حِزقیال

۵ خدا گفت:‏ «ای پسر انسان،‏ شمشیر تیزی بردار و آن را مثل تیغ سلمانی به کار ببر.‏ موی سر و ریشت را با آن بتراش و بعد موها را در ترازو بگذار و به سه قسمت تقسیم کن.‏ ۲ یک سوم آن را وسط شهر اورشلیم بگذار و بعد از پایان روزهای محاصره،‏ آن موها را در همان جا بسوزان.‏+ یک سوم دیگر را در اطراف شهر با شمشیر بزن و خرد کن.‏+ یک سومِ آخر را در باد پراکنده کن و من شمشیری به دنبال آن‌ها می‌فرستم.‏+

۳ ‏«چند تار مو نگه دار و آن‌ها را لابلای ردایت* بگذار.‏ ۴ چند تار موی دیگر هم بردار و در آتش بینداز و بسوزان.‏ این آتش بیرون خواهد رفت و تمام قوم* اسرائیل را فرا خواهد گرفت.‏»‏+

۵ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «این اورشلیم است.‏ من شهر اورشلیم را در مرکز ملت‌ها قرار داده‌ام و سرزمین‌ها را در اطراف آن.‏ ۶ اما اورشلیم از احکام و فرمان‌های من سرپیچی کرده و نشان داده که کارهایش از کارهای ملت‌ها و مردم سرزمین‌های اطرافش شریرانه‌تر است.‏+ اهالی اورشلیم احکام مرا رد کرده‌اند و نخواسته‌اند طبق قوانین من رفتار کنند.‏»‏

۷ به همین دلیل،‏ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «ای مردم اورشلیم،‏ چون رفتار شما از رفتار ملت‌های اطرافتان بدتر بوده و از قوانین و احکام من پیروی نکرده‌اید و طبق احکام ملت‌های اطرافتان عمل کرده‌اید،‏+ ۸ من که یَهُوَه حاکم متعال هستم،‏ می‌گویم:‏ ‹ای شهر اورشلیم،‏ من به ضدّ تو هستم + و جلوی چشمان مردم همهٔ ملت‌ها،‏ تو را به سزای کارهایت می‌رسانم!‏+ ۹ پس به خاطر همهٔ کارهای زشت و نفرت‌انگیزت،‏ با تو کاری می‌کنم که تا حالا هیچ وقت نکرده‌ام و در آینده هم نخواهم کرد!‏+

۱۰ ‏«در نتیجه،‏ پدران و مادرانی که در اورشلیم ساکنند،‏ فرزندانشان را خواهند خورد + و فرزندان،‏ پدران و مادرانشان را.‏ آن وقت،‏ من اهالی اورشلیم را مجازات می‌کنم و کسانی را که باقی بمانند به هر طرف پراکنده خواهم کرد.‏»‏+

۱۱ یَهُوَه خدای متعال می‌گوید:‏ «بنابراین،‏ به حیات خودم قسم،‏ چون تو با بت‌های نفرت‌انگیز و کارهای زشت خودت،‏ معبد مرا آلوده کرده‌ای،‏+ من هم تو را رد می‌کنم؛‏ برایت افسوس نمی‌خورم و دلم به حالت نخواهد سوخت.‏+ ۱۲ یک سوم از ساکنان تو از قحطی و بیماری خواهند مرد.‏ یک سوم دیگر با شمشیر دشمن کشته می‌شوند + و یک سوم باقی‌مانده را هم در سراسر دنیا پراکنده خواهم کرد و شمشیری به دنبال آن‌ها خواهم فرستاد.‏+ ۱۳ آن وقت،‏ راضی می‌شوم و خشمم فرو می‌نشیند و دیگر از دستشان عصبانی نخواهم بود.‏+ پس وقتی خشمی که نسبت به آن‌ها داشتم فرو بنشیند،‏ خواهند فهمید من که یَهُوَه هستم با آن‌ها صحبت کرده‌ام،‏ چون پرستش خدایی غیر از خودم را تحمّل نمی‌کنم.‏*‏+

۱۴ ‏«من تو را ویران خواهم کرد،‏ طوری که در میان ملت‌های اطراف و در نظر همهٔ رهگذران حقیر و رسوا شوی.‏+ ۱۵ وقتی من به خاطر خشم شدیدم مجازات سنگینی به سرت بیاورم،‏ برای مردم مایهٔ ننگ و تمسخر می‌شوی + و ملت‌های اطرافت به وحشت می‌افتند و برایشان درس عبرت می‌شوی.‏ من که یَهُوَه هستم این را گفته‌ام.‏

۱۶ ‏«تیرهای مرگبارِ قحطی را به طرف ساکنانت پرتاب خواهم کرد تا نابود شوند؛‏ تیرهایی که من می‌فرستم تو را از بین می‌برد.‏+ آن وقت،‏ من با از بین بردن ذخیرهٔ غذایی‌ات،‏ قحطی را برایت سخت‌تر می‌کنم.‏+ ۱۷ علاوه بر قحطی،‏ حیوانات درنده را هم خواهم فرستاد تا فرزندانت را بکشند.‏+ ساکنانت به بیماری،‏ جنگ و خونریزی گرفتار می‌شوند و با شمشیر دشمن کشته خواهند شد.‏+ من که یَهُوَه هستم،‏ این را گفته‌ام!‏»‏