نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان

۳ آیا لازم است خودمان را دوباره به شما معرفی کنیم؟‏ آیا لازم است مثل بعضی‌ها توصیه‌نامه‌ای به شما ارائه بدهیم یا توصیه‌نامه‌ای از شما بگیریم؟‏ ۲ شما خودتان توصیه‌نامهٔ ما هستید؛‏+ نامه‌ای که بر دل‌های ما نوشته شده و همهٔ انسان‌ها از آن آگاهند و آن را می‌خوانند،‏ ۳ چون همه می‌توانند ببینند که شما نامه‌ای از مسیح هستید؛‏+ نامه‌ای که به دست ما خادمان نوشته شده است.‏ البته این نامه نه با جوهر،‏ بلکه با روح خدای زنده و نه بر لوح‌های سنگی،‏+ بلکه بر لوح‌های گوشتی یعنی دل‌ها نوشته شده است.‏+

۴ فقط به خاطر اطمینانی که از طریق مسیح به خدا داریم،‏ می‌توانیم چنین بگوییم.‏ ۵ البته منظور ما این نیست که صلاحیت انجام هر کاری از طرف خودمان است،‏ بلکه صلاحیت ما از خداست.‏+ ۶ اوست که صلاحیت کافی را به ما داده تا خدمتگزاران عهد جدید باشیم؛‏+ عهدی که بر اساس یک سری قوانینِ نوشته‌شده* نیست + بلکه از طریق روح‌القدس است،‏ چون شریعتِ نوشته‌شده،‏ انسان را به مرگ محکوم می‌کند،‏+ ولی روح‌القدس به انسان زندگی می‌بخشد.‏+

۷ شریعت که انسان را به مرگ محکوم می‌کند و بر دو لوح سنگی حک شده بود،‏+ با چنان شکوه و جلالی داده شد که قوم اسرائیل نتوانستند به چهرهٔ نورانی موسی نگاه کنند.‏+ البته قرار بود این جلال که در چهرهٔ او منعکس می‌شد،‏ بعداً از بین برود.‏ ۸ پس اگر شریعت با چنین شکوه و جلالی داده شد،‏ آیا روح خدا نباید با شکوه و جلال بیشتری داده شود؟‏+ ۹ اگر شریعتی که انسان را به مرگ محکوم می‌کند + پرشکوه و جلال بود،‏+ پس خدمتی که باعث می‌شود انسان،‏ درستکار شمرده شود،‏ چقدر باید شکوه و جلال بیشتری داشته باشد!‏+ ۱۰ در واقع،‏ شریعت که در گذشته پرجلال بود،‏ در مقایسه با جلال برترِ عهد جدید،‏ جلالش را از دست داده است!‏+ ۱۱ اگر چیزی که قرار بود از بین برود با شکوه و جلال داده شد،‏+ پس چیزی که ماندنی است چقدر باید شکوه و جلال بیشتری داشته باشد!‏+

۱۲ پس چون چنین امیدی را داریم،‏+ با شجاعت تمام* صحبت می‌کنیم،‏ ۱۳ و مثل موسی عمل نمی‌کنیم.‏ او روی صورتش پوششی می‌گذاشت + تا اسرائیلیان نتوانند عاقبتِ چیزی را که قرار بود از بین برود ببینند.‏ ۱۴ اما آن‌ها نتوانستند این موضوع را بفهمند*‏+ و تا امروز وقتی آن عهد قدیمی خوانده می‌شود،‏ همان پوشش روی ذهنشان باقی مانده و برداشته نشده است،‏+ چون فقط از طریق مسیح برداشته می‌شود.‏+ ۱۵ در واقع،‏ تا امروز نمی‌توانند نوشته‌های موسی را درک کنند،‏+ چون پوششی بر دلشان قرار دارد.‏+ ۱۶ اما وقتی کسی به یَهُوَه* رو بیاورد،‏ آن پوشش برداشته می‌شود.‏+ ۱۷ یَهُوَه روح است + و هر جا که روح یَهُوَه باشد،‏ آنجا آزادی است.‏+ ۱۸ ما که پوششی روی چهره‌مان نداریم،‏ همگی مثل آینه جلال یَهُوَه را منعکس می‌کنیم و به‌تدریج شبیه او می‌شویم* و جلالش را بیشتر و بیشتر منعکس می‌کنیم.‏ یَهُوَه که روح است* این دگرگونی را دقیقاً طبق خواست خودش انجام می‌دهد.‏+