مزمور
ترانه‌ای از آساف.+
۲ خدا نورش را از صَهیون، شهری که از هر جهت زیباست، می‌تاباند.+
۳ خدای ما می‌آید و نمی‌تواند ساکت بماند.+
۵ خدا می‌گوید: «کسانی را که به من وفادارند پیش من جمع کنید،
کسانی که از طریق قربانی با من عهد بسته‌اند.»+
۶ آسمان‌ها اعلام می‌کنند که خدا عادل است،
چون او خودش داوری می‌کند.+ (سِلاه)
۷ خدا می‌گوید: «ای قوم من، به حرف‌های من گوش دهید؛
ای قوم اسرائیل، من به ضدّ شما شهادت می‌دهم.+
بدانید که من خدا هستم، خدای شما.+
۸ من شما را به دلیل قربانی‌هایتان توبیخ نمی‌کنم؛
و شما را به دلیل قربانی‌های سوختنی‌تان که دائم به من تقدیم می‌کنید، سرزنش نمی‌کنم.+
۱۰ چون همهٔ حیوانات جنگل مال منند،+
حتی حیواناتی که روی هزاران کوه هستند.
۱۱ من همهٔ پرندگانی را که بر کوه‌ها پرواز می‌کنند می‌شناسم؛+
حیوانات بی‌شماری که در دشت‌ها هستند مال منند.
۱۲ حتی اگر گرسنه می‌بودم، به شما نمی‌گفتم،
چون زمین و هر چه که در آن است، مال من است.+
۱۳ مگر من نیاز دارم که گوشت گاوها را بخورم،
یا خون بزها را بنوشم؟+
۱۴ قربانی‌ای که به خدا تقدیم می‌کنید باید این باشد که شکرگزار او باشید،+
و به قول‌هایی که به خدای متعال داده‌اید، وفا کنید.+
۱۵ وقتی دچار مشکلات می‌شوید، مرا صدا کنید.+
آن وقت من شما را نجات می‌دهم و شما مرا جلال می‌دهید.»+
۱۶ اما خدا به شریران می‌گوید:
۱۹ حرف‌های بد را همه جا می‌گویید،
و زبانتان را به فریب و دروغ عادت داده‌اید.+
۲۱ وقتی این کارها را کردید، چیزی نگفتم،
پس فکر کردید که من هم مثل شما هستم.
ولی حالا شما را توبیخ می‌کنم،
و شکایتی را که از شما دارم به زبان می‌آورم.+
۲۲ ای کسانی که خدا را فراموش می‌کنید، به این چیزها فکر کنید،+
مبادا شما را نابود کنم و کسی نباشد که نجاتتان دهد.