آمد،
و آن‌ها به سراسر مصر هجوم آوردند.+
۳۳ درختان انگور و درختان انجیر مصریان را از بین برد،
و تمام درختان سرزمینشان را شکست.
۳۴ به فرمان خدا، ملخ‌های بی‌شماری به وجود آمدند،
و به سرزمینشان هجوم آوردند،+
۳۵ و همهٔ گیاهان سرزمین مصر را خوردند،
و محصولاتشان را بلعیدند.
۳۶ بعد از آن، خدا تمام پسران نخست‌زادهٔ مصریان را کشت؛+
پسرانی که نوبر باروری‌شان بودند.
۳۷ سرانجام، قومش را با طلا و نقره از مصر بیرون آورد؛+
همهٔ افراد طایفه‌ها صحیح و سالم بیرون آمدند.*
۳۸ مصریان از رفتن اسرائیلیان شاد شدند،
چون از آن‌ها وحشت کرده بودند.+
۳۹ خدا ابری فرستاد تا از قومش محافظت کند،+
و آتشی فرستاد تا در شب به آن‌ها روشنایی بدهد.+
۴۲ چون خدا وعدهٔ مقدّسی را که به خادمش ابراهیم داده بود به یاد آورد.+
۴۳ به این ترتیب، قوم برگزیده‌اش را از مصر بیرون آورد،+
و آن‌ها از شادی پایکوبی می‌کردند و آواز می‌خواندند.
۴۴ خدا سرزمین ملت‌های بیگانه را به قومش داد،+
و آن‌ها محصولاتی را که حاصل کار سخت آن قوم‌ها بود، به میراث بردند.+
۴۵ خدا این کارها را کرد تا قومش احکام او را حفظ کنند،+
و به قوانینش عمل کنند.
یاه را ستایش کنید!*