زَکَریا

۷ در چهارمین سال حکمرانی داریوش پادشاه،‏ در چهارمین روز ماه نهم که ماه کیسلِو* است،‏ پیامی از طرف یَهُوَه به زَکَریا رسید.‏+ ۲ مردم شهر بِیت‌ئیل،‏ اشخاصی را به نام‌های شَرعِصِر و رِجِم‌مِلِک همراه مردانش فرستادند که به یَهُوَه التماس کنند تا مورد لطف او قرار بگیرند ۳ و از کاهنان خانهٔ* یَهُوَه خدای لشکرها و پیامبران بپرسند:‏ «آیا باید در ماه پنجم گریه و زاری کنم و غذا نخورم،‏+ همان طور که سال‌ها این کار را کرده‌ام؟‏»‏

۴ یَهُوَه خدای لشکرها دوباره پیامی به من داد و گفت:‏ ۵ ‏«به همهٔ مردم سرزمین و به کاهنان بگو،‏ ‹وقتی برای ۷۰ سال + در ماه پنجم و ماه هفتم + روزه می‌گرفتید و گریه و زاری می‌کردید،‏ آیا واقعاً برای من روزه می‌گرفتید؟‏ ۶ وقتی می‌خوردید و می‌نوشیدید،‏ آیا برای خودتان این کار را نمی‌کردید؟‏ ۷ آیا نباید از کلامی که یَهُوَه از طریق پیامبران سابق اعلام کرد،‏ اطاعت کنید؟‏+ این کلام زمانی اعلام شد که اورشلیم و شهرهای اطرافش هنوز مسکونی و در آرامش بودند و مردمی در نِگِب و شِفیله زندگی می‌کردند.‏›»‏

۸ یَهُوَه دوباره پیامی به زَکَریا رساند و گفت:‏ ۹ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹طبق حقیقت و عادلانه قضاوت کنید + و به همدیگر محبت پایدار*‏+ و رحمت نشان دهید.‏ ۱۰ از بیوه‌زنان،‏ یتیمان،‏+ غریبان + و فقیران + کلاهبرداری نکنید و در دلتان نقشه‌های شریرانه برای همدیگر نکشید.‏›‏+ ۱۱ اما اجداد شما به این سخنان توجه نکردند + و با لجبازی رو برگرداندند.‏+ همچنین گوش‌هایشان را بستند تا نشنوند.‏+ ۱۲ آن‌ها دل‌هایشان را مثل الماس،‏* سخت کردند + و از قانون* و کلامی که یَهُوَه خدای لشکرها از طریق روح خود به وسیلهٔ پیامبران سابق فرستاد،‏ اطاعت نکردند.‏+ برای همین،‏ یَهُوَه خدای لشکرها خیلی خشمگین شد.‏»‏+

۱۳ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏ ‹همان طور که وقتی من* با آن‌ها صحبت کردم گوش ندادند،‏+ من هم وقتی آن‌ها از من کمک خواستند،‏ گوش ندادم.‏+ ۱۴ پس آن‌ها را با گردبادی بین همهٔ ملت‌هایی که نمی‌شناختند پراکنده کردم + و آن سرزمین بعد از آن‌ها چنان ویران شد که هیچ کس در آنجا رفت و آمد نمی‌کرد؛‏+ چون آن‌ها آن سرزمین زیبا را به خرابه‌ای وحشتناک تبدیل کردند.‏›»‏