پیدایش

۳۴ دینه،‏ دختر یعقوب و لیه،‏+ عادت داشت به دیدن دختران آن سرزمین برود + و با آن‌ها معاشرت کند.‏ ۲ وقتی شِکیم،‏ پسر حَمورِ حِوی + که یکی از حاکمان آن سرزمین بود دینه را دید،‏ او را به‌زور گرفت و به او تجاوز کرد.‏ ۳ شِکیم به دینه دختر یعقوب دل بست و عاشق آن دختر شد و طوری با او صحبت می‌کرد که بتواند دلش را به دست آورد.‏*‏ ۴ سرانجام شِکیم به پدرش حَمور + گفت:‏ «این دختر را برایم خواستگاری کن تا زن من شود.‏»‏

۵ وقتی یعقوب شنید که شِکیم دخترش دینه را بی‌حرمت کرده،‏ پسرانش برای چراندن گله به دشت رفته بودند.‏ بنابراین یعقوب تصمیم گرفت به کسی چیزی نگوید تا پسرانش برگردند.‏ ۶ کمی بعد حَمور،‏ پدر شِکیم رفت تا با یعقوب صحبت کند.‏ ۷ پسران یعقوب ماجرا را شنیدند و فوراً از دشت برگشتند.‏ آن‌ها به‌شدّت ناراحت و عصبانی شدند،‏ چون شِکیم به دختر یعقوب تجاوز کرده بود + و با این کار زشت و ظالمانه + باعث رسوایی اسرائیل شده بود.‏

۸ حَمور با آن‌ها صحبت کرد و گفت:‏ «پسرم شِکیم عاشق* دختر شماست.‏ لطفاً اجازه بدهید که پسرم با او ازدواج کند.‏ ۹ با ما وصلت کنید؛‏* دخترانتان را به ما بدهید و دختران ما را برای خودتان بگیرید.‏+ ۱۰ شما می‌توانید همین جا بین ما زندگی کنید؛‏ سرزمین ما در اختیار شماست.‏ اینجا بمانید،‏ خرید و فروش کنید و صاحب ملک و املاک شوید.‏» ۱۱ بعد شِکیم به پدر و برادران دینه گفت:‏ «خواهش می‌کنم این لطف را در حق من بکنید و بگذارید با دینه ازدواج کنم.‏ هر چه از من بخواهید به شما می‌دهم.‏ ۱۲ حتی اگر قیمت زیاد برای شیربها تعیین کنید و هدیهٔ بزرگی از من بخواهید،‏+ حاضرم هر چه از من بخواهید به شما بدهم،‏ فقط بگذارید با دینه ازدواج کنم.‏»‏

۱۳ پسران یعقوب به شِکیم و پدرش حَمور با حیله جواب دادند،‏ چون او خواهرشان دینه را بی‌حرمت کرده بود.‏ ۱۴ آن‌ها گفتند:‏ «امکان ندارد ما خواهرمان را به کسی که ختنه نشده*‏+ بدهیم،‏ چون این کار باعث رسوایی ما می‌شود.‏ ۱۵ فقط به این شرط با شما موافقت می‌کنیم که شما هم مثل ما شوید و همهٔ مردانتان را ختنه کنید.‏+ ۱۶ در آن صورت دخترانمان را به شما می‌دهیم و دختران شما را برای خودمان می‌گیریم و بین شما زندگی می‌کنیم و یک قوم می‌شویم.‏ ۱۷ اما اگر این شرط را قبول نکنید و ختنه نشوید،‏ دخترمان را برمی‌داریم و از اینجا می‌رویم.‏»‏

۱۸ حَمور + و پسرش شِکیم + حرف آن‌ها را قبول کردند.‏ ۱۹ شِکیم بدون معطلی خواستهٔ آن‌ها را انجام داد،‏+ چون عاشق دختر یعقوب بود؛‏ به علاوه او بین تمام اهالی خانهٔ پدرش از همه محترم‌تر* بود.‏

۲۰ بنابراین حَمور و پسرش شِکیم به دروازهٔ شهر رفتند و به مردان شهرشان + گفتند:‏ ۲۱ ‏«این مردان می‌خواهند با ما در صلح باشند.‏ بگذارید در این سرزمین زندگی و خرید و فروش کنند،‏ چون این سرزمین برای آن‌ها هم جای کافی دارد.‏ ما می‌توانیم دخترانشان را به همسری بگیریم و دخترانمان را به آن‌ها بدهیم.‏+ ۲۲ آن‌ها فقط به شرطی حاضرند بین ما زندگی کنند و با هم یک قوم شویم که همهٔ مردان ما مثل آن‌ها ختنه شوند.‏+ ۲۳ اگر این کار را بکنیم،‏ آیا اموال و دارایی و دام‌هایشان مال ما نخواهد شد؟‏ پس بگذارید با درخواستشان موافقت کنیم تا در اینجا با ما زندگی کنند.‏» ۲۴ تمام کسانی که کنار دروازهٔ شهر جمع شده بودند،‏ پیشنهاد حَمور و پسرش شِکیم را قبول کردند.‏ به این ترتیب،‏ همهٔ مردان شهر ختنه شدند.‏

۲۵ سه روز بعد،‏ وقتی هنوز درد داشتند،‏ شَمعون و لاوی که پسران یعقوب و برادران دینه بودند،‏+ شمشیرشان را برداشتند و طوری که مردم به آن‌ها شک نکنند وارد شهر شدند و همهٔ مردان را کشتند.‏+ ۲۶ آن‌ها حَمور و پسرش شِکیم را هم با شمشیر کشتند.‏ بعد دینه را از خانهٔ شِکیم برداشتند و آنجا را ترک کردند.‏ ۲۷ پسران دیگر یعقوب هم به آن شهر که تمام مردانش کشته شده بودند،‏ داخل شدند و تمام اموال مردم را غارت کردند،‏ چون خواهرشان را بی‌حرمت کرده بودند.‏+ ۲۸ آن‌ها گوسفندان و بزها،‏ گاوان،‏ الاغان و هر چه را که در آن شهر و دشت بود،‏ برای خودشان برداشتند.‏ ۲۹ همین طور همهٔ زنان و بچه‌های کوچک را با خودشان بردند و همهٔ اموال مردم و هر چه را که در خانه‌ها بود غارت کردند.‏

۳۰ بعد یعقوب به شَمعون و لاوی گفت:‏+ «شما مرا به دردسر بزرگی انداختید* و کاری کردید که ساکنان این سرزمین یعنی کنعانیان و فِرِزّیان از من نفرت داشته باشند.‏* تعداد ما کم است و آن‌ها حتماً با هم همدست می‌شوند تا به من حمله کنند و من و اهل خانه‌ام را از بین ببرند.‏» ۳۱ آن‌ها در جواب گفتند:‏ «مگر ما می‌توانیم بگذاریم که با خواهرمان مثل یک فاحشه رفتار شود؟‏»‏