دوم تواریخ
۷ به محض این که سلیمان دعا را تمام کرد،+ از آسمان آتش آمد + و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های دیگر را سوزاند و جلال یَهُوَه، خانه را پر کرد.+ ۲ کاهنان نمی‌توانستند به خانهٔ یَهُوَه وارد شوند، چون جلال یَهُوَه، خانهٔ یَهُوَه را پر کرده بود.+ ۳ وقتی تمام قوم اسرائیل دیدند که آتش از آسمان آمد و جلال یَهُوَه را بر آن خانه دیدند، روی سنگفرش زانو زدند و پیشانی خود را بر زمین گذاشتند. آن‌ها یَهُوَه را شکر کردند و گفتند، «او نیکوست؛ محبت پایدارش* جاودانه است.»
۴ بعد پادشاه و تمام قوم، به حضور یَهُوَه قربانی تقدیم کردند.+ ۵ سلیمان پادشاه ۲۲٬۰۰۰ گاو و ۱۲۰٬۰۰۰ گوسفند قربانی کرد. به این ترتیب، پادشاه و تمام قوم، مراسم افتتاح خانهٔ خدای حقیقی را برگزار کردند.+ ۶ کاهنان و لاویان هر کدام سر پست خود بودند. لاویان در حینی که سرودهایی برای یَهُوَه خوانده می‌شد ساز می‌زدند.+ (داوودِ پادشاه این سازها را برای شکرگزاری یَهُوَه ساخته بود. داوود با آن‌ها* خدا را ستایش می‌کرد و می‌گفت: «محبت پایدار او جاودانه است.») کاهنان در حالی که تمام اسرائیلیان ایستاده بودند، شیپورها را با صدای بلند در مقابل لاویان می‌نواختند.+
۷ سلیمان وسط صحنی را که جلوی خانهٔ یَهُوَه بود، وقف* کرد تا در آنجا قربانی‌های سوختنی + و تکه‌های چربی قربانی‌های شراکت تقدیم شود، چون مذبح مسی‌ای که ساخته بود،+ گنجایش قربانی‌های سوختنی، هدایای غلّه‌ای + و چربی‌ها را نداشت.+ ۸ پس سلیمان همراه تمام اسرائیل، عید را به مدت هفت روز جشن گرفت.+ جماعتی بزرگ، از لِبوحَمات* تا وادی* مصر، در آنجا جمع شده بود.+ ۹ آن‌ها در هشتمین روز،* یک گردهمایی برای پرستش برگزار کردند،+ چون هفت روز را برای افتتاح مذبح و هفت روز را برای عید صرف کرده بودند. ۱۰ بعد، او در بیست‌وسومین روز ماه هفتم، قوم را به خانه‌هایشان فرستاد.+ آن‌ها به خاطر همهٔ خوبی‌هایی که یَهُوَه به داوود و سلیمان و قومش اسرائیل کرده بود، دلشاد و خوشحال بودند.+
۱۱ پس سلیمان ساختن خانهٔ یَهُوَه و خانهٔ* پادشاه را تمام کرد.+ او هر کاری را که در دلش قصد کرده بود برای خانهٔ یَهُوَه و خانهٔ خودش انجام دهد، با موفقیت به پایان رساند.+ ۱۲ بعد یَهُوَه در شب به سلیمان ظاهر شد + و به او گفت: «دعای تو را شنیدم و این مکان را برای خود انتخاب کردم تا خانه‌ای برای تقدیم قربانی باشد.+ ۱۳ وقتی آسمان را ببندم تا باران نبارد و وقتی به ملخ‌ها فرمان دهم که محصول زمین را بخورند و قومم را به بیماری‌ای همه‌گیر دچار کنم، ۱۴ اگر قوم من که نام من بر آن‌هاست،+ فروتن شوند + و دعا کنند، اگر از من بخواهند که به آن‌ها لطف کنم* و از راه‌های شریرانهٔ خود برگردند،+ آن موقع از آسمان‌ها خواهم شنید و گناهانشان را خواهم بخشید و سرزمینشان را شفا خواهم داد.+ ۱۵ حالا چشمانم بر کسانی است که در این مکان دعا می‌کنند و گوش‌هایم دعاهای آن‌ها را می‌شنود.+ ۱۶ من این خانه را انتخاب و وقف* کرده‌ام تا نام من برای همیشه بر آن باشد،+ همچنین نگاهم بر آن و دلم همیشه در آنجا خواهد بود.+
۱۷ «تو ای سلیمان، اگر مثل پدرت داوود با وفاداری از من پیروی کنی و هر کاری را که به تو فرمان داده‌ام انجام بدهی و از مقرّرات و احکام من اطاعت کنی،+ ۱۸ آن وقت، تخت پادشاهی‌ات را استوار خواهم کرد؛+ درست همان طور که با پدرت داوود عهد بستم + و گفتم: ‹همیشه مردی از نسل تو بر اسرائیل پادشاهی خواهد کرد.›+ ۱۹ اما اگر به من پشت کنی و احکام و قوانینی را که به تو داده‌ام نادیده بگیری و به خدایان دیگر خدمت کنی و در مقابل آن‌ها سجده کنی،+ ۲۰ آن موقع، اسرائیلیان را از سرزمینم که به آن‌ها داده‌ام ریشه‌کن خواهم کرد،+ و این خانه را که برای جلال نامم وقف* کرده‌ام، از جلوی چشمم دور خواهم کرد و آن را بین همهٔ قوم‌ها تحقیر* و مایهٔ تمسخر خواهم کرد + ۲۱ و این خانه به خرابه تبدیل خواهد شد. هر کس که از جلوی آن رد شود، با تعجب به آن خیره خواهد شد + و خواهد گفت: ‹چرا یَهُوَه این کار را با این سرزمین و این خانه کرده است؟›+ ۲۲ در جواب به آن‌ها خواهند گفت: ‹یَهُوَه خدای اجدادشان این بلا را به سرشان آورد،+ چون او را که آن‌ها را از سرزمین مصر بیرون آورده بود،+ ترک کردند و پیرو خدایان دیگر شدند و در مقابلشان سجده کردند و به آن‌ها خدمت کردند.›»+