تَثنیه

۲۷ بعد موسی و ریش‌سفیدان اسرائیل جلوی قوم ایستادند و موسی به قوم فرمان داد و گفت:‏ «به همهٔ فرمان‌هایی که امروز به شما می‌دهم عمل کنید.‏ ۲ در روزی که از رود اردن می‌گذرید و به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد وارد می‌شوید،‏ سنگ‌های بزرگی جمع کنید و آن‌ها را با گچ بپوشانید.‏*‏+ ۳ پس همان طور که یَهُوَه خدای اجدادتان به شما وعده داده است،‏ وقتی به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد و شیر و عسل در آن جاری است داخل شدید،‏ همهٔ این قانون‌ها* را روی آن سنگ‌ها بنویسید.‏+ ۴ وقتی از رود اردن گذشتید،‏ باید همان طور که من امروز به شما فرمان داده‌ام،‏ آن سنگ‌ها را بر کوه عیبال + ایستاده بگذارید* و آن‌ها را با گچ بپوشانید.‏*‏ ۵ همین طور باید در آنجا مذبحی سنگی برای یَهُوَه خدایتان بسازید؛‏ آن سنگ‌ها را نباید با ابزارهای فلزی بتراشید.‏+ ۶ مذبح یَهُوَه خدایتان را با سنگ‌های نتراشیده بسازید و روی آن مذبح،‏ قربانی‌های سوختنی به یَهُوَه خدایتان تقدیم کنید.‏ ۷ قربانی‌های شراکت + را هم روی آن مذبح تقدیم کنید و همان جا بخورید + و در حضور یَهُوَه خدایتان شادی کنید.‏+ ۸ همهٔ این قانون‌ها* را به شکلی خوانا روی آن سنگ‌ها بنویسید.‏»‏+

۹ بعد موسی و لاویانِ کاهن به تمام اسرائیلیان گفتند:‏ «ای قوم اسرائیل،‏ توجه کنید و گوش دهید!‏ شما امروز قوم یَهُوَه خدایتان شده‌اید.‏+ ۱۰ پس باید به یَهُوَه خدایتان گوش دهید و به فرمان‌ها + و قانون‌هایش که من امروز به شما می‌دهم عمل کنید.‏»‏

۱۱ موسی در همان روز به قوم فرمان داد و گفت:‏ ۱۲ ‏«وقتی از رود اردن گذشتید،‏ این طایفه‌ها باید بر کوه جِرِزیم + بایستند و برکت‌هایی را که نصیب قوم می‌شود اعلام کنند:‏ شَمعون،‏ لاوی،‏ یهودا،‏ یِساکار،‏ یوسِف و بنیامین.‏ ۱۳ این طایفه‌ها هم باید بر کوه عیبال + بایستند و لعنت‌ها را اعلام کنند:‏ رِئوبین،‏ جاد،‏ اَشیر،‏ زِبولون،‏ دان و نَفتالی.‏ ۱۴ لاویان* هم باید با صدای بلند به قوم اسرائیل بگویند:‏+

۱۵ ‏«‹لعنت بر کسی که بتی چوبی یا فلزی بسازد + و مخفیانه آن را پرستش کند،‏ چون آن بت‌ها که کار دست صنعتگر* هستند از دید یَهُوَه نفرت‌انگیزند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید در جواب بگویند،‏ ‹آمین!‏›‏*‏)‏

۱۶ ‏«‹لعنت بر کسی که به پدر یا مادرش بی‌احترامی کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۱۷ ‏«‹لعنت بر کسی که مرز بین زمین خود و همسایه‌اش را تغییر دهد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۱۸ ‏«‹لعنت بر کسی که باعث شود شخص نابینا راهش را گم کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۱۹ ‏«‹لعنت بر کسی که حق غریبان،‏* یتیمان* و بیوه‌ها + را زیر پا بگذارد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۰ ‏«‹لعنت بر کسی که با زن پدرش همخواب شود؛‏ چون با این کار،‏ پدرش را بی‌حرمت می‌کند.‏›‏*‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۱ ‏«‹لعنت بر کسی که با حیوانی رابطهٔ جنسی برقرار کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۲ ‏«‹لعنت بر کسی که با خواهرش،‏ چه تنی چه ناتنی،‏* همخواب شود.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۳ ‏«‹لعنت بر کسی که با مادرزنش همخواب شود.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۴ ‏«‹لعنت بر کسی که در کمین همنوعش بنشیند و او را بکشد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۵ ‏«‹لعنت بر کسی که برای کشتن* شخصی بی‌گناه رشوه قبول کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

۲۶ ‏«‹لعنت بر کسی که این قانون‌ها* را رعایت نکند و به آن‌ها پای‌بند نباشد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏