ایّوب
۲۶ ایّوب در جواب گفت:
۲ «عجب کمکی به منِ* ناتوان کردی!
چقدر خوب دست کسی را که ضعیف است، گرفتی!*+
۳ چه پندهای عالی‌ای به کسی که حکمت ندارد، دادی!+
چقدر سخاوتمندانه حکمت* خودت را نشان دادی!
۵ حتی مردگان که قدرتی ندارند می‌لرزند؛
آن‌ها از دریاها و موجوداتش* حقیرتر هستند.
۷ خدا آسمان* را در فضای خالی* پهن می‌کند،+
و زمین را در نیستی* معلق نگه می‌دارد؛
۸ ابرها را پر از آب می‌کند،+
با وجود این، ابرها از سنگینی شکافته نمی‌شوند؛
۹ او تختش را با ابرها می‌پوشاند،
و آن را از دید دیگران پنهان می‌کند.+
۱۱ وقتی او توبیخ می‌کند،
ستون‌های آسمان می‌لرزند.
۱۳ آسمان را با نَفَسش* صاف می‌کند،
و مارِ گریزان را با دست خود می‌کُشد.
۱۴ این‌ها فقط گوشه‌ای از راه‌های اوست؛+
ما فقط زمزمه‌ای دربارهٔ او شنیده‌ایم!
پس چه کسی می‌تواند رعد پرقدرت او را درک کند؟»+