اِرْمیا

۳۹ در دهمین ماه از نهمین سال حکمرانی صِدِقیا پادشاه یهودا،‏ نِبوکَدنَصَّر،‏* پادشاه بابِل و تمام لشکرش به اورشلیم آمدند و شهر را محاصره کردند.‏+

۲ آن‌ها در یازدهمین سال حکمرانی صِدِقیا،‏ در نهمین روز ماه چهارم،‏ دیوار شهر را خراب کردند.‏+ ۳ همهٔ امیران پادشاه بابِل،‏ یعنی نِرجَل‌شَرآصِرِ سَمجَر،‏* نِبوسَرسِکیمِ رَبساریس،‏* نِرجَل‌شَرآصِرِ رَبماج* و بقیهٔ امیران پادشاه بابِل وارد شهر شدند و کنار دروازهٔ میانی نشستند.‏+

۴ صِدِقیا پادشاه یهودا و همهٔ سربازان با دیدن آن‌ها شبانه از راه باغ پادشاه و از دروازه‌ای که بین دو دیوار بود به بیرون شهر فرار کردند + و به سمت عَرَبه رفتند.‏+ ۵ اما لشکر کلدانیان آن‌ها را تعقیب کرد و در دشت‌های اَریحا + به صِدِقیا رسید.‏ پس سربازان لشکر،‏ او را دستگیر کردند و به حضور نِبوکَدنَصَّر،‏* پادشاه بابِل به رِبله + که در سرزمین حَمات + بود بردند.‏ نِبوکَدنَصَّر در آنجا صِدِقیا را محاکمه کرد.‏ ۶ به دستور پادشاه بابِل،‏ پسران صِدِقیا را در رِبله،‏ در مقابل چشمانش کشتند.‏ همین طور طبق دستور پادشاه بابِل،‏ همهٔ اشراف‌زادگان یهودا به قتل رسیدند.‏+ ۷ بعد او چشمان صِدِقیا را کور کرد و او را با غُل و زنجیرهای مسی بست تا به بابِل ببرد.‏+

۸ کلدانیان،‏ قصر پادشاه و خانه‌های مردم را به آتش کشیدند + و دیوارهای اورشلیم را خراب کردند.‏+ ۹ نِبوزَرَدان + که رئیس گارد سلطنتی بود،‏ بازماندگان شهر را با فراریانی که به او ملحق شده بودند و بقیهٔ کسانی که باقی مانده بودند،‏ به تبعید برد.‏

۱۰ اما نِبوزَرَدان،‏ رئیس گارد سلطنتی بعضی از فقیرترین مردم را که هیچ چیز نداشتند در سرزمین یهودا باقی گذاشت.‏ او در آن روز به آن‌ها باغ‌های انگور و مزرعه‌هایی داد تا در آن‌ها کار کنند.‏+

۱۱ نِبوکَدنَصَّر،‏ پادشاه بابِل به نِبوزَرَدان،‏ رئیس گارد سلطنتی در مورد اِرْمیا این دستور را داد:‏ ۱۲ ‏«برو اِرْمیا را پیدا کن و از او مراقبت کن؛‏ هیچ آزاری به او نرسان و هر چه می‌خواهد به او بده.‏»‏+

۱۳ پس نِبوزَرَدان که رئیس گارد سلطنتی بود،‏ به همراه نِبوشَزبانِ رَبساریس،‏* نِرجَل‌شَرآصِرِ رَبماج* و همهٔ مردان سرشناس پادشاه بابِل مأمورانی فرستادند ۱۴ تا اِرْمیا را از حیاط نگهبانان + بیرون آورند.‏ آن مأموران او را به دست جِدَلیا + (‏پسر اَخیقام + و نوهٔ شافان)‏+ سپردند تا او را به خانه‌اش ببرد.‏ به این ترتیب اِرْمیا در میان مردم ساکن شد.‏

۱۵ وقتی اِرْمیا در حیاط نگهبانان زندانی بود،‏+ یَهُوَه به او پیغام داد و گفت:‏ ۱۶ ‏«برو به عِبِدمِلِک + که اهل اتیوپی است بگو که یَهُوَه خدای لشکرها و خدای اسرائیل می‌گوید:‏ ‹من گفتم که این شهر مصیبت می‌بیند نه برکت،‏ و این گفته‌ام را به انجام می‌رسانم.‏ در روزی که این اتفاق بیفتد،‏ تو شاهد آن خواهی بود.‏›»‏

۱۷ یَهُوَه می‌گوید:‏ «اما من تو را در آن روز نجات خواهم داد و تو به دست کسانی که از آن‌ها می‌ترسی نخواهی افتاد.‏

۱۸ ‏«مطمئن باش که تو را نجات خواهم داد و با شمشیر کشته نمی‌شوی.‏ تو جانت را به غنیمت می‌بری،‏+ چون به من توکّل کردی.‏+ این گفتهٔ یَهُوَه است.‏»‏