مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ با سبک «موت‌لَبِن.»* ترانه‌ای از داوود.
א [الف]
ב [ب]
۳ وقتی دشمنانم عقب‌نشینی کنند،+
در حضور تو می‌افتند و نابود می‌شوند.
۴ تو از حق من دفاع می‌کنی؛
تو بر تخت نشسته‌ای و عادلانه داوری می‌کنی.+
ג [ج]
۵ تو ملت‌ها را توبیخ کرده‌ای + و شریران را از بین برده‌ای؛
تو نامشان را برای همیشه از صفحهٔ روزگار پاک کرده‌ای.
۶ دشمنان برای همیشه نیست و نابود شده‌اند؛
تو شهرهایشان را از بیخ و بُن ویران کرده‌ای،
و دیگر کسی از آن‌ها یاد نمی‌کند.+
ה [هـ]
ו [و]
۱۰ کسانی که نام تو را می‌شناسند، به تو توکّل می‌کنند،+
چون تو ای یَهُوَه، هرگز کسانی را که به دنبال تو هستند ترک نمی‌کنی.+
ז [ز]
۱۱ برای ستایش یَهُوَه که در صَهیون ساکن است، سرود بخوانید!
کارهای او را به قوم‌ها اعلام کنید،+
۱۲ چون او رنج‌دیدگان را به یاد می‌آورد و انتقام خونشان را می‌گیرد،+
و فریاد کمکشان را فراموش نمی‌کند.+
ח [ح]
۱۳ ای یَهُوَه، ببین کسانی که از من متنفرند، چطور عذابم می‌دهند.
بر من رحم کن* و مرا از چنگ مرگ نجات بده،+
۱۴ تا تو را به خاطر کارهایت، کنار دروازه‌های شهر* صَهیون ستایش کنم،+
و به خاطر این که مرا نجات داده‌ای شادی کنم.+
ט [ط]
۱۵ ملت‌ها در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند؛
آن‌ها* در دامی که برای دیگران گذاشته بودند، گرفتار شده‌اند.+
۱۶ یَهُوَه به دلیل داوری‌هایی که به اجرا می‌گذارد، معروف است.+
شریران در دامی که به دست خودشان گذاشتند گرفتار شده‌اند.+
هِجایون.* (سِلاه)
י [ی]
۱۷ شریران و تمام ملت‌هایی که خدا را فراموش کرده‌اند،
به قبر* می‌روند و نابود می‌شوند.
כ [ک]
۱۹ ای یَهُوَه، بلند شو و ملت‌ها را داوری کن!+
نگذار انسان* بر تو پیروز شود!
۲۰ ای یَهُوَه، ملت‌ها را به ترس و وحشت بینداز +
تا بدانند که انسان‌هایی فانی هستند و بس! (سِلاه)