نامهٔ پولُس به عبرانیان

۳ پس ای برادرانِ مقدّس،‏ ای کسانی که در دعوت آسمانی شریک هستید،‏+ به آن کسی فکر کنید که اعلام می‌کنیم رسول و کاهن اعظم است،‏ یعنی به عیسی.‏  + ۲ عیسی به خدا که او را به عنوان کاهن اعظم تعیین کرد + وفادار بود،‏ درست همان طور که موسی در خانهٔ خدا با وفاداری به او خدمت می‌کرد.‏+ ۳ اما عیسی بیشتر از موسی لایق جلال و احترام است،‏+ چون کسی که خانه را می‌سازد بیشتر از خودِ خانه لایق احترام است.‏ ۴ البته هر خانه‌ای به دست کسی ساخته می‌شود،‏ ولی خداست که همه چیز را ساخته است.‏ ۵ موسی در تمام خانهٔ خدا خادمی امین و وفادار بود و خدمت او پیش‌نمای* چیزهایی بود که بعداً باید آشکار می‌شد.‏*‏ ۶ اما مسیح به عنوان پسر وفادار خدا + مسئولیت تمام خانهٔ خدا را به عهده دارد.‏ ما خانهٔ خدا هستیم،‏+ البته اگر شجاعتی را که در صحبت کردن داریم* و امیدی را که به آن افتخار می‌کنیم،‏ تا آخر محکم حفظ کنیم.‏

۷ پس همان طور که روح‌القدس می‌گوید:‏+ «امروز اگر می‌خواهید به صدای من* گوش کنید،‏ ۸ دلتان را سخت نکنید،‏ درست مثل زمانی که اجدادتان مرا در بیابان امتحان کردند و خشمم را برانگیختند.‏+ ۹ اجدادتان در آنجا مرا به چالش کشیدند و امتحان کردند،‏ هرچند که ۴۰ سال کارهای مرا دیده بودند.‏+ ۱۰ برای همین،‏ از آن نسل بیزار شدم و گفتم:‏ ‹این قوم همیشه فریب دلشان را می‌خورند و به بیراهه کشیده می‌شوند؛‏ آن‌ها به راهنمایی‌های من عمل نمی‌کنند.‏› ۱۱ پس با خشم و عصبانیت قسم خوردم و گفتم:‏ ‹آن‌ها به آسایش من راه پیدا نخواهند کرد.‏›»‏+

۱۲ برادران،‏ مواظب باشید که هیچ کدام از شما کم‌کم از خدای زنده دور نشود،‏ چون در این صورت دلش شریر و بی‌ایمان می‌شود،‏+ ۱۳ بلکه هر روز تا زمانی که هنوز به آن «امروز» گفته می‌شود،‏+ همدیگر را تشویق کنید تا قدرت فریبندهٔ گناه،‏ دل هیچ کدام از شما را سخت نکند.‏ ۱۴ اگر اعتمادی را که در شروع داشتیم تا آخر محکم حفظ کنیم،‏ آن وقت با مسیح شریک خواهیم شد.‏+ ۱۵ همان طور که گفته شده،‏ «امروز اگر می‌خواهید به صدای من* گوش کنید،‏ دلتان را مثل زمانی که اجدادتان مرا به‌شدّت خشمگین کردند،‏ سخت نکنید.‏»‏+

۱۶ آیا می‌دانید چه کسانی بودند که صدای خدا را شنیدند و با این حال او را به‌شدّت خشمگین کردند؟‏ آیا همان کسانی نبودند که تحت هدایت موسی از مصر بیرون رفتند؟‏+ ۱۷ به علاوه،‏ خدا از چه کسانی ۴۰ سال بیزار بود؟‏+ آیا همان افرادی نبودند که گناه کردند و در بیابان مردند؟‏*‏+ ۱۸ خدا دربارهٔ چه کسانی قسم خورد و به آن‌ها گفت که به آسایش او راه پیدا نخواهند کرد؟‏ آیا دربارهٔ همان اشخاصی نبود که از او اطاعت نکردند؟‏ ۱۹ پس می‌بینیم که به خاطر بی‌ایمانی بود که نتوانستند به آسایش او راه پیدا کنند.‏+