اول قُرِنتیان

۸ حالا می‌خواهم دربارهٔ خوراک‌هایی که به بت‌ها تقدیم شده‌اند صحبت کنم:‏+ همهٔ ما دربارهٔ این موضوع تا حدّی شناخت داریم،‏+ ولی شناخت باعث غرور می‌شود،‏ در حالی که محبت بنا می‌کند.‏+ ۲ اگر کسی فکر کند که چیزی می‌داند،‏ در واقع هنوز آن طور که باید و شاید چیزی نمی‌داند.‏ ۳ اما اگر کسی خدا را دوست دارد،‏ خدا او را می‌شناسد.‏

۴ پس آیا خوردن خوراک‌هایی که به بت‌ها تقدیم شده‌اند درست است؟‏ ما می‌دانیم که بت‌ها هیچ هستند + و فقط یک خدای حقیقی وجود دارد.‏+ ۵ البته مردم می‌گویند که خدایان مختلفی در آسمان و روی زمین وجود دارند.‏+ اگرچه «خدایان» و «سَروران» زیادی وجود دارند،‏ ۶ ولی در واقع برای ما یک خدا وجود دارد،‏+ یعنی پدر + که همه چیز از او به وجود آمد و ما برای او به وجود آمده‌ایم؛‏+ و یک سَرور وجود دارد،‏ یعنی عیسی مسیح که همه چیز از طریق او به وجود آمد + و ما از طریق او به وجود آمده‌ایم.‏

۷ اما همهٔ مردم این شناخت را ندارند.‏+ عده‌ای که قبلاً بت‌پرست بودند،‏ وقتی خوراکی را که به بت‌ها تقدیم شده بود می‌خورند،‏+ وجدانشان چون ضعیف است عذاب می‌کشد.‏+ ۸ اما خوراک نیست که رابطهٔ ما را با خدا بهتر می‌کند؛‏+ ما با خوردن یا نخوردن آن،‏ بهتر یا بدتر نمی‌شویم.‏+ ۹ با این حال،‏ مواظب باشید که حق انتخاب شما باعث نشود کسانی که وجدانشان ضعیف است لغزش بخورند.‏*‏+ ۱۰ اگر تو که شناخت داری سر سفره‌ای در بتکده بنشینی و کسی که وجدانش ضعیف است تو را ببیند،‏ آیا باعث نمی‌شوی که او جرأت پیدا کند و از خوراکی که به بت‌ها تقدیم شده بخورد؟‏ ۱۱ پس شناخت تو به ضرر کسی تمام می‌شود که وجدانی ضعیف دارد،‏ یعنی به ضرر برادرت که مسیح برای او مرد.‏+ ۱۲ وقتی شما به این شکل به برادرانتان گناه می‌کنید و به وجدان ضعیفشان آسیب می‌رسانید،‏+ در واقع به مسیح گناه می‌کنید.‏ ۱۳ پس اگر چیزی که من می‌خورم باعث لغزش* برادرم می‌شود،‏ دیگر هیچ وقت گوشت نمی‌خورم تا باعث لغزش او نشوم.‏+