تَثنیه
۱۵ «در پایان هر هفت سال، باید قرض‌های بدهکاران را ببخشید.*+ ۲ بخشش بدهی‌ها باید به این صورت باشد: هر طلبکار باید طلبی را که از همسایه‌اش دارد ببخشد. او نباید همسایه یا برادرش را تحت فشار قرار دهد تا قرضش را بپردازد، چون بخشش بدهی‌ها به فرمان یَهُوَه اعلام شده است.+ ۳ اگر بدهکار بیگانه باشد،+ می‌توانید از او بخواهید که بدهی خود را بپردازد، اما اگر بدهکار از برادرانتان باشد، باید بدهی او را ببخشید. ۴ البته در میان شما کسی نباید فقیر باشد، چون یَهُوَه مطمئناً به شما برکت خواهد داد؛+ بله، شما در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما می‌دهد برکت زیادی خواهید گرفت، ۵ به شرطی که از یَهُوَه خدایتان کاملاً اطاعت کنید و به همهٔ فرمان‌هایی که من امروز به شما می‌دهم با دقت تمام عمل کنید.+ ۶ یَهُوَه خدایتان طبق وعده‌اش، به شما برکت خواهد داد، طوری که شما به قوم‌های زیادی قرض خواهید داد، ولی احتیاجی به قرض گرفتن نخواهید داشت؛+ بر قوم‌های زیادی تسلّط خواهید داشت، ولی آن‌ها بر شما تسلّط نخواهند داشت.+
۷ «اگر در یکی از شهرهای سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد، یکی از برادرانتان فقیر شود، سنگدل نشوید* و از کمک کردن به او کوتاهی نکنید،*+ ۸ بلکه نسبت به او دست و دلباز باشید + و هر چقدر که احتیاج دارد به او قرض دهید. ۹ نگذارید این فکر بد به ذهنتان خطور کند* که ‹چون سال هفتم یعنی سال بخشیدن قرض‌ها به‌زودی می‌رسد،+ بهتر است که به برادر فقیر خود کمک نکنم و چیزی به او قرض ندهم.› اگر این طور عمل کنید و او از دست شما به یَهُوَه شکایت کند، این عمل شما گناه به حساب می‌آید.+ ۱۰ شما باید هر چیزی را که نیاز دارد با سخاوتمندی به او بدهید،+ نه با بی‌میلی.* در این صورت یَهُوَه خدایتان در همهٔ کارهایتان به شما برکت خواهد داد.+ ۱۱ فقیران همیشه در سرزمین شما وجود خواهند داشت.+ به همین دلیل به شما فرمان می‌دهم که نسبت به برادران فقیر و محتاجتان دست و دلباز باشید.+
۱۲ «اگر غلامی عبرانی بخرید،* چه مرد باشد چه زن، باید او را بعد از شش سال خدمت، یعنی در سال هفتم آزاد کنید.+ ۱۳ وقتی آزادش می‌کنید، او را دست خالی نفرستید، ۱۴ بلکه سخاوتمند باشید و از گله، محصول،* روغن زیتون و شرابتان، به نسبت برکتی که یَهُوَه خدایتان به شما داده است، چیزی به عنوان هدیه به او بدهید. ۱۵ به خاطر بیاورید که در سرزمین مصر برده بودید و یَهُوَه خدایتان شما را نجات داد.* به همین دلیل است که امروز این فرمان را به شما می‌دهم.
۱۶ «اما اگر غلامتان به شما بگوید که نمی‌خواهد از پیش شما برود، چون شما و خانواده‌تان را دوست دارد و از خدمت کردن به شما راضی است،+ ۱۷ آن وقت باید او را کنارِ در ببرید و گوشش را با دِرفشی سوراخ کنید تا برای بقیهٔ عمرش غلام شما باشد. با کنیزانتان هم همین کار را انجام دهید. ۱۸ وقتی آزادش می‌کنید و او از پیشتان می‌رود، ناراحت نشوید، چون او طی شش سال به اندازهٔ دو برابر دستمزد یک کارگر به شما خدمت کرده و یَهُوَه خدایتان در هر کاری به شما برکت داده است.
۱۹ «نخست‌زادگان نر از گاوها، گوسفندان و بزهایتان را برای یَهُوَه خدایتان کنار بگذارید.*+ از نخست‌زادگان گاوهایتان* کار نکشید و پشم نخست‌زادگان گوسفندان و بزهایتان را نچینید. ۲۰ شما و اهل خانه‌تان باید هر سال گوشت آن حیوانات را در حضور یَهُوَه خدایتان در مکانی که یَهُوَه انتخاب می‌کند بخورید.+ ۲۱ اما اگر یکی از آن حیوانات نقص عضو داشته باشد، مثلاً لنگ یا کور باشد یا نقص دیگری داشته باشد، نباید آن را برای یَهُوَه خدایتان قربانی کنید،+ ۲۲ بلکه باید گوشت آن را در شهرهایتان* بخورید؛ هم شخص ناپاک و هم شخص پاک می‌تواند آن را مثل گوشت غزال یا آهو بخورد.+ ۲۳ اما خونش را نباید بخورید؛+ آن را مثل آب روی زمین بریزید.+